If you are under 18 years old, living in a country where gay sex is prohibited, or offended by gay sex then please leave this site immediately. Also, there will be i[ń]cest themes in some stories. Definitely not safe for work. Comments are welcome. Inform me if you own some of the pictures I will upload here and you want them removed Contact me at jockwonderlust@hotmail.com or twit me at @jwl_writerPH.

REMINDER: The world of fiction where the characters of my blog reside is void of the realities of HIV and STI. In the real world where we live in, HIV and STIs exist. This blog is merely an escape from that world, so that I can release my subconscious, which is full of crazy and messy sex fantasies. The scenes in these stories should never be recreated in real life. Guys, never ever attempt barebacking (if not using PrEP), rape or other unsafe sex acts. SECURE CONSENT. USE CONDOMS. GET TESTED. EDUCATE YOURSELF.

Thursday, January 16, 2020

RNBB 30


If you like my works please support me through Patreon:
patreon.com/jockwonderlust

ANG SPONSORS NA SINUYO NINA NICKY AT JUSTIN

Minulat ni Nicky ang kanyang mga mata. Ramdam niya ang lamig na bumabalot sa kanyang hubad at patang katawan.

Nagulat siya nang maaninag si Howie sa kanyang tabi. Tumingin siya sa paligid. Naroon pa rin siya sa kuwarto ng bahay nina Frank at Elvis. 

Matapos ang orgy nilang lima ay nahapo silang lahat at nakatulog na rin doon. 

Tinitigan niya ang mukha ni Howie. Ang tagal tagal na nag-linger sa kanya ang hitsura nito. Ganoon na ganoon pa rin ang dating nito: guwapo at mapupula ang labi na masarap halikan. Ang katawan nito ay nananatiling toned. Ang mala-gatas nitong kutis ay makinis pa rin. 

Kahit sa maigsing panahon na naging nobyo niya ang lalaki, ito ang pinakaminahal niya nang matindi. At kahit matagal siyang nalayo sa lalaki, nananatiling ito pa rin ang natatanging nakatama sa kanyang puso nang ganoon kalalim. 

Hindi niya alam kung ano pa ang pwedeng mangyari sa kanila ngayon na magkasama silang muli para sa reunion ng banda. Hindi din naman niya alam kung ano ang damdamin nito sa kanya— lalo na at siya ang nagpasyang lumayo at hindi na ituloy ang kanilang pagsasama.

Sa ngayon, sapat na para sa kanya na makasama ang tanging lalaking minahal niya.

Nag-panic siya nang biglang napamulat si Howie.

Na-shock ang hitsura nito, “huh? Oh. Shit. Hindi pala ako nakauwi kagabi.”

Awkward na ngumiti si Nicky, “good morning?”

Tumango lang ang lalaki. Halatang ilang pang maka-interact siya. Bumangon ito at umalis na mula sa kama.

Bumuntong-hininga si Nicky. Mabigat sa damdamin, pero expected na niya.

Sumunod siya palabas ng silid at natagpuan niya ang lahat na nasa may kusina. 

“Oh, gising na pala kayo,” tawag ni Frank sa kanilang dalawa, “halina kayo’t mag breakfast.”

Nakasimangot si Justin habang ngumunguya, “tangina naman Attorney, ganito pa rin lasa ng pagkain mo. Tumatagal talaga kayo ni Frank na ganito lang ang pinapakain mo?!”

“Mapait man ang pagkain ko, sumasarap naman ang katawan at ang pagsasama,” biro ni Elvis sabay kindat.

Nakikain si Howie. Tapos ay nagsalita. “Okay. So ngayong payag na kaming lahat, ano na ang plano?” Seryoso ang boses nito.

“Well, una sa lahat… train kasi kailangan ulit nating matutunan to work as a group. At mag-produce,” paliwanag ni Frank, “siguro ‘yung production and planning part sa amin na ‘yun ni Elvis. We’ll do it around our work schedule. ‘Yung train, tayong apat ‘yun— alam naman nating hindi na kaya ni Engelbert. Sa singing, si Howie. Sa dancing, si Justin.”

“Pero bago ‘yang training, kailangan muna natin mangalap ng funds for the production— we need sponsors,” paliwanag ng abogado, “and we’re gonna need your help with that.”

“So, paano ‘yun gagawin?” tanong ni Justin.

At doon na sinabi ng dalawang magkasintahan ang mga plano. Nagkaroon ng mga seryosong balitaktakan. Pero sa huli ay nagkasundo-sundo sila.

“Okay so medyo finalized na. Meron pa ba kayong gustong sabihin?” tanong ni Frank.

Nagmatapang na si Nicky. “A-ako… Uhm… Gusto ko lang sabihin na… about dun sa huling—“

Napatigil siya nang biglang tumayo si Howie, “—Ah, siyanga pala. Kelangan ko na umuwi. Maaga pa ang call time ko bukas.”

“Ahh… Okay… Uhm… Ingat ka. Text na lang kita kapag may updates na,” tugon ni Elvis na mukhang nagulat lang din.

Tumayo na din si Justin, “ako din. Mauuuna na. At saka ‘yung sex kagabi, last na ‘yun ah. Mahirap na naman mabuhay sa libog. Baka karmahin na naman ako.” Tapos ay tumingin ito nang malaman kay Nicky.

Tapos ay nagpaalam na ang dalawa at umalis na ng bahay.

Nalungkot si Nicky. Pormal na sana siya manghihingi ng tawad sa dalawa. Ngunit tila hindi pa siya handang pakinggan ng mga ito.

Hinawakan ni Frank ang kanyang kamay. “Hey. Just give them time. Pakiramdam ko naman ay lalambot din sila.”

“Kung hindi, dadagukan ko sila,” inis na turan ni Elvis, “minsan ka lang naman nagkamali sa kanila.”

Tumango si Nicky. Gustong gusto na niyang makaayos ang lahat. Kaya kakapit siya sa pag-asa.

——————————————————————————

Mabigat ang mga paa ni Nicky habang naglalakad siya sa hallway ng ospital. Kumatok siya sa pinto ng silid na kanyang pupuntahan.

“Pasok,” anang mahinang boses ng lalaki mula sa kabilang side.

Binuksan niya ang pinto at nakita niya na nakahiga si Engelbert sa kama. Nakasuot ito ng face mask.

Ngumiti siya nang sinsero. Gusto niya talagang mag-exude ng hopeful awra sa kanilang dating coach na ngayon ay maysakit. “Good afternoon. Kumusta ka, Coach Eng?”

“Ayos naman. I’m feeling a lot better actually— psychologically…” sagot nito, “I’m happy na balik na ulit ang buong team.”

Tumango si Nicky. Gusto sana niyang sabihin na hindi pa sila nagkakapatawaran mula nang magbalik sila. Pero ayaw naman niya itong bigyan ng masamang balita. “I’m happy too…” na lang din ang sabi niya. Tapos ay iniba niya ang usapan, “late ako nakarating… Galing ako ng recital nung isang estudyante ko.”

“Oh yeah. Music professor ka na pala,” turan nito, “how’s that?”

“Ayos naman. Fulfilling. Isang taon pagkatapos ng gulo… eh nag-apply ako ng scholarship sa SEASAU. Kinailangan nila ng Asian Music instructor, so iyon na ang minaster ko,” masaya niyang binalita.

“Wow, ang saya. I’m so proud of you. At least, even beyond the boyband… sinusulong mo pa rin ang classic at traditional OPM sa bansa as a teacher,” satisfied na sambit ni Engelbert.

Ngumiti siya, “ikaw naman kasi Coach Eng, nahawa ako sa passion mo na i-champion ang talento ng Pilipinong musiko. Kaya happy din ako na ginagawa ko ‘to.”

“Thank you, Nicks. That means a lot.”

Biglang bumukas ang CR. Niluwa niyon si Justin. Mukha naman itong nagulat nang makita siya. Pero hindi ito nagsalita.

Nag-focus si Nicky sa kanyang pag-hinga. Ayaw niyang malamon ng kailangan dahil sa lalaking klarong hindi cordial sa kanya.

Pumunta si Justin sa pasyente, “sure ka na ayaw mo nang kumain? Subuan pa kita bago kami umalis.”

Umiling si Engelbert, “okay na ako.”

“Sige mamaya. Babalik ako pagkatapos. Ibibili kita ng fruits,” magiliw nitong turan sa coach. Hinawi nito ang buhok tapos ay hinalikan sa noo.

Hindi makakaila ang malalim na concern at turingan ng dalawa sa isa’t-isa.

Humarap  si Justin kay Nicky, “halika na’t pumunta na tayo do’n sa potential sponsor. Nang matapos na.” Mula sa malambing na tono kay Eng, ay matigas ang timbre nito pagdating sa kanya.

Napalunok si Nicky, “uhm. If hindi ka komportable, kahit ako na lang ang kumausap.”

“Hindi. Tama si Elvis. Mas mainam kung tayong dalawa,” pakli nito.

Sumingit si Engelbert, “hindi pa ba kayo nagkakaayos?”

Bumaling si Justin sa lalaki tapos ngumiti, “ang mahalaga, buo na ang grupo at makikita mo na kaming mag-perform soon. Sige una na kami.”

——————————————————————————

Tahimik silang dalawa sa kotse. Kotse ni Nicky iyon at siya ang nagmamaneho.

Si Justin ay nasa passenger seat sa tabi niya.

Tahimik silang pareho. Tanging tunog lang ng radyo ang ingay sa loob.

Mukhang seryoso talaga ito na isnabin siya.

Nagsalita ang commentator sa radyo, “OMG. Nakasagap ako ng balita na magkakaroon ng isang benefit concert ang COURAGE4! Yes opo. Kung hindi niyo sila naaalala, sila lang naman ang biglang bulusok na OPM boyband group around five years ago. Na-disband sila dahil sa mga patong-patong na kontrobersya. Pero wow. Sobrang galing ng grupong ‘yon. Hanggang ngayon, wala pang music group ang nakakapantay sa mga achievements nila.”

Nagkatinginan silang dalawa. Mukhang gumagana ang socmed campaign na ginagawa ni Frank.

“Ipe-play ko ang kanilang number one hit single na halos isang taon nagtagal sa charts, ‘MATAPANG!’”

"Natakot na ‘kong umibig
Mula nang mabigo at masaktan
Hindi na rin nananalig
Sa hiwaga ng walang hanggan..."

Sinilip-silip ni Nicky ang mukha ng pasahero. May dreamy na ngiti na sumisilay sa mukha nito. Halatang may mga naalalang magaganda dahil sa awiting iyon.

Napasabay si Nicky sa kanyang sariling mga linya sa kanya, "Muntikan nang malimot ang pag-asa… Hanggang sa nakilala na kita…"

Sinundan ni Justin ang parte niya sa kanta. "At kahit na ano’ng balakid… Ang humarang pa sa atin… Ay kaya ko nang harapin

At nagsabay silang dalawa sa koro. 

‘...Dahil sa’yo ang puso ko ay matapang
Pangako ko mula ngayon ay lalaban
Ako ay titindig, para sa pag-ibig
Para sa’yo, ako’y matapang…
Para sa’yo, ako’y matapang

Habang umaawit ay ginagawa ni Justin ang upper body part ng choreography ng awit na iyon.

“Naaalala mo pa talaga ang steps!” komento ni Nicky.

“Eh, ako kasi ang kasama nag-choreo nito. Pero kelangan talagang mag-train. Tagal ko nang hindi ginagawa ‘to,” turan nito.

Hindi alam ni Nicky kung paano pa dudugtungan ang usapan. Kaya tahimik na lamang niya pinagpatuloy ang pagda-drive.

Bigla na lang tumawa si Justin habang nakatingin sa cellphone, “nagre-resurface ang mga pics natin dito sa twitter.”

Manghang tinititigan at inii-scroll nito ang kanilang mga pictures sa phone. Nakikisilip si Nicky.

“Uy tayo ‘yan, ah…” biglang bulalas ni Nicky.

Tumitig si Justin sa pinakahuling imahe mula sa isang fan. Silang dalawa iyon na magkaakbay. Masaya silang dalawa doon, malayo sa kanilang sitwasyon ngayon. Hindi ito sumagot. Pero taimtim itong nakatitig sa litrato.

Hindi alam ni Nicky kung bakit, pero nagsimula na siyang magsalita nang emosyonal, “alam mo Kuya Justin, hindi ko makakalimutan ang magandang pinagsamahan natin noon. Sobrang bano kong magsayaw, pero pinagtyagaan mo ako. Pinagtanggol mo ako sa kasungitan ni Attorney saka sa mga bashers. Tapos tinanggap mo ako— at kaming lahat— kahit bakla kami.”

Bumuntong-hininga ang lalaki. At nanatiling hindi nagsasalita. 

Nagpatuloy si Nicky sa pagsasalita. “Kaya nga… nung nagawa ko ‘yung nagawa ko, sobrang nagalit ako sa sarili ko. At ako noon, bilang medyo immature at dependent pa, natakot akong harapin kayo. Kaya lumayo ako. In-avoid ko ‘yung problema na mali talaga.”

Naluha na siya. “Kaya Justin, sorry. Kung hindi mo ako mapapatawad, matatanggap ko. Pero gusto ko lang malaman mo na sising sisi ako sa ginawa ko. COURAGE4 pa naman ang tawag sa atin, pero naduwag ako na harapin kayo— kayo na naging pamilya ko na sa buong panahon ng karera natin.”

Humikbi na rin si Justin, “no, Nicky. Ako ang dapat mag-sorry. You know, patapon naman na talaga ang buhay ko bago ko pa kayo makilala. When things got good for me, pumapalpak ako. Big time. I harrassed girls. Tapos nung ginawa mo ‘yung nagawa mo dahil sa alak, nakahanap ako ng pagtatapunan ng galit ko sa sarili ko. I found someone I can blame for a misery  which, partly, I also brought upon myself.”

Tinigil ni Nicky ang kotse sa gilid ng kalsada. 

“Kuya… Sorry… Ang totoo niyan sobrang na-miss kita,” madamdamin niyang turan.

“Ako din. Ang dami kong na-realize dahil sa nangyayari kay Eng ngayon,” paliwanag nito, “ang dami ko ring sakit na dinulot sa kanya. At kahit naghihirap siya ngayon, tinanggap niya pa rin ako. No questions. Tama nga siya sa sinabi niya sa akin. Hindi maganda ang magkimkim ng galit.”

“Salamat. Gumaan ang loob ko.”

Lumapit sa kanya si Justin at niyakap siya. Humagulgol sila habang magkahakag.

“Halika na, male-late na tayo sa meeting natin,” yakag ni Nicky nang matapos ang matagl nilang iyakan at yakapan.

Tinuro siya ni Justin, “gago ka, Nicky ah. Sabi na sa’yo huwag mo ‘kong tawaging Kuya. Kala mo naman ‘to ang bata. You’re driving this car for cheesakes.”

Natawa si Nicky at pinaandar na ang sasakyan.

——————————————————————————

Matapos ang halos isang oras na paghihintay sa waiting room ng malaking opisina, ay bumukas na sa wakas ang pinto. Buti na lamang ay nakabati na ni Nicky ang kasamahan at marami silang napagkwentuhan habang naghihintay.

May isang guwapo at matipunong lalaking nakasuot ng suit and tie na lumabas at bumaling sa kanilang dalawa, “hi. Kayong dalawa sina Nicky at Justin, tama?”

Tumindig silang dalawa at nagkoro, “opo.”

Kinamayan silang dalawa ng lalaki, “I’m Scott. Mr. Jung is ready to see you now.”

Dinala sila ng lalaki sa loob ng malaking opisina. May isang malaking mesa sa gitnang harapan niyon. Nakaupo si Mr. Jung sa gitna ng mesa. May isang lalaking guwapo at matipuno din.

Ang kakaiba sa eksena ay hubad si Mr. Jung at ang lalaki. Kita ang bodybuilder na katawan ng CEO ng Ty Pharmaceuticals Inc. Pang fitness model naman ang sa lalaki. Nakasuot si Mr. Jung ng itim na HOM bikini briefs. Ang sa lalaki naman ay dilaw.

Bumulong si Nicky sa kasama, “oh. May pangitain na… kalibugan. Naku kakasabi mo lang na ayaw mo na ng ganitong sex.”

Pabulong na sumagot sa kanya si Justin, “eh andito na tayo. As if naman hindi ko naisip na mangyayari ‘to.”

Tumayo si Mr. Jung. Mas naging aninag ang dambuhalang burat na nagsusumikip sa harapan ng briefs nito. “Hmm… So, tinawagan ako ng dati niyong project manager and said na magre-reunite daw ang grupo nito and you need sponsors? Ano’ng pangalan niyo na nga ulit?”

“COURAGE4,” sagot ni Justin. 

“Oh my! Sabi ko na nga ba, kaya pala familiar sila,” bulalas ng isang lalaking nakahubad.

Pinanlisikan ni Mr. Jung ng mata ang lalaki, “Edison, sinabi ko bang magsalita ka?!”

Mukha namang napahiya si Edison at tinikom na ang bibig. Pero kahit subdued ang lalaki, nanlalaban ang bulge nito sa dilaw na bikini.

“Oh yeah. Kayo ‘yung boyband na may orgy in the background. Nice, slutty,” impressed na sabi ni Mr. Jung.

Bumulong muli si Nicky sa kasama, “ehh… Sorry ulit.”

“Well, I’ve sponsored you before, and you know how I do it. So, first let’s get you comfortable,” lahad ng CEO, “Scott, Edison, get them out of their clothes. Huwag kayong mag-alala. This is a very very private space. And we all know what’s gonna happen anyway.”

“Woah,” gulat na turan ni Justin nang makitang asul na bikini brief na lang ang suot ni Scott at tinatanggalan na ito nang damit.

Si Edison naman ay nilapitan na rin siya at hinubaran siya. 

Nang kapwa nang hubad silang magkabanda ay lumuhod sa harap nila ang dalawa at tsinupa sila. Si Scott kay Justin, si Edison ang sa kanya.

“Ughhhh shit…” gulat na sambit ni Nicky nang biglang nasarapan dahil sa ekspertong pagtsupa sa kanya ni Edison.

“Ahhh pucha naman bigla bigla naman! Ahhh shit!” kalahating inis at libog na reaksyon ni Justin.

Umikot sa mesa si Mr. Jung at sinandal ang puwet sa edge at humalukipkip habang pinapanood sila. “Sorry, nasabihan ko na sila sa gagawin nila bago kayo pumasok kaya automatic na ang galaw nila. These by the way are Scott and Edison. They’re my special executive assistants. They help me run this office, and they also fulfill my sexual needs. Don’t worry, they’re paid well and they enjoy this.”

Tumingin pababa si Nicky at nakita na ang guwapong mukha ni Edison ay nakatingala sa kanya, gutom ang mga mata. Napakapit siya sa mounds ng balikat nito.

“Ahhhh shit sige, sooo… Papayag ka nang sponsor-an kami?” tanong ni Justin sa gitna ng kasarapan.

Ngumisi ang CEO, “by the way, bakit nga pala hindi si Pedrino ang tumawag sa akin?”

“Ahh ohhh… Hindi na po kami under ng LightColor,” sagot ni Nicky, “independent production po ito… Ugh… Benefit concert…”

Inabot ni Mr. Jung ang tig-isang utong nila at nilapirot iyon, “hmmm… Yeah. Naalala ko kayong dalawa. Kayo ang paborito ko dun sa apat.”

Namula si Nicky, dahil sa compliment at dahil sa dagdag sarap.

“Kaya nga heto na Mr. Jung… ahhh… gagawin namin ‘to… kelangan lang talaga namin ng tulong para sa kaibigan namin… ahhhh…” paliwanag ni Justin sa gitna ng mga halinghing.

Sinulyapan ni Nicky si Scott. Ang katawan ng lalaki ay nangingintab dahil sa bilis ng ginagawa nitong blowjob. Ang bukol nito sa brief ay nagmumura at namamasa na.

“Oh, ano? Tsutsupa ka na at papakantot?” hamon ng CEO sa dancer.

Si Justin naman ay napakagat labi.

“Ako na lang po. Kahit ano po gagawin ko. Straight si Justin,” hirit ni Nicky.

“Nice. Palaban,” ani Mr. Jung habang hinahaplos ang pisngi niya. “Sige, pasarapin ko muna kayo, bago ako. Scott. Edison. You know what to do.”

Lumuwa na ang dalawa tapos ay kumuha ng condom na nakasilid sa brief ng mga ito sa may puwetan. Tapos ay sinuotan silang dalawa ng rubber.

“Wow, hindi talaga sila nagsasalita? Para silang robot,” komento ni Nicky.

“That’s part of their submission,” tugon ni Mr. Jung, “pero mamaya kapag kinantot ko kayo, gusto ko mag-ingay kayo.”

“Yes Mr. Jung,” koro ng dalawang assistants. Tapos ay naghubad na ng briefs. Umalpas ang mga erected na titi ng mga ito. Tumutulo ang precum mula sa slit sa ulo ng mga iyon.

Tapos ay tumalikod ang dalawa sa kanila at nag-bend palapit sa kanilang CEO.

“Pasukin niyo na sila. Huwag muna kayong papalabas ah. Hayaan niyo sila mauna,” utos ni Mr. Jung.

Marahil dahil sa sobrang excitement kaya nauna nang pumasak si Justin, “ugh fuuck shit ang sikip, ahhhh!” Tapos ay bumarurot na ito.

Hinawakan ni Nicky ang balakang ni Edison at sinaksak ang burat sa butas nito. “Ah yeaaah…”

Parang vacuum ang lagusan ni Edison kaya naman nahibang siya agad. Piniston niya nang mariin at mabilis ang puwet nito.

“Ahhh fuck! Ang sarap! Ang sarap! Fuuuck meeeee!” sigaw ni Edison habang nagko-contract ang mga muscles sa likod, binti at braso.

“Ahh tangina shit! FIna-fuck ako ng crush ko! Ahhh Justin! Ang saraaap! AH!” angulngol ni Scott, na katulad ng kasama nito, ay nagmumura ang muscles at umaatras-atras upang salubungin ang pagkasta ng lalaki.

Sinabunutan ni Mr. Jung ang buhok sa ulo ng dalawa. “Tangina, mga puta talaga kayo. Ano gusto niyo ‘yang winawarak ang puke niyo?!”

Umungol nang pag-ayon ang dalawang mga assistant.

Binaba ng CEO ang brief. 

Nanlaki ang mga mata ni Nicky. Ang laki talaga ng kaangkinan nito. Parang sawang umiiyak ng precum.

“Tsupain niyo ‘ko!”

Agad namang nag-agawan ang bibig ng dalawang assistant sa dambuhalang burat ng boss. Kita ang hunger at gigil sa paraan kung paano isubo at dilaan ng dalawa ang malaking ari nito. Salitan pa ang mga ito sa pag-deepthroat ng burat at pag-himod ng singit at malalaking mge betlog.

Tumagal sila sa ganoong puwesto. 

Inabot ni Justin ang utong ni Nicky at nilaro iyon, “fuck bunso. Ayos ka rin kumantot ah.”

Ngumisi siya, “partida ‘yan. Ilang taon din akong nabakante!"

Matapos ang ilang minuto ay bumulalas si Mr. Jung. Ahh shit! Magpalabas na kayo, Scott, Edison!”

At ilang segundo lang ay naramdaman ni Nicky ang pag-igtad ng lalaking kinakantot niya. Sumilip siya at nakitang dumudura na ang titi nito ng tamod nang hindi man lang hinahawakan.

Nangisay na rin si Scott at napasigaw, “fffffck!” Tumalsik na rin ng awtomatiko ang katas nito.

“Okay bunot na kayo. Kantutin na kita,” sabi ni Mr. Jung kay Nicky.

Kabado siya habang humuhugot. Humugot na rin si Justin. Ang dalawang assistant ay gumilid.

Umupo sa mesa si Mr. Jung. Ang titi nito ay nakatayo, matigas at tumitibok. Ang matipunong katawan ng CEO ay kumikintab dahil sa manipis na layer ng pawis.

Hinawakan ni Justin ang balikat ni Nicky, “ano? Kaya?”

Kabado siya ngunit tumango, “nagawa ko naman na ‘to dati. Okay lang ba fingerin mo ‘ko, tsupain ko muna?”

Walang anong pinasak ni Justin ang dalawang daliri. “Ano ganyan?”

“Tangina, sige paluwagin mo,” tapos ay sinubsob niya na ang titing malaki sa bunganga.

Naramdaman niya ang paghawak ni Mr. Jung sa kanyang buhok at pagdunggol palalim, “ahhhhhhhhh shiiit sige. Subo mo lahat!”

Nabibilaukan si Nicky noong una. Ngunit nagpokus siya sa daliring kumikiwal sa butas niya upang magawang ma-accommodate ang kahabaan nito sa bibig niya.

Matapos ang ilang minuto ay hinatak siya ng CEO palayo sa burat, “upuan mo na ‘ko tangina.”

Inabutan ni Scott si Nicky ng condom. Sinuot niya iyon kay Mr. Jung.

Tumalikod na siya at unti-unting inupuan ang batutang malaki. Ulo pa lang ay nahihirapan na siya.

“Halika dito Justin, tsupain kita. Pang-distract!” aya ni Nicky.

Magana namang pinasak ni Justin ang titi sa bibig niya.

Sa gitna ng sakit at pasimulang sarap, naramdaman na lang ni Nicky na nakadikit na ang puwet niya sa hita ng CEO. Naipasok na ang lahat sa loob.

Saka naman nagsimulang kumantot pataas si Mr. Jung. “Ahhh shit putangina! Putangina ang saraaap! Ughhh! Ughhhhh! Ahhh shit tangina fuck! Sikip! Tangina ang sarap ng puke!”

Tumingala siya sa gitna ng hirap at sarap at nakita ang guwapong mukha ni Justin na nagdedeliryo habang subo niya. Dineepthroat niya ito lalo.

Tumingin ito pababa sa kanya. “Ahhhgh. Shit! Fuuuck Nicky…”

Saglit na lumuwa si Nicky at nagbiro, “tangina, aminin mo. Sarap na perk ng sexlife kapag buo ulit ang banda.”

Natawa si Justin tapos ay pinasak muli ang titi sa bunganga niya, “tangina mo Nicky. Susulitin ko ‘yang perk na ‘yan senyong lahat inamo!”

“Tangina niyong dalawa. Ano kayo diyan nanonood lang?” saway ni Mr. Jung sa mga assistants, “pasarapin niyo ’tong bottom ko!”

Nagkumahog ang dalawa sa ilalim sa harapan ni Nicky at salitang sinisibasib ang titi at burat niya.

“Uhmmmmpf…” napaungol si Nicky habang may nakapasak na burat sa bibig. 

Nanatili sila sa ganoong posisyon ng ilang minuto hanggang sa nangisay si Justin.

“Ahhhhhhh fuuuck!” bumunot ito sa bibig niya tapos ay nagpasabog sa mukha niya.

Dahil sa amoy at init ng tamod sa mukha niya, at ang pinaghalo-halong sensasyon ng dambuhalang tumutusok sa kanya at ang mga dilang tsumutsupa sa kanya, na-overwhelm si Nicky at nakarating na sa rurok. 

“Gaaaaaah!” sigaw niya habang nagpaputok ng tamod.

Ang dalawang assistants ay napaungol habang naliligo ang mga mukha sa kanyang katas.

Humugot na si Mr. Jung at jumakol. “AAAAGH AHHH!”

Nagpaputok ito ng anim na sirit sa kanyang puwet. Gumulong iyon pababa sa kanyang mga hita.

Humihingal si Justin, “ano? Do we get your sponsorship?”

“You guys did well. Pero dapat maulit ito. But yes. It’s a deal,” positibong sagot ni Mr. Jung. 

No comments:

Post a Comment