ANG IMBESTIGASYON KAY CARL JUNG TY
CASE 9088127: Investigation Day 3
11:11AM, Ty Pharmaceuticals Inc.
“Matagal ba ito, Mr. Dagohoy?”
Iyon ang unang bumungad kay Eugene nang pumasok sa meeting room ang CEO.
“Ang tagal ng interrogration ay base sa extent ng cooperation niyo, Mr. Jung Ty,” sagot niya sa lalaki.
“Na-interview mo na ako nung makalawa ‘di ba?” masungit nitong ungot.
“May mga bagong impormasyon na gusto kaming i-clarify,” banggit niya, “bakit mukhang hesitant ka Mr. Jung? Hindi mo ba gustong malaman kung sino ang gumagamit ng mga chemical formulas ng kompanya mo para hindi na ma-implicate ang TyPharma?”
Bumuntong-hininga ito, “hindi naman. It’s just that ang daming naii-stall na trabaho dahil sa gulong ‘to. I really just want to wrap this up and move on. We have so many projects need to be done.”
“Okay.” Tinuro niya ang mukha nito, “mukhang gumagaling na ang black eye mo.”
“Yeah, hindi naman masyadong malakas ang trauma mula sa pagkakatalisod ko,” banggit nito, “and besides, our topical inflammatory dito sa TyPharma is best in the ASEAN region.”
“Great, great… So, Mr. Jung, as you know, ‘yung tatlong namatay… Sila ay hindi related. Lahat sila lalaki, engaged in sex with men. ‘Yung dalawa, nakita silang hubad at mukhang kakatapos lang ng sex nang mamatay. ‘Yung ikatlo naman, si Kris De Mano, natagpuang patay naman sa isang restaurant. Parepareho sila ng manner of death. Common ang pattern ng autopsy reports ng expert forensic pathologist namin. So, we collected some DNA specimens doon sa scenes of the crime dun sa unang dalawang namatay after sex, at nakakita kami ng dalawang match. Iyon ang itatanong ko sa’yo ngayon Mr. Jung.”
Blanko lang ang ekspresyon sa mukha ni Mr. Jung.
Nagpatuloy si Eugene, “Sir, ang unang nakita namin ay si McLair Espiritu. He used to work here. He’s your chief scientist.”
Tumango ito, “oo. Siya nga. So, nandun siya sa crime scene?”
Tumango siya, “yeah. Nandun siya. Nagtanong-tanong kami sa mga tauhan mo sa planta, ang sabi nila, si McLair daw ang nasa likod ng mga breakthrough drugs niyo sa kompanya.”
“Hindi naman lahat. Pero yes, malaki ang contributions niya.”
“May access pa ba siya sa mga chemicals at laboratories ng TyPharma?”
“Wala na. Since tinanggal ko siya sa trabaho.”
“Ano ang dahilan kung bakit mo siya tinanggal sa trabaho? Was he using your raw materials illegally para makagawa ng illegal drugs— katulad dun sa mga pumatay sa mga biktima recently?”
“Nope. Hindi iyon ang dahilan. Nakita mo naman ang mga documentations ng mga drug formulation projects na tinitigil namin. Nagnakaw siya ng pera sa kompanya. Kaya ko siya tinanggal. Hindi na ako nagsampa ng kaso.”
Hindi agad nag-follow up si Eugene. Binabasa niya ang mga mata ng CEO. Mahirap sabihin kung nagsisinungaling ito.
Inayos ni Eugene ang upo, “hindi kaya siya ang pumatay sa dalawang ‘to? Pati kay Kris De Mano?”
Nagkibit-balikat ang boss, “hindi ko alam. Bakit naman?”
“Hindi kaya may malalim na galit si McLair dahil sa pagkatanggal niya sa TyPharma? Kaya naghihiganti?”
Natawa si Mr. Jung, “hindi puwede. He should have been thankful pa nga. His firing was amicable. I let him keep the money he stole, I didn’t press charges. He moved away peacefully.”
Napahalukipkip siya, “hindi kaya may ginawa ka— ikaw, Mr. Jung— personally para magalit siya sa’yo, at ibunton niya sa buong kompanya?”
Kumunot ang noo nito, “what are you driving at?”
“Did you also coerce him na makipag-sex sa’yo?” diretso niyang tanong.
Napamuglat ito, “what the fuck?! How dare you ask me that?!”
“Nakita namin sa files mo ang videos mo na nakikipag-sex ka sa assistants mo. At hindi siya basta sex— sobrang kinky. BDSM pa yata ang fetish mo.”
Tumindig ito mula sa upuan, “what the fuck? Mr. Dagohoy, walang kinalaman ang sexual fetishes ko sa kaso na ‘to. Kung anuman ang nangyayari sa amin ni Scott at Edison, pati si McLair, it has nothing to do with this case!”
Tumango siya, “so, inaamin mong may naging relasyon kayo ni McLair.”
“I told you—“
“—Mr. Jung, I am a law enforcer. Sagutin mo ang tanong ko kung ayaw mong ma-implicate ka,” galit na banat ni Eugene.
Dahan-dahang umupo sa silya ang CEO.
“Dapat mong intindihin. Pamilyado akong tao. Hindi magandang tingnan na meron akong ganitong mga… gawain…” mahinahong sambit nito, “yes, I have had sex with McLair… Scott… Edison… and other men… pero lahat ‘yun may consent. Alam ng asawa ko…”
Umiling siya, “I am not judging you Mr. Jung. Just so you know, I also have sex with men. And yes, alam din ng wife ko.”
Nanlaki ang mga mata ni Mr. Jung, “ohhhh… uhmmm… wow.” Tumingin ito nang malapot sa kanya.
“Pero huwag na nating pag-usapan ang sexual orientation ko,” pagbabago niya ng usapan, “balik sa kaso. Hindi kaya McLair got too involved sa’yo, kaya siya naging vengeful?”
Bumuntong-hininga ang boss, “klaro sa lahat ng nakaka-sex kong lalaki na may asawa ako. At sex lang talaga.”
“Okay. Pero isa siya sa mga prime suspects natin.”
Napansin ni Eugene ang pagbabago ng awra ng lalaki. Parang may pag-aalala sa mukha nito.
Nag-lean siya paharap sa CEO, “would you know kung saan natin siya makikita?”
Napakagat-labi ito, “mula nang umalis siya dito, wala na akong balita sa kanya.”
“Hindi mo na siya nakita?”
“Hindi na.”
Nginisihan ni Eugene ang lalaki, tanda na hindi siya naniniwala sa nilalahad nito.
“So, ‘yung pangalawang nag-match na DNA doon sa crime scene… ay si Leeuwenhoek Ty,” banggit niya.
Sumungit ang mukha ni Mr. Jung, “‘yan. ‘Yan ang hindi talaga posible. My son would never do that.”
Bumuntong-hininga si Eugene, “kaso nando’n ang DNA niya. May arrest warrant na para sa kanila ni McLair.”
Napahawak sa noo ang CEO, “fuck. Shit naman.”
“Alam mo ba kung nasaan si Leeuwenhoek?” tanong niya, “alam kong sensitibo ito para sa’yo ‘to dahil anak mo ‘to. Pero hindi maki-clear ang pangalan niya kung hindi siya magpapa-interrogate.”
“I haven’t seen him for three days. Hindi siya umuwi. Hindi din naman niya ako kinontact. And that is the truth,” mariing tugon ng boss.
Tumango si Eugene, “okay. Well kung may impormasyon ka pang iba na makukuha tungkol sa kanilang dalawa, please tell us. Kung gusto mo na matapos na ang fiasco na ‘to, para mapigilan pa ang ibang may sala. At mapawalang sala ang anak mo.”
Pinikit ni Mr. Jung ang mga mata. Kitang kita ang stress nito sa mukha. “Yes. Whatever.”
——————————————————————————
Pagkarating ni Eugene sa kanyang opisina matapos ang kanyang fieldwork sa TyPharma.
Binuksan niya ang kanyang computer. Binuksan niya ang video feed ng spycam app niya.
Naisipan niyang maglagay ng mga secret cameras sa loob ng CEO complex upang mamalas kung anuman ang nangyayari sa loob. Diskumpyansado siya sa mga sagot sa kanya ng tatlong nagtatrabaho doon, lalo na si Mr. Jung.
Kailangan niyang malaman kung saan makikita sina McLair Espiritu at Leeuwenhoek upang matapos ang kaso na ito.
Walang tao sa opisina. Marahil may mga gawain ang mga ito sa labas.
Habang naghihintay si Eugene nang magaganap, naglabas siya ng ibang mga papeles na kailangan niyang gawin.
Matapos ang isang oras ay may dumating na dalawang lalaki. Sina Mr. Jung at Edison.
Tumayo ang dalawa sa harapan ng mesa ng CEO at nag-usap nang seryoso.
Agad na isinantabi ni Eugene ang kanyang mga dokumento, nilakasan ang volume ng speakers at pinanood ang usapan.
“Mr. Jung, hinanap ko na po siya sa eskuwela, sa planta… at sa ibang alam kong tinatambayan niya. Wala. Wala siya do’n,” banggit ni Edison.
“Hindi rin siya sumasagot sa mga tawag ko. Ugh. Nag-aalala na ako sa nangyari sa kanya,” sambit ni Mr. Jung.
“Ano po bang puwedeng mangyari sa sitwasyon ngayon?” tanong ng assistant.
“Well, hindi naman ito ang unang beses na nangyari ito. Even before McLair marami nang mga trabahanteng sinusubukang i-smuggle ang mga materyales natin sa planta,” lahad ng CEO, “may iba na ring ginawang drugs at naapektuhang mga tao dahil sa maling paggamit ng smuggled materials and chemicals. Kapag nahuli naman, kulong naman. Tapos tuloy ang buhay. Hindi naman nagkaka-malaking impact sa company… nangyayari naman ‘yan sa lahat ng Pharmaceuticals.”
“Except this time, hindi kung sino lang ang suspects,” ani Edison, “mga tao silang malapit sa’yo.”
“…At may tatlong namatay. Shit. Kailangan maayos ’to lahat para hindi masyadong bumabad ang pangalan ng kompanya sa media. Ugh. Madami daming cleaning up act ang kelangang gawin ng TyPharma.”
Napakagat-labi ang assistant, “paano ba natin ’to maayos Sir?"
Humawak sa noo si Mr. Jung, “hindi ko lang talaga akalin aabot na sa ganito aabot ang lahat. Nakita daw ang DNA nila pareho sa crime scenes. Kailangan maunahan nating makita silang dalawa— at least si Lew bago sila matunton ng pulis.”
“Tapos sir, ano ang balak mo kapag nakita mo sila?”
“Hindi ko alam. Hindi ko alam. Ugh. Shit ang gulo nito,” frustrated na bulalas ng amo, “eh si Scott? Kumusta?”
“Ayun. Hindi muna siya pumasok. Masyado siyang emotionally stressed sa mga nangyayari. Lalo na’t nakatanggap siya ng threats. At saka fine-frame pa siya,” sagot nito, “saka galit na galit siya sa’yo.”
Nagpakawala ng hininga ang boss, “alam ko naman ‘yun. Kaya nga ako nasapak, eh.”
“Ang sabi niya sa akin, pagkatapos maayos ng kaso, magre-resign na siya.”
“Well, I can’t blame him.” Tumaas ang kilay ni Mr. Jung, “eh ikaw?”
Nagkibit-balikat ito, “honestly, hindi ko alam. Hindi ko alam kung makakakita ako ng trabaho na kasing laki ang kita dito. At saka nagka-Stockholm Syndrome na rin ako sa’yo.”
Kumunot ang noo ng amo, “Stockholm Syndrome talaga?”
“Yeah. Dahil sa frequent and demanding na sex mo sa amin, nagiging second nature na namin ang pagiging submissive sa’yo. We start liking the captivity. We really don’t have to deal with this mess na nangyayari sa inyong tatlo nina McLair at Lew, pero nandito pa rin ako, nakikialam,” seryosong lahad ni Edison.
Sumipsip ng hangin ang CEO. “Okay. That’s a fair point."
Namulsa si Edison, “Mr. Jung, tutal naman nagkakalabasan na tayo ng katotohanan dito sa puwedeng magtanong?”
“Ano ‘yun?”
“Ano po ba talaga ang dahilan kung bakit kami nandito ni Scott? Bakit kami ang napili dito?”
Napakamot sa ulo si Mr. Jung, “well, ikaw. I chose you because I really needed an assistant. Saktong nag-walk in application ka, and I got you. I was lonely kaya I seduced you and paid you to have sex with me. Kaso hindi pa rin nawawala si McLair sa eksena. Alam ko may ginagawa pa rin siyang monkey business while kinukulit niya ako na maging kami.”
“Eh si Scott?”
“Si Scott, he was a different case. Napili ko siya kasi—“
Biglang nag-hang ang video.
Napamuglat si Eugene. Nakita niya ang internet disconnected icon sa computer.
Napahampas siya sa mesa. “FUCK!”
Agad niyang inabot ang telepono at ni-report ang internet interruption sa IT department.
Nang maayos ang streaming, tumalon na ang video sa bagong current na eksena.
Nakatayong, naka-lean ang puwet sa mesa si Mr. Jung.
Sa harapan nito ay si Edison.
Naghahalikan ang dalawa. Kahit hindi high definition ang kamera, kitang kita ang dila ng dalawa na naglilingkisan. Nahahagip ng camera ang ungol na nakakatakas mula sa dalawa.
Ang kamay ng CEO ay nasa likod ng ulo ng assistant. Sinabunutan nito ang buhok at lalong dinuldol ang mukha ni Edison papalapit.
Saglit na bumitaw si Mr. Jung sa halikan, “hmmm… So Stockholm Syndrome pala, ah?”
Ngumisi si Edison, “yeah. Aminado naman ako. Nung una akong pumasok dito. Nung una mo akong inutusan na i-sex ka, hindi ko masyadong tanggap. Pero ngayon tangina, kahit ginagago mo kami ni Scott, libog na libog pa rin ako sa’yo.”
Sinampal ng amo ang lalaki, “puta ka, ah. Huwag mo ‘kong kakausapin ng ganyan.”
Ngumuso ang assistant, “sorry po, Mr. Jung.”
“Good. Pasarapin mo muna ako, tapos saka natin ituloy ang pagresolba sa problema na ’to.”
Muling naglalaplapan ang dalawa.
Ang mga kamay ni Edison ay ginagalugad na ang mga butones ng amo. Tinanggal na nito ang necktie at polo.
Hinubaran na rin ito ni Mr. Jung ng pang-itaas.
Bumaba si Edison sa dibdib ng amo at sinimulang brochahin ang malapad na laman. Sinipsip nito ang utong ng lalaki na napapatingala dahil sa sarap na nadarama.
Nginudngod ni Edison ang mukha sa kilikili ng boss. Habang sinisibasib nito ang kilikili at sinasamba ang matatatag na braso nito ay tinatanggal na nito ang pantalon ng amo. Bumagsak ang pang-ibaba nito at na-expose ang puting bikini briefs nito.
“Ayy fuck tangina. Ang sexy ni Mr. Jung…” sambit ni Eugene nang makita ang halos kahubdan ng CEO, “tangina ang laki nung bukol.”
Dinala ni Eugene ang kamay niya sa kanyang sariling bukol at sinimulang kiskisin iyon habang pinapanood ang dalawa.
Nagsalita si Edison, “fuuuck. Mr. Jung paamoy ako ng bayag mo…”
“Uhhh sige,” pag-ayon ng amo.
Hinubad ni Edison ang sariling pantalon. Sinipa nito ang sapatos. Hanggang sa nakatindig na lang ito ng naka pulang bikini briefs na manipis. Kita sa kamera ang paninigas sa harapn niyon, medyo mamasa-masa na rin ang tela dahil sa precum.
Lumuhod ang assistant at tinulungang tanggalin ang sapatos ng amo, tapos ay ang pantalon.
Tapos ay dinuldol ni Edison ang mukha sa harapan ng lalaki. Sininghot-singhot nito ang bukol, dinila-dilaan ang singit, nilamas-lamas ang puwet.
Tumungo ang mga kamay ni Mr. Jung sa likod ng ulo ng lalaki. Lalo nitong nginudngod ang mukha ng trabahante sa bulge nito.
Pinarinig ni Edison ang ungol.
Sinabunutan ni Mr. Jung ang lalaki tapos ay inilayo sa bukol at sinabing, “gusto mong tsupain?”
Tumango ang assistant, “opo Mr. Jung.”
“Bakit gusto mong tsupain?”
“Kasi adik ako sa burat. Adik ako sa burat mo Mr. Jung!”
“Filthy slut. Sige humiga ka sa mesa ko. Alam mo na ang mangyayari.”
Excited naman na umikot patungo sa likod ng office desk ang assistant. Maingat nitong hinawi ang mga gamit sa ibabaw. Tapos ay humiga ito. Pinalawit nito ang ulo. Tumingala ito sa CEO na nasa tapat na nakatayo. “Ready na ‘ko makantot sa bibig, Mr. Jung.”
Hinubad ni Mr. Jung ang briefs. Tapos ay umalpas ang tarugo nito na may kasamang talsik ng precum.
“Fucking shit. Ang laki nung burat!” bulalas ni Eugene nang makita ang higit nuwebe pulgadang burat ng CEO. “Kaya naman pala ang daming patay na patay sa kanya.”
Pinanood niya kung paano binuksan ni Edison ang bibig, kung paano swabeng sinisilid ng boss ang malaking uten sa loob, kung paano maungol at mangiyak si Edison habang palalim nang palalim, kung paano mag-bulge ang throat ni Edison nang maipasok na ang lahat, kung paanong naka-dikit na ang bulbol ng boss sa mukha ni Edison na nakapatiwarik.
Nagsimulang umulos si Mr. Jung. Walang dahan sa ginawang face fuck ng amo. Mabilis iyon at walang patawad. Tumukod pa ito sa dibdib ni Edison upang lalong maipasok nang mabilis at sagad ang titi sa lalamunan nito.
Nilaro-laro pa ni Mr. Jung ang utong ng lalaki habang kinakadyot ang lalamunan nito.
Si Edison naman ay panay ang ungol. Maririnig na minsang mabubulunan ito. Ang ulo ng ari nito ay sumisilip na sa ibabaw ng pulang briefs nito.
Nagtagal din ang dalawa sa posisyong iyon hanggang sa humugot na ang CEO.
Tapos ay umikot si Mr. Jung at tumungo sa likod ng mesa, sa paanan ng kapareha. Padaskol nitong hinubad ang pulang bikini.
“Ahhh!” ungol ni Edison na malakas ang paghingal.
Kumuha ng isang parker na ballpen si Mr. Jung at sinabing, “nilinis mo ba ‘tong butas na ‘to?”
Tumango ang assistant, “laging malinis ‘yan, Mr. Jung. Para laging handa para sa’yo.”
“Good.” Ngumisi ang CEO tapos ay ipinasok ang ballpen sa butas ng lalaki.
Napanganga si Edison, “ahhh ahhh ahhh…”
“Haha. Ang sarap mong pag-tripan…” tapos ay marahan na nilabas-pasok ng amo ang ballpen.
“Ahh iyo ‘yan Mr. Jung. Kahit ano puwede mong gawin diyan…” ani Edison.
Matapos ang isang minuto ay tuluyan nang nilabas ng CEO ang ballpen.
“Kahit ano puwede kong ipasok?”
“Ughhhh ano po ba ang gusto niyong ipasok, Sir?”
Tinaas ni Mr. Jung ang kamao, “try lang natin ulit. Nagawa mo na ‘to noon, ‘di ba?”
Pasukong natawa si Edison, “grabe ka talaga sa’kin, Mr. Jung.” Ngunit hindi naman ito umalma.
Nagpasok ang boss ng dalawang daliri sa lagusan ng lalaki. Tapos ay tatlo.
Pagdating sa apat ay nagsimulang mag-concentrated breathing si Edison, mukhang nahihirapan na.
“Ahhhhhhhhhhhhh…” malakas na ungol ni Edison nang maipasok na ang ikalimang daliri.
Nakangisi si Mr. Jung, “ughhhhh… You’re such a sexy slut. You want it in?”
“Pasok mo Sir. Pasok mo,” halinghing ni Edison kahit mukhang nahihirapan. “UGH!”
Napaliyad si Edison nang maglaho na ang buong kamao ni Mr. Jung sa lagusan nito.
“Hahaha tangina Edison ang init dito sa loob. Fuuuck. Hasang hasa ka na talaga sa submissive sex na gusto ko…” kutya ni Mr. Jung.
Nilaro ni Edison ang sariling utong sa kaliwang kamay, tapos ay pinansalsal ang kanan. Mukha namang sustained ang ereksyon ng lalaki kahit medyo intense ang pinagdaraanang fist fucking.
Kita naman ang pilyong ekspresyon sa mukha ni Mr. Jung habang kinakawkaw ang butas ng lalaki gamit ang buong kamay.
Si Eugene naman ay nasa paanan na ang pantalon. Binabate na rin niya ang kanyang tigas na burat. Libog na libog siya sa eksenang iyon. Parang gusto niyang sumali. Ngunit may screen na pumapagitan sa kanila.
Nagsimulang mangisay si Edison, “ahhhh Mr. Jung…”
“Lalabasan ka na?” tanong ni Mr. Jung.
“Opo… Puwede po ba? Puwede po ba, Sir?”
“Sige lang. Labas mo na. LABAS MO NA!”
“GAAAAHHH!”
Lumiyad si Edison at nagpakawala ng anim na sirit ng tamod. Ang una ay tumama sa mukha nito, ang natira ay kumalat sa torso at tiyan nito.
Nilabas na ni Mr. Jung ang kamay mula sa lagusan ng assistant. Tapos ay kumuha ito ng tamod mula sa katawan ng kapareha. Pinahid nito iyon na parang pampadulas sa sariling burat na namamaga na.
Pinasak nito ang burat sa assistant.
“Ahhh fuck! Fuck shit!” sigaw ni Edison.
Bumarurot nang mabilis si Mr. Jung sa loob ng assistant. Kita sa kamera ang pamamaga ng muscles nitong mamasamasa sa pawis habang gigil na rumarapido.
Wala pang isang minuto ay napatingala at napabulyaw ang CEO, “GAAAH FFFFUUUUCK!”
Tapos ay bumagal si Mr. Jung. Tanda na nagpalabas ito sa loob.
Si Eugene naman ay nangisay na rin, “ughhh putangina!” Nagpalabas na rin siya sa kanyang panyo.
Puro hingal lang ang naririnig niya.
Tapos ay may nag-ring na telepono sa opisina ng CEO.
Nagsalita si Edison, “phone ko ‘yon!”
Agad na nagkalas ang dalawa. At kahit puno pa ng tamod sa torso at gumugulong sa hita mula sa puwet, ay humangos si Edison sa kanyang pantalon at kinuha ang cellphone.
“Sino ‘yan?” tanong ni Mr. Jung.
“Unknown number.”
“I-speaker mo.”
Nagkandarapa si Eugene na punasan ang kamay at kumuha ng papel at ballpen.
Pinindot ni Edison ang telepono, “uhm. Hello?”
“Hello Edison. Kumusta naman ang kaso? Nakahanap na kayo ng suspect?” anang boses ng lalaki mula sa phone.
“Sino ‘to? Ikaw ba si McLair?”
“Sorry Edison, nadamay ka. Pero pakisabi sa boss mo, puntahan niya ako bukas. Nasa akin si Lew.”
Nanlaki ang mga mata ni Mr. Jung ngunit nagpigil na magsalita.
“Ano ang kailangan mo?” tanong ni Edison.
“Sabihin mo sa boss mo nga, na puntahan niya ako. Kung gusto niya ‘tong matapos.”
“Saan ka niya pupuntahan?”
“Basta. Alam na niya kung saan ‘yun.”
Tapos ay natapos na ang tawag.
Pinakinggan ni Eugene ang sumunod na mga plano ng dalawa.
No comments:
Post a Comment