ANG KASAYSAYAN NI MCLAIR ESPIRITU
“Ano’ng nangyayari Mr. Jung?” seryosong tanong ni Scott.
Nang magkita-kita silang tatlo sa parking lot matapos makaalis si McLair ay inaya sila ni Mr. Jung na bumalik sa opisina. Hindi na sila nagtanong kung bakit. Pero may kutob sila na may nalalaman ito sa banta na natanggap niya.
Umiling si Mr. Jung. “I’m still composing myself. At puwede ba, I didn’t allow you to ask me a question!”
Binagsak ni Scott ang kanyang palad sa mesa, “what?! Kung nakasalalay ang kaligtasan ko dito, hindi ko kailangan magmakaawa sa’yo para sa impormasyon.”
Napamuglat ang lalaki, “what?! Tandaan mo, I am your boss. I pay you and I—“
“No, Mr. Jung. You answer me. You give me details. I don’t care if boss kita,” mariing pakli niya sa CEO, “binabayaran mo ‘ko, pero hindi iyo ang buhay ko.”
Mukhang horrified din si Edison na nakatayo malapit sa kanilang dalawa.
Pinanlisikan siya ng mata ng amo, “hindi mo ako kakausapin ng ganyan! Wala kang karapatan!”
“Ano? Tatanggalin mo ‘ko? Ie-expose mo ako? Papatayin mo ‘ko ng drugs mo?!” anas ni Scott, “eh ‘di sige gawin mo. Pero sisiguruhin kong babagsak ka din. Ako nanggaling na ako sa lusak. Nanggaling na ako sa wala. Kayang kaya kong bumalik.”
Hinawakan siya ni Edison, “Scott… Shush… Kalma.”
Hindi rin maintindihan kung saan nakukuha ni Scott ang kanyang tapang na sa wakas ay naipamalas niya sa harapan ng dominanteng boss.
Nagtagisan silang dalawa ng titig.
“Mr. Jung… If I may…” maingat na pagsingit ni Edison.
Bumaling silang dalawa sa lalaki.
“Alam kong medyo pushy itong si Scott. Pero I agree na dapat naming malaman ang nangyayari. Hindi lang dahil sa gusto naming protektahan ang mga sarili namin,” paliwanag nito, “gusto rin naming malaman kung paano kami dapat mag-react sa kung ano pa ang mangyayari— para maproteksyunan ka din namin at ang kompanya.”
Bumuntong-hininga nang pasuko si Mr. Jung, “the company is in a crisis right now.”
“Ano’ng klaseng krisis? At ano ang kinalaman ko? Bakit may tumatawag sa akin na nangte-threaten?” inis na tanong ni Scott.
Umupo ang CEO sa mesa nito, “may dalawang namatay. Nasa party pareho. Nakainom ng drugs na non-registered. May kaparehong signature effects sa meds natin from Project Exhilirate.”
“Shit. Paano’ng nangyari? May mga nakakuha ng chemicals sa planta at ginawa ‘yung drugs?” tanong ni Edison.
Tumango ang boss, “yes.”
“Hindi ba ang higpit higpit ng security do’n?” tanong ni Scott.
“Well, inside job,” sagot ni Mr. Jung.
Napahawak sa sentido si Scott. “So, ano na ang mangyayari?”
“Nagiging alisto na ako. Sooner or later, ang mga imbestigasyon ay darating dito,” paliwanag ng CEO. “Tinatapos ko ang crisis management plan, kung paano sasagutin ang tanong. Ayaw ko pa munang kausapin kayo hangga’t wala pa akong nabibigay sa inyong konkretong paraan kung paano niyo haharapin.”
“So, malapit na bang mahanap kung sino man ang gumawa nito?” usisa ni Edison, “si McLair ba?”
Hindi sumagot si Mr. Jung. Nilayo lang nito ang tingin sa kanila.
Bumagsak ang panga ni Scott, “so… si McLair nga? Eh ‘di ba may atraso sa’yo na malaki ‘yon? Bakit hindi mo na siya isuplong sa pulis?”
Umiling ito at nilahad ang mga palad, “no! No! Nobody is going to do that!”
“What? Bakit? Eh kung sigurado ka pala na siya nga ang may kagagagawan bakit mo siya hinahayaan na makatakas?” inis na pagtataka ni Scott.
“Nothing bad can happen to McLair. Aayusin ko ‘to,” exasperated na sabi ni Mr. Jung.
Galit na galit si Scott. Gusto niyang tirisin ang kanyang boss sa pagiging evasive.
Tumitig si Edison nang mariin sa amo, “Bakit po kami bawal makipag-usap sa kanya? At bakit siya wala sa kulungan kung nagnakaw siya ng pera sa’yo? Mr. Jung, ano po ba talaga ang relasyon niyo kay McLair?”
Napahawak si Mr. Jung sa kanyang noo at napapikit.
——————————————————————————
“With Performatrax, couples will be able to enjoy their intimate moments without the inconveniences of functional or psychological impotence, and also they will not worry about the side effects that is experienced by those who take the more popular brands of Sildenafil Citrate. Take this capsule thirty minutes before coital encounter and feel the bliss and the love of full performance, only from Performatrax— brought to you by the company that aims to boast the innovativeness of the Filipino scientist: Ty Pharmaceuticals!”
Nagpalakpakan ang lahat ng nasa bulwagan.
“Ladies and gentlemen, let’s give another round of applause for Performatrax’s chief scientist, Dr. McLair Espiritu!”
Muling sumabog ang palakpakan.
Ganadong ganado si Jung sa pagpalapak sa kanyang puwesto sa VIP table ng Shangrila Hotel conference hall na iyon kung saan ginaganap ang launch ng bago nilang gamot sa TyPharma.
Bumalik sa upuan sa tabi niya si McLair mula sa malaking entablado kung saan ito nanggaling.
Ipinapakilala na ang boyband na kakanta sa intermission ng program.
Lumagok ng tubig si McLair, “how did I do?”
Tinapik niya ang balikat nito, “okay… Okay ang ginawa mo. Great job. Kumain ka muna. Baka himatayin ka sa kaba.”
Child prodigy si McLair Espiritu. Natapos nito ang kursong chemistry sa edad na 17. DOST scholar ito.
Batang CEO pa lang si Jung nang makita niya ang profile nito. Agad niyang inaya ang lalaki sa kompanya. Binigyan niya ito ng scholarship para makakuha ng MS to PhD program sa ibang bansa.
Pagbalik nito sa Pilipinas nang makuha ang PhD ay mag-lead ng drug developments sa TyPharma. Agad naman itong nakagawa ng mga positibong kontribusyon sa kompanya. Dahil sa henyong katalinuhan nito at ang pagiging agresibo ay marami itong mga medisina at supplements na nagawa.
At ang lahat ng produktong galing sa utak nito ay nagiging epektibo at tumatabo ng revenue. Naging kanang kamay na niya ang lalaki sa larangan ng siyensya.
Matapos ang ilan pang mga activities sa programang iyon ay natapos na rin ang launching.
Nanatili pa si Jung sa bulwagan upang makipag-socialize hanggang sa maubos na ang mga tao roon.
Nang tunay nang matapos ang kanyang CEO duties para sa event na iyon ay umakyat na siya sa presidential suite kung saan siya naka-check in sa araw na iyon. Pagkapasok niya sa unit ay dumiretso siya sa CR.
Naroon si McLair. Tanging tuwalyang nakatapis lang ang suot nito. May kaunti pang tubig sa katawan nito mula sa pagkaligo nito. Nagsisipilyo ito.
Nakita siya nito mula sa repleksyon sa salamin. Ngumiti ito habang ginagalaw ang toothbrush sa bibig.
Humilig si Jung sa pader at tinitigan ang lalaki: ang nerdy na guwapong mukha nito na framed ng pabilog na spectacles. Ang matatag na katawan nito, bilugang pecs, nagmumurang mga braso at hita, putok na mga abs. Sobrang epektibo talaga ang muscle protein supplement na ginagamit nito.
Matapos magmumog ng lalaki ay nagsalita ito, “hoy, makatingin ka. Matunaw ako.”
Humakbang siya papalapit. Hinawakan niya ang mga braso nito at hinakag ito mula sa likuran. “I still can’t believe how lucky I am to have met you. Without you, there wouldn’t be a TyPharma. Without you, I would be nothing.”
Hinalikan niya ang batok nito.
“Ikaw rin naman ang dahilan kung bakit ako nagkaron ng ganitong kakayanan. Thank you sa naging investment mo sa akin,” masuyong sagot ni McLair.
Pinaharap niya sa kanya ang lalaki, “I love you, McLair.”
“I love you too, Jung.”
Nagtagpo ang kanilang mga labi. Nagsalo sila ng laway. Nagbuhol ang kanilang mga labi. Naramdaman ng kanyang mga kamay ang lamig at tigas ng katawan nito habang ang palad niya ay gumagapang rito.
“Jung?”
“Hmm…?”
“Darating ba ang panahon na… magiging tayo talaga? Mahal na mahal kita, eh. I want you for myself. Pangako pagsisilbihan ko ang kompanya, at ibibigay ko ang buhay ko sa’yo…” sambit ng lalaki.
Bumuntong-hininga siya, “McLair… Alam mo naman na ‘yun din ang gusto ko, para sa’yo. Para sa ating dalawa.”
“Then, let’s do it. Let’s be a couple. Wala na tayong kailangang ikatakot sa mundo. We run the most powerful pharmaceutical in the country,” desididong turan nito.
Napakagat-labi siya, “may pamilya ako, McLair. Yes, I love you million times more than I love my wife, pero may mga anak ako. I don’t think maiintindihan nila itong atin sa ngayon.”
“Pero darating din tayo sa gano’n ‘di ba? Kailangan ko lang namang maghintay, ‘di ba?” sumamo nito.
“Yes. Patience lang. We will get to that life,” tapos ay muli niyang hinalikan ang lalaki.
“Congrats sa ating dalawa. Kelangan nito ng matinding celebratory sex,” pilyong banggit ni McLair.
“Of course. I’ll get ready for you. Maliligo lang ako.”
Lumabas si McLair.
Si Jung naman ay excited na naligo. Ngunit hindi naman siya nagmadali. Kanila ni McLair ang buong gabi. Kaya naman nagkuskos niya gamit ang sabon na formulated din ni McLair upang masma-intensify ang pheromones ng katawan.
Pagkalabas ni Jung, natagpuan niya si McLair na nakahiga na sa malaking kama. Nakasaludo na ang titi nito.
Napakagat labi si McLair, “ohhhh shuucks… Ang sexy mo Mr. Jung… Ughhh…”
Ngumisi siya, “hmm? Are you ready to submit, my slut lover?”
Namula ito, “yes Mr. Jung. Use me.”
Sumampa si Jung sa Kama. Pumatong siya sa lalaki tapos ay hinalikan ito. Tumugon ito nang puno ng rubdob at pagmamahal.
Naramdaman niya ang mga kamay nitong humahawak sa kanyang katawan.
Bumitaw siya sa halik at sinabing, “oist. Sino may sabing puwede mo ‘kong hawakan.”
Ngumiti si McLair at humiga nang diretso, “sorry Mr. Jung. Sabihin mo lang kung ano ang gusto mong gawin ko.”
Ngumiti din siya, “good boy.” Tapos ay muli niyang hinalikan ang lalaki.
Bumaba siya tapos ay dinilaan at sinipsip ang utong nito. Tapos ay tumingin siya sa nagsusumamong mukha nito. “Kaninong pecs ’to?”
“Sa’yo…” taimtim nitong sagot.
Tumungo si Jung sa braso ng lalaki at winorship iyon ng dila. Tapos ay sinibasib ang kilikili nito.
Ipinarinig ni McLair ang lakas ng ungol nito, tanda na nasasarapan ito sa natatanggap.
“Kaninong braso ’to?” tanong ni Jung.
Napalunok ito, “sa’yo.”
Tapos ay tumungo siya sa washboard abs nito. Hinalikan niya ang bawat umbok ng eight packs nito. Tapos ay nagtanong, “kaninong abs ’to?”
“Sa’yo…”
Bumaba si Jung at dinilaan nang isang pasada mula itlog pataas ng ulo ang burat.
Napaliyad si McLair, “ahhh…”
“Kaninong burat ’to?”
“Sa’yo, Mr. Jung… Sa’yo.”
Sinubo ni Jung ang above average at matabang burat ng lalaki. Diniligan niyon ang bunganga niya ng matamis na precum. Nilunok niya iyon.
Si McLair lang ang lalaking lagi niyang isusubo nang may pagmamahal.
Pero pinapakita niya sa galing at kahayukan ng pagtsupa niya na siya pa rin ang dominante sa kanilang dalawa.
Si McLair ay namimilipit at humahalinghing sa natatanggap na blowjob.
Lumuwa na si Jung at humiga sa tabi nito. “Hmmm… Ako naman pagsilbihan mo?”
“Yes Sir…” pilyong tugon nito.
Agad itong bumaba at tumungo sa paa niya. Isa-isa nitong sinipsip ang bawat daliri habang nakatitig ito sa kanyang mukha.
Tapos ay dinilaan nito ang kanyang binti, hita pataas sa kanyang singit. Bumabangga ang kanyang titi sa mukha nito. Nilaro-laro nito sa kamay kanyang betlog habang hinihimod ang singit.
“Mr. Jung, gusto kong kainin burat mo,” submissive na sambit nito.
“Sige. Iyo ‘yan,” pag-ayon niya.
Agad nitong ipinasok ang mahabang burat niya sa bibig nito. Sa tagal na nilang ginagawa iyon ay sanay na sanay na ito sa kanyang haba. Pinepetiks lang nito ang pag-deep-throat sa kanya.
Tinaas nito ang mga kamay at inabot ang kanyang mga utong at nilapirot iyon habang tuloy lang sa pagsuso.
Umungol si Jung dahil sa sarap. Dinala niya ang kanyang mga kamay sa ulo nito tapos ay lalo niyang diniin ang mukha nito sa kanyang uten.
Narinig niya ang discomfort na ungol ni McLair. Ngunit hindi naman ito tumigil sa pagtsupa. Lalo pa nga nitong pinag-igihan ang pagsubo sa kanya habang kinakanyod niya ang lalamunan nito.
Matapos ang ilang minuto ay muli itong gumapang paakyat sa kanya at hinalikan siya.
“Sarap talaga. Laki ng burat mo…” komento nito.
“Sa’yo lang ‘yan…” tapos ay kumindat siya.
Dinala nito ang kamay nito sa kanyang puwet at nilamas iyon, “Mr. Jung… pwede ko na kayang matikman ang puwet mo?”
Nirolyo ni Jung ang mga mata, “sus. Alam mo naman hindi talaga ako papabottom. But if you want, you can eat my ass.”
Hinampas nito ang kanyang kaliwang pec, “ang daya mo talaga Jung.”
Tinulak niya ito pababa, “dali na.”
Bumaba naman si McLair at tumungo sa gitna ng kanyang puwet. Tapos ay naramdaman niya ang pagtusok at paglaplap nito sa kanyang puwet.
Napahawak siya sa kanyang malagkit na burat at napasalsal habang niririm siya ng lalaki.
Matapos ang isang minuto ay nagsalita si Jung, “ako naman kakain sa puwet mo.”
Tumalungko si McLair sa ibabaw ng kama at binukaka ang kanyang mga hita.
Dinuldol niya ang kanyang mukha sa gitna ng malalamang pisngi ng puwet nito at dinilaan ang malinis nitong puwet. Alam nito na kakanain niya ito sa kahit na anong oras na gustuhin niya, kaya naman lagi itong naglilinis ng butas.
Si Jung naman ay enjoy na enjoy sa pagkain sa lalaki. Tumitibok ang kanyang ari habang niri-rim niya ito. Nananabik nang kumantot.
Umahon na siya mula sa puwet ng lalaki at lumuhod sa likod nito.
“Kaninong puwet ’to?” tanong niya sabay hampas.
“Sa’yo, Mr. Jung, Sa’yo.”
Pagkasagot nito ay sinabay ni Jung ang pagsaksak ng matigas na batuta sa butas nito.
“Ahhh putangina ugh! Laki mo talaga!” bulalas ni McLair.
“Gusto mo naman ‘di na?” tukso niya.
“Oo. Fuck. Sige. Fuck mo na ‘ko!”
Binarena niya ang lalaki. Mabilis. Malalim. Maingay ang pagpalakpak ng balakang at puwet nito. Pareho na silang pinapawisan. Kita sa salamin sa gilid ang magagandang hubog ng katawan nila na contracted dahil sa ginagawang dog style na kantutan.
Dama ni Jung ang init at sikip ng lagusan ni McLair na sadyang maganda ang muscle control kahit ilang ulit na niyang nabiyak.
“Ahhh Mr. Jung. Ahhh fuck! Puta mo ‘ko! Iyo ang puwet ko! Ugh!” angulngol ni McLair habang sinasalubong nito ang bawat barurot niya.
Bumaba ang ulo ni Jung. Kinabig niya ang ulo nito at hinalikan ang labi nito.
"Ughh… Tangina McLair. Ang sarap mo. Ugh. Akin ka lang. I love you… Ugh…” sambit niya sa gitna ng kanyang mga ungol.
“I love you too, Jung.”
Binilisan ni Jung ang pag kantot at sumigaw, “heto na… HETO NAAA!”
Bumulwak ang tamod ni Jung sa lagusan ni McLair.
“Ahhhhhh fuck… Fuuccckkkk! HETO NA RIN AKOOO!” sagot ni McLair.
Nangisay ang katawan nito. Tapos ay kusang dumura ng tamod ang burat nito at kumatas iyon sa bedsheets ng kama.
Nang magkalas sila ay tinuro ni Jung ang tamod nito na nasa may kubrikama. “Kunin mo ‘yan.”
“Yeah. Of course.” Tapos ay kumindat si McLair.
Binaba nito ang ulo at kinuha ang sariling katas gamit ang bibig.
Tapos ay tumungo ito sa mukha niya at hinalikan.
Sinalo ni Jung ang tamod nitong mainit, malapot at matamis. Tapos ay ililipat niya sa bibig ng nobyo.
Ilang minuto rin ang tinagal ng kanilang cum swapping hanggang sa naubos na ang tamod sa kanilang bibig.
Ngumiti si McLair, “hay Jung. I love you.”
Ngumiti din si Jung, “mahal din kita, McLair.”
——————————————————————————
Hinagis ni Jung ang isang punpon ng binded na papel sa mesa ng opisina ng laboratoryo ng chief scientist. “Putangina, McLair. Ano ‘tong project na ‘to na ginagawa mo pa rin kahit hindi nakapasa sa Phase 1? And you are getting funds from the company without my consent!"
Nilayo ni McLair ang tingin, “hindi naman ‘to para sa TyPharma. Hindi natin ‘to ibebenta.”
“Huh?! Eh, para sa’n ‘to? Nakita mo ang side effects! Multiple organ failure, mental retardation. Magiging lantang gulay ang sinomang kukuha nito!”
Napakagat labi ito, “you’re right. And a little more work, we can make it seem like it happened to her like a natural occurrence.”
“Her? Sino’ng her?!” gulat na tanong niya.
Tumayo ito at tumalikod. “Siya lang naman ang dahilan kung bakit hindi tayo puwedeng maging tayo ‘di ba?”
Nanlaki ang mga mata niya nang matukoy niya kung sino ang sinasabi nito. “No, you will not do anything to my wife. You will not do anything to my family.”
Humarap si McLair sa kanya na mangiyakngiyak. “Eh paano ako? Fuck naman Jung. I gave myself— my everything to you and your company! I thought you loved me!”
“Mahal kita McLair, pero alam mong komplikado ang lahat!”
“Yeah right. Tangina. I’ll never be more that a prostitute. You paid for my studies. You paid for my career. You paid for my body. Pag-aari lang ang tingin mo sa’kin.”
Umiling si Jung, “no McLair, hindi totoo ‘yan… Hindi totoo ‘yan.”
“So, para mahalin mo ako nang buo, kailangan tanggalin na ang dahilan kung bakit kumplikado ang lahat,” seryosong banggit nito.
“Tangina gagawin mo ‘yun, pumatay ng tao?!” gulat niyang bulalas.
“Para sa’yo, Jung. Oo. You treat people as objects. Ano’ng pinagkaiba nitong gagawin ko sa ginagawa mo?” hamon nito.
“McLair hindi mo ‘to gagawin—“
“—Tangina Jung, mahal mo ba ‘ko?!” bulyaw ni McLair.
Napahakbang siya paurong, “oo. Pero hindi ka ganito. Hindi tayo ganito!”
“I will do everything for you… Jung…” malamyos nitong sabi, “anything.”
“No McLair. This ends now. I am relieving you from your Chief Scientist post. Hindi ka puwedeng magka-access sa laboratories.”
“Are you firing me?!”
“Yes. Firing you.”
——————————————————————————
“Ang plano ko lang naman ay ilipat siya ng ibang department. Ilalayo ko lang siya planta kung saan pwede siyang makagawa ng panganib. Pero nagalit siya. Nasaktan ko siya. He took my action as a lack of my love for him— which wasn’t the case. Hindi ko lang maibigay ang gusto niya. At ayaw kong makita siyang nadedemonyo dahil sa pag-ibig niya sa’kin.”
Nakikinig si Scott nang taimtim sa kuwento ng kanyang CEO.
“So, itong mga ginagawa niya, is all to get your attention. To make you take him completely?” tanong ni Edison.
“Parang gano’n na nga,” ani Mr. Jung.
Tumayo si Scott, “eh kasalanan mo din. Mamahalin mo siya, pero hindi mo naman pala kayang ipaglaban. Pareho niyo lang hindi deserve ang isa’t-isa.”
Napabaling sa kanya si Edison at nagbigay ng malamang tingin.
Dinuro siya ni Mr. Jung, “tangina Scott, hindi ko na gusto ang saltik ng dila mo.”
“Tama naman kasi talaga si McLair na baliw,” iritable niyang turan, “ikaw lang ang makakapigil nito. Ipasuplong na natin siya!”
Tumayo si Mr. Jung at bumulyaw, “NO! Wala kayong gagawin.”
“Kung ayaw mo ako ang gagawa! At pati ikaw, isusumbong kita! Alam ko na dina-drug mo kami ni Edison minsan!” banta ni Scott, “I have nothing to lose. I have been dead many times already. Pero hindi ako magpapadamay sa LQ niyong dalawa ni McLair na walang laban.”
“Eh putangina mo pala, eh!” garalgal na anas ni Mr. Jung, “akala mo ba natatakot ako sa’y—“
Biglang pumukol si Scott ng sapak. Tumama iyon sa mukha ng CEO.
“Oh shit!” sigaw ni Edison habang napapatakip ng bibig.
Napaulpit si Mr. Jung. Napahawak ito sa mukha. Gulat at nawala ang pagkadominante.
Malakas ang paghingal ni Scott. Nalulunod siya sa galit.
Napasambit nang nanginginig si Mr. Jung, “please… please Scott… Mahal na mahal ko si McLair. Kahit gaano pa siya ka-complex na tao. Ayokong may mangyaring masama sa kanya. Please… Please… I promise. I will protect you Scott… and Edison. Please. Hayaan niyong ayusin ko ito…”
Niyakap ni Edison si Scott, “Scott… Sige na. Awat na. Please…”
Naiyak si Scott. Humagulgol siya sa bisig ng dating nobyo.
No comments:
Post a Comment