AMAC 01

ANG AMO NA PINAGSISILBIHAN NI SCOTT

CASE 9088127: Investigation Day 1

20:03 PM, 19th floor, Ty Pharmaceuticals Inc. Building

“Hello, Scott Innocencio.”

“Hello po, Sir.”

“Ako si Agent Eugene Dagohoy,” pagpapakilala ni Eugene sa lalaking kausap niya sa isang closed glass walled room sa top floor ng building na iyon.

“Sir Dagohoy, natatakot po ako. Bakit niyo po ako gustong kausapin? Ano po ba ang nangyari?” bakas sa mukha nito ang pag-alala. Nanginginig ang boses ng lalaki.

“May tatlong namatay sa iba’t-ibang circumstance. Pero may pattern. Suspected murder. At pawang may kinalaman ang Ty Pharmaceuticals. Kaya nagtatanong-tanong kami,” seryosong sagot niya sa lalaki, “hindi ka naman kasali sa suspects. Pero kumukuha lang kami ng impormasyon mula sa’yo.”

“Okay. Sige. Makiki-cooperate ako kung kinakailangan,” mahinahong sagot nito.

“Okay. So, ano ang posisyon mo sa Ty Pharmaceuticals?” tanong ni Eugene.

“Ah… Special Executive Assistant po,” payak na sagot nito.

“Gaano ka na katagal nagwo-work dito?” 

“Isang taon, mahigit.”

“So, nagre-report ka directly sa CEO ng company?”

“Opo. Ako po ang assistant niya.”

“At bilang assistant ano ang ginagawa mo para sa kanya?”

Mukhang nasamid si Scott. Nagsisimula na itong pawisan.

Nakatitig si Eugene sa bawat micro-behavior ng lalaki. Ang paghawak nito sa mga daliri. Ang madalas na pagpunas ng mukha. Ang matagal na pag-iisip bago sumagot. Ang tono nito.

Batid niyang may tinatago ang lalaki. Pero hindi niya alam kung ang mga sikretong hawak nito ay may kinalaman sa kasong hinahawakan niya.

Matapos ang ilang segundo ay sumagot si Scott. “Nag-aayos ng mga papeles at schedule niya. Nagra-run ng errands na kailangan niya. Minsan middle man ako ng mga kausap niya. The usual na work ng executive assistant.”

Tinaas niya ang kilay. “Iyon lang ang ginagawa mo para sa kanya?”

Parang napalundag sa upuan ang guwapong lalaki. “Ahh… Syempre minsan I do favors for him. But I promise, walang illegal.”

Ngumisi si Eugene. “Okay, so kumusta ang relasyon niyo ni CEO?”

Napalunok ito, “huh?”

“Kumusta namang boss si Mr. Carl Jung Ty?”

Tumanaw si Scott sa transparent na glass wall ng opisina. 

Napatingin din si Eugene. Sa labas ng room, naroon sa malayo si CEO Carl Jung Ty. Nakatayo. Nagmamasid sa kanilang usapan.

——————————————————————————

Mahigit isang taon na nakalipas.

Nakatayo si Scott sa harapan ng salamin. Inayos niya ng kanyang kurbatang asul. Pinagpag niya ang kanyang dark gray na long sleeves polo. Hinatak niya pahigpit ang sinturong humahawak ng fitted niyang black slacks. Sinilip niya ang kinang ng kanyang black leather shoes.

Kumuha siya ng hair wax sa may lavatory at kinausap ang sarili habang inaayos ang kanyang buhok.

"Wooh. Scott. Relax. Kaya mo ‘to. Heto na ‘yung opportunity. Hindi mo na ‘to puwedeng i-mess up. Heto na ang time para bumangon. Ibalik mo na ang dati mong confidence."

Ngumiti siya sa kanyang repleksyon. Kung hitsura lang naman ang usapan, ay confident naman siya. Maswerte siya na pinanganak siya nang may magagandang features: mestiso, makinis ang kutis, matangos ang ilong, pink at manipis ang mga labi, medyo chinitong mga mata at katawang alaga sa gym na aninag sa pagkahapit ng kanyang damit.

Pero ito ang unang unang pagkakataon sa talambuhay niya na mag-a-apply ng trabaho. Dahil sa nature ng kanyang mga dating naging trabaho, hindi naman niya kailangang mag-apply. Siya ang nilalapitan ng trabaho.

Kaya siya kinakabahan.

Nang matapos si Scott sa pag-aayos, ay lumabas at bumaba na siya ng apartment na tinitirhan. Sinigurado niya kung nasa labas ang landlord. Ayaw niyang magpakita dahil huli na siya ng isang buwan sa upa.

Nang makitang wala ang iniiwasan niya ay tumakbo na siya sa kalsada. Tapos ay napaisip siya. Siya ba ay magta-taxi o magco-commute. Parang gusto niyang mag-commute. Paubos na rin kasi ang pera niya.

"No. Dapat mag-taxi. Baka ma-late. At hindi puwedeng mausukan," final niyang pagpapasya. 

Tumawag siya ng taxi at sumakay.

Matapos ang tatlumpong minutong biyahe ay nakarating na siya sa kanyang destinasyon.

Tumingala siya sa mataas na building: Ty Pharmaceuticals Inc.

“Shit. Ang sosyal pala ng building na ‘to. Parang malaking kompanya,” kabadong sabi ni Scott sa sarili niya. 

Lalo siyang namangha nang pumasok na siya ng building. Tunay ngang high end na kompanya ang Ty Pharmaceuticals. Natuwa siyang isipin na nagkaroon siya ng pagkakataon na maging kasapi ng organisasyon na iyon.

Tinuro siya ng guard sa front desk receptionist.

“Hi, ako po si Mr. Scott Innocencio. Ah… Naka-receive po ako ng message sa linkedin account ko,” pagpapakilala niya sa sarili, “tinatanong po ako kung interesado po ako sa isang secretarial position. Sumagot ako tapos nag-communicate po kami ni Mr. Jung sa cellphone at nag-schedule for an interview? Four PM?”

Nanlaki ang mga mata ng babaeng nakaupo dahil sa sinabi niya, “Mr. Jung? Sigurado ka?”

Tumango siya, “yes. Uhm. Oh na-scam ako?” Nagsimula siyang manghina sa na-realize.

“Wait lang sir, titignan ko sa system,” sabi ng babae habang nagta-type at tumitingin sa monitor. Muling nanlaki ang mata nito, “oh. Meron nga. Nandito. Scott Innocencio. Expected ka ni Mr. Jung . 4pm.”

Bumuntong-hininga siya, “hay. Wow. Salamat. So, uhm… Saan ang office ng Human Resources niyo?”

Umiling ang receptionist, “no. Hindi ka sa human resources pupunta.”

Kumunot ang noo niya, “huh? Wait. Saan?”

“Sa Office of the CEO. Ang kausap mo ang highest official ng Ty Pharmaceuticals. Si Mr. Carl Jung Ty.”

Si Scott naman ang napamuglat dahil sa nalaman.

——————————————————————————

Habang nasa waiting area si Scott sa malaking CEO complex sa topmost floor ng building, ay nagdarasal siya. Nalulunod na siya sa kaba. Hindi siya makapaniwala sa sitwasyon. CEO na pala ang kausap niya sa cellphone.

Nagtataka man siya kung paano nakuha ng manager ang kanyang detalye at kung bakit ito interesado sa kanya, ay desidido siyang makuha kung anuman ang trabaho ang ipiprisinta nito. Malamang maayos na posisyon iyon dahil CEO ang mismong nag-recruit sa kanya. 

Kinuha niya ang cellphone at binuksan ang data. Pumunta siya sa website ng kompanya. Kailangan niyang aralin ang profile ng kakausapin niya. Marahil marami siyang kakompetisyon sa posisyong a-apply-an.

Carl Jung Ty is the second son of the late Filipino-Chinese business tycoon and founder of Ty Multicorporation, Evan Nelson Ty. Mr. Jung is the founder of Ty Pharmaceuticals Inc. His fascination with science even as a child drove him to pursue his Bachelor of Science in Biochemistry and Microbiology in University of the Philippines and Master of Science in Chemistry in Yale University. He has always been an advocate of affordability and accessibility to quality medicines, and is a firm believer of the ingenuity of the Filipino, which led him to the establishment of the fastest growing Filipino pharmaceutical company. Ty Pharmaceuticals Inc. is the first Filipino pharmaceutical company to be able to penetrate the ASEAN and Middle East market. Mr. Jung also supports new drug developments to address emerging and persisting health issues in the country and the rest of the world. Mr. Jung believes in hard work, loyalty, passion and innovativeness.

Napakamot ng ulo si Scott. “Leche. Ano nga ba ang ginagawa ko dito? Eh, HRM ang natapos ko. Muntik ko pa mabagsak ‘yung chemistry at nutrition subjects.” Lalong bumaba ang confidence niya. Hindi niya tuloy malaman kung paano niya iha-handle ang magiging panayam sa kanya.

Biglang may sumulpot na babae. “Mr. Scott Innocencio? Mr. Jung is ready to meet you.”

Kumabog ang puso ni Scott. Tumayo na siya mula sa kanyang inuupuan. Hinatid siya ng babae sa isang biometrics operated na pintuan. Pagkabukas ng pinto ay pumasok na siya.

Tumayo ang lahat ng balahibo ni Scott. Malawak ang opisina. Ang interior design ay parang presidente ng bansa ang nagtatrabaho roon. Parang isang malaking unit sa condo ang laki. May living room receiving area, may area para sa dining, may mga conference rooms na kinakahon ng glass walls. Sa gitna ay isang malawak na mesa. Sa likod nito ay may isang lalaki na nakaupo. 

Tumayo ang lalaki, “hello Scott. I am Carl Jung Ty. Please take a seat.”

Hindi alam ni Scott kung gaano siya kabagal maglakad patungo sa mesa ng CEO. Pero manghang mangha siya sa lalaking nasa harapan niya. 

Sobrang kisig ng lalaki. Walang sinabi ang litratong nakita niya sa website ng Ty Pharmaceuticals. Kita sa mga mata nito ang pagiging intsik, chinito pero deep set ang mga mata. Makakapal ang mga kilay. Matangos ang ilong. Mapupula ang labi. Prominente ang cheekbones. Chiselled ang jaw line. Matipuno ang katawang kita sa hapit nitong puting designer na polo at fitted na slacks na itim.

Kita sa seryosong expression ng mukha ng lalaki at ang kagalang-galang na tindig ng katawan nito ang dominance at taas ng posisyon nito sa kompanya. Marahil ay nasa-early forties na ang lalaki.

“Scott? Scott? Are you alright?” tawag ng baritonong boses.

Napalundag siya. Nawala siya sa huwisyo niya dahil sa paglango niya sa imahen ng guwapong amo. Overwhelmed din siya sa taas ng kalidad ng opisina. Huminga siya nang malalim upang ibalik ang kanyang concentration niya.

“Mr. Ty. Yes. I-I’m alright.”

“People call me Mr. Jung, my second name. So that they don’t confuse me with my other siblings."

“Mr. Jung. Nice to meet you po."

Nakipag-handshake siya sa nakalahad na kamay ng CEO. Mahigpit ang grip nito. At malalim ang tingin nito sa kanyang mga mata.

“Nice to meet you too, Scott,” sagot nito sa kanya.

Nalulunod pa rin si Scott sa titig nito. Nanliliit siya sa lalaki.

Binitawan na siya ni Mr. Jung, “sige Scott. Sit down.”

Umupo siya sa mala-sofa na upuan sa harapan ng mesa nito. Kinuha niya ang dala niyang folder at inabot iyon sa lalaki, “uhm, this is my resume, Mr. Jung.”

Umiling ito, “oh. I have your information— in linkedin. It’s fine.”

Nagulat lang siya sa sinabi nito. Inaalala niya tuloy kung gaano kadetalyado ang kanyang linkedin na hindi naman niya halos nagagamit o na-update.

Umupo na rin ang CEO at sumandal sa upuan, “so let’s start with the usuals. Scott. Tell me something about yourself.”

“Uhm… Ano po—“

“—Basics of interview, Mr. Innocencio. You don’t say uhm. You don’t code switch to tagalog,” mariing puna nito.

Namula siya. Napahiya siya na ang lalaking kapanayam niya ang nagko-coach sa kanya.

“Oh. I’m Scott Innocencio. You can call me Scott. I am an HRM graduate. I am a hardworker. And also I’m adventurous, innovative and loyal.”

Natawa ang CEO. Kahit ang tawa nito ay nakakatakot.

“You sound like the company’s website,” lahad nito, “sige. Go on.”

Hindi nakatulong iyon sa kaba niya. “My skills include hospitality affairs, basic management skills. I am proficient in Microsoft Office, and also hospitality related softwares. I can do public relations, marketing and I am willing to learn skills— if it is required of the position po.”

Nag-lean si Mr. Jung paharap tapos ay tinukod ang mga siko sa mesa. “Tell me about your previous company.”

“Wala po akong— I have no— I’ve never been employed po, Sir,” pag-amin niya na may kaunting hiya.

Nagsalubong ang kilay nito, “so since graduation wala kang trabaho? How is that?”

Napalunok siya, “uhm— ay sorry— Ano po kasi ako— I’m a social media influencer.”

“Interesting…” sambit nito, “and what kind of products do you endorse?”

Pulang-pula na si Scott. “Resorts. Travel agencies… Clothes… Bags… Nutrition products.”

Kumunot ang noo nito, “is that all?”

Parang hinuhukay ng mapanuring mga mata nito ang kanyang utak. “I also endorse… swimwear… trunks and underwear po.”

Ngumisi si Mr. Jung, “interesting. You are a handsome man. You have the body and the face of a model. So, do you still do that— influencing? …in social media?”

Umiling si Scott, “not anymore po.”

“And why is that?”

“Wala na po kasing— Uhm, I have no products left to endorse.”

“Because…?”

Pinid ang bibig ni Scott. Nagbabago na ang pakiramdam niya sa lalaking kaharap niya. Kanina takot at pagkahiya. Ngayon naman ay parang naiinis na siya dahil parang nangungutya na ang tingin at tono ng boses nito.

Napakamot si Scott ng ulo, “excuse me Mr. Jung,” sinubukan niyang gawing mariin ang kanyang pagsasalita, “what am I applying for? I think as an applicant, I have to know that.”

Napasandal muli si Mr. Jung sa upuan, “uh. Is that what made you lose your endorsers? You answer like that to authorities?” Mas lalong mapanukso ang tingin nito.

“I’m sorry Sir, I am just asking.”

“Well, like I texted and emailed you. I need a special executive assistant,” sagot ng CEO.

“I’m sorry again Mr. Jung, pero— but may I ask?” maingat niyang turan, “how did you know about me? How was I selected for this po?”

“I just know. And Mr. Innocencio, instead of interrogating me, maybe be thankful. Hindi lahat ng tao nagkakaroon ng pagkakataon na makausap ako, o makatungtong sa opisinang ito. Let-alone offer-an ko ng trabaho,” masungit na banggit nito.

Sumimangot lang si Scott. Naghahalo-halo na ang damdamin sa kanyang kalooban. 

Tumayo si Mr. Jung at tumungo sa upuang nasa harap ng mesa nito na kaharap ni Scott. “So, Scott. My offer to you. Health benefits. Hazard pay. Uniform, food, transport and other allowances. Even housing allowance. Usual government mandated company benefits. And a monthly pay of ninety-five thousand pesos.”

Napamuglat siya, “95,000 pesos?!”

Ngumiti ito, “yes. I know you are in a troubled time right now. Marami kang utang at one month behind ka sa renta.”

Muling nalukot ang mukha ni Scott, “Sir, paano niyo pong nalaman—“

“An assistant of mine is now fixing these things. Pagkatapos ng usapan natin, bayad na lahat ng utang mo. Nakausap at nabayaran na rin ang landlord niyo.”

Conflicted na ang damdamin ni Scott. Hindi niya alam kung matutuwa siya sa pag-pry ng CEO sa kanyang buhay. Natatakot din siya sa laki ng kanyang sasahurin. “Teka Sir, parang sobra naman ho yata ‘yun! Ano po ba ang trabaho ko bilang… Special Executive Assistant?"

Umupo ito sa harapan niya, “well, to be honest, I only named the position that way because the term, ‘concubine’ is illegal.”

Napabulalas siya. “Concubine? You mean s… S—“

“—Sex slave,” sambit nito habang nakatingin sa kanya nang mapanukso.

Tumayo siya at napahakbang patalikod, “seryoso ka ba?!” Nawala na ang paggalang niya sa lalaki. Hindi rin siya makapaniwala na ang isang kagalang-galang na maskuladong lalaki na makapangyarihan ay may ganoong pakay sa kanya.

Ngumisi muli si Mr. Jung, “mukha ba akong nagbibiro, Scott?”

Umiling siya habang humahakbang paurong, “no Sir. Hindi po ‘to appropriate. Hindi po ako escort. At kapag namilit po kayo, magsusumbong po ako— sa DOLE, o kung saan mang government agency na against sa sexual harrassment!”

Niluwagan ng CEO ang necktie tapos ay hinubad, “alam ko kung bakit nag-pull-out ang mga endorsers mula sa’yo. And I know other things in your life, Scott. Between you and me, ikaw ang masmaraming dapat katakutan.”

Napatigil si Scott sa banta ng lalaki, “ano’ng ibig mong sabihin?!”

Isa-isang tinanggal ng amo ang mga butones ng polo habang patuloy na nagsasalita, “ikaw si Scott Innocencio. Anak ni Marcio at Miriam Innocencio. Gitna sa limang magkakapatid. Tubong Marinduque. Lumuwas sa Maynila ng College. Alam ko na hindi tanggap ng magulang mo ang pagiging bakla mo kaya ka nila tinaboy. Buti na lang guwapo ka at sexy. Kaya naman nakapag-modelo ka. Nakakuha ka ng maraming followers sa twitter at instagram. Kaya naman naging successful ka na Social Media Influencer…”

Habang pinakikinggan niya ang pagsasalaysay ng kanyang buhay ay nakapako ang tingin niya sa ngayon ay hubad nang si Mr. Jung. Nag-init siya nang makita ang chiselled na torso nito na nababalot ng makinis na kutis at ang prominente nitong mga utong. Tapos ay sinimulan na nitong i-unbuckle ang belt habang tuloy pa rin sa pagsasalita.

“…At alam ko din kung bakit nag-pull out ang endorsement deals from you,” sabay baba ng zipper at pagbaba ng slacks sa sahig, “it’s because of your scandal isn’t it?” Sinipa nito pahubad ang sapatos tapos ay ipinatong sa silya ang pantalon. 

Hindi makasagot si Scott. Napuno siya ng libog habang tinititigan ang perpektong katawan ng CEO na ang tanging suot lang ay puting HOM na bikini briefs at itim na sheer socks. Maangas at regal ang tindig nito. Para itong greek statue. Aninag mula sa pagkakabukol ng mamamahaling briefs ang matigas na burat ng CEO. At mukhang dambuhalang titi ang nasa loob.

Nagsimula itong maglakad papalapit sa kanya. 

Nanatili siyang tameme at tahimik habang nanginginig sa bawat yabag nito.

Tumigil si Mr. Jung na dikit ang dibdib nito sa dibdib niya. Kapwa sila ng tangkad: parehong 5’ 11”. Kaya naman saktong tapat at sobrang lapit ng kanilang mga mukha.

“You like what you see, Scott?” tukso nito. Inabot nito ang kanyang necktie at unti-unting niluwagan iyon at tinanggal.

“M-Mr. Jung… B-bakit po ako?” halos mangiyak-ngiyak niyang sabi. Dahil sa takot at libog ay hindi na naka-react si Scott sa sunod na pag-tanggal nito ng mga butones at paghubad sa polo niya.

“Why not you?” Gamit ang lakas ng mga kamay nito ay pinunit nito ang kanyang polo, “Fuck it. Ang sarap mo.”

Namula si Scott sa hiya na naka-expose na ang kanyang hubad na upper body. Aminado naman siya na kaya niyang tapatan ang katawan ng amo. Sadayang makinis din ang kutis niya at mala-modelo ang form ng kanyang katawan. Totoo din namang maraming lalaki at babae ang nahuhumaling sa kanyang physical features.

Tinatanggal na nito ang kanyang belt. “And I know all the horrible things that you did. You’re not leaving that door without saying yes to my offer. I’ll take care of you. And all you need to do is work for me.”

Napasinghap siya. Tunay ngang makapangyarihan ang lalaking kaharap niya upang malaman ang kanyang sikreto.

Nilahad ni Mr. Jung ang mga braso at nilahad ang matikas na dibdib, “fuck naman, Scott. Hindi ka pa ba masaya?! This is the guy who’s paying and sexing with you!”

Bigla siya nitong niyakag nang mahigpit tapos ay hinalikan. Nilaplap nito ang kanyang labi. Hinalukay ng dila nito ang kanyang bibig. Hinigop nito ang kanyang hininga. Halos baliin nito ang mga buto niya dahil sa higpit ng pagkakayakap.

Hindi makapalag si Scott. Dahil bukod sa takot, namayani sa kanya ang libog. Tunay na napakasarap ng CEO na gustong umangkin sa kanya. At sa dami ng malas na naranasan niya sa buhay niya noong nakaraang dalawang taon, ang malaswang trabahong ino-offer nito sa kanya ang maaaring magsasalba sa kanya.

Tumugon siya sa halik. Ngunit sobrang overwhelmed siya sa strength ng lalaking kaakap niya. Kaya nagpaubaya na lang siya.

Mahigit dalawang minuto ang laplapang iyon. Tumatakas ang ungol sa kanilang mga bibig. Dama niya ang katigasan at cuts ng katawan nito.

Nang pakawalan ni Mr. Jung ang kanyang mga labi ay tinitigan siya nito nang masidhi habang nakakagat ang mga labi. Hinaplos nito ang kanyang mukha, “putangina. Gusto kitang babuyin putangina ka.”

Nanlaki ang kanyang mga mata at dama niya ang pagkaputla. Natakot siya sa biglang pagbabago ng asta nito, na para itong manyakis na taga-Tondo.

Ngumisi ang CEO, “pero I’ll ease you in slowly. Ano pa’ng hinihintay mo? Hubarin mo na pantalon mo!”

Nagkumahog naman si Scott na tanggalin ang kanyang pantalon at shoes upang itira ang kanyang bench briefs na pula at dark blue na patterned long slacks.

Dinilaan ni Mr. Jung ang labi nito. Hayok nitong pinadulas ang mga palad sa kanyang katawan: mula dibdib, abs, singit, hanggang hita. “Fuck. Fuck, Scott. You’re so fucking hot.”

Tapos ay nilamutak nito ang kanyang bulge na sobrang engorged na dahil sa matinding ereksyon.

“Ohhhh! Uhhmmm…” napapikit si Scott dahil sa sakit at sarap na gawa ng pagdakma nito.

Muli na naman siyang tinitigan nang manyakis ng CEO, “fuck. Susulitin ko ang 95k na ibabayad ko sa’yo. I’m going to make you my slut.”

Napasinghap siya. Sa takot. Sa excitement. 

“Gusto mo ba ‘yon, Scott? Say you like it!” utos nito, “I’m going to make you my slut and you’re gonna like it!”

“Ahhh shit. Sige. Gawin mo ‘kong puta!” walang-isip na bulalas niya.

Tinalasan siya nito ng tingin, “always call me Mr. Jung. Gusto ko ginagalang mo ‘ko when I use you.”

Napayuko siya, “sorry po, Mr. Jung.”

Binitawan nito ang kanyang bukol, “it’s okay. My employees can make mistakes. Don’t worry, I’ll make sure you’re oriented well sa klase ng trabaho na gagawin mo para sa’kin. We’re gonna have so much fun.”

Tapos ay binuhat siya nito at ibinagsak paupo sa upuan. Lumuhod ito tapos ay hinubad ang pulang bench briefs niya.

Umalpas ang burat ni Scott. Pulang pula at magang maga na iyon sa sobrang libog.

Bigla iyong hinablot ng CEO.

“Oh shit!” reaksyon niya.

“How big is this dick?!” tanong nito.

“Seven inches po.” Nahihiyang pag-amin niya.

Ngumisi ito, “yeah. This’ll do.”

Sinubo ni Mr. Jung ang kanyang ulo at sinipsip ang kanyang umaagos na precum.

Tumaas ang mga kamay ni Scott at kumapit sa sandalan ng sofa, “ohh god sh—“

Lalo siyang nangisay nang sinimulan siyang i-blowjob nang mabilis at malalim ng amo. Halata ang galing nito sa ginagawa. Walang sabit. Malaway. Mainit. Makipot. At nararamdaman niya ang pag-umpog ng uten niya sa lalamunan nito. Hindi man lang nahihirapan o nabubulunan ang lalaki.

Higit pang nagpalibog sa kanya ang imahe ng maskulado, makisig at makapangyarihan na matakaw na inaangkin niya na parang laruan nito iyon. Sobrang astig tignan ng lalaki na sumususo sa kanya.

Matapos ang ilang minuto ay lumuwa na si Mr. Jung. Tapos ay ngumisi ito sa kanya, “huwag mong aasahang na gagawin ko ‘yun lagi. I’m just easing you in.”

Tumayo ito sa harapan niya at hinubad na ang puting bikini nito. 

Napanganga si Scott sa laki ng sawa nitong sumambulat sa kanya.

Tinuro ng CEO ang sariling burat, “9.5 inches. Kaya 95k ang sweldo mo. Ten thousand sa bawan pulgada ng burat ko.”

“Fuck shit,” sambit ni Scott.

“The interview’s not done yet,” tapos ay hinawakan nito ang titi at winagayway sa kanya, “show me if deserve mong milyonaryo sa loob ng isang taon.”

Tinitigan na muna niya ang malaking sawa na nasa harapan niya. Hindi naman na bago sa kanya ang pagtsupa. Tsumutsupa na siya mula pa lang noong high school siya. Alam ng lahat ng naka-sex niya at naging ex niya na magaling siyang mag-blowjob. Pero ang pinakamalaking nasubo niya ay hanggang walong pulgada lamang. 

Sinabunutan siya ng amo, “fuck Scott. I said, suck it!”

Natakot siya sa dumagundong na utos nito. Nanginginig na binuka niya ang bibig at ipinasok ang ulo niyon sa loob. Iyon pa lamang ay parang puno na. Nalunod din siya sa precum na tumatagas mula sa titi. Manamisnamis iyon.

Ipinasok niya ang apat na bulgada. Nag-taas-baba siya. Matigas iyon at mainit sa bibig niya. Nilaro niya iyon ng kanyang dila.

Umulos ang lalaki at sinubukang ipasok ang kalahati. Nag-block na agad iyon sa kanyang lalamunan. Bumabad muna siya upang masanay tapos ay muling nag-atras abante.

Tumingala si Scott. Nakita niyang nakatitig sa kanya ang manyakis na mukha ng CEO. Napaka-hot nito.

Umulos itong muli.

Sa pagkakataong iyon ay nabilaukan na siya. Agad siyang lumuwa.

Umubo siya, “shit. Hindi ko yata kaya, Mr. Jung!”

Sinabunutan siya ni Mr. Jung at iniangat ang mukha niya upang makita niya ito, “fuck Scott! You know this company’s values. Loyalty! Hardwork! Putangina, ipapasok ko ‘tong buo sa’yo, sa ayaw at gusto mo!”

Tapos ay pumasak ito ulit sa kanya hanggang 3/4 ng haba.

Muling nabilaukan si Scott. Pero dahil hawak nito ang ulo niya, hindi niya na nagawang ilabas iyon sa kanyang bibig.

“Huminga ka nang malalim, Scott. Relax your throat muscles,” instruction nito.

Sinubukan niyang kumalma. Ayaw na niyang masaktan. Gumana naman. Nawala na ang pakiramdam na nabibilaukan siya.

Nagpatuloy siyang mag-atras-abante. Sinubukan niyang maslaliman ang tsupa. At habang tumatagal mas humahaba pa nang humahaba pa ang kanyang naipapasok sa loob.

Hanggang sa maramdaman niya na ang trimmed na bulbol ng CEO ay kumikiliti sa kanyang labi. Hindi niya mawari ang sayang nadama dahil sa nagawa.

“Look up to me!” utos ni Mr. Jung.

Tumingin pataas si Scott. Muli niyang naaninag ang kaguwapuhan nang libog na mukha ng CEO at ang mga butil ng pawis na gumugulong sa bundok ng mga muscles ng torso at braso nito.

“Jack off while you suck me.”

Inabot niya ang kanyang burat. Sobrang tigas na rin niyon at sinalsal ang sarili.

“Palabas ka agad. Tapusin na natin ito.”

Habang nakababad ang titi sa kanyang bibig ay binilisan ni Scott ang pagjajakol. Nanatili siyang nakatingala sa amo.

Nag-dirty talk ito sa kanya, “fuck Scott. Sige. Beat your meat. Tangina. You’re gonna be my fucking slut. Bababuyin kita putangina mo!”

Hindi na kinaya ni Scott ang libog. Napaungol siya habang may nakapasak na malaking burat sa bunganga. Sumabog na ang tamod mula sa kanyang hita at tiyan.

Nagulat siya nang muli nitong diniinan ang hawak sa kanyang ulo at marahas na kumantot sa kanyang bibig. Hindi na naman siya nakaalma dahil marahas ito.

“OOOOHHH!” alulong ni Mr. Jung.

Hindi inanasahan ni Scott ang sumunod na nangyari. Isang malakas na shot ng tamod ang dumiretso sa kanyang lalamunan hanggang tiyan. May ilan pang paputok na pumuno sa kanyang bibig at tumagas sa gilid ng kanyang labi.

Halos malagutan siya nang hininga dahil hawak pa rin ng CEO ang ulo niya hanggang sa mga huling kadyot nito.

Nang pakawalan siya ni Mr. Jung at hinugot na ang titi mula sa bibig niya ay napaubo siya. Umagos ang tamod sa kanyang bibig sa kanyang dibdib at tiyan.

Humihingal si Scott habang balot siya ng pawis, laway at tamod. Mangiyak-ngiyak siya dahil sa bagong karanasan.

Tumindig sa harapan niya ang kumikintab sa pawis na si Mr. Jung. Ang mukha nito ay nakatingin sa kanya na mapangutya. Ang burat nito ay papalambot na at pumipintig pa rin. 

“Congrats Mr. Innocencio. You’re hired. Welcome to Ty Pharmaceuticals Inc."