ANG UNANG BLIND DATE NI NED
“I-I’m cumming!”
“Ahhhh sabay tayo! AHHH!”
At sumirit na ang katas ni Ned mula sa burat na kanyang gigil na jinajakol. Tumama ang kanyang katas sa kanyang hubad na torso.
Nagsimulang maging mahinahon ang paghinga ng lalaking nasa kabilang linya. “Grabe ang dami kong pinalabas. Umabot hanggang baba ko.”
“Grabe ka talagang labasan, Johnson,” sagot ni Ned sa receiver.
“Nakakalibog ka kasi, eh,” puri ni Johnson. “Parang ikaw ‘yung tipong sobrang hot pagdating sa sex.”
Tumawa siya, “same. Ikaw din.”
“Ugh.”
“Bakit?”
“I just got a text from another guy,” inis nitong sabi.
Sumimangot si Ned, “hala. Ang daming nagte-text sa’yo.”
“Maliit lang ang mundo ng mga PLU. So, I guess my ex-dates they sent my number to other people.”
“So madami ka nang dinate?”
“Marami nang d-um-ate sa akin. ‘Yung isa inaya pa ako sa HongKong. Kaso hindi talaga nagka-spark, eh,” kuwento nito, “then there’s this other one na sinakay ako sa BMW niya. I mean, impressive na sports car ka, pero hindi talaga.”
Nanliit si Ned sa mga dating suitor ng lalaking kausap niya. Pakiramdam niya na swerte siya na binubuhusan siya nito ng panahon, ngunit pressured din siya. Kasi mukhang mataas ang expectation nito.
“Well, I’m glad you’re talking to me,” malambing na sabi ni Ned.
“Malakas ka sa akin, eh. I can’t wait na makita ka na finally tomorrow,” banggit nito. Malambing ang baritonong boses nito.
Ngumiti siya, “ako din. Pero kinakabahan ako.”
“Bakit?”
“I’ve never done this before. And I don’t know if you’ll like me,” pag-amin ni Ned.
“I doubt that. Sa tagal na nating mag phone-pal, sobrang dama ko na compatible tayo,” paliwanag nito, “I’m pretty sure that will also lead to physical compatibility.”
Napakagat-labi siya, “kung sabagay.”
“And just imagine. We’ll get to have sex with each other in real life na. Masaya itong phone sex, pero bitin din, eh,” dagdag pa ni Johnson.
“Oh sige. Usap na lang tayo bukas ng umaga para i-finalize ‘yung plan natin sa date natin tomorrow. Maglinis lang ako,” paalam niya.
“Okay. Pero usap tayo sandali mamaya before going to sleep? Please?” pakyut na pakiusap nito.
Kinilig naman siya sa request nito, “grabe ka. Masyado kang sweet. Okay okay.”
“Bye Ned. Muwah.”
“Muwah. Bye Johnson.”
Tapos ay binaba na niya ang telepono. Hinintay na muna ni Ned na mag-subside ang kilig sa kanyang katawan bago siya tumayo.
Ngunit pagkabangon niya ay bigla namang may kumatok sa pintuang naka-lock.
“Ned, it’s me.” Si Nat iyon.
Tumungo siya sa pinto kahit hubad pa siya at binukan iyon.
Gulat si Nat nang bumuaga siya sa lalaking ganoon ang ayos.
“Did you just cum?” tanong nung pinsan.
Ngumisi si Ned, “yeah.” Tapos ay kumuha siya ng kaunting katas sa kanyang tiyan at dinala ng kamay niya sa lalaki, “you want?”
Hinawi nito ang kanyang kamay, “yuck. Ned. So childish. Ano ba?”
Tinawanan niya ang pinsan habang sinasara ang pinto ng kuwarto nila.
“Hinahanap ka na ng barkada natin,” deklara ni Nat habang humihiga ito sa kama nito. “Puro ka naman kasi diyan sa Johnson mo.”
Kumunot ang noo niya, “aba. Sila ang nagreto sila tapos hahanap-hanapin niyo ‘ko.”
Namaywang ang pinsan, “hindi na rin tayo nakakapaglaro. Puro ka kasi usap at sex dyan sa phone mo.”
Tinaasan niya ito ng kilay, “look, ikaw itong may gusto na huwag ako maging masyadong affected sa inyo ni Bianca. Ngayon na nakakalayo na ako sa’yo to put my attention to someone else, magtatampo ka diyan? Ang gulo mo.”
Bumuntong-hininga ito, “well. I miss you. I mean, hindi na siguro ako ang to-go person mo para sa sexual needs mo, pero I’m still your pinsan.”
Tinabihan niya ito, “hindi naman magbabago ‘yon eh. I’m just adjusting to this. Kasi there’s this guy who’s available for me.”
“Gets ko naman ‘yun,” tapos iniba nito ang usapan, “kumusta na pala kayo niyan ni Johnson mo?”
“Ayos naman. I really have a good feeling about him. Sweet siya. At mukhang compatible kami sexually,” paliwanag niya.
Nagsalubong ang kilay ni Nat, “how does he look like pala?”
“Sabi niya, kamukha siya ni Jomari Yllana. Hot kaya nun,” sagot niya, “and magkikita na kami bukas!”
“Kelangan mo ng chaperone?” tanong nito.
“Huh. Wag na. Ill be okay,” pag-reassure ni Ned, “diyan lang naman kami sa mall na malapit mag-meet.”
“Okay. Sana nga maging maayos ‘yan. Tapos let’s plan a double date with him and Bianca,” sabi ni Nat.
“Puwede!”
——————————————————————————
Marahil, hindi nawawala sa coming-of-age story ng isang bakla sa modernong panahon ang kauna-unang blind date o eyeball niya.
At madalas sa madalas, ang unang estranghero na makikilala at makakagaanan natin ng loob ay hindi ang taong inaakala natin.
Nang dumating ang sumunod na araw ay excited na pumunta si Ned sa mall. Alas onse ng umaga. Inayos niya ang bihis niya upang magpasiklab sa kanyan phone pal at ka-eyeball niya.
“Nandito na ako,” text niya sa lalaki habang umuupo sa bench sa harap ng arcade shop na napagkasunduan nilang magkita.
“Pababa na ako ng jeep. I’m wearing green top and maroon na shorts,” sagot ni Johnson. “How about you?”
“Orange na polo and khaki pants,” text back niya sa lalaki.
Bumibilis ang paghinga ni Ned habang nalalapit na ang sandali na masisilayan na niya ang lalaking matagal nang nagpapakilig sa kanya sa telepono.
Ang kalahati sa kanya ay sobrang excited. Sa wakas, isang lalaki bukod sa kanyang pinsan na nakaka-appreciate sa kanya. Isang lalaki bukod sa kanyang pinsan at mga barkada na puwede siyang magkaroon ng isang meaningful na relasyon. Isang lalaki bukod sa kanyang pinsan na puwede niyang maka-sex.
Ang kalahati naman sa kanya ay may takot. Takot siya dahil baka hindi ito ang lalaking inaasahan niya. Takot din siya na magustuhan niya nang husto ang lalaki ngunit hindi naman siya magustuhan nito.
“Ned?”
Mabilis ang kabog ng kanyang puso. Nag-numb ang kanyang katawan. Nanggaling sa likod niya ang boses.
Hindi man mahilig si Ned sa mga pelikulang romantiko ay na-imagine niya na mag-play ang orchestra habang parang slow motion siyang lumilingon.
At nang masilayan na niya ang lalaki ay biglang nagbago ang tunog ng kanyang orchestra,
“WENK WONK.”
Bumagsak ang kanyang bagang. Saglit na tumigil sa pagtibok ang puso niya. Hindi na nawala ang pagka-numb ng katawan niya.
lbang iba ang hitsura ng lalaki sa nilarawan nito sa sarili nung nag-uusap pa sila
Sabi ni Johnson ay hindi hamak na mas matangkad ito sa kanya, ngunit hanggang kilay lang ni Ned ang kausap.
Sabi ni Johnson ay "muscular” ito. Akala nito marahil na porket may muscle ang lahat ng tao sa mundo ay pwede na ring tawagin ng lalaki na muscular ang sarili.
Sabi ni Johnson na freelance ramp model siya. Hindi na lang tinanong ni Ned kung parking ramps ba or exit ramps sa highway ang pinagmomodelan neto.
Pero mukha namang pleased ang lalaking nakatayo na nakasuot ng green na pang-itaas at maroon na shorts na makita siya. “Hi. Ako ‘to, si Johnson.”
“H— h— hi... Johnson,” awkward na bati niya sa lalaki. Nilalabanan niya ang kanyang mukha na magpakita ng anumang hindi appropriate na ekspresyon.
Nilahad nito ang kamay habang nagpakita ng satisfied na ngiti, Nilahad nito ang kamay, “I’m soooo happy to finally see you.”
Naroon pa rin ang baritonong boses, ang impressive na accent ngunit wala na ang kilig na nasi-stimulate niyon.
Inabot niya ang kamay nito at kinamayan iyon. Dala niya ang gaspang ng palad nito.
“You’re so cute in person,” puri ni Johnson nang bumitaw na sa handshake.
“Uh… Thanks?” maingat niyang sagot.
Hindi muna ito nagsalita. Tila hinihintay na magbigay din siya ng komento sa hitsura nito.
Na hindi gagawin ni Ned dahil ayaw niyang maka-offend.
“Ohhh uhmm… Sooo ahh… Hmm…” ilang nitong pagbasag sa katahimikan, “what do you want to do?”
Umuwi… o kaya magpalamon sa lupa, sagot ng isip niya na hindi niya masabi nang malakas. “Ahhh… Ikaw. Ikaw na ang bahala.”
Tinuro nito ang arcade shop na nasa harapan nila, “halika. Let’s play. You like video games tama.”
Tumayo siya at nagbigay ng tango.
“Sige lang. I’ll load up one hundred. You can play anything you like,” offer ni Johnson.
Pumasok na sila. Nagpa-load ito ng arcade card at binigay sa kanya.
Nagpasya na lang si Ned na ibaling ang atensyon sa fighting game na paborito niya na pinili niyang laruin.
Ngunit hindi niya maiwasang mailang habang nakaupo siya sa harapan ng screen, ginagamit ang joystick habang nasa tabi niya ang nakatatandang lalaki at nakakatunaw na nakatitig sa kanya.
Sa tuwing mananalo siya ay pupurihin siya nito tapos ay pahapyaw siyang aakbayan o hahawakan sa braso.
Mapapaigtad siya sa tuwing mangyayari iyon.
Sa buong pagkakataon na magkatabi sila ay pumasok sa ilong niya ang halimuyak ni Johnson na mukhang galing sa pabangong pinaligo nito sa sarili. Hindi niya gusto ang amoy nito.
Isang oras ang itinigal kay Ned ng one hundred pesos na load.
“Ang passionate mong maglaro. I think you need to eat na. Treat ko,” aya nito nang matapos na ang laro niya.
“Huwag na kakahiya naman,” magalang niyang sagot. Pero sa totoo lang ayaw na rin niyang magka-utang na loob pa sa lalaki kung ililibre siya nito. At kung pwede rin ay hindi na sila kumain magkasama. Nawala na rin naman na ang appetite niya.
“No. I insist.” At niyakag na siya nito paalis ng arcade.
Low-key na umaakbay si Johnson sa kanya. Habang tinutungo nila ang kainan.
Sa huli ay nakarating na sila sa food court. Binili siya ng sizzling sisig.
Hindi iyon ang paborito ni Ned, ngunit hindi naman siya umalma dahil nahihiya siya.
“Masarap ba?” tanong ni Johnson.
“Okay lang. Dito ka ba dinala nung banker na kinukuwento mo na nanuyo sa’yo?” usisa niya.
Nagsalubong ang kilay nito. “Banker? Sino’ng banker?”
“May banker kang kinukuwento nun. ‘Yung nangungulit sa’yo,” pagpapaalala niya.
Umiling ito at nagpakita ng kakatwang ekspresyon, “wala akong naaalala.”
Liar, inis na sambit ni Ned sa sarili.
Sa buong pagkakataon na kumakain silang dalawa ay si Johnson ang nagdadala ng usapan. Panay tango at pilit na ngiti lang ang ginagawad ni Ned sa lalaki.
Naba-block ng utak ni Ned ang lahat ng sinasabi nito. Napakahirap suriin ng kanyang nararamdaman. Ilang oras bago ang pagkikitang iyon, ginuhit niya sa isip niya ang imahen ng isang ideal na lalaki: masculine, makisig na prince charming. Ngunit iyon ang naimagine niya dahil iyon ang pinaramdam sa kanya ni Johnson sa lahat ng pag-uusap nila. Na habulin ito ng mga lalaki. Pinagyabang nito sa kanya ang mga desperado nitong suitors, na tila pinaparamdam na napaka suwerte niya na siya ang binubuhusan nito ng atensyon.
Sa buong panahon na magkasama silang dalawa, hindi alam ni Ned kung paano babalansehin ang pagiging magalang at ang pagpapakita ng cues na hindi niya gusto ang lalaki.
Bago pa man na-imbento ang salitang “catfish”, naranasan na iyon ni Ned sa murang edad.
Nang patapos na silang kumain ay nagtanong sa kanya si Johnson, “hey. If you’re game, mag-motel tayo? Gawin natin ‘yung lagi nating napag-uusapan sa phone.”
Napalunok siya at nagpasyang maging honest, “Sorry Johnson. I don’t think I’m ready for that. And I’m underaged yata to go to a motel.”
Napakagat-labi ito, “ahhh shit. Right. I respect that. Anyways. We’ll definitely get there.”
I hope not, sagot ng isip niya.
“Mag-movie na lang tayo? You like?” aya nito.
Umiling siya, “ahhh wag na lang. Kasi baka hanapin na ako sa bahay.”
“I see,” mukhang disappointed ang lalaki.
“Sorry, kailangan ko nang umuwi pagkatapos nitong kain natin,” palusot ni Ned.
“It’s okay,”
——————————————————————————
“Sige. Tawa pa.”
Pikon na sambit ni Ned habang humahagalpak sa tawa ang kanyang pinsan.
“Hahaha! I mean I have heard of bad blind dates,” deklara ni Nat habang tumatawa, “pero hetong date mo na yata na ‘to ang pinakamalala.”
Matapos kumain ay reluctant siyang pinauwi ni Johnson, ngunit nagpumilit siya. Hinatid siya nito sa sakayan at doon na sila naghiwalay.
Pagkauwi niya ay ikinuwento niya sa pinsan ang kanyang failed date.
Nag-ring ang phone.
Hinampas ni Ned ang pinsan, “sagutin mo. Siya ‘yan. Kanina pa text ng text hindi ko sinasagot.”
Sinagot naman ng lalaki ang telepono, “hello? Yes? Si Ned? Nasa labas siya eh. Okay. Byebye.”
“Siya nga?” nakapamuglat niyang tanong.
Binaba ni Nat ang telepono, “oo. Patay ka. Alam na niya ang landline sa bahay. Mukhang natipuhan ka.”
Bumuntong-hininga si Ned, “hay naku, sa susunod talaga hindi na ako basta-basta makikipag-date nang basta-basta. I thought talaga okay siya.”
“Dahil lang kasi maganda boses? Malambing magsalita?” banat nito.
“No, hindi. He always told me about stories kung gaano siya kahabulin. Like he’s some hot shot guy the gays go crazy for,” paghihinanakit niya, “he lied about his height, how he looked, his suitors— everything! Tapos ako, I just fell for his lies. Imagine me, just trusting a stranger like that? Sobrang ugh.”
Inakbayan siya ni Nat, “hey don’t say that. Hindi mo kasalanan ‘yun. I mean sure, you should have been more skeptical. Pero kasama talaga ‘yan sa kahit anong dating scene. Laging palya ‘yung first. Tingnan mo nga kung ilan ang palya ko bago ako bumagsak kay Bianca? Ang mahalaga, you’re gonna learn from this.”
Napahikbi si Ned, “ugh. Shit. I feel so bad.”
Niyakag siya ng pinsan, “let me help you feel better.” Tapos ay hinalikan siya nito.
Agad naman siyang tumugon sa lalaki. Matagal din silang hindi nakapagsiping dahil sa nakuha ni Johnson ang kanyang oras.
At mukhang ganoon rin ang damdamin ng pinsan dahil sa pagkahayok ng laplap nito sa kanya.
Mayamaya ay tanggal na ang lahat ng saplot nilang dalawa. Nakahiga na si Ned at nakapating na sa kanya ang lalaki.
Sinimulan na nitong romansahin ang kanyang dibdib.
“Poor Johnson, hindi ka niya matitikman katulad ko,” kutya ni Nat.
“Gago. Sige na tuloy mo na ‘yan,” udyok niya.
Sinipsip nito ang mga utong niya. Masmagana na ito, marahil dahil nasanay rin ito sa pag-second base kay Bianca.
Bumaba ang ulo ng lalaki hanggang sa tumapat ito sa kanyang crotch, Hinawakan nito ang kanyang ari. “You want me to suck you?”
“Yeah. Tangina. I missed you sucking me cous.”
Binuka ni Nat ang bibig at sinubo ang kanyang matigas na burat.
Napaliyad si Ned. “Oooooooohhh...” Ang tagal niyang hindi nakaramdam ng bibig na nakataklob sa kanyang tarugo.
At kahit matagal na nabakante ang pinsan, mukhang alam pa rin nito kung paano ang tamang swabeng pag-blowjob.
Nakatingala si Nat sa kanya habang sumususo. Mukhang desidido nga itong pakalmahin siya gamit ang pagsubo.
Matapos ang ilang minutong pagsubo ng lalaki sa kanya ay sumisid ang ulo nito sa gitna ng kanyang puwet at sinimulang laplapin ang kanyang bukana.
“Ahhh shit. Shit Nat. Fuuuck...” impit niyang ungol habang pinapasarap nito ang kanyang butas. “Sige.”
Tapos ay umahon si Nat, “kantutin na kita.”
“Yes please.”
Pinatukod siya ng pinsan sa siko at tuhod upang ipa-dog position siya. Tapos ay pinasak nito ang matigas nitong titi sa lagusan niya.
“Ughhh fuck!” reaksyon ni Ned habang nginungudngod ang mukha sa unan.
“Shit. I missed fucking you yeah! Sikip!” bulalas ni Nat habang kinakasta siya.
In-enjoy niya ang masarap na pakiramdam sa tuwing uumpugin ng ulo ng ari nito ang kanyang kailaliman. Ang posisyon na iyon ang saktong nagdadala sa kanya sa langit sa bawat iyot. Sinabayan niya ng pagjakol ang pagpapakantot.
“Neddie. Papalabas na ‘ko!”
“Uh. Sige cum in me.”
Bumilis ang pagbarurot ni Nat hanggang sa nagpasabog na ito ng mainit na likido sa lagusan niya.
Iyon din ang nagdala kay Ned sa rurok. “Ohhh shit!” Tapos ay sumirit ang katas sa kanyang kubrikama.
Agad kumuha ng tisyu si Nat upang saluhin ang tamod nito na tatakas mula sa lagusan niya habang humuhugot ito.
Nilinis rin ni Ned ang kanyang sariling katas.
Bumalik si Nat sa kama nito tapos ay pinunasan ang sarili ng alcohol. “Ahhh init!”
Pumasok sa ilong ni Ned ang halimuyak ng likidong gamit ng pinsan, “yuck what’s that?”
“Huh?” tiningnan ng pinsan ang boteng hawak, “alcohol. Green cross.”
Nilabas ni Ned ang dila, “elk. Kaya pala familiar ang amoy ni Johnson. Ganyan. We should tell Mom not to buy that brand again. Nakaka-trauma.”
Humalakhak nang malakas si Nat sa sinabi niya.
No comments:
Post a Comment