B4AS 42

ANG HULING MGA SANDALI PARA KINA MACK AT DAVE

“Mama, heto po si Mr. Dave Howell, assistant coach po namin. Saka math professor po.”

Nakipagkamay si Dave sa middle aged na babae na pinakilala sa kanya ng kanyang nobyo. “Good morning po, Dr. McFadden.”

“Good morning Mr. Howell. Lagi kang bukambibig sa akin nina Mack. It’s nice to finally meet you, pasok ka,” tugon ng inang McFadden habang pinapatuloy siya.

“Kuha lang kitang tubig D— Sir Dave,” banggit ni Mack habang tumutungo sa kusina.

Umupo silang dalawa nang magkatabi. “Mack always tells me about how a cool coach and teacher you are. Applied mathematics, tama?”

Namula si Dave. “Yes Ma’am. Nabanggit ni Mack sa akin na kayo din ay Mathematician.”

“Well oo, nung kopong kopong pa,” biro nito, “by the way, thank you so much for being one of the people who looked after my son habang nandoon siya sa Maynila. I’m pretty sure, he‘s happpy that you’re here sa despidida namin.”

Ngumiti siya, “wala pong anuman ‘yon.”

“Can I ask you a question?”

“Ano po ‘yun?”

“Meron bang girlfriend si Mack na iiwan niya sa Pilipinas?” usisa nito.

Nasamid siya, “ho? W-Wala naman po akong alam na girlfriend niya.” Ma’am kung alam niyo lang po...

Bumuntong hininga si Mrs. McFadden, well, my son has always been secretive about his lovelife. Hindi ko naman siya pinapakialaman kasi hindi naman siya nagbubulakbol. Kaso talagang nagtataka lang ako kung bakit sobra ang pagtutol niya sa pag-alis namin mula nung una. Noong bumalik siya dito three days ago, lagi siyang may kausap sa phone. Tapos lagi siyang tulala.”

Ilang si Dave sa sitwasyong iyon. Siya ang taong laging kausap ni Mack. At makungkot din siyang malaman na tulala ang lalaki dahil sa kanya.

“Well, eventually naman po siguro, maiiintindihan niya kung bakit kailangan niyong gawin ang decision na ito,” na lang ang nasabi niya, “ramdam ko din naman po na he’s looking forward sa mga opportunities niya sa London.”

Tinap siya ng babae sa balikat, “by the way, why don’t you apply for an MA or PhD scholarship sa London? Puwede ka naming ihanap do’n ni Mack.”

Umiling siya, “naku huwag na po. Okay na ako dito sa Pinas. Kelangan po ako ng pamilya ko.”

Dumating na si Mack na may dalang baso ng tubig at iniabot iyon sa kanya, “heto po.”

Tumayo si Mrs. McFadden, “oh siya, Mack. Ikaw na ang bahala sa Sir mo. Aasikasuhin ko lang ang mga ihahanda.”

Nang makaalis si Mrs. McFadden ay umupo ito sa tabi niya.

Ngumuso si Dave sa may lamesa sa dining area, “‘yan ba ‘yung lamesa?”

Kumunot ang noo ni Mack, “huh ano’ng lamesa?”

“‘Yung nahuli mo si Ralph.”

Tumawa ito, “ahh oo. Imagine-in mo, hubad siya diyan pawis na pawis tapos jinajakol ang sarili habang inaamoy-amoy ‘yung kilikili.”

“Haha, nakakabakla nga,” komento naman.

Sumulpot naman mula sa labas si Ralph, “‘oy, andito na pala si Sir Dave.”

Inakap niya ang bunso, “hello! Sa wakas nabisita ko din itong lugar na ito.”

“Sige na umakyat na kayo ni Kuya sa taas nang makapag-solo na kayo. Mamaya pa ang kainan at datingan ng mga kamag-anak namin para sa despedida,” suhestiyon ni Ralph nang magkalas sila.

Tinuro ni Dave ang hagdanan, “diyan ba ‘yung hagdanan kung saan ginawa niyo ni Mack ‘yung ano?”

Nakuha ni Ralph ang pilyong laman ng kanyang sinasabi, “Ahh. Oo ‘yan nga ‘yun. O siya, lalabas muna ako at magpapaka-kargador kay Mama sa palengke.”

Hinawakan ni Mack ang braso niya, “halika na...”

Umakyat na sila sa second floor at pumasok sa simpleng silid tulugan nito.

Pagkasara ng pinto ay pinupuog agad niya ang estudyante ng halik. Tumugon naman ito sa kanya nang magana.

Hinagod ni Dave ang buhok ng estudyante tapos ay hinaplos ang pisngi nito, “one final day for us?”

Tumango ito, “yeah.”

——————————————————————————

Mahaba ang naging kainan sa tahanan ng mga McFadden. Mga kamag-anak, kaibigan, kaklase at katrabaho ang dumalo. Bumuhos ng pagkain at mahihigpit na yakap para sa pamilyang lilisan na sa Pilipinas. 

Mula sa isang sulok sa bahay ay minamasdan lang ni Dave ang nobyo na namamaalaam sa mga mahal nito sa buhay. Kahit masaya ang lahat sa kanilang naging desisyon, halatang nanghihinayang ang mga tao sa pag-alis ng mga ito; patunay na maganda ang mga relasyong nabuo ng mag-iina sa mga naging kasama nila sa Tarlac.

Alas dose na nang tuluyan nang maubos ang mga bisita. Si Dave lamang ang natira. Natulog siya sa kuwarto ni Mack. Katabi niya ito. Katabi rin niya si Ralph magkakayakap sila.

Sa gitna ng kanilang pagkahimbing ay naramdaman niyang may umaalog sa kanya. Si Mack iyon, “halika, may pupuntahan tayo.”

Nagising siya at napagtanto na alas kuwatro pa lang ng umaga. 

“Sige, dalhin mo na siya doon Kuya. Ako na ang bahalang mag-cover sa inyo kay Mama,” turan ni Ralph na gising din.

Pumayag siya na lumabas silang magnobyo ng bahay nang madaling araw. Naglakad sila sa highway na may mga puno at kakahuyan sa dalawang gilid. Dala dala ni Mack ang gitara.

Tahimik lang silang dalawa. Walang tao kaya naman malaya silang naghawak ng kamay habang naglalakad. Dinama nila ang malamig na hangin na tumatama sa kanila.

Natunton nila ang likod ng isang puno. May tarpaulin doon na inupuan nilang magnobyo.

“Dalawang araw, aalis na kayo,” pagbasag ni Dave sa katahimikan, “bagong buhay para sa inyo. Kayong pamilya. Kayo ni Ralph.”

“Magko-connect pa naman tayo ‘di ba? Usap tayo online,” mungkahi ni Mack.

Umiling siya at hinawakan ang kamay nito. “No, Mack. Pagkaalis ko dito sa Tarlac, tapos na rin dapat tayo. Ibaling mo na ang atensyon mo sa pamilya mo, sa pangarap mo, kay Ralph. Pagkatapos natin, kayo na ni Ralph. Huwag mo nang komplikahin ang buhay natin. Hindi healthy kung mananatili pa tayong konektado sa isa’t-isa pagkatapos nito.”

Bumuntong-hininga ito, “I guess... you’re right. May pinagsisisihan ka ba sa mga nangyari sa atin, Mr. Dave Howell?”

Ngumiti siya, “walang sandaling pinagsamahan natin ang gusto kong burahin. Kahit wala na tayo, dadalhin ko pa rin ‘to sa alaala ko. Dahil sa’yo nalaman ko na kaya kong magmahal ng ganito katindi, kahit hindi tayo ang nagkatuluyan sa huli.”

Ngumiti din ito nang matamis, “yeah. Ako din. Ako din. Kami ni Ralph, ifi-figure out pa namin kung ano talaga kami sa hinaharap. Pero ikaw, I’m sure I’ll never love anyone the way I loved you.”

Hinawakan niya ang kamay nito at hinalikan iyon. Tapos ay masuyong kiniskis sa kanyang pisngi, “I love you, Mack. I love you with all I am. Thank you sa maigsing habambuhay na pinaranas mo sa akin.”

Nanginginig ang mga mata nito, tila pinipigilan ang pagluha, “Mahal na mahal kita Dave. Hinding hindi kita malilimutan.”

Suminghot si Dave, “kakantahan mo ba ako pogi?”

“Oo. Para makita ko ang hitsura mo nung unang ma-in-love ka sa akin.” Tapos ay inayos nito ang gitara at nilagay sa harapan nito.

At totoo naman ang sinabi ng binata. Na-in-love nga siya sa lalaki dahil sa galing nitong kumanta.

Sinimulan na nitong patunugin ang kuwerdas hanggang sa simukan na nitong awitin ang kanilang paboritong kanta.

“If I give up on you... I give up on me... If we find what’s true... will we ever be? Even God himself... and the faith I knew... shouldn’t hold me back... shouldn’t keep me from you... Tease me, by holding out your head... And leave me, or take me as I am... And live oour lives... stigmatized...”

Hindi napigtal ang kanilang pagtititigan. Parang pinatigil ng awiting iyon ang oras. Parang naglalaho ang mundo na kinalalagyan nila. Parang bumabalik ang lahat ng kanilang mga napagsamahan. Ang bawat init, inis at ibig. Parang na-i-imagine niya ang hinaharap na hindi sila maghihiwalay, na magsasama sila hanggang sa sila ay tumanda.

“We’ll live our lives, we’ll take the punches everyday... we’ll live our lives, I know we’re gonna find a way... I believe in you... even if no one understands... I believe in you... and I don’t really give a damn!”

Pareho silang humihinga nang malalim nang matapos ang kanta. Magkatapat pa rin ang kanilang mga mata. Tinabi na ni Mack ang gitara.

Dahan dahang lumapit ang kanilang mga mukha. Nagtagpo ang kanilang mga labi. Sanay sila sa maalab at malaway na laplapan. Ngunit pinili nilang maging malamyos ng sandaling iyon. Puno ng pag-ibig na malapit na nilang bitawan. Bukod sa kaluskos ng hangin, ang pagdagundong lang ng kanilang mga dibdib ang maririnig.

Saglit na bumitaw si Dave sa halik. Sinapo niya sa mga kamay ang mukha nito. Tinitigan niya ang mukha nito. Kahit madilim ay hindi niya maipagkakaila ang kaguwapuhan nito. Pinupog niya ng halik ang noo at pisngi nito. Kinabisado ng labi niya pati ang tangos ng ilong nito at lambot ng labi nito. Hinalikan niya ang leeg at tainga nito.

Walang senyales ng pagkalas ang pagkakayakap sa kanya ni Mack. Dama ng mga balat niya ang paghukay ng mga daliri nito sa kanyang laman. Parang gusto na nitong magpakulong sa mga bisig niya.

Tinanggal niya ang pagkapulupot nito, pati na rin ang damit nitong pantaas. Mula noon ay hindi nawala ang kanyang pagkamangha sa perpektong hulma ng katawan nito. Kahit bente anyos pa lang ang lalaki ay parang marami nang taon ang ginugol ng katawan nito sa pagpapalakas at paglililok ng sarili. Ang matambok nitong dibdib. Ang mga utong nitong nakakatakam. Ang mga linyang gumuguhit sa flat na tiyan nito. Ang matatatag nitong mga braso. Ang lahat ng matigas na laman na iyon ay nakabalot sa malambot at makinis na balat. 

Isang adonis si Mack McFadden.

Ngumiti itong kalahating masuyo, kalahating pilyo. Nakatayo na ang maninipis na balahibo nito. Binigay niya ang nais nito. Sinipsip niya ang utong nito na parang uhaw na sanggol. Hinimod niya ang halimuyak ng kilikili nito. Sinibasib niya ang pectorals nito. Dinila-dilaan niya ang biceps at triceps nito. Sinapak-sapak niya ang katigasan ng abs nito.

Puro mahihinang ungol lang ang tinugon sa kanya ng lalaking nasa ilalim niya.

Hinubad na rin ni Dave ang kanyang suot na damit. Nakita niya ang pagbabago sa ekspresyon nito. Iyon ang unang beses na may tumingin sa kanya na may balanseng halo ng kahayukan at madamdaming pagnanasa. Na para bang ang katawang pinaghirapan niya ay kayamanang sapat na.

Walang pagbagal na niromansa nito ang kanyang torso. Siya naman ang umungol habang kiniliti ng mga labi at dila nito ang bawat pulgada ng kanyang katawan. Alam nito ang bawat kiliti niya. Kabisado na nito kung anong manipulasyon ang magpapahina sa kanya.

Nahanap ng mga kamay nito ang kanyang pundilyo. Tinanggal nito ang kanyang pang-ibaba. Lumabas ang kanyang matigas na burat. Tinitigan nito iyon tapos ay idinikit sa pisngi. Matagal nang umamo sa kagitingan ni Mack ang kanyang sandata. Pag-aari na rin iyon ng lalaki.

Mabagal ngunit malalim ang naging pagsuso ng bibig nito sa kanyang burat. Sanay na ito sa kanyang ari. Alam na nito ang galaw ng dila upang masarapan siya nang husto. Ininom nito na parang elixir ang kanyang precum. Parang mauubusan. Dinikdik nito ang kahabaan niya sa lalamunan nito. Walang hirap. 

Siya naman ay mangha lang na nakatingin sa binata habang napapasinghap sa hangin. Kinakabisado niya ang mukha at mga galaw nito habang may nakapasak na titi sa bunganga. Baka wala na ulit siyang makitang ganoon.

Hindi na rin nakapagpigil si Dave. Hinubad niya ang shorts nito at nilabas ang malaking tarugo ng nobyo. Nakasaludo ito sa kanyang presensya. Bumakligtad siya at sinubo rin ito. Nag-sixty-nine sila.

Sa daang-daang beses nang pumasok ang lamang iyon sa kanyang bibig, hindi na naaabala si Dave sa angking kalakihan at kahabaan ng nobyo. Naging sapat na ang burat nito upang pawiin ang uhaw niya sa titi. 

Habang sabay nilang pinapaligaya ang isa’t-isa sa pamamagitan ng kanilang bibig ay sinimulan niyang sundutin ang butas ng puwet ni Mack. Narinig niya ang positibong pag-ungol nito.

Maya maya ay naramdaman na rin niya ang daliri ni Mack na tumutusok sa kanyang butas.

Biglang lumuwa si Mack, “Dave, kantutin mo ako.”

Mabilis silang nagbago ng puwesto. Nakahiga na ito sa tarpaulin. Nakasabit na ang mga paa nito sa kanyang mga balikat. 

Hinalikan niya ito habang pinapasok ang kanyang ari sa lagusan nito. Masikip at mainit pa rin ang loob nito. Parang niyayakap nang mahigpit ang kanyang burat. Parang ayaw iyong palabasan. Halos maulol siya sa pagkantot sa lalaki. Rinig sa mga alulong nito na nasasarapan ito sa ginagawa niya. Napabalot ang mga braso nito sa kanyang leeg, ang mga binti nito ay nag-ekis sa kanyang likuran. Kumikiskis sa mga tiyan nila ang de-ocho nito.

Saglit siyang tumigil sa halik— ngunit hindi sa kantot— at nagsabing, “ayaw mo talaga akong pakawalan, ah.”

Namula ito, “ang sarap mo, Dave. Ang sarap mo.”

“Ang sarap mo rin talaga,” sagot niya, “pero, puwede bang, tapusin natin ‘to na ako ang kinakantot mo?”

Kumunot ang noo nito, “sige. Pero bakit?”

“Pagkatapos sa’yo, hindi na ‘ko magpapakantot kahit kanino.”

Seryoso ang kanyang tono.

Bumitaw si Mack.

Bumunot si Dave. Tumaas siya at lumuhod. Hinawakan niya ang titi nito at tinapat sa kanyang butas. Bumaba siya at pinasok iyon.

Wala nang sakit. Alam niya na ang pinapasok niya. Alam niya kung gaano kalalim aabot iyon. In-anticipate na lang niya ang sarap kapag dumating na ang ulo nito sa kiliting spot.

“Ahhh...” Halinghing ni Dave nang masundot na ng tarugo ng nobyo ang kanyang g-spot. Napakapit siya sa mga dibdib nito.

Nagtaas baba na siya. Puro mura ang lumalabas mula sa bibig ni Mack. Hindi nito alam kung saan ibabaling ang ulo. Halatang sarap na sarap ito.

Pawisan na sila pareho. Pinakikinang ng buwan ang kanilang matitikas na katawan. Ang kanyang burat ay malayang humahampas sa kanilang mga tiyan sa bawat giling niya sa ibabaw nito.

At naramdaman na niya ang pagtaas ng presyon sa kanyang pantag. Napatingala siya. 

“AHHH FUCK I LOVE YOU MACK!”

Sumirit ang kanyang katas nang hindi man lang hinahawakan ang sariling burat. Tumama ang unang palabas sa mukha ni Mack. Tapos ay kumalat ang tamod sa torso nito. 

Napaliyad si Mack.

“I LOVE YOU TOO!”

Naramdaman niya ang pagsabog nito sa kanyang kalooban. Kumadyot ito ng ilang beses pataas upang ideposito ang lahat sa kanya.

Nang matapos ang kanilang huling orgasm ay bumagsak siya sa ibabaw nito. Malagkit ngunit mahigpit pa rin ang yakap niya.

Binulungan ni Dave ang lalaki, “salamat Mack. Salamat sa lahat.”

——————————————————————————

NAIA.

Parang blokeng nakatayo si Mack sa may waiting area sa departure floor. Ang kanyang ina at si Ralph ay may kinausap lang ukol sa kanilang mga tiket. Siya ang nagpasyang magbantay sa kanilang mga gamit.

Nakatanaw siya sa kawalan. Hindi pa rin siya makapaniwala na sa loob ng ilang oras ay iiwan na niya ang lahat.

Pinipisil ng maagang pangungulila ang kanyang puso, ngunit nag-usap na sila ng ex-boyfriend niya: magiging matatag sila para sa kanilang magkahiwalay na hinaharap.

Biglang nag-vibrate ang kanyang cellphone. Nagtaka siya dahil sa tumatawag.

“Hello? Dave?” bungad niya, “akala ko ba, hindi na tayo mag—“

“Hi Pogi,” malungkot nitong turan. “Ang dami mong dala ah.”

Napatingin siya sa paligid, “andito ka ba? Asan ka? Asan ka?”

“Basta nandito ako. Huwag mo na akong hanapin... please...”

“Bakit ka tumawag?”

Humikbi nang malakas si Dave, “M— Mack, I’m sorry. Hindi ko kayang mag-pretend na malakas. Fuck.”

Napaluha na din siya. “Dave, gago huy. Ano ba? Wag ganyan! Magpakita ka.”

“Sobrang malulungkot ako kapag mawawala ka,” madamdamin nitong sambit, “I just needed to see you, one last time, hear you... before you leave.”

Kumakabog ang dibdib niya, “gago! Ano ba Dave! Tangina ang hirap din sa akin nito. Asan ka ba?”

“Huwag, hindi ako magpapakita sa’yo. Hayaan mo na ako dito sa malayo... baka kung ano’ng magawa ko na pagsisihan natin pareho...”

“Fuck, tangina Dave. Mahal kita. Isang sabi mo lang. Sabihin mo lang. Tatalikuran ko ‘to lahat para sa’yo!“ umaagos na ang luha sa kanyang mga mata.

Puro hikbi at singhot lang ang naririnig niya mula sa kabilang linya.

“Dave, ano? Do you want me? Do you want me back?” offer ni Mack.

“No... Ito ang tama. Samahan mo ang pamilya mo. Abutin mo ang mga pangarap mo.”

“Dave naman, eh. Tangina,” kalahating galit niyang bulalas, “‘di ba ikaw ‘tong inis kasi hindi ko sinusunod ang gusto ko dati. Ngayon, heto na. Heto na ako!”

“I love you, Mack,” bigla lang sinabi ni Dave.

“I love you too,” masuyong sagot niya.

“I love you and I’m letting you go. Paalam Mack. Ikaw ang pinakamagandang nangyari sa buhay ko.”

“Dave?!”

Naputol ang linya.

“Dave...?”

Humahagulgol na si Mack habang binubulsa ang telepono. Ngunit pinigilan niya agad ang sarili dahil papalapit na si Ralph sa kanya.

“Kuya?” pag-aalala nito, “okay ka lang?”

“Oo. A— asan si Mama?” pagbabago niya ng usapan.

“May binili lang na gamot,” tapos ay kumabig ito, “is that about Dave?”

“Sorry bunso. Nalulungkot lang ako kapag iniisip ko siya,” madamdamin niyang tugon.

Hinawakan nito ang kanyang mga kamay, “hey. Tumingin ka sa akin.”

Tumalima naman si Mack.

“Gusto mong hindi ka na tumuloy?” malungkot nitong sabi, “puwede kang umalis. Gagawa na lang ako ng dahilan kay Mama.”

Kumunot ang noo niya, “bakit— huh? Bakit mo hahayaang gawin ko ‘yun?”

“Dahil gusto kitang maging masaya,” payak na tugon ni Ralph, “mahal din kita katulad ng pagmamahal sa’yo ni Dave. At kung handa siyang magparaya para sa kaligayahan mo, ako din.”

Napanguso siya, “talaga?”

Ngumiti ito nang matamis, “oo. Pero kung pipiliin mong sumama, kung pipiliin mo sa tabi ko, pangako ko, hihigitan ko pa kung ano ang pag-ibig na kaya kong maibigay ko sa’yo.”

Nagtitigan silang magkapatid. Sadyang comforting ang tingin nito sa kanya. 

Alam naman niya na kung anuman, kung sinoman ang pipiliin niya, ay malulungkot siya at sasaya. Hindi na iyon kaso kung sino ang gusto niyang mahalin o saktan. Kundi ang buhay na gusto niyang maranasan.

Hinawakan ni Mack ang luggage niya, “halika na. Hanapin na natin si Mama. Para hindi tayo masarhan ng gate.”

Ngumiti si Ralph nang maluwag at inakbayan siya. “I love you Kuya.”

“I love you, bunso.”