ANG PRESENTASYON SA PAMILYA NI ELVIS
Pumapalakpak si Elvis, “guys, let’s go, let’s go!”
Naririnig niya ang kumahog ng mga lalaki sa bahay. Isa isa nang tumungo sa kanya sa may salas ang mga ito. Nauna si Nicky, tapos si Howie, tapos si Engelbert, tapos si Frank.
“Nasaan si Justin?” matigas niyang tanong.
Nag-trail ang boses ni Justin habang humahangos ito pababa ng hagdanan, “heto na, heto na… Sorry…”
Masama ang tingin niya sa dancer ng banda hanggang sa makababa ang mga ito.
“Oh, oh, oh alam ko na naman ‘yang mukha na ‘yan, manenermon ka na naman,” deklara ni Frank.
“Hay naku. wala naman na yata akong magagawa para maibsan ang pagkapasaway niyong lahat,” inis na turan ni Elvis, “pero puwede ba, ngayong gabi. Kahit ngayong gabi lang. Kung nasusungitan kayo sa’kin, masmatakot kayo sa tatay ko.”
“I would heed Elvis’ warning,” segunda ni Engelbert, “the Precillo’s are very smart both in the business and arts. And they’re very vicious too.”
“Hindi na ako gulat, saan pa ba magmamana ang bossing natin ‘di ba?” banat ni Howie.
Sinapok ni Nicky ang balikat ng kabarkada, “huy. Ano ba. Wag mo nang gatungan.”
“Sanay na rin naman ako sa pagiging subersibo niyo,” sarkastikong tugon ni Elvis, “pero ako nang makikiusap. Kung gusto niyong magpatuloy ang project niyo, galingan niyo ang performance niyo dito.”
Nagpunta na silang anim sa kotse at nag-drive na patungo sa Shangrila Hotel. Dumiretso sila sa isang bulwagang malaki. Marami nang tao na naroon. Maraming pagkaing nakahanda. Magara ang mga disenyo ng lugar.
Halatang malaking selebrasyon iyon.
“Tsk. Napaka-excessive talaga ni Papa,” banggit ni Elvis sa kanyang sarili.
Dumiretso na sila sa backstage. May dressing room na nakalaan para sa kanila.
Inayos ni Engelbert ang phone at bluetooth speaker, “isang pasada lang bago tayo sumalang.”
Nag-formation ang apat sa malaking espasyong iyon.
“Shet, kinakabahan ako. First public performance natin!” sambit ni Nicky.
Tinapik ito sa balikat ni Howie, “kayang kaya mo ‘yan.”
“Sana hindi ako hingalin sa pagkanta at pagsayaw ng sabay,” turan ni Frank.
“Basta gawin lang natin ‘yung breathing techniques na tinuro ni Coach Eng,” payo ni Justin.
Tinaas ni Howie ang kamay, “kaya natin ’to guys! SULONG!”
“SULONG!” sagot ng tatlo.
Napailing si Elvis. Sana walang aberyang mangyari kapag nagperform ang apat.
“Lalabas na ako. I have to sit with my family. Iintayin ko na lang kayo sa labas,” paalam niya bago umalis.
Nang makabalik sa bulwagan ay tumungo siya sa espesyal na mesa sa harapan ng stage. Naroon nakaupo ang kanyang pamilya.
Nag-abot siya ng isang balot na box sa kanyang amang si Pedrino Precillo, “Happy Birthday, Pa.”
“Thanks,” matabang na sagot ng kanyang ama habang tinatanggap ang kahon, “you’re late. Nagsimula na ang program.”
“Sorry, I had to prep the group,” sagot niya habang umuupo katabi ng kanyang mga kapatid.
“Okay. Dapat maganda ang performance nila. I have to know my investment is doing well,” mariing turan nito.
Ang birthday party ay pang head of the board ang dating. Organized ang programa. May ilang video tributes at messages para sa haligi ng mga Precillo. May mga musical performances ng mga paborito nitong mga awitin. May mga mensahe mula sa mga business partners, kaibigan at relatives. Isa-isa silang magkakapatid na nagbigay ng kani-kanilang mga mensahe.
Bilang bunso, si Elvis ang huling nagsalita. Umakyat siya sa stage, at nagsalita siya sa podium.
Kinabahan siya. Sa kanilang magkakapatid, siya ang wala pa masyadong na-a-achieve sa larangan ng business.
Pero si Elvis ang pinakamatalino at maraming academic awards. Siya lang din ang natapos ng abogasya sa magandang eskuwela, tapos naging top five pa sa bar.
Pero sa mundo ng business, pera at organizational performance ang usapan. Diskarte, obedience ang usapan, hindi talino.
“Good evening everyone,” umugong ang nanginginig niyang boses sa bulwagan, “we’re all here to celebrate the 58 meaningful years that my father, Pedrino Precillo have shared to his family, friends, employees and the nation in general. I have always admired his courage to take risks make his businesses grow and contribute to society. His relentless trying have proved to be valuable in all the fields of products and services he ventured in. And, we are excited to share with all of you, a new venture that my father has entered into. Something different from what our family already are best at. However, we all believe the importance of the power of the arts in influencing our people. And this is the goal of LightColor Entertainment. To harness the talent of the Filipino and impress the world. And I am proud to present the all male vocal group who will be the face of LightColor entertainment. They took time off from their intensive talent training in order to perform here in this birthday celebration to honor my father’s vision. Ladies and gentlemen, meet Frank, Howie, Nicky and Justin!”
Nag lights off na ang center stage.
Tumungo na si Elvis sa side ng stage.
Nagsimulang tumunog ang marching percussion.
Nag-spotlight kay Frank.
"Can you feel it?
Now it's coming back we can steal it
If we bridge this gap
I can see you
Through the curtains of the waterfall…"
Tapos ay kay Nicky.
"When I lost it
Yeah you held my hand
But I tossed it
Didn't understand
You were waiting
As I dove into the waterfall…”
Lumiwanag ang buong entablado at sabay sabay kumanta at sumayaw ang apat.
"So say Geronimo! Say Geronimo! Say Geronimo!
Say Geronimo! Say Geronimo! Say Geronimo! Say Geronimo!"
Inawit ni Howie ang falsetto.
"Can you feel my love? Bombs away, bombs away, bombs away…
Can you feel my love? Bombs away, bombs away, bombs away...”
Dumiretso ang kanta sa bridge na si Justin ang umawit.
"Well I'm just a boy
With a broken toy
All lost and coy
So it's here I stand
As a broken man
But I've found my friend
At the curtains of the waterfall…”
Sabay sabay na tinapos ng apat ang kanta.
Kita niya ang confidence ng apat. Hindi hamak na mas talentado at mas harmonized ang kanta at mas synchronized ang sayaw kumpara sa una niyang nakita ang mga ito. Bukod pa roon ay naalagaan nang mabuti ang hitsura, kutis at katawan ng mga ito. Artistahin na ang mga dating.
Nagpalakpakan ang mga tao nang matapos ang kanta at nag-pogi pose na ang apat. Sumabog sa hiyawan ang bulwagan, lalo na mula sa mga babae.
Hindi mapigilan ni Elvis na mapangiti at pumalakpak. Sobrang proud siya sa naging performance ng mga ito. Hindi pa man niya inaabot ang pangarap niyang karera bilang attorney, at least hetong sapilitang trabahong binigay sa kanya ay nakakagawa siya nang maayos.
——————————————————————————
Tatlumpung minuto na ang nakalipas ay hindi pa rin nawawala ang elated na feeling mula kay Frank.
Iyon ang unang public performance nilang apat at sobrang saya niya na positibo ang reaksyon ng audience. At kung magiging honest siya ukol sa technical na aspeto ng kanilang naging intermission ay masasabi niyang magaling silang apat at maganda ang kolektibong effort.
Minamasdan niya si Nicky, may kausap ito sa telepono.
“…Oo Nanay! Sobrang saya saya ko! Ang ganda ng reception nung mga nanood sa amin…” masaya nitong balita sa kausap na magulang, “oo naman miss ko na rin kayo. Pangako, pakiramdam ko na malapit na rin kaming officially na ma-launch at kapag gano’n mas magiging malaya na kami at bibisitahin ko agad kayo!”
Bumaling naman si Frank kina Justin at Engelbert na nag-uusap sa isang sulok ng dressing room.
“Wait… sandali hindi pa ako maka-get over sa performance niyo… tangina ang galing niyo super proud!” sambit ni Engelbert.
Tinapik ni Justin ang trainer sa balikat, “oh. Mukhang masaya ka na. Mukhang may napatunguhan ‘yung pambuburaot mo sa’kin.”
Hinampas ni Engelbert ang dancer, “gago. Hindi naman na ako nambuburaot.”
Napatid ang pagmasid ni Frank nang may tumabi sa kanyang inuupuan. Si Howie iyon.
“Grabe ang saya kanina! Nakaka-miss mag-perform!” bulalas nito.
Tumango siya, “oo. Sinabi mo pa. Ang galing mo!”
“Ang galing nating lahat!” pagtama nito, “shit. Nalalasap ko na ang tagumpay! Sulong!”
Masaya si Frank na mabatid na ang kanyang mga kagrupo ay high spirits. Nararamdaman niya na kasi na medyo seryoso ang vibe nilang lahat sa bahay kung saan sila nakakulong para mag training.
“Labas lang ako tsong,” sabi ni Frank sa katabi, “nauuhaw ako, iinom lang.”
“Okay leader!” sabi ni Howie sabay saludo.
Pagkalabas ni Frank ay tumungo siya sa direksyon patungo ng water station. Napatigil siya nang makita sina Elvis at Pedrino Precillo na nag-uusap sa isang sulok.
Nagtago siya at nakinig sa dalawa.
“Seriously? That’s what you’re able to come up with in two months?” masungit na sabi ng ama.
Kumunot ang noo ni Elvis, “what? Hindi mo ba sila napanood? They were fantastic!”
“They weren’t good enough for me,” anas ng ama sabay irap.
Umiling ang abogadong anak, “what do you even know about music and dancing? You just treat this as a venture, not an art.”
“Mukha lang silang nagsasaya sa harapan.”
“Of course, that’s how it is. You have to perform and have fun!” pagrarason ni Elvis. “At napaka-unfair mo sa kanila. I’m there with them. Sa buong panahon. I watched them practice day and night. Tinitiis nila ang lahat. Tinalikuran nila ang lahat para dito. I am proud of them. They bleed this. Alam kong ginagawa at gagawin nila ang lahat para sa pangarap nilang ’to. Their moves were sharp. Their singing was on point. They were well packaged. The crowd loved them, pati si Mama, at ang pamilya natin!"
“I didn’t see enough hunger in their eyes!” tugon ng nakatatandang Precillo, “I don’t have to be a musician to see a person whose passionate enough to succeed. And I see that in your eyes too. Wala kang ka-passion-passion sa buhay.”
“We are doing our best here. Ako at silang apat.” Bumuntong-hinga si Elvis, “I don’t know what else you want me to do.”
Tinaas ng ama ang kilay. “Matalino ka ‘di ba? Figure it out.” Tapos ay tinalikuran nito ang anak at umalis.
Bumigat ang dibdib ni Frank. Grabe pala ang standards ni Mr. Precillo. Kaya naman pala sobra na lamang ang pagsabon sa kanila ni Elvis.
Pero lumambot din ang puso niya, dahil sa unang pagkakataon, ang kanilang masungit na project manager ay nagsilata ng magagandang salita ukol sa kanilang grupo at pinagtanggol pa sa ama.
May amor din naman pala si Elvis sa kanila.
Napaharap sa direksyon niya ang abogado. Tapos ay mukhang nagulat nang makita siya.
Emphatic na nginitian ni Frank ang lalaki. Nagtitigan silang dalawa.
“Okay ka lang, Attorney?” mahinahong pangungumusta niya.
Sumungit ulit ang mukha ni Elvis, “halika na. Isama mo na sila. Uuwi na tayo.”
——————————————————————————
Nagising si Frank ng alas kuwatro. Hindi niya alam kung bakit, ngunit hindi siya makatulog nang maayos nang araw na iyon. Marahil iyon ay dahil sa pagod nila kanina sa performance.
Lumabas siya ng kanyang kuwarto. Naisip niyang baka na-stress si Elvis dahil sa kompronntasyon nito at ng ama, kaya hindi ito magigising nang maaga upang magluto ng agahan.
Ngunit habang tumutungo na siya sa kusina ay nakarinig siya ng mga ungol mula sa gym. Agad siyang pumunta roon.
Nakita niya sa loob si Elvis. Naka basketball jersey shorts lang ito at sumusuntok nang may panggigigil sa punching bag.
Dama niya ang frustration na nag-e-emanate sa katawan nito.
“Hey. Elvis,” tawag niya sa lalaki.
Tumigil ito tapos ay nakita siya. “Huh? Frank ano’ng ginagawa mo diyan?”
“Akala ko tulog ka pa, pupuslit sana ako sa kusina para unahan kang magluto ng agahan. Gising ka na pala,” paliwanag niya.
Humarap muli ang abogado sa bag at sinuntok ito. “Bahala ka kung gusto mong magluto. Wala ako sa mood.”
“Napakinggan ko ‘yung usapan niyo ng Papa mo,” deklara niya.
Tumigil ulit ito, “oh. Nakita mo na? Alam mo na ngayon kung bakit ang strikto ko sa inyo? Napaka-hirap niyang i-please.”
Bumuntong-hininga si Frank, “well, medyo na-expect ko naman na ‘yun sa kanya. Isa siyang business tycoon, so syempre gusto niya nang perfection. Pero… hindi iyon ang nakapukaw sa akin talaga. Salamat sa pagtanggol mo sa amin, Elvis ah.”
Namula ang lalaki tapos ay nagsungit, “ehhh… totoo naman. Nakikita ko naman effort niyo. Saka… syempre project ko kayo. Natural itatanggol ko kayo.”
Napangiti siya. Hindi niya alam kung bakit kyut na kyut siya sa abogadong iyon na nanatili pa ring matigas kahit alam niyang may amor naman ito sa kanila.
Nilapitan niya ang lalaking nag-eehersisyo. Tapos ay nilahad niya ang kamay. “Siguro para sa ikabubuti ng lahat, let’s just have a truce. The two of us. Ikaw ang manager ng project, ako ang leader ng banda. Let’s see eye to eye. Bawasan na natin ang asaran natin and let’s focus on the task at hand. I promise, I’ll make sure na mas seseryosohin namin ang lahat ng practice at opportunities. At kapag nakita na kami ulit ng tatay mo, we’ll be more perfect. Para din ’to sa’yo, para hindi ka na niya burautin. What do you say? Truce?"
Tinitigan siya nang mariin ni Elvis. Matagal itong nag-isip, pero mukhang may positibong nahihinuha. Tinanggal nito ang mga gloves at kinamayan siya. “Okay.”
“Yuck. Pawis ang kamay mo attorney,” reklamo niya.
“Sus, arte. Pawis ang buong katawan ko, ipahid ko sa’yo!” pikon nitong sabi.
Tapos ay bigla siya nitong niyakap.
“AHHH PUTAAA!” naramdaman niyang naramdaman ang lagkit ng katawan nito. Pero naramdaman niya rin ang katigasan ng kalamnan nito. Mabango ang pawis nito. At pinakintab niyon ang makinis, mestiso at ripped na pangangatawan ng kanilang manager.
Biglang nagtapat ang mga mukha nila.
Ang lalim ng tingin ni Elvis sa kanyang mga mata. Humihingal pa ito. Napaka-sexy tingnan ng guwapo nitong mukha.
Napalunok si Frank. Bigla siyang nag-apoy sa pagkahayok. Gustong gusto niyang halikan ang full at mapupulang labi nito. Sinimulan niyang ilapit ang mukha.
Nilayo ni Elvis ang mukha nito, binitawan siya at humakbang paurong. Namumula ang pisngi nito at nautal. “Uh— Uh… Sige na. Ako na magluluto ng agahan.”
Tapos ay tumakbo na ang lalaki palabas ng gym.
Kinurot ni Frank ang sariling balikat, “tangina Frank. Gago. Ano’ng iniisip mo shit!”
Humangos din siya palabas ng gym. Pero hindi talaga humuhupa ang kanyang init. Para siyang nahihilo at nalulunod sa libog.
Nakita niya ang pintuan ng kuwartong hindi kanya. Tsineck niya ang lock tapos ay binuksan iyon.
Agad siyang pumasok sa kuwarto, tapos sinilid ang sarili sa ilalim ng comforter. Hinubad niya ang shorts ng lalaking nasa kama. Lumitaw ang semi-erect nitong burat.
“Tangina. Libog na libog ako,” sabi niya sa sarili sabay subo sa ari.
Naramdaman niya ang alat niyon. Binilisan pa niya ang pagtaas-baba ng kanyang labi. Nilaro-laro niya ang tangkay nito gamit ang dila. Binangga-bangga niya ang ulo nito sa kanyang lalamunan. Lalo niyong dinagdagan ang kuryenteng kumakalat sa kanyang dugo.
Matapos ang isang minutong pag-tsupa, nagsimulang gumalaw ang lalaking sineserbisyo niya.
Garalgal na boses ang umugong mula sa ulunan ng kama, “oooohhh shit. Nickyyyy… Fuck ang sarap niyaaaan…”
Lumuwa siya, “gago. Hindi ako si Nicky.”
Biglang nahawi ang comforter na tumatalukbong sa kanya.
Bumangon si Howie, “tanginaaaa… Frank… Tangina kelan ka pa natutong mag sneak attack ng tsupaaa…?”
“Huwag ka nang ano… tangina libog na libog ako,” bulalas ni Frank, “ano, gusto mo ba, ayaw mo?”
Hinawakan nito ang ulo niya, “fuck. Leader. Ang hot mo. Sige subo mo burat ko.”
Muling sinuso ni Frank ang tarugo ng kanyang kagrupo. Matagal na rin nang huli niyang nalasahan iyon. Ang alat na lasa niyon kanina ay nadagdagan ng tamis na galing sa umaagos na precum nito. Naramdaman niyang mag-full mast ang tigas nito sa loob ng kanyang bibig. Madali na niyong nakakayod ang kanyang lalamunan.
Lalo niyang nginudngod ang kanyang mukha sa groin ng lalaki. Ang mga bulbol nito ay kumikiliti sa kanyang mga labi. Ang ulo nito ay iniipit niya sa kanyang lalamunan. Nasanay agad siyang hindi mabilaukan.
Lumiyad si Howie. “Ahhhh shit shit!” Tapos ay gumalay ang balakang nito at kumantot pataas nang mabilis at paulit-ulit at binangga-bangga ang kanyang lalamunan gamit ang batuta nito.
Habang tinatanggap niya ang face fucking nito ay nilaro laro niya ang mga betlog nito. Malalaki ang mga iyon at mainit sa kanyang mga palad.
Maya maya ay naglakbay ang daliri niya sa gitna ng mga hita nito. Naramdaman niya ang tender nitong butas. Sinilid niya ang isang daliri.
Naramdaman niya ang pag-tense ng katawan nito sabay ungol ng, “syet… Ah ganyan. Dagdagan mo pa.”
At nagpasok siya ng ikalawang dalari. Malugod iyong tinanggap ng butas. Tapos ay naglabas masok ang kanyang mga daliri kasabay ng pagtsupa niya sa lalaki.
Lalong napalakas ang halinghing ni Howie.
Bumabad sila sa ganoong posisyon ng mga limang minuto. Ipinarinig talaga ni Frank ang saltik ng laway niya at ang muffled niyang ungol habang minsan ay nabibilaukan.
Humugot bigla si Howie. Tapos ay hinubaran na ang sarili nang tuluyan. “Fuuuuck. Gusto kong makantot. Kantutin mo ‘ko, ughhh…”
“Ahhhh shit fuck. Sige!” Naghubad na rin si Frank.
Tapos ay dinaganan niya ang lalaki at nilaplap ito nang matindi.
Maging si Howie ay nagulat sa sobrang sidhi ng kanyang mga galaw.
Naghabol ito ng hininga nang matapos ang palitan nila ng laway. “Tangina mo, Frank. Ano’ng nangyayari sa’yo?!”
Umakyat siya at tinapat ang bayag niya sa mukha nito tapos ay kumapit sa head board, “tangina. Saka na satsat. Chupain mo ‘ko!”
Binuka nito ang bibig.
At si Frank naman ay kinantot ang mukha nito.
Nanlaki ang mga mata nito sa gulat pero agad naman itong nasanay sa pagsalakay ng titi niya sa lalamunan nito.
“Ahhh puta ka… ahhh putaaaa…” halinghing ni Frank habang kumakadyot.
Napapakapit si Howie sa kanyang mga hita.
Tapos ay bigla siyang humugot. “Kantutin na kita!”
Nagkumahog si Howie na kumuha ng condom mula sa drawer at sinuot iyon sa kanya.
Nagulat ito nang bigla niyang tinulak ang puwet nito at tinaas, hanggang sa katapat na ng mukha nito ang matigas na burat.
“Huuy! Tangina!” panicked na bulalas ng lalaki.
Pumuwesto siya sa ibabaw ng lalaki na animo’y nagpu-push up. Tapos ay sinaksak ang burat sa butas nito.
Bumarurot siya nang matindi at mabilis.
Halos mapasigaw si Howie, “PUTANGINA MO FRAAANK!”
Hindi na niya pinansin ang panaghoy ng kabanda. Basta pumiston lang siya nang pumiston sa kalaliman ng lagusan nito.
Namumula na ang lalaki. Sa gitna ng pagkagulat nito sa sitwasyon ay patuloy pa ring tigas na tigas ang titi nito.
Pumapatak pa sa mukha nito ang sariling precum.
“Fraaank shit ahhh…!”
“Masarap ba? Tangina sarap mong kantutin!”
“Ahhhhh shit… ughh….” Napapapikit at napapakagat sa labi si Howie.
Habang kumakasta si Frank ay kumakalabog ang metal na frame ng kama na pinapatungan nila.
Inabot niya ang titi ni Howie. Naramdaman niya ang katigasan niyon. Sinalsal niya iyon kasabay ng kanyang pagkantot sa lalaki.
Hindi na nila inintindi kung may nagagambala silang dalawa sa kanilang pagtatalik. Pinuno nila ang kuwarto ng mga malalakas na halinghing.
“Fuuuck Frank! Lalabasan na akooo!” tapos ay nangisay si Howie at bumagsak ang panga. “UGHH!”
Tapos ay tumalsik ang tamod nito mula sa burat at kumalat sa dibdib at mukha nito.
Nang makita ni Frank ang pagkalat ng katas sa seksing katawan ng lalaking nasa ilalim niya ay inabutan na rin siya ng rurok.
“FFFFFCK!” ungol niya sabay yakap sa lalaki, “ahhh Elvis…”
“What?!” reaksyon ni Howie.
Tapos ay napaigtad siya at mas nilakasan ang pagkadyot sa butas nito habang dinedeposito ang maraming tamod sa condom sa loob ng puwet nito.
Matagal silang tahimik na nagyakapan habang naghihintay na mahimasmasan.
“Hoy tangina ano ang sinabi mo kanina, huh?” pilyong turan ni Howie nang bumalik na ang huwisyo nito.
“Gago. Wala ‘yun huwag mo nang pansinin,” masungit na sabad ni Frank.
No comments:
Post a Comment