APNH 28

ANG PLANONG PAG-AMIN NI HARRY

"Harry, Harry..."

Napaungol si Harry habang minumulat ang mga mata dahil sa tumatawag at yumuyugyog sa kanya.

Pagkagising niya ay natagpuan niya ang sarili na nakahiga sa sofa. Hinihigaan niya ang kanyang mga libro at may mga papel at ballpen na nakakalat. Nakatulog siya mula sa seryosong pag-aaral.

Tiningnan niya ang gumising sa kanya. Daddy niya iyon.

Agad siyang napabalikwas. Sinipat niya kung mukha ba itong nakainom o high. Mukhang sober naman ang hitsura nito. Ilang buwan na rin mula nang may commotion na nangyari sa bahay dahil sa mga bisyo nito.

Ngunit nailang siyang muli dahil naka puting hapit na brief lang ang kanyang ama. Kita niya muli ang matikas nitong katawan. Napansin niyang mas maganda na ang porma niyon kaysa dati.

Na-conscious din siya sa sarili niya dahil naka bikini brief lang din siya na puti. Mainit kasi ang panahon noon.

Nagkusot si Harry ng mata, "Daddy... Sorry... Nag-aaral ako dito. Finals na kasi bukas. Nakatulog ako."

Ngumiti ito, "ayos lang. Hindi na sana kita gigisingin kasi ang himbing ng tulog mo, kaso baka makita ka ng kasambahay natin diyan sa umaga."

"Oo nga Dad. Sorry..." Tapos ay tumayo na siya at inayos ang kanyang mga gamit.

"Harry may sasabihin pala ako sa'yo."

Napatigil siya at napaharap sa ama.

"I just want you to know that... I sought help for my addiction problems... And... I have been sober from alcohol, drugs at kahit cigarettes for months now," pag-amin nito.

Napangiti siya, "masayang marinig 'yan Dad."

"Yeah... I guess, the both of us, we're getting better..." dagdag nito, "ganda ng grades mo. Ganda pa ng extra curriculars mo."

"Thanks Dad."

"I also want to say sorry for being abusive to you during the last years," sinserong paumanhin nito, "your mother's death was painful... Sa iyo ko inilabas 'yung pain."

Napahikbi si Harry. "Salamat Dad... Tagal kong hinintay 'yan."

"Tayong dalawa na lang ang pamilya ng isa't isa sa lugar na ito. Let's repair what's broken, okay?" 

Nagyakapan silang dalawa. Lumuluha si Harry habang dinadama niya ang init mula sa katawan ng ama. Matagal siyang naulila mula sa tatay. Mahigpit din ang pagkakayakag niya.

Ilang minuto silang ganoon. Sa huling minuto ay nafocus siya sa katawan nitong batak na nakadikit sa kanya. Napansin niyang medyo matigas ang bukol nito sa brief. Ganoon din siya.

Wirdo ang feeling. Pero ang mahalaga sa lahat ay nagkaayos na sila.

——————————————————————————

"Doc..." ani Harry habang inabot ang kanyang final exam paper sa Sports Psychology sa guro.

Nahihiyang nakatingin sa kanya si Doc Dominic habang tinatanggap ito. "Natagalan ka yata."

Siya na lang kasi ang natirang estudyante sa silid. Ang iba ay maagang natapos ang pagsusulit.

"I just want to make sure na mataas ang grades ko. Feeling ko kakayanin kong mag Dean's lister next year," simpleng sagot niya.

Tumango ito, "good for you."

May awkward air na bumalot sa kanilang dalawa. Ilang linggo na rin simula nang pagbugbog niya rito sa kalsada. Mula noon ay hindi na siya nito kinontact. At siya rin ay hindi na rin ito kinausap.

Na-erode na ng galit ang kung anumang pagnanasa ang nadarama niya para sa propesor. At dahil sa napo-provide na ni Einstein at barkada niya ang pangangailangan niyang seksuwal.

Totoong naiisip at napapanaginipan pa niya ito, pero wala na ang kontrol nito sa kanya. Wala na siyang ni isang katiting na respeto para rito. Araw araw ay pinatunayan niya ang sarili sa pamamagitan ng pagperform ng maayos bilang estudyante.

Hindi din naman nito ginawa ang pagbabanta nitong ikalat ang video. Marahil ay napatino niya na rin ito.

"Tell me something honest, Harry," mahinang bulong ni Doc ng lagi nitong tinatanong sa kanya noong sub siya nito.

Ngumiti lang si Harry, "goodbye, Doc." Tapos ay naglakad na siya palabas ng silid.

Pagkalabas niya ay nakita niya si Einstein na naunang natapos sa exam. Naghihintay ito sa corridor. Kausap nito si Richmond. 

Nayamot si Harry, agad niyang pinuntahan ang kaibigan at kinuha ang pansin nito.

Napansin naman siya nito. Nagpaalam ito sa lalaki at sumama sa kanya.

"Oh, bakit ka nakasimangot diyan?" tanong ni Einstein sa kanya.

"Pinopormahan ka ba no'n?" ungot niya.

"Hala?! May girlfriend 'yon, ano ka ba!" natatawang bulalas nito, "bakit mo naman naisip 'yon?!"

"Wala. Lagi kang kasama... Lagi kang hinahanap. Hindi ka naman nanalo, siya nanalong presidente. Ano pa'ng kailangan niya sa'yo?" madilim niyang dagdag.

"Nangamusta lang kanina. Nagtatanong lang siya ng opinions kaya niya ako tinetext," tugon nito, "teka, saan nanggagaling ang kasungitan mo?"

Namula siya at napakamot sa ulo. "Ano... selos?"

"Harry, araw araw mo akong kasama... Kahit hindi mo na kailangan ng tutorial, magkadikit pa rin tayo. We do crazy sex all the time," paliwanag ni Einstein, "and honestly, ikaw? Si Harry Carlos Hizon, ay magseselos dahil sa isang Einstein Noveno?"

"Bakit naman hindi? Pogi naman si Einstein Noveno. Sexy. Malaki ang burat. Matalino. Mabait. If I know, maraming babae din at lalaki rin na nagka-crush sa'yo dahil sumikat ka sa campaign," komento niya, "ewan ko nga ba kung bakit nanalo si Barkley sa'yo. 'Di hamak naman na mas qualified ka sa kanya."

Nagkibit balikat ito, "okay na 'yon. Nakantot ko naman na siya."

Naghalakhakan sila.

"Pero ikaw ang inaalala ko. Hindi ka ba nai-issue kasi lagi na tayong magkasama?" ani Einstein.

"Wala silang pake. Basta masaya na ako," walang bahalang sagot niya, "maayos sports performance ko. Ganda ng grades ko. Amazing ang sex life ko. Wala na si Doc. Okay na kami ni Daddy. Tapos nandiyan ka pa."

Nginitian siya ni Einstein nang malapad, "and I am very very happy for you."

Nate-tempt siyang yakapin ang lalaki, ngunit takot si Harry sa mapanuring mata ng mga tao, "last day na natin sa school today. Inom tayo kina Jeron."

——————————————————————————

Nagpasya ang magbabarkada na mag bonding lang sa gabing iyon. Walang sex. Nagkuwentuhan lang sila at nagtatawanan.

"Shet... Nakakahiya naman kay Einstein, naging bad influence tayo. Tingnan mo oh, sanay na rin sa inuman," bulalas ni Yosef.

Natawa si Einstein, "ayos lang 'yon. At least hindi na ako gano'n kabano. Saka salamat din... Dahil sa inyo ay may barkada ako."

"Sus, walang anuman 'yon... Kampay!" Tinaas ni Jeron ang red horse bottle niya. Nag cheers silang lahat bilang tugon.

Niyakap ni Harry ang tutor, "ano ka ba... Hindi ka bano. Never kang naging bano."

"Oo, nga at least dahil sa'yo, eh naging academically independent na rin kami kahit papaano," dagdag ni Jeron, "kaya welcome na welcome ka sa amin. Lalo na't pinapasaya mo ng husto si Harry namin."

"Sobra...!" segunda ni Harry tapos ay siniil niya ng halik si Einstein.

"Tsk! Tamis talaga oh," komento ni Yosef.

Lumayo si Einstein at namula. Tapos ay tumayo, "CR lang muna ako guys." 

"Pst. Harry, ano na ba kayo talaga? Kayo na ba?" tanong ni Yosef nang makapasok ang tutor.

"Ah? Mahalaga naman eh, masaya kami. Okay na 'yon... Lalagyan pa ba ng labels?" walang bahalang sagot niya.

"Pero mahal mo ba siya? As in mahal... 'Yung mahal na katulad namin nitong si Yosef ko?" usisa ni Jeron.

Si Harry naman ang namula, "ah... Bakit may ganyang tanong, tsong? Eh... Hindi naman ako sigurado. Pareho kaming lalaki. Masaya ang sex. Masaya ang samahan. Masaya kami."

"Oo, pare. Pero... huwag mo namang paasahin si Einstein. I mean, mabait siya. Baka akala niya kayo, eh hindi naman pala sa side mo. Masasaktan siya. Ikaw pa naman forst niya," payo ni Yosef.

Napakagat lang siya ng labi.

"Alam ko na nanggaling ka rin sa magugulong relationships. Kaliwa't kanang babae. Daddy mo. Si Doc. Pero ayos na lahat 'di ba? I think... Deserve mo rin na sumaya Harry... Kasi nagbago ka na rin naman..." eksplika ni Jeron.

Bumuntong-hininga si Harry. Alam niya na kailangan niyang gawin ang desisyon na iyon.

——————————————————————————

"Bakit kasi hindi ka pa sa amin matulog?" aya ni Harry nang hinimpil niya ang sasakyan.

"Huwag na... Tatlong gabi na ako natutulog doon this week. Kailangan ko ring umuwi sa amin," tugon ni Einstein habang lumalabas.

Lumabas din siya at pinuntahan niya ito. "Okay... Well... It was a nice night."

Tumango ito, "oo... Ang saya talaga. I mean, until now... I can't believe na ganito na ang samahan natin Harry. Ang layo layo sa dysfunctional nating relationship last year."

Pakyut niyang nginitian ito, "well... Ginago man ako ni Doc, pero sa lahat ng pasakit na dinaanan ko sa kanya, ikaw Einstein ang feeling kong premyo ko sa lahat ng iyon."

"Me too, Harry... Me too," segunda nito, "paano uuwi na ako... Bye?"

Kumaway siya, "bye..."

Tumalikod na si Einstein at nagsimulang naglakad papasok sa eskinita.

Habang naglalakad palayo ang lalaki ay bumulong si Harry sa kanyang sarili. "Lumingon ka, Einstein... Kapag lumingon ka... Ibig sabihin..."

Sampu, siyam, walo, pito, anim, lima, apat, tatlo, dalawa, isa.

Bumuntong hininga siya. Mukhang hindi pa ayon ang panahon.

Akmang tatalikod na sana siya nang narinig niyang sumigaw ang lalaki.

"Good night, Harry!" tapos ay umikot ulit si Einstein pabalik ng bahay.

Natawa nang mahina si Harry.

"Putangina, Einstein. Mahal nga kita. Mahal na mahal kita."

——————————————————————————

Hinimpil ni Harry ang sasakyan sa tambakan ng eskuwelahan.

"Hala... Ano'ng, ginagawa natin dito?" pagtataka ni Einstein.

Iyon ay dalawang araw pagkatapos ng huling magkahiwalay sila nang mag inuman sila ng barkada.

"Wala lang. Dito tayo mag-bonding... Sosolohin kita dito," sagot niya habang binababa ang screen sa sides ng sasakyan. Tapos ay pinatay niya ang makina.

Lumabas siya at sumunod lang ang lalaki.

Kapwa silang nakatitig sa patong patong na mga sirang upuan at gamit.

"Gawd... Ang daming memories sa place na 'to," bulalas ni Einstein.

"Ako din. Masaya. Malungkot. Malibog..." tapos ay humarap siya sa lalaki, "ikaw."

Napaharap din sa kanya ang lalaki na kumikinang ang mga mata. "I can't believe it... Dito ako umiiyak dahil sa mga pasakit mo noon. Pero ngayon, kasama na kita dito..."

Hinawakan niya ang mga balikat nito, "...at sana, Einstein... Napapasaya kita."

"Sobra... Kung alam mo lang kung gaano ako kasaya dahil sa'yo."

"Ako din. Gawa pa tayo ng mga alaala sa lugar na 'to at sa maraming lugar pa na mapupuntahan natin ng magkasamang masaya..."

Napalunok lang si Einstein.

Bumalik si Harry sa sasakyan at binuksan ang radyo. Nagpatugtog iyon. Lumabas sa nakabukas na screens ang tunog.

*Kamukha mo si Paraluman... No'ng tayo ay bata pa... At ang galing galing mong sumayaw... Mapa boogie man o cha cha...*

Tapos ay muli niyang binalikan ang lalaki at hinawakan ang mga kamay nito, "let's dance?"

Ramdam niya ang kilig ng lalaki. Hinagkan siya nito at umindayog sila. Kaliwa. Kanan.

"'Yang kanta na 'yan talaga?" humahagikhik na tanong ni Einstein.

"Well... Hindi na sumpa ang kanta na 'yan for me," sagot niya, "ikaw na ang naalala ko kapag naririnig ko 'yan. At kinikilig ako. Saka sumasaya."

Hinawakan niya ang ulo nito at hinilig iyon sa kanyang dibdib, upang iparinig rito ang mabilis na paglundag ng kanyang puso.

*Lumiliwanag ang buhay habang tayo ay magka-akbay... At dahan dahang dumudulas ang kamay ko sa makinis mong braso.*

Handa na si Harry. Binuka niya ang kanyang bibig.

"May sasabihin ako sa'yo."

Kapwa silang napatigil at napakalas. Saktong nagkasabay sila ng sinabi.

"Ahhh uhm... Sige mauna ka na, Einstein," pagbigay niya rito.

Napakamot si Einstein ng ulo, "kahapon inaya mo ako 'di ba? Tapos hindi ako makasagot kasi busy?"

"Yeah?"

"Nasa Singaporean Embassy ako. 'Yung in-apply-an ko na scholarship-- trip trip lang-- tinanggap nila..."

Humawi ang biglang pagbagsak ng mood kay Harry. "Ay. Okay. Tapos?"

"Well... Start ako next school year sa kanila. Sobrang all expense paid. Bahay... Tuition... Uniform... Blah blah blah..."

Muffled na ang pandinig ni Harry habang masaya nitong binabalita ang mga plano para sa pag-aaral nito sa ibang bansa. Hindi iyon ang inaasahan niya. Tinitigan niya ang mukha ng lalaki at inukit ang bawat detalye noon sa kanyang alaala. Ang magulo nitong buhok. Ang expressive na mga mata nito sa ilalim ng eyeglasses. Ang mas prominente nang jaws nito dahil sa paggygym. Ang mapupulang labi nito.

"Harry, ano 'yung sasabihin mo sa akin?" tanong ni Einstein pagkatapos ng masayang litanya nito tungkol sa foreign scholarship.

Napaisip si Harry. Sasabihin ba niya na mahal niya ito? Para saan pa? Aalis na rin naman ito. Alam niya na ang pag amin niya na mahal niya ito ay maaaring maka apekto sa magiging desisyon nito na tanggapin ang scholarship. Kinabukasan ni Einstein ang nakataya. At ang paglaya nito mula sa abusive na pamilya. Ano naman ang maipapangako ni Harry sa lalaki para manatili ito kasama niya? Gayong siya mismo ay hindi naman buo.

Pero karapatan din ni Einstein na malaman ang kanyang nadarama. Na ang lalaking dati lamang ay hinahangaan nito, ay ngayon ay patay na patay nang umiibig rito. Karapatan ni Einstein na mahalin at magmahal. Karapatan din naman nitong mamili, si Harry o ang kinabukasan. 

At higit sa lahat, karapatan din ni Harry na umibig at ibigin din.

Ngumiti si Harry, "dean's lister daw ako."

"Wow! I'm so proud of you!" tapos ay niyakap siya nito.

Niyakap din niya ito. "Ikaw naman talaga ang dahilan bakit ako ganito, eh. Salamat. At sobrang saya ko para sa'yo." Tumulo ang luha mula sa kanyang mga mata. Masakit sa damdamin niya.

*Sana noon pa man ay sinabi na sa iyo... Kahit 'di na uso ay ito lang ang alam ko...*

"Umiiyak ka ba, Harry?"

Humikbi siya. "Mamimiss kasi kita. Mawawala ka na sa akin. Pero alam ko na kailangan mong gawin 'yan. Napakarami mo pang taong matutulungan. Hindi lang ako."

Niyakag siya nito nang magmahigpit. "Harry... I believe that you'll get by kahit wala na ako para umalalay sa'yo."

Tinitigan niya ito sa mga mata. Alam niyang malungkot din ito. Ngunit hindi lang nito pinapakita.

*Lahat ng pangarap ko'y bigla lang natunaw... sa panaginip na lang pala kita, maisasayaw...*

Tinuloy nila ang mapagmahal ngunit malungkot na sayaw. Sa gitna ng mga basurang gamit sa tambakan. Sa ilalim ng sinag ng buwan.

Hinalikan ni Harry ang lalaking minamahal, ang tanging tao na masasabi niyang iniibig niya nang tunay. Nilasap niya sa huling pagkakataon ang labi nitong paborito niya. Matamis na laway. Malambot na labi. Masuyong mga dila. Naghingahan sila ng kanikaniyang hangin sa malamyos na laplapang iyon.

Hinubad niya ang t-shirt ng lalaki. Nilasap niya ang alat ng balat nito. Brinocha niya ang mga muscles nito na sobra nang nag-improve.

Lumuhod siya at hinubad ang shorts at briefs ni Einstein agad niyang sinubo ang titi nito. Ang lalaki naman ay umungol lang at nagpaubaya. Uhaw na uhaw ang dating ni Harry. Parang mauubusan.

Pero sa totoo naman talaga, ay mauubos naman na talaga ang pagkakataong iyon dahil aalis na ang lalaki.

Nang mapagod sa pag chupa ay umakyat muli si Harry at hinalikan si Einstein. Naghubad na rin siya.

Binuhat niya ang mas maliit na lalaki at pinatong sa isang upuan. Walang alinlangan niyang inupuan ang tirik nitong malaking alaga.

Umindayog si Harry habang jinajakol ang sariling burat. Tinitigan niya si Einstein habang kinakabayo niya ito.

Hinayaan na kang nila ang mga mata na mag-aminan sa isa't isa.

Masarap ang sex.

Ngunit malungkot ang kanilang mga damdamin.

Hindi nagtagal ay nagpalabas na si Einstein sa loob niya. Ramdam niya ang dami ng likidong lumabas.

Hudyat iyon para magpalabas na rin si Harry. Kumalat ang kanyang tamod sa katawan ng lalaki.

Pagkahugot ni Harry sa sarili ay pinatayo niya ang lalaki.

Niyakap niya ito at hinalikan. Hindi nila ininda ang lagkit na nagkalat sa kanilang mga dibdib.

Dalawang lalaking hubad sa pag-ibig at sa katotohanan. Sa gitna ng gulo. Sa ilalim ng buwan.

*Magkahawak ang ating kamay... At walang kamalay malay... Na tinuruan mo ang puso ko... Na umibig nang tunay...*