If you are under 18 years old, living in a country where gay sex is prohibited, or offended by gay sex then please leave this site immediately. Also, there will be i[ń]cest themes in some stories. Definitely not safe for work. Comments are welcome. Inform me if you own some of the pictures I will upload here and you want them removed Contact me at jockwonderlust@hotmail.com or twit me at @jwl_writerPH.

REMINDER: The world of fiction where the characters of my blog reside is void of the realities of HIV and STI. In the real world where we live in, HIV and STIs exist. This blog is merely an escape from that world, so that I can release my subconscious, which is full of crazy and messy sex fantasies. The scenes in these stories should never be recreated in real life. Guys, never ever attempt barebacking (if not using PrEP), rape or other unsafe sex acts. SECURE CONSENT. USE CONDOMS. GET TESTED. EDUCATE YOURSELF.

Thursday, October 2, 2025

PSIB 18


ANG PAGKILATIS NI WARREN SA MGA KALAHOK

Binati si Warren ng tunog ng alarm at ng awtomatikong pagbukas ng LED screen sa kanilang cabin. Idinilat niya ang mga mata, sabay bangon at tingin sa mensaheng nakasulat:

"Know Your Enemies. Today you can roam around the cruise. Find as many co-contestants as you like. Then get to know them. Deeply. We’ll be watching."

Kinusot niya ang kanyang mukha. “Okay. Ubusan na naman ’to ng tamod. Ugh.”

Narinig niya ang paghikab mula sa kabilang kama. Si Brady. “Mukhang mahabang araw ito,” anito, sabay unat. “Anong plano mo diyan sa challenge na ’yan?”

“Eh ’di iisa-isahin ko kayo,” pabirong sagot ni Warren, habang humihikab rin.

“Nice. Kasama ba ako diyan, kaibigan?” tukso ni Brady.

“Nah. Tsaka ka na. Sawa na ako sa’yo,” buska ni Warren, habang kinikindatan ito.

Sumimangot si Brady. “Aray ko naman. Gano’n?”

Lumipat si Warren sa kama ng roommate at niyakap ito mula sa likod, parang batang lambing. “Joke lang. Heto naman. Una, hindi naman kita enemy. Pangalawa, sa lahat, ikaw ang pinaka-kilala ko.”

Hinawakan ni Brady ang kamay niya. “Well… marami ka pang hindi nalalaman sa akin. At for sure, marami pa akong puwedeng malaman tungkol sa’yo. Pero sure. Nasa isang cabin naman tayo. We have all the time to know each other well.”

Hinalikan siya nito. Malugod niya iyong tinugon, marahan sa simula, hanggang naging mainit at matagal ang halikan. Maaaring isang araw, magdesisyon siyang iwanan ang lahat ng ito—ang pagiging puta sa isang barkong puno ng sponsor, semen, at speedo. Baka bumalik siya sa pagiging “lalaki” sa mata ng lipunan. Pero isang bagay ang tiyak: si Brady, hindi niya malilimutan. Hindi bilang tropeo o kakantutan—kundi bilang kasama.

Naghiwalay lang ang kanilang mga labi nang dumating na ang kanilang almusal. Nagmamadali silang kumain—may mahaba-habang araw silang haharapin.

Walong contestants.

At alam ni Warren ang posisyon niya sa kanilang lahat. Halos lahat sa mga kalaban niya ay may pagkauhaw sa kanya. Gagamitin niya iyon. Hindi lang para sa points—kundi para sa impormasyon.

“Baka may makuha rin akong intel tungkol sa nangyayari sa barkong ito,” bulong niya sa sarili habang nakatapat sa shower, sinasabon ang katawan. Hindi naman niya planong maging imbestigador o espiya, pero kung may masama ngang nangyayari, kailangan alam niya kung paano poprotektahan ang sarili niya. O si Brady.

Pagkatapos maligo, tumapat siya sa salamin.

Nagsuot siya ng neon pink na speedo: skimpy ang cut, halos hindi matakpan ang hubog ng kanyang harapan. Glossy ang tela, at nagre-reflect sa ilaw ng cabin. Isang mensahe iyon sa buong barko: handa siyang magpakabakla buong araw. At para lalong patindihin ang dating, isinabit niya sa baywang ang neon green na dildo—replica ng sarili niyang burat—na ibinigay sa kanya noong PSIB 11.

Napatawa si Warren habang pinagmamasdan ang sarili. “Tangina mo, Warren. Puta ka. Hindi ka papatawarin ng dating ikaw. Hahaha.” Pinatunog niya ang snug na garter ng kanyang pink trunks.

Alas otso ng umaga. Nagpaalam siya kay Brady, at lumabas ng cabin. Game na.

Pagkababa pa lang niya sa hallway, dumiretso siya sa gym. Wala pang masyadong tao roon sa oras na iyon—tahimik, malamig, at ang musika ay mabagal pang nagwawarm-up ng ambiance.

Tumigas agad titi niya nang makita kung sino ang naroroon: Si Folger at Collo.

Nagsa-spot-an sa may weights section. Parehong jockstraps lang ang suot: si Folger ay berde ang kulay, si Collo ay puti—at kahit sa malayo, kitang-kita ang mga cum stains na hindi pa nabubura.

“Yes naman, umagang-umaga, si Warren agad ang nakahanap sa amin,” ani ni Folger habang tinutulungan nito sa bench press ang kasama.

“Mahaba ang araw, pero marami ring kailangang ikutan,” sagot niya, sabay lapit at pisil sa bukol nito.

Ibaba na sana niya ang ulo para susuhin ang utong ng isa nang magsalita si Collo, “Hoy. Workout muna kami.”

Napangisi siya. “Sungit mo talaga.”

Sabay dinukwang niya ito at hinalikan sa labi—mas maikli, pero may init pa rin.

Sa halip na magmadali, nakisali muna siya sa workout. Nagbuhat. Nag-pushups. Nagpawis.

Sinasadya niyang mag-flex sa harap ng dalawa tuwing may break. Alam niyang sinisilip ng mga ito ang kanyang abs, ang singit na bumabakat mula sa neon pink speedo, at ang utong niyang tigas na tigas sa lamig ng aircon.

Habang naka-bench press siya, tinanong niya ang dalawa. Maaaring sa harap ay gym ito. Pero sa utak niya, interrogation room ito.

“Paano pala kayo nakapasok dito?” casual niyang tanong, hindi inaalis ang ngiti.

Si Collo agad ang sumagot, medyo dark ang tono: “Si Edenberg. Kakilala ko. Siya ang nagpasok sa akin. Wala akong kaalam-alam, ‘yun pala… gagawin akong bakla rito.” Pero may pagtanggap naman ang pagkakasabi nito.

Tahimik si Folger.

Binaba ni Warren ang dumbbells, sabay tingin dito nang mariin.

Tumugon si Folger, paunti-unti. “May isang sponsor judge… siya ang nag-imbita sa akin.”

“Shit,” bulalas ni Collo. “So kilala mo ‘yung isa sa mga sponsor?”

“Oo… pero hindi ko puwedeng sabihin,” sagot nito, may halong takot.

“Malalaking tao talaga siguro sila,” ani niya.

“Yeah. Kaya ‘wag na lang natin pag-usapan,” pakiusap ni Folger. May something sa mga mata nito—takot. Loyalty. O may tinatago?

Nag-mental note siya. Suspect.

Para mailihis ang tensyon, tinapos niya ang workout sa isang muscle-show. Nag-flex siya sa harap ng dalawa, pinagmamalaki ang bagong hasang katawan. Kumikinang ito sa pawis. Parang porn star sa spotlight.

“Ano mga pare? Tapos na ba kayo sa workout? Kantutin ko na kayo, tutal naman, naka-jockstrap na kayo,” ani niya.

“Oy ang daya,” ani ni Folger. “Ikaw ang bagong bottom. Dapat isuko mo ‘yan din sa’min!”

Umiling siya, humalukipkip. “Nako. Bakit? Deserve niyo ba puwet ko? Isa pa, may dalawang linggo pa tayo. Matitikman niyo rin ang puke ko. Sa ngayon, kayo muna ang mga puke. Nakabuyangyang na, eh.”

Hinampas niya ang puwet ni Collo. Malakas.

“Ugh…” singhal ni Collo. Tumayo ang balahibo. Gising ang masokista rito.

Humiga ito sa bench at bumukaka. “Okay.”

“Tangina, Collo,” ani niya habang pinapakawalan ang matigas at namumulang burat mula sa pink na trunks, “naalala ko na naman ‘yung get-together natin nung huli. Wawasakin kita ulit.”

Hindi na siya nagsayang ng oras. Agad niyang kinantot si Collo sa bench, marahas.

Pipisilin niya ang mga utong nito. Sasakalin ng marahan. Sinasampal ang pisngi. Sinasabunutan habang binabarurot. Kita sa mukha ni Collo na hindi ito pahirap kundi premyo.

“Ugh! Ahhh! Ughh!” ungol ni Collo, parang musikang pervert ang tunog ng mga hinaing nito. Masokista nga talaga.

Habang walang awang bumabarurot siya, bumaba ng jockstrap si Folger sa gilid nila. Nakatingin sa kanya. May mata ng alalay at sabik na puta.

“Isubo ko ‘yan,” utos niya habang nilalamon ang uten ni Folger.

Multitasking Warren: sumusubo ng titi habang bumabarurot ng puwet.

Hindi nagtagal, gumitna siya—isiniksik ang uten ni Folger sa pagitan ng sarili niyang mukha at ni Collo. Saluhan nilang sinupsop ito. Isa sa pisngi, isa sa gilid. Parang tunay na team effort.

Lumuhod si Folger at nilabasan sa mukha nilang dalawa. Hindi na nakayanan nito.

“Uggggh!”
Nagkalat ang tamod sa pisngi niya at ni Collo. Nilasahan nila ito. Hinalikan ang isa’t isa.

Habang bumabagal ang barurot, napasigaw si Collo—“Putaaaa! Lalabasan na ako!”

At nilabasan nga, nang hindi hinahawakan ang burat. Napuno ang jockstrap nito.

——————————————————————————

Medyo no-brainer na ang susunod na pupuntahan niya matapos ang gym: ang pool. Hindi pa siya nilalabasan. Mabuti iyon. Para marami pa siyang reserba.

Habang naglalakad siya sa hallway, napansin niya ang mga pulang ilaw na nakasindi sa mga sulok ng kisame at gilid ng pader. Free-for-all nga talaga ang araw na iyon. Maaaring gawin kahit saan ang dapat nilang gawin.

Pero ibig sabihin din nito ay hindi dapat masyadong halata ang galaw niya sa kanyang imbestigasyon. Baka may makakita. At mukhang hindi rin magpapakita si Jonriel sa kanya ngayon—maraming mata.

Sa pool, agad niyang namataan si Mierre. Mag-isa lang ito. Pero may tamod na sa dibdib. Nakahiga ito sa recliner sa tabi ng tubig. Pawis, basa, at laspag ang aura.

Lumuhod siya sa tabi nito. “Oy. May nakauna na sa’yo, ah.”

“Ako ang unang natunton ni Ford. Malas ko,” natatawang-pikong sagot nito. “Kinuhanan agad ako ng lakas.”

Dinilaan niya ang tamod sa dibdib nito. Nilasahan ang alat at init. “Sarap ng tamod mo, pare.”

Pagkatapos ay hinalikan niya ito, pinagsaluhan nila ang natirang lasa.

“Recharge muna ako. Hintayin mo lang ako. Andito ka na, eh. Hindi na kita pakakawalan,” ngiti nito habang dumidilat-dilat.

Nagpasya siyang sulitin ang pagkakataon. “Solo ka lang ba ngayon sa cabin mo? Wala na si Jonriel, eh.”

Tumango ito. “Oo nga, eh. Okay na rin. Solo ko ‘yung room. Although… minsan, pakiramdam ko, may pumapasok sa gabi. Pero baka paranoid lang ako. O panaginip.”

“Tingin mo, bakit siya umalis? Na-disqualify, ba talaga? Pa'no?”

“Hindi ko rin alam,” sagot nito. Tapos ay bumaba ang boses. “Pero alam mo… baka may nalaman siya na hindi dapat malaman. Kaya bigla na lang nawala.”

“Talaga? Ano’ng tingin mo?” tanong niya, kunwaring curious.

“Basta… minsan, narinig ko ang ilang sponsor na nag-uusap,” sabi nito. “Something like, ‘Siguraduhin n’yong matatapos ang lakbay na ito nang malinis.’ Kaya—”

Naputol ang sinasabi nito. Alanganin ang mga mata. May tinitingnan.

Sinundan niya ang direksyon. Pulang ilaw. Mukhang naalala nito na may mga nanonood.

Iniba ni Warren ang usapan. “At ano naman ang ginawa sa’yo ni Ford kaya bumigay ka agad?”

“Sinakyan ako,” sagot nito. “Kahit nakakainis siya, magaling ‘yung gago, eh. Yung puwet niya… talagang pinipiga ang burat mo.” Natawa ito, halatang mixed emotions.

Napatango siya. “Ah ganon? Puwes… Kailangang galingan ko rin mag-bottom.”

Umangat siya sa recliner. Hinawakan ang katawan ni Mierre at unahan itong sinakyan.

Nagulat ito. “Tangina ka, Warren!”

Napalakas ang mura ni Mierre habang pumapasok ang burat sa butas niya. "Sexy mo, Warren...."

Pawisan si Warren, tikom ang tiyan, lumalamas sa sariling dibdib habang humihinete sa tigas na laman. Pero iba ang sensasyon sa katawan ni Mierre. Maganda ang hubog ng uten nito. Ibang parte ng kaselanan niya ang tinatamaan

Habang binabayo ang sarili sa ibabaw nito, inabot niya ang kanyang neon green na dildo—replica ng sariling titi.

“Ipasok mo sa bibig mo,” utos ni Warren.

Bagama’t may alinlangan, sumunod ito. Sinubo nito ang dildo habang nilalasap ang sensasyon ng butas niyang dumudulas sa kahabaan nito.

Hindi nagbate si Warren. Alam niyang maraming kailangang ma-meet pa. Pero nasasarapan siya. May kung anong kaba sa dibdib habang nararamdaman ang kiliting papalapit.

Hanggang sa biglang umigkas ang katawan ni Mierre. “UGH PUTA!” Naramdaman niyang pumutok ang tamod nito sa loob niya. Mainit. Malapot. Malalim ang baon.

Nilunok ni Mierre ang dildo pagkatapos ng orgasmo. Niluluwa ito habang nakanganga at humihingal.

“Tangina,” hingal nito. “Wala pang isang oras, nakadalawang putok na ako. Gago ka, Warren!”

——————————————————————————

Nag-break lang siya para sa lunch, kaunting siyesta, at mabilis na paglilinis ng katawan. Pagkatapos, nag-ikot-ikot siya ulit.

“Grabe talaga,” bulong niya habang tumitingin sa paligid ng hallway. “Ang laki-laki ng cruise ship na ‘to pero wala halos tao.” Bukod sa mga tahimik na trabahante, wala siyang ibang nakikita. “Putangina. Busy yata ‘yung mga kasamahan ko, ah. Saan ba nagtatago ang mga ‘yon…”

Sa isang liko ng hallway, nakita niya si Keiron. Seksi ito sa suot nitong green na trunks. Matigas ang katawan, mukhang fresh pa sa shower.

“Hello!” bati niya sabay hawak sa crotch nito.

Natawa ito. “Walang hiyang ‘yan, Warren. May pagtsansing, eh.”

Namaywang siya. “Hinahanting ko mga kasama ko. May misyon kami, eh.”

“Ah, punta ka sa storage room,” sabi nito.

“Baket?”

“Basta,” tapos ay kumindat ito bago tuluyang umalis.

Pumunta siya sa storage room. Isa sa mga pinto ay may papel na nakapaskil: "HERE!" Binuksan niya ito.

Pagpasok niya, nakita niya si Rojiero. Nakatali ito. Naka-blindfold. Naka-white fundoshi. Ang katawan nito ay may mga marka ng tamod—ang ilan ay tuyo, ang ilan ay fresh pa.

Umiling siya, napangiti. “Ayos rin ang atake mo sa challenge na ‘to, ano?”

“Warren? Ikaw ba ‘yan?” tanong nito. Tumawa ito. “Syempre, para maiba. At kayo ang pupunta sa akin. Sinabihan ko na ang mga returnees na sabihin kung nasaan ako.”

Humalakhak siya. “Katamaran. O ano naman ang gagawin ko sa ‘yo ngayon?”

“Eh ‘di nakikita mo naman kung anong ayos ko, ‘di ba?” Ang tinig nito’y puno ng kasabikan. “Basta pagkatapos ng araw na ‘to, nakilala na ng balat ko ang katas n’yong lahat!”

Binaba niya ang pink na bikini trunks. “Bilib din ako sa estilo mo, eh. Unique. Sige. Buti hindi pa ako nilalabasan. Sa ‘yo ko ipuputok unang load ko.”

Sinimulan niya sa pagsalsal. Lumapit siya sa nakatali, naka-blindfold na lalaki. Ipinasok niya ang titi sa bibig nito. Kinantot niya ang lalaman ng lalaking hindi makakita, hindi makagalaw.

Dinig niya ang pag-ungol, ang pagka-atat. Nang humugot siya, may markang naiwan ang lipstick-red na ulo ng burat niya sa pisngi nito. Sa gitna ng fundoshi, tumitibok na rin ang burat ni Rojiero, ang ulo nito bahagyang sumisilip sa manipis na tela.

Isang huling salsal. Isang ungol.

“Aaaaahhh—”

Pumutok ang tamod niya sa dibdib nito, sa pisngi, sa leeg.

“Ahhhh... shet ang dami... salamat…” dazed ang tinig ni Rojiero.

Isinuot niya muli ang kanyang speedo. Tumango. “Haha. Ilan pa ba ang kailangan mo?”

“May tatlo pa,” sagot nito, nakatawa habang sinisipsip ang tamod sa labi. “Sabihan mo naman sila kapag nakita mo, ha.”

“Syempre. Bilang matulungin ako sa kapwa ko contestants.” Tapos ay lumabas siya, dala ang init ng eksena at bagong pasabog.

Habang palayo na siya, nakita niya si Collo. May hawak itong latigo. Pawisan. Determinado.

“Oh, mae-enjoy mo ang nasa loob,” sabi niya, natawa.

“Talaga?” sagot nito. “Ayos!”

Pumasok si Collo sa storage room. Ngiti pa siya sa likod.

Hindi pa siya nakakalayo nang marinig niya ang tunog ng latigo. Kasunod nito ang sigaw ni Rojiero.

Napatigil si Warren nang makita ang isang pintuan sa storage room. May nakapaskil:

"Special Materials. For Sponsors Only."

Naisip niya na baka nandoon ang mga sikretong tinatago ng cruise na iyon. Torn siya kung gusto niyang pumuslit para makita sa loob o sabihan na lang si Jonriel kapag nagkita sila.

Pero winaksi niya muna ang imbestigasyon. May apat pang contestants na kailangang kitain.

——————————————————————————

Pinatunog ni Warren ang mga buko ng daliri niya. “Tangina, heto na. Magtutuos na naman tayo.”

Nang makarating siya sa mini-basketball court ng cruise, agad niyang nakita si Ford, nakasuot ng kulay-pink na speedo—kasing tapang ng suot niya. May bola ito sa kamay at matalim ang tingin.

“Putangina,” bungad ng second placer. “Ikaw pa talaga ang pumunta dito sa lugar ko. You play by my rules.”

Napahalukipkip siya. “Wow. Angas-angasan ang puta. Ano, basketball? One-on-one? Ano’ng gagawin ng matatalo?”

“Kakantutin,” walang pakialam na sagot nito habang pinadribble ang bola sa sahig.

“Hindi ko alam kung nabalitaan mo,” sagot niya na may bahid ng pang-aasar, “pero nakantot na ako. So hindi na ‘yan unfavorable sa akin.”

Tumingin ito nang mas matalim, tapos itinuro ang sarili. “Pero hindi pa ako ang nakakakantot sa’yo. Wawasakin kita.” At marahas na pinasa sa kanya ang bola.

Nag-umpisa ang laro.

Dikit ang laban. Nagulat siya—hindi lang pala ito malibog, kundi tunay na atleta rin. Mabilis ang footwork, maliksi ang dribble, at palaban sa depensa. Pero hindi rin siya nagpapahuli. Lumalaban siya sa bawat pasa, bawat drive, bawat tira.

Pawisan na silang pareho nang sandaling mag-break sila.

“Player ka ba dati?” tanong ni Warren habang umiinom ng tubig, habol ang hininga.

“Oo,” sagot nito, may bigat sa tono. “Bago ako maging puta.”

Napakunot ang noo niya. “Puta? As in… callboy ka bago ka pumasok dito?”

Tumango ito, medyo umiiwas ng tingin. “Oo. College varsity ako. Pero masyadong bano para maging pro. Inampon ako ng mga baklang mayayaman. Pinuta ako. Nangakong maipapasok ako sa PBA. Hindi naman nangyari. Kaya ako nandito. Malaki ang pera, baka sakaling makawala na ako sa pagpuputa. Makapagsimula ulit.”

Napabuntong-hininga si Warren. Hindi niya in-expect na may ganoong lalim ang lalaking akala niya ay simpleng manyak lang.

“Kaya pala ang agresibo mo,” mahina niyang sabi. “At eksperyensyado.”

Sumimangot ito. “Pero mukhang wala yatang takas dito.”

“Bakit mo naman nasabi?” tanong niya, kunwa’y casual, pero alerto ang isip.

Umiling lang ito. Tapos ay muling binuhay ang bola. “Wala. Oh, last five minutes.”

Nagpatuloy sila sa laro.

At sa huling bahagi, nakalamang siya ng dalawang puntos—hindi dahil sa mas mahusay siyang shooter, kundi dahil may kakaibang paggaan sa katawan niya matapos marinig ang istorya ni Ford. Parang gusto na niyang manalo, hindi lang para kumantot, kundi para makilala pa ito. Bilang tao.

Hingal na hingal si Ford, pero ngumiti. Umikot ang eyeballs nito sabay tumuwad sa gitna ng court. “Oh sige na. Kantot na.”

Ngunit pinatayo niya ito, tapos ay hinubad ang sariling speedo at siya ang tumuwad. “Hindi pare. Ako nanalo. Ako masusunod. Kantutin mo ’ko.”

Nagliwanag ang mga mata nito. “Kapag nauna ako sa score mo sa kama, wag ka magagalit ha.”

Ngumisi siya. “Pareho tayong may stakes dito. Kaya wag kang kampante. Gusto ko lang malaman kung magaling ka nga bang kumantot.”

Walang alinlangan si Ford.

Hinawakan nito ang bewang niya, tapos ay kinadyot siya ng malalim.

“Ahhh putangina… dahan-dahan—hindi pala, sige, bilisan mo!” sigaw niya.

Nagtagpong muli ang libog at kompetisyon. Hinahamon niya ito sa bawat ulos. “’Yan lang ba? Ganyan ka lang ba kabilis tumira? Putangina ka, masarap nga—pero sige pa” ungol-sigaw niya habang patuloy ang barurot ng barakong ka-rival.

Binayo siya ni Ford nang parang gustong pasabugin ang balakang niya.

Hinawakan nito ang kanyang buhok, sabay bulong, “Puta kang matigas. Pero masarap.”

“Galingan mo pa, puta ka rin. Puta tayong dalawa ngayon,” tugon niya habang sinasalubong ang mga ulos nito.

Hindi nagtagal, napamura si Ford. “Lalabasan na ’ko. Ayan na—AAAHHHHH!”

Pumulandit ang katas nito sa loob ni Warren. Ramdam niya ang init sa kaloob-looban niya, at sa halip na mabawasan ang tigas ng titi niya, lalong nadagdagan.

Hindi siya nagpalabas. Hindi pa oras.

Bumaling siya habang nakasalpak pa rin ang titi ng kalaban sa butas niya. “Tangina mo. Magaling ka rin pala drumibol sa puke. Rival nga kita.”

Tumawa ito, pagod pero nakangiti. “Galing mo rin mag-shoot.”

Naghalikan sila. Naglalaban pa rin pero mas may respeto na sa isa't-isa.

——————————————————————————

Medyo pagod na si Warren.

Gym, basketball, at napakaraming sex—lahat iyon ay dumaan sa katawan niya mula umaga. Pero alas-singko pa lang. Hindi pa gabi. May oras pa siya para tapusin ang misyon. May tatlo pa siyang hindi nakakaharap.

Kaya bago muling sumabak, nagpasya siyang magpahinga.

Bumalik siya sa spa complex. Naalala niya ang ikalimang pinto na hindi niya pinasok kahapon—ang Herbal Infused Steam Room.

Pagbukas ng pinto, sinalubong siya ng mabangong usok—matamis na damo, mainit na tubig, parang pinagsamang eucalyptus, pandan, at luya. Makapal ang steam, halos hindi niya agad makita ang paligid. Naglalandian sa hangin ang mga aroma, at sa bawat hakbang niya, tila may lumalambot na pagod sa kanyang katawan.

Ang sahig ay gawa sa madulas na batong beige, may mga mahihinang ilaw sa ilalim ng benches. Mainit ang singaw, ngunit hindi nakakasulasok. Banayad. Pumapahid sa balat, parang yakap.

Sa dulo ng kwarto, lumitaw sa usok ang dalawang hubad na lalaki—Jaylad at Jayen.

May maliit na puting tuwalya lang sa mga crotch nila, pero wala rin namang natatakpan. Halata ang mga alaga. Nagme-make-out sila, pawisan, basang-basa, nangingintab ang mga katawan. Naglalapat ang mga labi, ang mga dila’y naglalaban. Parang wala silang pakialam kung may makakita.

“Uy, nandito pala kayong dalawa. Nakaka-distorbo ba ako?” tanong ni Warren, tumigil sa tapat nila.

Nagkalas ang dalawa. Tinaasan siya ng kilay ni Jayen. “Medyo… hindi, joke lang. Halika, pasok.”

Sumegunda si Jaylad. “Parang pagod ka, idol, ah.”

Umupo siya sa harapan ng dalawa, inihilera ang likod sa mainit na pader. “Oo, eh. Grabe. Dinibdib ko talaga ‘tong misyon ngayon. Pero tatlo na lang kayong hindi ko pa nakakasama today.”

“Talaga namang super seryoso ka na sa pageant, ano,” komento ni Jayen, habang hinahaplos pa ang binti ng katabi.

“‘Di lang para sa pera,” sagot ni Warren. “Although ’yun naman talaga ang pinaka-priority natin. Pero sinasagad ko na rin ang pagkakawala ko rito. Hindi ko na ‘to uulitin pag-uwi.”

Kumunot ang noo ni Jaylad. “Uuwi pa ba tayo? Sarap ng buhay natin dito.”

Siniko siya ni Jayen. “Asus, ayaw mo lang kasi taong simbahan pamilya mo. Homophobic pa. Sabi ko naman sa’yo, pagkatapos nito… sa akin ka na tumira.”

Napatingin si Warren. “Teka, kayong dalawa ay…?”

Naghawak ng kamay ang dalawa, sabay ngiti.

“Ayun. Kami na,” sagot ni Jaylad. “Nagkasagutan lang kami kanina. Kaya hindi kami masyadong keen mag-misyon ngayon. Ah… celebration ng first day namin bilang boyfriends!”

Hindi niya maintindihan kung bakit kinilig siya. “Oh wow. Congrats. Nakakagulo nga ako.”

Akma na siyang tatayo nang pigilan siya ni Jayen. “Oy, hindi naman. Hindi lang kami gumagalaw. Pero kapag may nakakakita sa amin dito, ina-accommodate naman namin. Although so far si Folger at Brady pa lang ang nakakita sa amin dito. But never the less, babawi kami sa ibang araw. Today, para sa amin muna.”

Ngumiti si Warren. “Parang kailan lang, Jayen. Nalilito ka pa kung gusto mo ‘to. Ngayon… na-in-love ka na.”

“Salamat din sa’yo dahil kinantot mo siya,” buska ni Jaylad. “Nawala alinlangan niya.”

“Gago,” sabay hampas ni Jayen sa nobyo.

Napaisip si Warren.

Iyon din ba ang gusto ni Brady para sa kanila? At iyon ba ay gugustuhin niya rin? Malalim ang damdamin niya para sa lalaki, pero panata na niya na babalik siya sa tuwid na buhay pagbaba ng barko.

Bumalik siya sa rason ng misyon. "Paano mo pala nasabi, Jaylad, na huwag nang umuwi? May posibilidad ba na ma-stuck na tayo dito?”

Nanlaki ang mga mata nito. “Hala. Natakot naman ako. Wishful thinking lang. Kasi dito… mas akma ang mundo para sa amin ni Jayen.”

“Sa akin ka na lang kasi nga umuwi,” giit ni Jayen sabay halik kay Jaylad.

Pero batid ni Warren—iyon lang talaga ang ibig sabihin noon. Walang nakatagong kababalaghan.

Tumahimik ang silid. Dinama niya ang herbal steam sa kanyang balat. Ang init, ang aroma, ang banayad na alinsangan. Ang tanging naririnig ay ang tunog ng halikan at ang masuyong “shhhht” ng steam.

Tumindig siya. “Ano, pumuntos naman tayo. Sabihin niyo kung ano’ng gusto niyong gawin sa’kin?”

“Spit-roast, pare. Puwede?” mungkahi ni Jayen, may kilig sa mata.

Hinubad ni Warren ang kanyang pink na bikini. “Ayos. Sige.”

Tumuwad siya, at agad siyang pinagitnaan ng dalawa. Sa likod si Jaylad—madulas at mainit ang mga palad habang hinahaplos ang kanyang baywang. Sa harap si Jayen—nakatitig sa mga mata niya habang unti-unting inilapit ang ari sa kanyang bibig.

Sabay pumasok ang dalawa sa mga butas niya.

Naghalikan ang magnobyo habang siya ang gitna ng init at ulos. Nababaliw siya sa ritmo ng kanilang pagpasok, sa pawis na humahalo sa singaw, sa mga daing na parang sinasamba siya.

Kinakantot siya ni Jaylad mula sa likod, habang si Jayen ay marahang isinusulong ang burat sa kanyang bibig, sinasalubong niya ito nang buong gana.

Naramdaman niya ang paninigas ng katawan ng dalawa.

“Warren... putangina, heto na...” si Jayen

Sabay nilabasan ang magnobyo sa mga butas niya—mainit, malapot, sumirit.

Hindi pa siya nagpalabas. Pero sagad na sagad na ang blue balls niya.

Bumalik sa halikan ang dalawang magnobyo. Walang pakialam sa paligid. Sila na lang ulit.

Sinulyapan ni Warren ang dalawa. Tahimik siyang nagsuot muli ng kanyang pink na bikini trunks. Pagkatapos ay lumabas na siya.

——————————————————————————

Lumipat si Warren sa frigidarium.

Mainit pa rin ang katawan niya mula sa steam room, pero alam niyang kailangan niya ng kunting lamig—parehong literal at simbolikal. Hindi niya na rin gustong makagambala pa sa bagong magkasintahang sina Jayen at Jaylad. Kaya pumasok siya sa malamig na silid na iyon, inihiga ang sarili sa marmol na bench, at ipinikit ang mga mata.

Sa pagod at bugso ng araw, hindi na niya namalayan ang pagpanaw ng ulirat.

Pagkagising niya, mag-aalas-onse na.

“Fuck! May isa pa!” sigaw niya habang humahangos palabas.

Pero alam na niya kung saan pupunta. Ang huli ay hindi na mahirap hanapin. Malamang ay nasa kanilang cabin lang.

Habang tinatahak niya ang dimly lit hallway, may mga boses siyang narinig. Nagkubli siya sa lilim. Dahan-dahang sumilip.

Nandoon si Brady. Kasama nito ang isang sponsor: si Mr. Ten. Seryoso ang mga mukha ng dalawa. Wala ni isang biro o landi.

Nagpalitan ng ilang salita, tapos may inabot si Brady: isang maskara.

Kinilabutan si Warren. Iyon ang maskara ni Mr. Three.

Ang maskarang napulot niya noon, itinago sa aparador, at dapat ay walang sinuman ang may alam kundi siya. Pero siyempre, si Brady… cabinmate niya. Ito lang ang may access.

May kurot sa dibdib niya.

Paano kung si Brady ay hindi lang simpleng contestant? Paano kung isa ito sa mga kalaban? Paano kung lahat ng lambing at alab ay bahagi ng isang mas malawak na laro? At dapat ba siyang mag-ingat, ngayong alam ni Brady na may alam siya?

Nakapako siya sa kinatatayuan. Buti na lang walang pulang ilaw kung saan siya nakatago.

Naghiwalay ang dalawa. Naghalikan pa bago lumakad palayo. Si Mr. Ten ay nagpatuloy sa kabilang direksyon. Si Brady—pabalik sa kanilang cabin.

Limang minutong tulala si Warren bago siya gumalaw. Tuluyang nilamon ng tanong at takot ang pagod.

Pagbalik niya sa cabin, nandoon na si Brady.

Tumayo agad ito, may bakas ng pag-aalala sa mukha. “Oh, saan ka galing? Napahaba yata ang koleksyon mo ng mga contestants, ah?”

Ngumiti si Warren—pilit. “Nakatulog ako sa ice room sa pagod.”

“Shit. Paano pala ‘yan, eh ‘di nasayang oras mo?”

Umiling siya. “Hindi. Nasuyod ko na ang lahat. Kinilatis ko na ang lahat. Ikaw na lang ang natitirang hindi ko pa... nakikilatis.”

“Grabe naman makatitig at makasalita ito. Parang kakainin ako,” natatawang sagot ni Brady. “Ikaw na lang din ang hindi ko pa nakakado today. Kaya lumabas muna ako habang iniintay ka. Nakipag-ulayaw muna ako sa isang sponsor. Pampadagdag points ba.”

“Hmmm... Akala ko walang sponsor na lalabas today,” sambit ni Warren, flat ang boses.

Nagkibit-balikat si Brady, tila walang nararamdaman. “Sinuwerte siguro.” Tapos tumingin sa orasan. “May thirty minutes pa before the day ends. Bawi tayo? Slow sex na lang kasi alam kong pagod na tayo pareho.”

Hinatak niya ang lalaki, padaskol. Nginisihan.

“Slow? Walang slow-slow sa akin. Kilala mo ako. Naka-recharge ako sa spa. Ipuputok ko ang tamod ko sa’yo saktong 11:59 p.m.”

Kinantot niya si Brady.

Missionary. Pero kahit ganoon ang posisyon, tila bagyong rumaragasa ang bawat ulos. Malalalim. Mabilis. Sagad. Parang hampas ng alon sa karagatan na nilalakbay ng barko.

Habang hinahalikan niya ang leeg nito, pinupuno ng ungol ang kwarto, iba ang gumugulo sa kanyang isip—ang takot, ang hinala, ang pagkasira ng tiwala.

Paano kung hindi totoo ang lahat?
Paano kung maskara lang ang lambing nito?
Paano kung isa itong bitag?
“Ah! Grabe! Tangina, Warren! Ughhh… Grabe, parang ang tagal mong hindi nakakantot nang wild!” ungol ni Brady, tila walang kamalay-malay sa kalituhan at poot na pinapakawalan ng bawat ulos.

Nagtitigan sila.

Nakangiti si Brady. Sincere. Malambing ang mga mata, parang walang itinatago.

Pero ngayon, hindi na sigurado si Warren.

Makikipaglaro siya. Aarte kung kinakailangan.

Para sa kaligtasan niya. Para sa kaligtasan ng iba.

Binilisan pa niya ang ritmo. Sagad sa bawat baon, halos mabali ang kama. Sinapo niya ang ari ng lalaki. Jinakol iyon habang patuloy sa pagkantot.

“GAAAAAAH!” sigaw ni Brady, nanginginig habang pumuputok sa pagitan nila.

Kasabay niyon ay tumirik ang mga mata ni Warren.

Lumiyad siya, “Fuuuck!” Pinakawalan niya ang naipong tamod. Bumulwak sa loob. Mainit. Masaganang karga.

Bumagsak siya sa ibabaw ni Brady. Humihingal. Dumikit ang kanyang tainga sa dibdib ng lalaki.

Tahimik ang silid. Pero malinaw sa pandinig niya ang kabog ng puso nito. Maayos. Matatag. Tulad ng dati. Parang hindi nagsisinungaling. Parang hindi mapanganib.

Pero minsan, ang pinakamatinong tibok ay sa puso ng isang mahusay magkunwari.



--------------

If you want advanced access to ten more chapters of the latest tagalog full fiction story ahead of blog readers and get other perks such as weekly teasers and a feature in one #squirtershorts within the month, please subscribe to patreon.com/jockwonderlust. If you want to support me and my craft, please subscribe! 

No comments:

Post a Comment