[PSK-03] Unang Tikim

follow the writer @kevinmallari123 on twitter

UNANG TIKIM

Tugsh tugsh tugsh tugsh…. Tunog na rumurupeke sa aking mga tainga habang ang aking mga mata ay patuloy na gumagala sa paligid habang umiinom ng alak at humitit ng yosi. Iba ibang nasyon, pinagmulan at kinalakihan pero iisang hangarin ang maging masaya. Lahat ay walang pakialam sa sasabihin ng iba.ang tanging alam lang nila masaya sila sa ginagawa nila. Walang limitasyon kesehodang magtanggal sila ng saplot sa katawan. Patuloy ang pagkalabog ng “speaker” ng bar na halos bumasag sa aking pandinig na tumutugon sa aking dibdib. Ramdam ko ang kaligahan na bumabalot sa mga kalalakihan ng magtanggal ng saplot ang dalawang haponesa na tangging bra at panty na lamang ang naiwan. Unti unti na akong dinadalaw ng antok ng biglang umakyat sa “stage” ang lalaking mukhang indiano, may kaitiman, di kagandahang katawan pero sapat na para ibsan ang libog sa katawan, may bilugang mukha at matangos ng ilong. Siguro’y libog din ang lalaki kayat nagtangal din siya damit pang itaas. Sinabayan nito ang bawat pag indayog ng katawan ng mga babaeng bra at panty na lang ang saplot. Naibalik nito ang sigla sa nanamlay kong pakiramdam ng bigla nyang tanggalin ang kanyang pang ibaba at bigla na lamang sinabayan ko ang awiting ” i dont care, i love it” ng paulit ulit. Tila uminom ako ng ” lipovitan” at ako’y nagkaroon ng kaka ibang sigla. Bawat pag indayog ng lalaki ay tila bitamina sa aking paningin hanggang sa may pumukaw na isang dayuhan sa aking atensyon. Ang mukhang nanaisin mong magisnan sa umaga. Ang mukhang di ko pagsasawaang titigan. Di ito katangkaran, balbasarado, maalon na buhok, magandang hubog ng katawan, at matangos na ilong. Pinag masdan ko ang bawat galaw ng paa, kumpas ng kamay na isinasabay nya sa tugtog. Ang kanyang mga ngiti na sana ay para sakin. Isang grupo sila ng kalalakihan, puro dayuhan, di ko lang sigurado kung anung pinagmulan nila. Isa lang ang alam ko at nais ko. Magnakaw ng sandali kasama sya. Sandaling babaon sa kaibuturan ng aking pagkatao. Pero paano ko ito nanakawin kung gwardyado sya ng mga kalalakihang gusto rin magnakaw sa kanya ng sandali. Gusto kong maniwala sa sinasabi na nila na di mo malalaman kung di mo susubukan. Halos tungain ko na ang alak na nasa aking harapan para magka lakas ng loob sa binabalak subalit nananaig sakin ang takot. Takot na tanggihan at magmukhang kahiya hiya. Kahit ganito ako may itinatago pa rin akong hiya sa sarili. 

Gusto ko,syang lapitan, kausapin, yakapin at tapusin ang gabi na sya ang kasama. Subalit itoy isang malaking ilusyon lamang. Unti unti na kong kinakain ng alak na aking naiinom. Nawawala na ko sa katinuan kinausap ko ang dayuhang kasamahan nya, nagbaka sakaling magkaroon ng koneksyon sa kanya. Ngunit, wala rin tinapos agad ng dayuhan ang usapang sanay magbibigay ng pagkakataon upang makapagdaupang palad kami ng lalaking gusto kong makilala. 

tanging pangalan nya lang ang ibinigay “marky” ganoon lang kabilis. Di man lang nagkaroon ng pagkakataon na makapag “cheers” o “kampay” o tagay. Makalipas ang ilang oras ng pag inom ay nagkaron ako ng pagkakataon. Pagkakataong makilala ang isa pang dayuhan na kakilala rin ang dayuhan pinapantasya ko. Iniwan ako ng mga kasamahan ko at napansin kong patungo ang dayuhan sa palikuran. Sinundan ko at nagpanggap ng naiihi rin ako. Ng makita kong tapos na sya. Hinarap ko at sinabi na ” hey! Where you from?” at sinabi nyang “australia”. Naganap ang mga bagay ayon sa plano ko. Nilapitan ko sya, di ko alam kung san nangaling ang lakas ng loob kong hawakan at laruin ang kanyang alaga na tila saging na karaniwan kong binibili sa 7 11. Ganun kalaki pero mas mataba. Aaminin ko sobrang naligayahn ako sa ginawa ko. Pinagpatuloy ko lng hanggang dumating ang isa pa sa kasamahan nilang dayuhan din. Bumantad sa kanyang harapan ang kababuyang ginagawa ko. Saka nya sinabing may “bf” sya at pinahinto nya ako sa ginagawa ko na sa hinagap ay di ko naisip na magagawa ko. 

Nandiri ako sa sarili ko, nanliit ako, napakamiserable ko pala. Hindi ko naramdaman ang saya. Inakala ko kasi na kahit di ko nakuha ang gusto ko nakuha ko naman ang kaibigan nya na gwapo din, di pa rin talo kung iisipin. Pero hindi pala sapat yun. Nabulagan ako, inisip ko kasi na kung hindi ko man makuha ang gusto ko hahanap ako ng pamalit dito. Parang gamot lang di mu man mabili ang mamahaling gamot papalitan mo na lang ng walang tatak. Yung mas mura pero pareho ng epekto, “generic” kung tawagin. At maiibsan nito ang libog na dumadaloy sa aking dugo. Naisip ko na hindi sa lahat ng pagkakataon ay maaaring maging epektibo ang plan B kung hindi gumana and plan A. Na kung minsan pag hindi pwede ang plan A ay subukan mong magplano mula sa plan A hindi yung mag plan B ka kaagad. Halimbawa, gusto ko ang balbasaradong dayuhan pero wala ako sa radar nya, sinubukan kong magkaroon ng konneksyon pero wala. Kahit anung pilit ko, maaring mas makabuti ng na mula sa mga resulta ng ginawa ko pwede kong tanggapin na lang na di talaga kami pwede. Mas makakabuti rin kung umuwi na lang ako at magpahinga. Pero sa halip ng plan B. Tulad ng sinabi ko kanina “hindi sa lahat ng pagkakataon ay maaring gumawa ng plan b kung di maari ang plan a” Sa pagkakataong ito wala na kong magagawa, nangyari na. Kahit anong hiya ang maramdaman ko sa ginawa ko, huli na ang lahat. Kelangan ko na lang palagpasin ang kalokahang ginawa ko at matuto rito. 

Maaring naging mapusok ako o pina iral ko ang libog sa katawan anu mang dahilan ang mayroon ako di nito maitatama ang ginawa ko. Kelangan ko na lang tanggapin ang pagkakamali ko at subukang baguhin ang pag atake kung sakaling mangyari muli ang sitwasyon ng tulad ng kanina