SNSA 37

ANG PAGHIHIGANTI NG MGA AHENTE

“We remember Jacob Panilo, who died in the course of his duty,” deklara ni Sir Andres sa assembly ng mg special unit security agents sa head quarters hapon pagkatapos pagkatapos ng pagkamatay ni Jacob, “nabaril siya sa gitna ng enkuwentro ng mga kaaway ng mga kliyente natin in a middle of a special courier service he was assigned to. Always remember, na kahit primarily hired tayo for special escort services, lagi nating alalahanin na hindi nawawala ang dangers to security. Kaya dapat maging listo tayo lagi. Let his death be a lesson for us. May service van na pupunta maghihintay mamayang alas sais sa baba ng building sa lahat ng gustong makiramay sa kanya.” Tapos ay tinapos din ang assembly pagkatapos ng ilan pang mga anunsyo.

Kanina pa pinipigilan ni Chino ang kanyang paghikbi. Buong araw na nagrerebolusyon ang kalooban niya. Ilang araw lang matapos ang makahulugang pagtatalik at pagkakasundo nilang magkaibigan ay bigla na lang itong pumanaw. Naroon siya nakatayo kasama ng higit pa sa benteng puta ng agency. Hindi niya alam kung gaano kakilala ng mga ito si Jacob.

Ang mas nagpapabigat pa sa dinadala niya ay sa gitna ng kanyang pagkabagabag ng damdamin, ay wala naman sa tabi niya sa buong araw na iyon ang kanyang nobyo. Kahit si Benjie ay wala rin doon sa assembly na iyon. Wala naman siyang balak kausapin ang kanyang amo ukol sa kanyang pinagdaraanan.

“Walter, nasaan ka? Kanina ka pa hindi sumasagot. Nag-aalala na ako sa’yo, Mahal,” text ni Chino sa kanyang kasintahan. Naghintay siya nang ilan pang minuto, pero wala pa rin itong tugon sa kanya.

Bumuntong hininga na lang siya sa pagsuko at napagdesisyonang tumungo sa burol ng kanyang namayapang kaibigan. Pagkarating niya roon ay natagpuan niya ang pamilya ng kaibigan na tumatangis na sa harapan ng kabaong nito. 

Napaisip si Chino. Kung alam lang ng mga ito na sa huling taon ng buhay nito ay higit pa sa impiyerno ang dinanas ni Jacob. Naghintay muna siya sa likod na pews ng memorial chapel, hinintay na matapos ang pag-view ng mga kamag-anak ng lalaki bago niya pinuntahan ang kabaong nito, hanggang sa malibre iyon.

Nang makarating siya roon ay napahawak siya sa salamin noon. “Buti na lang hindi binaboy ng embalsamador ang mukha mo. Siguro nahirapan silang ilagay ka sa loob dahil sa laki ng biceps mo. Pare… masaya ako na nakilala kita. Salamat sa lahat ng kabutihan mo sa akin at patawad kung… hindi ko nasuklian ang pagkagusto mo sa’kin. Pero mahal kita Jacob. Hindi kita makakalimutan. Kahit papaano, masaya na ako. Kasi nakatakas ka na sa agency.”

Pagkatapos niyang mag dasal para sa kaluluwa ng kaibigan, tinalikuran na ni Chino ang hinihimlayan nito. Nang umikot ay nakita niya si Walter na nakatayo sa may likod na pintuan ng chapel, at nakatingin sa kanya. Agad niyang pinuntahan ito.

“Walter, ano’ng nangyari?!” iritableng bungad niya rito, “buong araw kang wala tapos hindi ka nagre-reply sa text.”

Malamlam ang mukha nito, parang pinaghalong takot at kalungkutan. “Pasensya ka na. Isa ako sa nag-asikaso dito. Saka marami lang din akong inisip. Kailangan kitang kausapin, tungkol sa atin.”

“Okay… Paano?” tanong ni Chino, dahil alam niyang hindi naman sila maaaring mag-usap sa isang public na lugar ukol sa kanilang relasyon.

“May alam akong lugar.”

Naglakad si Walter palabas at sinundan niya ito. Nakarating sila sa isang madilim na sulok na malapit sa chapel na iyon.

“Bakit Walter?” pag-aalala ni Chino.

Nagpakawala ng malalim na hininga ang lalaki, “Chino. Tigilan na natin ‘to...”

Nanlaki ang mga mata niya. “Bakit?!”

“Shhh!” pagsaway nito, “masyado nang delikado ang kalagayan nating dalawa. Hindi na tayo puwedeng magsama. Hindi ko na alam kung ano’ng puwedeng mangyari sa’tin.”

“May kinalaman ba ‘to sa pagkamatay ni Jacob?”

Napamulsa ito. “Ayoko nang mabuhay sa takot, Chino. Ayoko nang doblehin ang problemang meron na tayo sa pagkakakulong sa agency na ‘to. Alam naman na natin noon na hindi puwede. Huwag na nating ipilit, Chino. Huwag na.”

Gustong maghinagpis ni Chino ngunit pinigil niya ang sarili niya. “Akala ko ba okay na? Akala ko ba tatagan natin sarili natin? Akala ko ba mahal mo ‘ko? Kasi mahal kita, pucha!”

“Hindi naman sapat ‘yung pagmamahal lang para maging maayos tayo,” malungkot na sabi ni Walter

Sa dami ng damdaming umagos sa kalooban niya ay ganit ang namayani. Sinuntok niya ang mukha ng kasintahan. Napaulpit ito.

“Tangina mo!” Duwag!” bulyaw ni Chino habang naglalakad palayo.

——————————————————————————

Hindi alam ni Chino kung papaano siya nakarating sa harapan ng building ng security agency. Mula sa naghiwalay sila ni Walter kanina ay hinayaan na lang niya ang mga paa niya na dalhin siya kung saan man na hindi niya ito dinidikta. Halos dalawang oras na siyang naglalakadlakad.

Punong puno ang utak niya ng mga litong tanong. Umaapaw ang kalooban niya ng mabibigat na damdamin. Hindi niya alam kung paano proprosesuhin ang lungkot sa pagkawala ni Jacob at ang dalamhati sa desisyon ni Walter na makipaghiwalay sa kanya.

Nakita niya si Benjie na nakaupo sa waiting area sa harapan ng building nila. Tulala ito at halatang kakagaling lang sa pag-iyak. Nilapitan niya ito at tumabi siya. Nang mapuna siya nito ay bigla itong humagulgol ito sa balikat niya.

“Parang wasak na wasak ka, ah,” malamlam niyang sabi. Hindi siya sanay na makita na ang kaibigan niyang dati ay maloko at makulit na sobra ang kalungkutan.

“Chino… hindi napatay sa engkwentro si Jacob… Hindi ‘yun totoo,” sabi nito.

“Huh? Teka pa’no…?”

Umangat ang mukha nito, “naka-receive ako ng text kay Jacob… Na magrereport siya sa militar tungkol sa drug dealings ni Sir Andres. Dahil gusto niyang makatakas na tayo dito. Kasi ang akala niya, pulis lang ang hawak ni Sir Andres. Kaso natiktikan siya. Si Sir Andres ang bumaril kay Jacob… Siya ang pumatay kay Jacob…”

“Huh?! Putangina! Putangina!” bulyaw ni Chino sa natuklasan. Namayani ang galit sa kalooban niya, “sumosobra na siya! Sumosobra na siya!”

Hinawakan ni Benjie ang braso niya, “Chino… Huwag na… Huwag mo na siyang galitin please…”

“Benjie, ‘yung totoo?! Ano ang dahilan kung bakit kayo naghiwalay nung ex mo na taga special?” tanong niya.

“Hindi kami naghiwalay. Pinatay ni Sir Andres ang boyfriend ko. Gano’n siya kabaliw. Gano’n siya magparusa. Ang gusto niya pati ang puso natin pagma-may-ari niya…” paliwanag nito, “tinatanong mo kung bakit ako wasak na wasak? Kasi mahal ko si Jacob. Pero dahil alam kong may mamamatay sa’min kapag pinursue ko siya. Kaya hindi ko alam kung bakit pumayag si Walter na maging kayo, eh na-experience niya na ‘to dati…”

Napamuglat siya, “ano’ng na-experience niya dati?!”

Bumuntong-hininga ito, “tutal andito na tayo. At mukhang hindi niya kinuwento sa iyo. Gano’n din ang nangyari sa kanya dati. Nakipag-boyfriend din siya, si Luke. Ayaw din ni Sir Andres ang relasyon nila. Kaya pinatay niya ang mas-useless na agent. Si Luke. Hinulog niya sa bangin.”

“FUCK?!” anas ni Chino habang napapatayo. Ngayon alam na niya kung bakit nakipaghiwalay ang nobyo niya.

Natupok ng apoy ng pagkamuhi ang kabuuan ni Chino. Hindi na gumagana ng maayos ang utak niya. Isa lang ang naiisip niyang gawin. Ang gumanti. Naglakad siya papasok ng agency.

“Teka, Chino! Saan ka pupunta?!” tanong ni Benjie.

Hindi niya ito sinagot. Sumunod ito sa kanya habang naglalakad patungo sa HQ.

Pagdating niya sa HQ, natagpuan niya si Walter na nasa desk nito at humahagulgol. Narinig nito ang mga yabag niya at gulat na napatingin sa kanya, “Ch— Chino? Ano’ng ginagawa mo dito?”

“Andiyan ba si Sir Andres?!” galit niyang tanong sa nobyo.

“Oo, teka b-bakit?!” pagtataka nito habang tumatayo.

Nakahabol si Benjie, “Chino… Ano bang gagawin mo?”

“Tangina, kung matapang kayo, sumama kayo sa’kin. Kung mapahamak man ako, at least lumaban ako at hindi ‘ko hinayaang patayin niya ‘ko araw araw, tangina.” galit niyang sabi sa mga ito habang nagdadabog patungo sa opisina ng amo.

“Chino… Huwag!” ani Walter habang hinahabol siya.

Humarap siya dito, “at kelan mo balak sabihin sa’kin ‘yung tungkol sa pinatay niyang syota mo?! Kapag ako na ang hinulog niya sa bangin? Oh kapag ikaw ang tinaga niya?”

Napakagat ito ng labi. “Chino…"

Tapos muling tumungo si Chino sa opisina ng amo. Halos baragin niya ang pinto nang buksan niya ito. Mula sa kabilang dulo ng silid, naroon si Sir Andres, nakaupo sa likod nang mesa, nakapamuglat.

Tumayo ang lalaki at naglakad patungo sa kanya, “hoy! Estacio! Putangina! Ano ba’ng problema mo?! Tangina ka, ah! Wala kang mo— ARGGGH!”

Natagpuan na lang ni Chino ang mga kamay niyang nakabalot sa leeg ng lalaki. “Putangina mo Andres! Putangina mo! Putanginaaaa!”

Hinawakan ng amo ang kanyang mga braso, binuhat siya at hinagis palayo. “Putaragis! Ang tapang mo, ah!”

Agad na naka-recoil si Chino at muling sumugod sa lalaki. Sinapak niya ito sa mukha, “tangina mo! Kung lahat sila takot sa’yo, ako hindi na! Tangina! Kahit ipapatay mo ‘ko putangina, ihihiganti ko lahat ng buhay na sinira mo! PUTANGINA MO!”

Sinuntok siya nang malakas sa mukha at sa sikmura ni Sir Andres. Sobrang lakas ng mga sapak nito. Napahandusay siya sa sahig.

“Putangina, puro ka yabang Estacio. Ang bobo mo, hindi mo alam kung sino ang tinatalo mo! Papatayin kita kung ‘yan ang gusto mo!” marahas na deklara ng lalaki.

Muling tumayo si Chino at binangga ang amo. Bumagsak sila sa sahig. Nagpalitan ng mga suntok sa isa’t isa. Totoong nakakalamang sa kanya ang amo. Masmarami siyang tama kaysa rito. 

Hindi nagtagal ay nasa ilalim na siya ng malaking bulas niyang amo. Pinaulanan siya nito ng sapak sa mukha. Nagdudugo na siya. Nagsisimula nang mawalan siya ng ulirat.

“Putangina, tantanan mo si Chino!” boses ni Walter iyon.

Biglang may humagip sa katawang nasa ibabaw niya. Pagkalingon niya, si Walter naman ang nakikipag bugbugan sa amo. Ngunit hindi katulad niya, ay hindi naman maalam sa pakikipag suntukan ang kanyang nobyo kaya maaga itong na agrabyado.

Si Chino naman ang tumayo upang sagipin ang nobyo. Hindi nagtagal ay pinagtulungan na nila ito. Nakakatama naman ito sa kanilang dalawa ngunit masnakaraming bugbog na natanggap ang amo sa kanilang dalawa.

Nagawang mabunot ni Sir Andres ang baril nito at tinapat sa mukha ni Chino. Napatigil silang dalawang magnobyo.

Sumilay ang isang ngisi sa nagdurugo nitong labi, “ano Chino boy? Natahimik ka?”

Biglang tumungo sa likuran ng amo si Benjie, inagaw at hinagis ang armas. “Huwag kang madaya, sir.” Tapos ay sinubukan ni Benjie na gapusin ito, ngunit nabalibag ito ng amo.

“Putangina, kahit pagtulungan niyo kong tatlo, hindi niyo ‘ko kaya!” bulyaw ni Sir Andres.

Muling binangga ni Chino ang katawan sa amo at nagbunongbraso sila sa sahig. Tumulong si Walter at Benjie na gapusin ang lalaki. Nang nagawa na iyon ay sinapak-sapak niya sa mukha ang lalaking nasa ilalim niya. Napagod siya dahil kahit nakarami na siyang suntok ay tila nang-iinis pa ang duguang mukha nito na parang hindi tinatablan. Tapos sinapak niya ang bayag nito.

“ARRRGH!” sigaw ni Sir Andres.

“Masamang damo ka talaga, hindi ka madaling matalo!” bulalas ni Chino.

“Mismo!” Tapos sa isang galaw ay napaulpit nito ang tatlo. Tapos ay si Benjie naman ang inatake nito. Nakakalaban naman si Benjie ngunit dehado sa amo.

Agad na kumaripas si Chino sa baril tapos ay tinapat iyon sa batok ng amo.

Tumigil ang amo sa pagsapak sa kaibigan niya at sinabing, “sige Chino. Iputok mo nang matapos ang kahirapan mo. Pero sinasabi ko sa’yo. Babagsak ka kasama ko.”

“Tangina mo. Hindi ko sasayangin ang kasalanan na ‘to sa’yo!” malakas na sabi ni Chino habang hinahampas ng baril ang batok nito. Bumagsak ang amo na walang malay.

——————————————————————————

Sa wakas ay bumalik na ang kamalayan ni Sir Andres. Nakatali ito nang sobrang higpit habang nasa ibabaw ng mesa sa may conference room. Nakatali ang mga kamay nito sa tungkod. Nakahubad ito.

Si Chino, Walter at Benjie ay parepareho nang nakahubad sa tabi nito.

“Putangina! Kapag nakawala ako dito, siguraduhin niyong patay na ‘ko. Kasi kapag hindi, tangina susunugin ko kayo nang buhay!” banta ni Sir Andres, “Argh!” 

Pinalo ni Benjie ng batuta ang sikmura nito. “Hanggang sa nakatali ka na ang nganga mo pa rin. Para ‘yan kay Jacob na pinatay mo, tangina ka!"

Hinablot ni Chino nang madiin ang betlog nito, dahilan para mapasigaw ito. “Ang yabang mo eh ‘no? Andito lang naman sa betlog mo ang lakas mo, eh ‘no?”

“Putulin kaya natin, Mahal?” mungkahi ni Walter na may hawak na kutsilyo.

“Putangina! Subukan niyo putangina niyo!” namumulang panic ni Sir Andres.

Sinampal ni Chino ang mukha ng lalaki. “Sabi ko na nga ba. Kung ano ang source ng lakas at kayabangan mo, ‘yan din naman pala ang kahinaan mo. Takot kang magupit ang titi mo, huh Andres?!”

“Tangina huwaaaag!” kabadong deklara nito.

“Hindi kita papatayin. Tangina, hindi ko sasayangin ang konsyensya ko na patayin ang isang taong walang halang na katulad mo!” Tapos ay tumungo si Chino sa ulo nito at dinala ang bibig nito sa burat niya, “tangina mo. Tsupain mo ‘ko.”

Tinapat ni Walter ang kutsilyo sa titi ng amo, “at subukan mong kagatin ang titi ni Chino. Puputulin ko talaga ‘tong pototoy mo!”

Matikas at nanlalaban pa rin ang mukha ni Sir Andres habang sinasaklob ng mga labi nito ang burat niya. 

Hindi nakahintay si Chino, hinablot niya ang ulo nito at finacefuck ito. Walang habas niya itong tinaasbaba sa titi niya. Sinigurado niyang maluluha ito sa pagkabilaok sa kanyan. Sabunot ang ginawa niya dito. Hindi niya maintindihan ang matinding libog niyang lalong pinaapoy ng matinding galit niya.

Pumuwesto sa tig-isang kamay sina Walter at Benjie at pinasalsal ang mga titi sa mga kamay nito.

“Oh, Walter, ikaw naman dito,” ani Chino habang kinukuha ang kutsilyo sa nobyo.

Si Walter naman ang nagface-fuck sa amo. Nakita rin niya kung paano parang naging manyak ang nobyo niya sa pagmuwestra ng ulo nito. Malamang lumabas na rin ang naipong pagkamuhi nito sa matagal nang amo. 

“Ako din, ako din!” request ni Benjie habang marahas na inaagaw ang ulo ng amo sa kanyang nobyo. Bago pa man makareklamo ang nakataling lalaki ay pinasak na rin nito ang titi sa amo.

Si Chino naman ay paulit-ulit na sinasapak ang sikmura ng amo nang may matinding pagkagalit. Gustong gusto na niya itong lumpuhin ngunit iba ang plano niya para rito.

Habang nagsasalitan ang nobyo at kaibigan niya ng pagpapa-blowjob sa kanilang amo, kumuha ng condom mula sa drawer ng opisina si Chino. Sinuot niya iyon at tumungo siya sa may puwetan nito.

Walang paalam niyang pinasok ang matigas niyang burat sa kalooban nito. Nakita niyang nangisay sa sakit ang lalaki. Ngunit tila tinatatatagan pa rin nito ang sarili. Hindi ito masyadong umuungol dahil sa pinaggagagawa nilang tatlo.

Humawak siya sa malatrosong mga hita nito at nirapido nito nang mabilis at malalim. Barurot ang ginawa niya. Maswalang patawad kumpara sa lahat ng naging kliyente niya, kahit kay Walter. Sinigurado niyang walang sarap na mararamdaman ang lalaking inaatake niya. Sinabayan pa niya nang paghablot at pagpisil ng betlog ang pagkantot rito. Sinasampal sampal niya ito habang tinitira.

“Tangina Chino gusto kong gumanti. I-double fuck natin ‘tong gagong ‘to!” suhestiyon ni Walter.

“Sige puta!” tugon ni Chino habang inaayos ang puwesto ng kinakantot.

Kita nila ang panic sa mukha ng amo ngunit nakapasak ang titi ni Benjie. sa bibig nito kaya hindi makareklamo. 

Umupo si Chino sa mesa at pinatong ang nakataling lalaki paharap at pakandong sa kanya. Humabol si Benjie sa bibig ng amo at muling pinatsupa ang burat. Pumuwesto si Walter sa likod ng amo at nagsuot ng condom.

“Pasok mo lang, Walter. Walang harabas,” utos ni Chino.

At iyon nga ang ginawa ng nobyo. Dahandahan ito ngunit tuloy tuloy ang pagpasok.

“AHHHHH!” bulyaw ni Sir Andres na halatang nasasaktan.

Atras-abante na si Walter at siya naman ay taas-baba. Si Benjie naman ay tuloy pa rin sa pagpapachupa.

Binulungan ni Chino ang amo. “Ano Andres? Asaan ang tapang mo ngayon?! Huh?! Tangina ‘yung mga inalipin mo, ngayon ginagahasa ka? Tangina mong gago ka, wala akong pakialam kung patayin mo ‘ko pagkatapos nito, pero ngayon tangina bababuyin kita, katulad ng pambaboy mo sa’ming lahat dito. At kapag nabuwisit ako sa’yo, puputulin ko ‘yung titi mo. Teka. Bakit tumitigas ang titi mo? Ah? So, gano’n ka rin pala? Aarte arte kang rapist sa harap namin, ‘yun pala gusto mo rin na nare-rape ka. Tangina mo Andres. Sige lang patayin mo ‘ko. Kapag nagkita tayo sa impiyerno, sisiguraduhin ko, hanggang doon kakantutin kita.”

Nagdedeliryo na sa sarap at sakit ang kanilang amo habang sinusubukang sabihin na, “tama na… Tama na…” 

“Lalabasan na ako, Chino…” sabi ni Walter.

“Ako din!” segunda ni Benjie. 

Bumunot si Chino at inihagis ang nakataling lalaki sa sahig, Tinanggal niya ang condom at tinapat sa mukha nito ang kanyang tarugo habang sinasalsal iyon. “Ahhh… Fuck…” Tapos ay nagpalabas siya sa mukha nito.

Sumunod ang dalawa sa ginawa niya. Nauna si Walter na magpalabas sa mukha nito, tapos ay sumunod si Benjie.

Patang-pata ang katawan ni Sir Andres, na punumpuno nang tamod ang mukha. Halos hindi na ito gumagalaw ngunit may malay pa rin. Ngunit tigas na tigas at naglalaway ang titi nito

“Sandali, picture-an natin!” parang batang sabi ni Benjie habang kinukuha ang cellphone. Kinuhanan ng kaibigan ang mukha at buong katawan nito.

“So, Chino, pa’no na’ng gagawin natin dito? Hayaan na lang natin?” tanong ni Walter.

“May naisip ako,” ani Chino habang kinukuha ang batuta na nasa sahig. Pinuwesto niya iyon sa butas nito.

“TANGINA CHINO! PUTA! HUWAAAG!” pagsusumamo ni Sir Andres na nakainom ng tamod na nasa mukha nito.

“Huli ka na. Ganti lang ‘to sa pagpapakantot mo sa’kin ng batuta. Hayaan mo, medyo naenjoy ko naman noon, eh. Mae-enjoy mo rin siguro ‘to,” tapos ay walang habas niyang pinasok ang tatlong pulgada sa maluwag na nitong butas.

“Fuuuck Chinoooo pleaaase!” umaalingawngaw sa silid ang mga pakiusap ng amo.

“Shit. Sino na ang mahina ngayon? Sino na ang mukhang puta?!” parang halimaw niyang sabi habang nilalaliman pa ang batuta sa kalooban nito.

Umiiyak na si Sir Andres. Wasak na wasak na ang hitsura nito.

“Sige, baka sabihin mo ang sama sama ko. Tulungan kitang magpalabas,” Iniwan ni Chino ang kalahati ng batuta sa lagusan nito tapos ay chinupa niya ito nang mahusay at mabilis. Agad na tumigas ang burat na nasa loob ng bibig niya.

Si Walter at Benjie naman ay nanonood lang sa kanya.

“Ahhh hayan na… Hayaaan naaaa!” sigaw ni Sir Andres pagkatapos ng isang minuto. 

Tapos ay lumuwa na si Chino.

Sumirit nang maraming katas ang titi ng amo. “AAAHHHH!” Tapos ay nawalan na ito ng malay nang tuluyan.

Tumayo si Chino at tinitigan ang amo niyang nakahandusay sa sahig. Puno ng tamod ang mukha. Umaagos ang dugo mula sa puwet. May mga pasa ang katawan.

Niyakap siya ni Walter. Nakiakbay sa kanila si Benjie.

Nakapaghiganti na sila.