ILNL 11

ANG NAKARAAN AT KASALUKUYAN NI DR. DOMINIC RONQUILLO

"Handa ka na Dominic?" tanong ni Congressman Mondragon.

"Alam ko naman pong kaya ko, pero kabado lang," mariin niyang tugon.

"Ito ang dahilan kung bakit ka nagpaka dalubhasa sa hypnosis hypnosis mo 'di ba? Ang dami mo nang napag-practice-an. Kakabilib nga eh, kahit 'yung mga bully mong kaklase nagagawa mong manduhin, eh," sabi ng pulitikong kumupkop sa kanya na nasa harapan ng manibela ng kotse na nakahimpil sa parking lot sa isang maliit na sports complex.

"Pero hindi ko ba dapat hayaan na lang natin siya? Baka sobra ko naman pong masira ang buhay niya," malamlam niyang tanong.

Hinawakan nito ang balikat niya, "Dominic, kung hindi mo siya tuturuan ng leksyon, marami pa siyang sasaktan. Isipin mo ang nangyari sa nanay mo. Namatay siya. Alangan namang hayaan na lang natin siya na masaya? Tandaan mo, sa mundong ito, ang mga taong nagpapatawad, mahina."

Napalunok siya habang dina-digest ang sinasabi ng lalaking nakatatanda. Sa mura niyang edad bilang isang teenager, wala itong ginawa kundi turuan siya ng mga bagay na hindi ayon sa moral standards ng mundo. Tinuruan siya nitong magalit at maging makapangyarihan. Taimtim naman niyang tinatanggap ang mga mensahe nito.

"Okay," lang ang sinambit ni Dominic. Tapos ay lumabas na siya ng kotse. Hinanap niya ang SUV na target niya para sa gabing iyon.

Tumayo siya sa gilid ng pulang sasakyan. Hindi siya mapakali. Ni-review niya ang kanyang plano sa kanyang isip. Kailangan niyang perpektong maisakatuparan ang kanyang plano.

Lumakas ang dagundong ng dibdib niya nang dumating na ang lalaking target niya: si Harencio Hizon.

Matangkad ang lalaki. Nakasuot ito ng team t-shirt nito sa liga. Naka jersey shorts ito. Nanlilisik na ang mga mata nito nang makita siya.

Habang papalapit ay sumigaw si Harencio, “hoy! Ano’ng ginagawa mo dito, bata? Bawal dito ang magpa-sign ng autograph.”

Napalunok si Dominic. Namayani ang takot sa kanya hindi siya nakasagot agad.

Hinawi siya ng lalaki, “tabi diyan. May pupuntahan pa ‘ko.”

Saglit siyang napaulpit. Muling napuno ng galit ang kanyang damdamin. Tumindig siya at sinigawan ito, “wala ka pa ring pinagbago, Harencio Hizon!”

Nagtatakang humarap ito sa kanya, “eh gago ka pala, eh. Sino ka ba? Kapag ako naasar sa’yo, bibigwasan kita!”

“Halang talaga ang kaluluwa mo. Dahil sa’yo namatay ang nanay ko!” hinagpis niyang sabi.

Hinablot ni Harencio ang kanyang kuwelyo at tinaas niya ito, “wala akong alam at wala akong pake sa pinagsasasabi mo! Talagang bibigwasan kita.”

Tinitigan niya ito nang malalim sa mga mata. Nakita niya ang kahinaan nito, “ibaba mo ‘ko.”

Naramdaman niyang nanginginig ang pagkakahawak nito sa kanya, “shit. Ano’ng nangya… uhh…”

“Sabi ko, ibaba mo ‘ko,” masmariin niyang deklara.

Binitawan siya nito tapos ay napahawak ito sa sentido. “Ah… Ang paningin ko… Ah… Nag-iinit ang katawan ko.”

Si Dominic naman ang humatak dito. Tinitigan niya ito sa mga mata muli, “galing kang practice ‘di ba?”

“Oo…”

“Pagod ka siguro. Tumingin ka lang sa akin… At mare-relax ang katawan mo.”

Lumabnaw na ang titig nito sa kanya. “Relax?”

“Gusto mo ‘yon ‘di ba? Mag-relax?”

“Oo… Oo… Gusto ko…” malamlam nitong banggit.

“Makinig kang mabuti. Kapag sinabi kong dribol. Babalik ka sa pakiramdam mo na ‘to. Na relaxed ka. Narinig mo ‘ko?”

“Oo.”

“Relax. Dribol.”

Nabitawan ni Harencio ang kanyang bag. Bumagsak ito sa lupa. Bumaba ang balikat nito. Kalahating pumikit ang mga mata nito. Nanlambot ang postura nito.

“How do you feel?” tanong niya.

“Masmabuti. Mas-relax,” monotonous nitong sagot.

“Gusto mo pang mas-ma-relax sa buhay, Harencio?” 

Tumango ito, “oo gusto ko.”

“Makikinig ka ba sa mga ititips ko sa’yo?”

“Oo.”

“Sumagot ka ng may paggalang,” diin niyang sabi.

Mukhang napahiya ang ekspresyon nito, “opo. Gusto ko po.”

“Good. Nakakapagod mag-basketball, ano?”

“Opo.”

“Itigil mo na.”

Sa gitna ng sullen na hitsura nito ay tumaas ang kilay nito. “Itigil ko na po?”

“Oo. Para tuluyan ka makapagpahinga. Ihahanap kita ng mas less stressful na trabaho. Gusto mo ba ‘yon?”

“Opo. Sige po. Aalis na po ako sa pagba-basketball.”

“Mabuti. Tandaan mo. Ako ang susi sa pagiging relaxed mo, Harencio.”

“Salamat po… Ano po ang itatawag ko sa inyo?”

“Sir. Tawagin mo na lang akong sir. Saan ka dapat pupunta ngayong gabi?”

“May ka-date pong babae,” pag-amin ni Harencio.

“Ise-sex mo tapos iiwan mo din? Gago ka rin ano?” pagkainis niya.

“Pasensya na po.”

“Nakakapagod ang sex sa babae. Itigil mo na ‘yan,” pakli niya.

“Wala na po akong sex?” pag-aalala ang tono ng boses nito.

“Ako na ang magbibigay sa’yo ng sex. Para mas-relaxed ka. Gusto mo ba ‘yun?” pilyo niyang sambit.

“Paano po ‘yun?”

Binaba ni Dominic ang suot na pantalon. Nilabas niya ang burat na matigas na. “Isubo mo ‘to.”

Agad namang lumuhod ang basketbolista at tsinupa ang kanyang titi. Dama niya ang kakulangan nito sa skill sa pag blowjob, pero halata rin ang uhaw sa bawat galaw nito. 

Tama nga ang hinala ni Dominic. Ang isang lalaking mababaw at walang moral na katulad ni Harencio ay madaling ma-conquer. Habang nagpapakasasa ang malaking bulas na first time chumupa ay naalala niya ang lahat ng mga bully sa school at tauhan ni Mondragon na pinag-practice-an niya ng kanyang hypnosis. Noong una ay matagal bago niya naipasok ang suggestions sa mga ito. Ngunit hindi nagtagal, kinaya niya na kahit mata lang ay mapago ang disposisyon ng kanyang subject. Gaano man katikas at kalaki. Marami na siyang ginawang bakla.

Si Harencio na marahil ang pinaka-successful na proyekto niya. Maisasakatuparan na niya ang paghihiganti na gusto niya.

“Mula ngayon, Harencio. Ako na ang amo mo. Hindi mo ako makikilala nang tuluyan pero malalaman mo na kapag nariyan na ang presensya ko. Pag-aari na kita. Gagamitin ko ang katawan mo para parausan ko, bilang ganti ko sa lahat ng babaeng pinarausan mo. Habang buhay mo akong makakasama. Habang buhay kang akin.”

Tuloy tuloy lang ang pagsubo sa kanya ng lalaki. Sobrang sabaw na ng mga mata nito.

“Lunukin mo tamod ko! AHH!” tapos ay nagpaputok na si Dominic sa bibig ng basketbolista. At masunurin nitong nilunok ang kanyang tamod. Tapos ay lumuwa pa rin ito at nakatulala lang, walang imik.

Sinuot na ni Dominic ang kanyang pantalon at nagsimulang maglakad palayo.

Nang maka dalawampung metro siya ay sumigaw siya ng, “Dribol!”

Narinig niyang nagsalita si Harencio mula sa likod niya. “Shit. Ano’ng nangyari?! BAKIT AKO NAKALUHOD SA LUPA. Shit. Makauwi na nga’t magpahinga.”

“Hindi pa tayo tapos Harencio,” sabi ni Dominic sa sarili habang napapangisi.

——————————————————————————

Natagpuan ni Einstein ang sarili kinabukasan sa Alumni Department na university. Nag-request siya ng access sa computer database ng mga graduates ng SEASAU. Ang dinahilan niya ay dahil may kinakasa siyang programa para sa mga alumnus. Pero iba ang kanyang balak.

Nilagay niya sa search button ang pangalang, “Dominic Ronquillo.” Nagpasya siyang mag-imbestiga. Matagal niya nang pinaghihinalaan ang misteryong bumabalot sa lalaki at ang pagiging mailap nito sa kanya. Nakita niya rin ito kagabi na nakikipaglandian sa lalaking estudyante ni Kirby. Pero alam niyang higit pa sa pangtu-two time nito kay Harencio ang concern niya sa misteryosong psychologist.

Lumabas sa window ang mukha ng college na Dr. Dominic. Nakalagay doon na summa cum laude ito ng batch nito. Agad din itong kumuha ng Masters degree at International PhD. Nagulat din siya sa sumunod na impormasyon doon.

Nagturo ang lalaki sa SEASAU fifteen years ago. 

Estudyante si Einstein at Harry ng SEASAU fifteen years ago.

Parang may biglang sumabog na mga alaala sa utak niya. Kilala na niya si Doc Dominic.

Agad na tumayo si Einstein at lumabas ng silid. Humangos siya patungo sa opisina ng kanyang nobyo. Habang tumatakbo ay naluluha siya. Naalala na niya ang lahat ng binura sa kanyang alaala ng second year college siya. Ang panghahamak sa kanya ni Harry noong tutor siya nito. Ang paggawad sa kanya ng master status ng guro. Ang pagbabago na naganap sa basketbolista at paglalim ng kanyang relasyon. Ang lahat ng pambaboy na ginawa sa kanila ng guro. Ang paglisan niya bago sila magkaaminan. 

Naalala ni Einstein, noong araw na aalis na siya papuntang Singapore. Bago siya makasakay ng taxi ay nakita niya si Doc Dominic na nakatayo sa harapan ng bahay nila.

“Ano’ng ginagawa mo dito Doc?” iritable niyang tanong. 

Hinawakan nito ang kanyang balikat, “I’m sorry for all I’ve done. I should have left you out of my games with Harry.”

“Masama man ang mga ginawa mo, pinaglapit mo naman kami ni Harry. Masaya ako sa kaunting time na nakasama ko siya ng matiwasay,” malungkot niyang banggit, “pero sana, pagkaalis ko, tantanan mo na siya. Huwag mo nang ipaalala sa kanya ang mga malulupit mong ginawa sa kanya. He is better now. Don’t destroy him anymore.”

Umiling ito, “hindi na. At hindi niya na maalala. Wala na siyang maalala. Buburuhin ko na ang sarili ko sa mga buhay niyo.” Tapos ay tumingin ito sa kanya, “kalimutan mo na ako. Kalimtan mo na ako.”

Nagsalubong ang kilay niya, “ano’ng ginagawa mo? Huwag mo na akong idamay sa pag mindfuck mo!” Nilabanan niya kung ano man ang ginagawa ng lalaki sa kanya.

Hinawakan ni Doc ang mga pisingi niya at mariing tumitig sa kanyang mga mata. “Kalimutan mo na ‘ko! KALIMUTAN MO NA AKO!”

Napasinghap si Einstein. Para siyang nagising sa pagkakatulog. Mag isa lang siya sa may pintuan ng bahay. Tumawag na siya ng taxi at pinasok na ang mga gamit na dadalhin niya sa ibang bansa.

Pinunasan ni Einstein ang kanyang luha. Kaya pala ang dami nilang hindi maalala ni Harry tungkol sa college life nila. Kinorrupt pala ng dating guro nila ang kanilang mga isip. Pero bakit ito bumabalik ngayon pagkatapos ng maraming taon? Ano ang gulong binabalak nito?

Diretso siyang pumasok sa opisina ng kasintahan. “Harry! May kailangan kang malaman—“

Napitlag ang kanyang hininga nang makita si Dr. Dominic Ronquillo na nakaupo sa may lamesa. Wala nang ibang taong naroon. Knowing ang ekspresyon ng mukha nito.

Nanlaki ang mga mata ni Einstein, “ano’ng ginagawa mo dito?”

“Bumibisita sa school ko. At sa opisina ng son-in-law ko,” nakangiti nitong sambit.

“Alam ko na ang lahat. Alam ko ang ginawa mo!” bulalas niya.

Tumawa ito, “hay Einstein. You are always that intelligent prick, aren’t you? Ang utak mo ang pinakamahirap lansehin. You are so much like me. Malakas ang psyche. Kinikinita ko na mangyayari ‘to. Na mabubuko mo ang sikreto ko.”

“Bakit mo binura ang alaala naming lahat? Ano’ng ginawa mo kay Tito Harencio at bakit mo siya binoyfriend? Ano pa ang pinaplano mo sa buhay namin ni Harry?! Bakit ka pa bumalik? May kinalaman ka ba sa problema nina Kirby?!” diredirecho niyang alegasyon.

“Binura ko ang alaala niyo about me, yes. Eh, hindi ba sa ikabubuti niyo ‘yon? Na mawala na ako sa isipan niyo? I did it for Harry and everyone else,” sarkastikong tugon nito, “isa pa, bakit ko kailangang sumagot sa’yo? Everything I did was according to Harry’s request before I left for the states. At kahit noong bumalik ako para kay Harencio, hindi ko kayo ginulo. At kung anuman ang ginagawa ko, wala ka na do’n, Einstein. Leave me alone, and I leave you alone.”

“Sasabihin ko kay Harry ang ginawa mo sa aming lahat,” banta niya, “at kung anuman ang binabalak mong masama, sisiguraduhin kong mananagot ka."

Namaywang si Dominic. “How does that help? At seriously. Ako? Tinatakot mo ako? Alam mo kung ano ang kaya kong gawin.”

“Hindi mo basta basta mabibilog ang utak ko.”

“At sino’ng may sabi sa’yo na ikaw ang mananagot sa atraso mo sa’kin kung sakasakali?” nakangising turan nito, “hindi ako ganyan maglaro.  Walang thrill.”

Nagsalubong ang kilay ni Einstein, “ano’ng ibig sabihin no’n?”

“You’ll find out.” Tapos ay naglakad ni si Dominic palabas ng opisina.

——————————————————————————

Kumatok si Einstein sa pinto ng bahay ng mga Hizon. 

Matagal na silang nakabukod magnobyo mula sa ama nito. Minsan ay nagkikitakita sila. Nabawasan iyon nang maging kasintahan ni Harencio si Dominic. Naroon siya ngayon dahil naka-receive siya ng text mula kay Harry na magkikitakita silang tatlo doon para sa hapunan.

Walang sumasagot sa kanya kaya nagpasya na siyang dumiretso ng pasok. Madilim sa loob. Binuksan niya ang ilaw at nagulat siya sa kanyang nakita.

Magkatabing nakaupo sina Harry at Harencio sa sofa. Parehong nakahubad ang mga ito maliban sa pulang jockstrap sa anak, at puti naman sa ama. Kapwa stiff na upright ang pagkakaupo ng mga ito. Pawisan ang katawan ng mga ito. Tayo ang burat nng mga ito sa loob ng undies. 

Ang maskakatwa ay ang tila estatwang posisyon ng mga ito. Ang mukha ng dalawa ay parehong parang gulat at hindi gumagalaw. Halos hindi kumukurap ang dalawa. Parehong pareho ang posisyon ng mga ito. Diretsong upo, mga kamay sa gilid at nakapatong ang palad sa sofa. 

Nilapitan niya ang mga ito. “Harry? Tito Harencio?”

Hindi umiimik ang dalawa.

Niyugyog niya ang mga ito pero wala paring galaw o kahit reaksyon man lang ang mga ito.

Nag-alala na si Einstein, “diyos ko. Ano’ng nangyari sa inyo?”

May lumabas na lalaki mula sa kuwarto. Si Dominic iyon.

Sinimangutan niya ito, “you did this.”

Lumapit si Doc Dominic at hinawakan ang batong balikat ni Harencio. “Pareho tayong matalino, Einstein. Pero unlike you, I’m not kind. I used to be fueled by my anger because of my destroyed childhood. Ginamit ko ang utak ko para makuha ang gusto ko. Akala ko pagbalik ko sa buhay ng mga Hizon ay malalagay na ako sa tahimik na hindi nabubuksan ang sikreto ko. Kaso, heto may kailangan akong gawin. Pero heto na tayo. Kilala kita. Alam kong sasabihin mo sa kanilang dalawa ang lahat.”

Inirapan niya ito, “they deserve to know na pinaglaruan mo kami.”

“Para saan? Para magalit sila sa akin? Para magkagulo? Before I left for the states, I’ve made their narratives and I sealed them tight. Gusto mong basta buksan lang ngayon para sumabog tayo lahat?” inis nitong eksplanasyon.

“You cannot toy with us. Kelangan mo kaming ibalik sa kung ano ang totoo,” mariin niyang sabi.

“Can we have a deal?” tanong nito sa kanya.

“Ano?”

“Medyo caught up ako with something serious. May deliverables ako. Hindi ko alam kung ano ang katapusan nito. Pero I assure you hindi kayo damay dito. At kapag natapos na ‘to, I’ll lift the seals,” seryosong sambit nito.

“Ano ‘yang deliverables na ‘yan? Sounds like an evil plan,” hinala niya.

“Hindi mo na kailangan malaman. Wala ka na do’n.”

“Paano kung ayaw ko?”

“Lalo kong kokomplikahin.” Tapos ay lumipat si Doc Dominic kay Harry at hinawakan ang mukha nito na hindi nagre-react. “Paano kung i-suggest ko sa utak ni Harry na malimutan ka?”

Lumambot ang mukha ni Einstein, “no. Hindi mo magagawa ‘yan.”

Tumawa ito, “Einstein. Noveno. Sa lahat ng nararanasan mo ngayon, paano mo malalaman kung alin doon ang gawa ko, at hindi ko gawa? You like to see me try?”

“Huwag!” bulalas niya, “sige, tatantanan na kita. Hindi ko na sasabihin sa kanila ang ginawa mo.”

Tumungo sa kanya ang lalaki. Tapos ay hinawakan ang kanyang mga balikat at minasahe. “Einstein. Totohanin mo ‘yang sinasabi mo. Gusto mo ba makakita ng sampol kung ano ang puwede kong gawin?”

“Huh?”

Biglang bumulalas si Dominic. “DRIBOL.”

Biglang nabuhay ang mag-ama. Tapos ay marahas na nagsalpakan ang mga nito at naglaplapan ang dalawa. Halos durugin ng bisig ng mga ito ang isa’t-isa sa paraan kung paano nagyakapan ang mga ito. Ang mga kamay ng mga nito ay naglalakbay nang mabilis sa laman ng isa’t-isa. Parang sinisipsip ng dalawa ang bibig at hininga ng isa’t-isa.

Walang emosyon sa pag make-out ng dalawa kundi matinding libog na parang hindi pagmamay-ari ng mga ito. Hayok ang pagbaba ng mga halik ni Harry sa ama nito. Walang ungol na lumabas habang sinisipsip nito ang utong ng nakatatandang lalaki. 

Hindi nagtagal ay nakarating si Harry sa bukol ng jock ng ama. Dinilaan nito iyon. Tapos ay binaba nito ang jockstrap at pinakawalan ang burat ng ama. Agad nitong sinubo iyon. Nag-blowjob ang kanyang nobyo na parang wala itong gag-reflex. Awtomatiko naman nag kumadyot pataas si Harencio para salubungin ang bibig ng anak. Sobrang sinkronisado ang galaw ng mga ito.

Hindi mapigilan ni Einstein na tigasan sa nasisilayan. Tama si Doc Ronquillo. Mukhang nakakalibog ang kapangyarihan at kakayanin na kontrolin ang isang tao. Naramdaman niya ang mala-pader sa tigas na katawan ni Dominic sa likod niya. Ang isang kamay nito ay nilamas ang bukol niya sa harapan. Dama din niya ang katigasan sa pantalon nito.

“Naaalala mo ba ang ginawa ko sa kanya noong college kayo? Kung paano ko siya ginawang baklang puta against his will? Kung paano niya sinalo ang laway ko. Ang tamod ko. Ang utos ko. Nalibugan siya sa tuwing minamando at pinapahiya ko siya. Nando’n ka Einstein. Pinanood mo lahat ‘yon. Katulad kung paano mo pinapanood ang mag amang ‘to na magkakantutan sa harapan mo. Ni hindi nga nila alam na nandito tayong dalawa,” bulong nito sa kanya. Tapos dinilaan nito ang leeg niya.

Nangisay si Einstein. Nanghihina siya. Ang vulnerable na basketball player na minahal niya ay parang robot na nakikipag-seks sa ama.

Habang tsinutsupa ang ama, inabot ni Harry ng kamay ang sariling exposed na puwet at sinimulang fingerin ang sarili. Kasabay ng pagtaas baba ng daliri nito ang bibig nito ang kadyot ng balakang ama.

Tapos ay pinitik ni Dominic ang daliri.

Biglang tumigil ang dalawa at bumalikwas mula sa isa’t isa. Nag-iba ng posisyon si Harry. Nag-bend-over ito sa sofa. Tumayo sa likod nito ang ama. 

Pinalo ni Harencio nang paulit-ulit ang puwet ng anak. Saktong limampung beses. Tapos ay walang pag-aalinlangan na binaon  nito ng isang kadyot ang tarugo sa puwet ni Harry. Tapos ay piniston nito iyon. 

Walang huni ang dalawa. Puro malalim na hininga lang.

Si Harry ay inaabante at inuurong ang balakang upang salubungin ang kadyot ng ama. Nasa ritmo pa rin ang dalawa. Ang titi nito ay bukol na bukol na sa pulang jock. Mamasamasa na ang harapan nito.

Hindi maintindihan ni Einstein kung ano ang dapat maramdaman habang nakikita ang mukha ng mag-ama na blanko, at walang pakiramdam, sabaw ang mga mata. Hindi nagbabago ang ekspresyon ng dalawa sa buong pagkakataong nagkakatutan ang mga ito na parang mga kuneho.

Pagkatapos ng ilang minuto ay bumalalas muli si Doc Dominic, “DRIBOL.”

Sa unang pagkakataon na nagtalik ang dalawa ay nagpakawala ng ungol ng mga ito. Bumagal ang pagkantot ni Harencio. Tumagas ang tamod mula sa jock ni Harry. Sabay na sabay na nilabasan ang dalawa na parang may pumindot ng button sa katawan ng mga ito. Tapos ay bumagsak ang dalawa sa sofa at plakdang nawalan ng malay.

Lumingon si Einstein sa hypnotherapist.

Ngumisi ito sa kanya, “impressive, eh?”

Lumamlam ang mukha niya, “Doc Dominic, ‘yung pag-ibig ni Harry para sa’kin, gawa mo din ba ‘yun?”

Pilyong tumingin sa kanya ito. Pinisil nito ang kanyang baba. “Oh that. Dahil kinomplika mo ang lahat, hahayaan ko na manghula ka.”

Tumalikod si Dominic at lumabas na sa bahay.

Tumulo ang luha mula sa mga mata ni Einstein.

“Einstein ko?” 

Lumingon siya. May malay na si Harry at nakangiti sa kanya. Tumingin ito sa katawan ng ama na natutulog. “Hala. Nag-sex na kami ni Daddy bago ka dumating. Sorry. Dapat kasali ka— hey… umiiyak ka ba?”

Pinunasan niya ang mga mata. “Hala hindi. Wala ‘to. Bihis na kayo at maghapunan tayo.”

Tumayo ito at niyakap siya, “Hmmm… I love you Einstein ko.”

Kumabog ang dibdib ni Einstein. Sobrang distracted siya sa katotohanang maaaring suggestive trance lang ang pag-ibig sa kanya ng lalaki. Sa ngayon isang bagay na lang ang katotohanang mapanghahawakan niya. 

Na tunay niyang mahal si Harry.

“I love you too… Mahal na mahal kita."