SNSA 31

ANG MAAMONG KLIYENTE NI WALTER

Binuksan ni Chino ang pintuan at pinapasok sa unit niya ang nobyo. “Hello Walter. Happy Sunday!”

Mabilis na pumasok si Walter sa kanyang unit at pininid nang tahimik ang pinto. “Happy Sunday, mahal ko.”

Hinawakan niya ang kamay nito, “Walter, salamat sa pagpayag, ah.”

Ngumiti ito nang matamis sa kanya, “well, sooner or later, we’ll have to do this. Alanganin lang talaga ang sitwasyon natin. Pero, what the heck. Gusto ko rin talagang gawin ito. Matagal na rin since nagkaroon ako ng huling relationship.”

“Ako din naman. Babae pa. Pero masmahal naman kita do’n,” pakyut niya sa kanyang kasintahan.

“Tangina. Ang sagwa natin tingnan kapag kumekesong ganito. Pareho tayong macho haha,” natatawang deklara nito. Tapos ay hinalikan siya nito.

Niyakap niya ito ng marahan, “thank you Walter… sa unti-unti mong pagbarag sa sarili mong mga pader. Alam ko naman na marami kang reservations sa pakikipagdate sa’kin ngayon, at makasama ka buong araw."

“Kapag kasama kita iba ang tapang ko,” sambit nito habang sumisinghot sa balikat niya.

Naghalikan sila ng matagal at malamyos habang malambot na niyayakap ang bawat isa.

“Ganda ng mga linya mo ah. Mukhang nagmamana ka na sa acting skills ni Drake Domingo!” biro ni Walter.

“Halika na. Hangga’t umaga pa. Para walang makakita masyado sa’tin,” aya ni Chino.

Inayos lang ni Chino ang kanyang bahay bago sila lumabas upang iwanan ito. Ngunit nang makalabas sila, sakto din na lumabas ang kapitbahay na si Jacob sa hallway ng condom. May dala itong itim na trash bag at mukhang magtatapon ng basura.

Napamuglat at napatigil silang tatlo nang magkita-kita sila sa lugar na iyon.

“Eherm. Hello sa inyong dalawa,” bati ni Jacob nang mahimasmasan.

Kumaway si Chino, “hello Jacob. Happy Sunday.”

Ngumiti nang mahina si Jacob. Tapos ay pumasok na ito sa pintuan papasok kung nasaan ang trash chute.

Napasimangot si Chino. Alam niyang iyon na ang pinakamainam na mangyari. Ang mag-iwasan silang tatlo upang hindi maging awkward ang eksena. Nanghihinayang lang siya sa pagkakaibigan nila ni Jacob na naunsyami dahil sa komplikasyong iyon.

“Mukhang wasak na wasak ‘tong si Jacob sa’yo ah…” ani Walter habang tumutungo sila ng elevator, “honestly naaawa din ako sa kanya. Magaling naman siyang agent. Mabait naman siyang tao. Wala naman akong problema sa kanya. Maayos naman pakikitungo niya sa lahat. Nagkataon lang kasing… well, hindi ko naman siya masisisi. Malamang kung si Jacob ang pinili mo at hindi ako, siguro magkakaganoon din ako.”

Bumuntong hininga si Chino nang makapasok sila sa elevator. “Sana maka-move on na si Jacob. Sa totoo lang, nami-miss ko ang pagkakaibigan namin.”

Inakbayan siya ng nobyo, “makakarating din kayo diyan. At kung friendship lang naman at hindi naman na siya maghahabol, hindi naman ako para pigilan ka. Pero sa ngayon, medyo nakabakod muna ako sa’yo.”

Bumukas ang pinto nang elevator. Pumasok si Sir Andres.

Nagulat silang magnobyo. Agad na binawi ni Walter ang brasong naka ikot sa balikat niya.

“Good morning, sir…” sabay nilang bati.

Hindi nagsalita ang amo nang pumasok ito. Buong pagbaba ng elevator ay matalim ang tingin nito sa kanila. Silang dalawa naman ay nakatungo lang.

Tumigil ang elevator sa ground floor. Pero bago bumukas ang pinto, tumuro si Sir Andres sa kanila, “hindi pa ‘ko tapos sa inyong dalawa.” Tapos tinalikuran sila nito at umalis na.

Nagpakawala ng hininga si Chino. Grabe ang awkward air.

Napansin niyang medyo nanginginig si Walter.

‘Uy, Walter… ayos ka lang?” pag-aalala niya.

“Natatakot lang talaga ‘ko sa kanya… pero mawawala din ito,” sambit nito.

Nakaakbay siya sa nobyo habang naglalakad silang palabas. “Hayaan mo. Baka sakaling kapag nagsimba na tayo, mapapanatag na ang loob mo.”

Ang magsimba ang unang bahagi ng kanilang date plan para sa araw na iyon. Si Chino ang nag-isip noon. Kahit nag-iisa lang siya sa Maynila, at nagbebenta siya ng katawan bilang kabuhayan niya, hindi naman nawala ang ugali niyang magsimba ng linggo kapag libre siya. Nakakatulong iyon para kahit papaano ay mapalagay ang kalooban niya.

Aminado naman si Walter na ilang taon na rin itong hindi nagsisimba, gawa ng hindi naman talaga ito pinalaking relihiyoso ng mga magulang at talagang notorius naman na ang pagkatao nito noon pa man. Pero higit sa lahat, ang dahilan kung bakit hindi ito nagsisimba ay dahil nahihiya daw ito sa Diyos sa dami ng kasalanang nagagawa araw-araw, simula nung naging parte ito ng security agency.

Nakumbinsi ni Chino ang kasintahan. Marahil ay isa iyon sa mga ikinabuti ng kanilang relasyon.

Pasimula pa lamang ang misa nang sila ay makapuwesto sa may harapang upuan sa may aisle ng simbahan. Tumunog ang kampana at kumanda na ng entrance hymn. Naglakad ang mga sakristan mula sa likod ng aisle simbahan patungo sa altar.

Habang nag-o-opening, napansin ni Chino na namamawis at naninigas ang kanyang nobyo habang nakatuon sa mga sakristan, readers at pari na naglalakad. 

Nang makarating sa harapan nila ang pari, ay nakipagtagisan ito ng titig kay Walter. Parehong nag-aalala ang mukha ng dalawa. Hanggang sa makarating sa podium ang pari at sa direksyon pa rin nila nakabaling ang pari. Si Walter naman ay nakatungo na. Namamawis pa rin ito.

Nauutal ang pari habang nagsasalita ito. Tila may bumabagabag sa isip.

“Walter… ano’ng meron? Bakit ka nagkakaganyan?” pabulong na usisa ni Chino.

Nanginginig ang mga labi ni Walter na sumagot. “Naging kliyente ko siya. Hindi ko alam… pari pala siya."

——————————————————————————

Apat na buwan ang nakalipas mula nang Linggong iyon.

“Pietro Dulatre,” mahinang basa ni Walter sa pangalan na nasa taas ng papel sa folder na hawak niya. Nasa loob na siya ng elevator patungo sa basement kung nasaan naroon ang sasakyang gagamitin upang sunduin ang lalaki. 

Simple lang naman ang mga impormasyong naroon. Thirty two years old ito. Walang masyadong karanasan sa sex sa parehong babae at lalaki. At gusto nitong makipag-sex sa isang malayong lugar kung saan walang nakakakilala sa kanya. Sa isang hot springs resort sa Laguna ang gusto nitong puntahan kung saan sila mag-o-overnight, biyernes hanggang sabado.

Bumukas ang elevator. Pumasok si Chino na naka regular duty na security guard uniform.

Pinilit niyang itinago ang pagsinghap niya sa gulat. Agad niyang in-assume ang masungit niyang mukha. Bumilis ang kanyang puso sa pagtibok.

“‘Uy, kasabay ko sa elevator si Papa Walter. Kung sinusuwerte ka nga naman,” magiliw na sabi nito, “good morning, pogi.”

Tumango lang siya. Pilit niyang iniimpit ang kilig na nararamdaman.

“Ngiti ka naman diyan bossing Walter,” tapos ay kumindat ito.

“Pagbutihin mo ‘yung duty mo ngayon. May nanakawan na naman daw sa parking lot,” matigas na banggit niya, pag iiba sa usapan.

“Oh. Well, wala namang nawawala do’n kapag ako nadedestino. Subukan lang nila,” medyo mayabang na sagot nito. Tapos ay ngumisi ito sa kanya, “saka isang bagay lang naman ang pinapanakaw ko. Puso ko. Sana nakawin ni Mr. Dionisio.”

Putangina ka naman, Chino. Tigilan mo nga ‘yang pagpapapogi mo! Shit!I sigaw ng isip niyang natutunaw na sa kilig.

Lalo siyang sumimangot, “gago. Tigilan mo nga ‘ko Estacio. Mag-pokus ka sa trabaho mo kesa ‘yang pinagti-tripan mo ‘ko.”

Tumawa ito, “grabe. Ang sungit sungit mo talaga.” Tapos ay bumukas na ang pinto para sa ground floor. Nagpaalam na ito bago lumabas, “bye Walter. Ingat ka lagi.”

“I love you…” mahinang sambit ni Walter nang magsara ang mga pinto. Gusto niyang iuntog ang sarili niya. Bakit nga ba kasi siya bigla na lang nahulog sa isang lalaking hindi naman niya lubos nakikilala? Sa dami ng lalaking nakasalamuha niya, kasamahan sa trabaho o kliyente, iba talaga ang dating sa kanya ng lalaki noong una pa lang niya itong makita. Kagaguhan ang love at first sight na naramdaman niya para dito.

Pero alam na alam na niya ang higpit ni Sir Andres ukol sa pag-iibigan ng mga taga-special unit. Kaya pinipigilan niya ang sarili na mahulog ng tuluyan kay Chino at mapasuko sa mga panunuyo nito.

Pero habang lalo niyang pinipigilan, lalo siyang kinakatok ng kanyang damdamin.

Bumukas na ang elevator at lumabas na siya sa parking lot ng condo. May pumasok na text. “Sunduin mo ako sa Jollibee. Naka-suot ako ng dilaw na polo, shades at bonnet.”

Bumuntong hininga si Walter habang tumutungo sa kotse. Mainam pang mag-focus na lang siya sa trabaho. Pumasok na siya sa kotse at tumungo sa isang Jollibee sa may U-Belt area kung saan nila napagkasunduang magkita ng kliyente.

Pagkarating niya sa fastfood ay natagpuan niya ang lalaking nag-fit sa description ng kasuotan. Nakatulalang kumakain ito ng french fries na parang wala sa sarili. 

“Sir Pietro,” mahinang tawag niya sa lalaki nang makarating siya sa harapin nito, “si Walter po ito…”

Tumingala ito sa kanya nang matagal nang nakanganga. Namumula ang maputi nitong mga pisngi. “Hello. Alis na tayo?”

“Kayo pong bahala. Kayo ang may say sa araw na ito,” nakangiting tugon niya rito. 

Tumayo na ang lalaki. Naglakad silang dalawa patungo sa kotse. Naupo ito sa front passenger seat, sa tabi niya, saka ito nagtanggal ng sunglasses at bonnet 

Habang binubuhay ang makina ay tinitigan ni niya ang kanyang kliyente. May hitsura naman ito, may lahing espanyol Mestiso ang balat at mapula ang labi. Medyo matangos ang ilong at may pagka-brown ang mata at buhok. Medyo mabalahibo din ito. Maamo ang ekspresyon ng mukha nito. 

“Diretso na po tayo do’n?” tanong ni Walter.

“Oo,” matipid nitong sagot.

Tahimik lang silang pareho habang naglalakbay. Hindi rin siya mapalagay kaya nagtangka siyang bumuhay ng usapan.

“Bale, Sir Pietro, if you don’t mind, ano po ang trabaho niyo?” usisa niya.

“Ako? Ah… Ahmmm…” parang matagal pa ito nag-isip, “ano ako… ah… Teacher.”

“Ah. Ano po’ng tinuturo niyo?” 

“Ah… ano… College. Philosophy. Ahm. Sana Walter, walang makalabas, ah.”

“Oo, naman po Sir. Sobrang halaga po ng confidentiality sa agency po namin. Makakaasa po kayong safe ang inyong mga sikreto niyo sa amin. Pasensya na po kung matanong. Binabasa rin kasi namin ang  mga kliyente namin para malaman kung ano ‘yung gusto nila. Para mas mapagserbisyohan namin kayo ng masmaganda,” paliwanag niya.

Muli silang nanahimik. Nakalagay ang dalawang naka-interlock na mga kamay nito sa sariling kandungan.

Gusto niyang malaman kung sadyang pakipot lamang ang lalaki at gusto nitong siya ang gagawa ng unang move.

Ipinatong niya ang kanang kamay sa kaliwang hita nito at pinisil ng kaunti, “relax ka lang, Sir Pietro. Ako’ng bahala sa’yo.” Tapos ay tiningnan niya ito nang mapanukso. 

Iniwas ni Pietro ang hita at sinabing, “ah… Siguro steady muna tayo sa biyahe, Walter. Saka na natin gawin ‘yung… alam mo na… “

Nginitian niya ito. “Okay Sir. Kung ‘yan ang gusto niyo.”

Binuksan ni Walter ang radyo ng kotse. Para hindi naman nakakabinging katahimikan ang mahabang paglalakbay na iyon.

——————————————————————————

Nang makarating silang dalawa sa resort ay tumungo na sila sa unit kung saan sila mamamalagi para sa overnight na iyon.

“Okay Sir Pietro, paano na po ang gagawin natin?” tanong ni Walter, “mag-hot springs ba tayo, kumain, uminom? Ano po?”

Umupo lang ito at nagsalita nang malumanay, “dito na lang muna tayo. Hindi pa rin ako mapakali.”

Tinabihan niya ito, “bakit ba parang masyado po kayong napa-praning? Hindi kita ilalagay sa alanganin Sir.”

Tumango-tango si Pietro, “alam ko. Alam ko. Hindi ko lang maialis sa isip ko na… mali itong binbalak kong gawin. Nagi-guilty ako.”

“Suggest ko lang Sir, ah. Kailangan niyo pong bitawan muna ‘yang restrictions niyo, para fully na maenjoy po ito,” payo niya. 

Tapos ay hinaplos niya ang mukha nito. Tinitigan niya ang lalaki. Bakas sa mukha ng kliyente niya ang labis na takot at pag-alala ngunit hindi sa kanya, kundi sa kung ano ang maaari niyang gawin. Habang akmang nilalapit na niya ang kanyang mukha ay umiwas ito. “Teka. Teka. Teka lang.”

Medyo na-frustrate si Walter rito, “Sir, nabayaran mo na ‘ko. Ngayon, kung ganito, ay okay lang sa’kin ‘yun. Magtitigan tayo sa katahimikan at matulog. Matatapos ang overnight na ‘to. May gawin ka man o wala, bahala ka. Kung ayaw mo ‘kong sulitin, nasasaiyo ‘yan.”

Bumuntong hininga ang lalaki, “sorry Walter. Sorry. You see, sobrang takot ko lang talaga sa makasalanang gagawin natin, kaya sobrang natutuod ako. Hindi ko naman kasi pinili ‘to. Namolestya kasi ako ng regular ng pari noong batang altar boy ako. Hindi nawala sa akin ang desire. Hindi naman ako makahanap ng lalaking makakasama dahil ayaw ko talaga. Nandito lang ako… para pagbigyan ang sarili kong magkasala. Kailangan mo lang akko sigurong painitin. Tiisin mo lang ako please.”

Hindi man niya masyadong maintindihan ang sobrang restriksyon nito, pero basang basa niya ang pag-aalala nito sa mga mata. “Okay sir. Naiintindihan kita. Ganito ang gawin natin. Unti-untiin lang natin. Maliligo lang ako. Habang nasa banyo ako, ihanda mo na ‘yung sarili mo psychologically. Okay ba.”

Ngumiti ito nang mahina, “okay… okay…”

At iyon nga ang ginawa niya. Tumungo siya sa loob ng banyo at naligo. Nagkuskos siya ng mabuti upang mabango siya para sa pakipot niyang kliyente. Nagpatuyo siya at sinuot ang kanyang puting bikini briefs. Tapos ay lumabas siya ng banyo na ganoon lang ang ayos.

Napansin niya ang paglaki ng mata at pagsinghap ni Pietro nang makita ang kanyang halos hubad na katawan. Binagalan niya ang lakad niya habang mapanuksong nakatingin rito. 

Parang hindi ulit mapakali ang lalaki.

Tumabi siya rito at muling hinawakan ang mukha, “Pietro… ano…? Hahalikan na ba kita? Susulitin na ba natin ang binayad mo?”

Hindi sumagot si Pietro, ngunit wala namang tutol sa mukha nito.

Nilapat ni Walter ang labi sa kliyente. Noong una ay wala pa siyang ginagawa, pero hindi nagtagal ay pinapasok niya na ang loob ng bibig nito gamit ang dila Tuod muli ang lalaki, kaya siya ang nagdala ng laplapang iyon. Kinuha niya ang mga kamay nito ay nilagay sa likod niya upang mayakap siya nito. Sinigurado niyang magkadikit ang katawan nila upang maramdaman nito ang kanyang matigas na laman.

Pumiglas si Pietro, “mali ito… mali ito… mali ito…”

Madalas naman ay sumusunod si Walter sa mga kliyente niya. Ngunit medyo nabuwisit siya sa kaartehan nito. Naisip niya, baka kailangan nito ng kaunting pamimilit at pagiging rough upang mailabas ang inhibitions. “Naman oh. Nandito na tayo eh.” Muli niyang inangkin ang labi nito. Nilaplap niya ito nang malalim habang niyayakap ito nang mahigpit upang hindi makawala.

Mukhang gumana nga ang pagiging marahas niya dahil nagsimula na itong maging responsive sa kanyang mga halik at wala na itong resistance na ipinapakita.

Nang magkalas sila nagsalita si Walter, “ano, Pietro? Masarap ba?”

Nakapikit lang ang maamong mukha nito na parang diring diri sa sarili.

Pinisil niya ang mga balikat ito. “Aminin mo. Sabihin mo. Para masarapan ka.”

“Ang sarap… Kahit mali… masarap… sobrang sarap…” nanginginig na pag-amin nito, “gusto ng katawan ko. Pero ayaw ng diwa ko.”

“Wala nang diwa diwa muna. Isang gabi ka lang susuko. Hindi ka masusunog sa impiyerno dahil dito. Hayaan mo nang ako ang umako ng impiyerno,” seryosong sabi niya rito. Tapos ay muli niya itong hinalikan.

Ang hawak nito sa kanya ay may halong tutol at pagsusumamo. Matutukoy ang kawalan nito ng karanasan ngunit tila uhaw na uhaw ang mga halik nito.

“That’s more like it,” bulong ni Walter sa lalaki, “mukhang kinalawang ka na sa sex, ah.”

“Matagal na akong hindi nakakapag-sex,” pag-amin ni Pietro.

“Sex is a beautiful thing. Kung alam mo lang ang pinagdaanan ko. Pero in the end, ‘yun ang napagtanto ko, na may saya at power sa pakikipag-sex,” paliwanag niya rito.

Sumimangot ito, tila hindi sang-ayon sa sinabi niya.

Kinindatan niya ito, “let me show you.”

Hinalikan niya ang leeg nito habang binubuksan na ang polo nito. Umungol ito habang nanginginig. Para itong teenager na nakikipagtalik sa kauna-unahang pagkakataon.

Pagkahubad niya nang damit nito ay napuna niyang may manipis na balahibo sa torso nito. Namumula ang kutis nitong sobrang puti. Parang hindi ito nasisinagan ng araw. Kita rin niya ang goosebumps nito.

Pinahiga niya ang lalaki at niromansa niya ito. Dinilaan niya ang utong nito habang binbuksan ang sinturon nito. Brinocha niya ang medyo lanky nitong katawan. Dinilaan niya ang kilikili, braso at tiyan nito. Bumaba na siya sa katawan nito tapos ay hinatak pababa ang pantalon at panloob nito. 

Hinaplos ni Walter ang burat nito at nilarolaro iyon sa kanyang mga daliri. “Hmm… Pakipot si Pietro pero si junjun ang tigas tigas na. Basang-basa na sa precum oh.”

Brinocha niya ang singit nito at dinilaan ang mga itlog.

“Ugh… Juskopo… Ahhh…” halinghing nito habang namimilipit sa sarap.

Tapos ay dinilaan niya ang katawan ng tarugo nito. Akmang isusubo niya na iyon ng buo ng biglang magpanic ang lalaki sa ilalim niya.

“Teka… teka…” 

Nabasa ni Walter ang mukha na iyon. Bigla siyang umiwas. At nagpalabas bigla ang kliyente niya. Nakasampung putok yata ito na kumalat sa katawan nito. Sobrang lapot ang tamod nito, buo buo na parang nata. 

Nanlaki ang mga mata ni Walter, “grabe! Wala pa nga, nilabasan ka na! Shit ang dami dami! Kailan ka ba huling nagpalabas? Hindi ka man lang ba nagja-jakol?”

“Hindi... ah… ayoko… hindi ko ‘yun ginagawa…” pasinghap na tugon nito.

“Wala ka bang girlfriend o… sa lalaki lang talaga ang kalibugan mo?”

“Wala. Sandali… ang dami mo namang tanong… Ang hirap nito sa’kin, kung alam mo lang!” inis na sambit nito.

Tinabihan niya ito sa higaan. “Shh… Sorry… sorry… Ngayon lang kasi ako nagkaro’n ng kliyente na katulad mo na sobrang dami ng restriction.” Tapos ay tumayo siya at kumuha ng basang tuwalya mula sa banyo at pinunasan ang kumawalang tamod na kumalat sa katawan nito.

Tapos ay hinalikan ito ni Walter at nagtanong, “okay ka lang?”

Umiling ito, “okay lang ako. Sorry kanina. Sorry…”

“It’s okay. Hindi ko alam kung saan ka nanggaling pero basang basa ko na parang malungkot kung nasaan ka man,” batid niiya rito.

Napasinghot ito ng hangin. “Medyo.”

“Want me to make you hard again?” offer niya.

Tumango lang ito. “Kaso nakapagpalabas na ‘ko. Sana kayanin ko pa.”

“Kaya ‘yan!” tapos ay kinuha niya ang kamay nito at nilakbay iyon sa kanyang medyo pawisan nang katawan. Pinasada niya iyon sa kanyang dibdib. Tapos pinaramdam niya rito ang perpekto niyang abs, tapos ang matitikas niyang braso. Tapos ay binaba niya ang kamay nito at pinahawak iyon sa bukol ng kanyang brief. “Ano Sir? Ayos ba?”

“Grabe ang perpekto ng katawan mo. Para kang hinubog mula sa bato. Mukhang mapapainit mo ulit ako,” sambit nito na namumula ang mukha.

Diniinan niya lalo ang kamay nito sa kanyang umbok. “Sobra kasing nakakalibog ‘yung guwapong, mestisong, pakipot na katulad mo.” Tapos ay dinala niya ang mukha nito sa dibdib niya, “sige na Pietro. Tikman mo na ‘ko… Please… Sulitin mo ang binayad mo sa akin.”

Nag-aalangang nilabas ni Pietro ang dila. Marahang pinasadahan nito ang utong niya. Pagkatapos ng ilang dila ay tila nasarapan ito sa lasa kaya nagsimula na itong brochahin siya ng maayos. Tapos ay kusa na rin itong bumaba sa abs niya. Tapos sa kilikili niya tapos pabalik ulit sa torso niya. Muli niyang nararamdaman ang pagtigas nito.

“Ganyan nga… ang sarap… nakukuha mo na…” pag-encourage niya rito. Hindi man ito ganoon kaeksperto, pero ang thought na unti-unti na itong bumibigay ay lalong nagpalibog sa kanya.

Nagulat si Walter na ito na mismo ang nagtanggal sa kanyang brief. Mabagal ang pagtungo ng kamay nito sa kanyang burat na nagmumura. Tapos ay unti-unti nitong sinalsal iyon. Nakatitig ito sa pagkalalaki niya. Tapos ay titingala at papasadahan ng tingin ang kanyang buong katawan. May halong pagsamba ang mga mata nito, Para itong bata na naglalaro ng stick.

“Puwede mong tikman ‘yan kung gusto mo, Pietro,” mungkahi niya sa lalaki.

Natawa ng bahagya si Pietro. “Kung alam mo lang what internal turmoil I’m going through right now, Walter. Napaka-amazing mo. I want you… I really really do.”

“Then prove it,” pag-challenge niya, “there is turmoil in happiness. Ang ligaya ay para lamang sa handang suungin ito.”

Ngumisi si Pietro habang nakatingala sa kanya. “You’ve got the body and the words to woo me. Buti na lang ikaw ang pinili ko Walter.”

Nagulat si Walter ng bigla siya nitong isubo nang buo. Mabilis ngunit masusi ang pagsuso nito sa kanyang alaga. Napaigtad siya sa biglang pagpapamalas ng galing nito. “What the fuck, Pietro?! Saan nanggaling ‘yon?!”

Saglit itong lumuwa, “‘yon ‘yung internal turmoil.” Tapos bumalik ito sa ekspertong pagtsupa sa kanya.

Hinawakan ni Walter ang ulo nito. Tumigil ang lalaki. Kinuha niyang senyales iyon para siya ang kumadyot papasok sa bibig nito. Umungol ito ng malakas sa bawat natatanggap na kantot sa bibig.

Pagkatapos ng ilang minuto ay kumalas si Pietro mula sa kanya. Tapos ay tumuwad itong parang aso sa kama at sumigaw gamit ang parang sinanibang boses. “Fuck me Walter! Fuck me before I fucking change my mind!”

Gulat man ay agad na kumuha si Walter ng condom mula sa bag niya at sinuot iyon. Hinanda na muna niya ang butas nito sa pamamagitan ng pagririm ng mahusay at malalim. Naging pampagana sa kanya ang parang hibang na paghalinghing ng lalaking tila nag-transform.

“Kantutin na kita, ah!” deklara niya.

“Yes!” bulyaw nito.

Tinapat niya ang burat niya sa lagusan nito. Ngunit laking gulat niyang muli, dahil nang ipinasok niya ang ulo ng titi niya sa butas nito ay ito na mismo ang nag-atras ng puwet upang ibaon iyon sa loob.

“Fuck shit!” bulalas ni Walter sa biglang sikip at init na pumalibot sa kanyang sandata.

“Yesss! I feel so alive! I missed this!” nahihibang nitong sabi habang umuulos paatras-abante sa tarugong nakapasok dito.

Sinabayan niya ang galaw ni Pietro. Bawat baon ng kanyang alaga sa kalooban nito ay nagsasanhi ng paghiyaw sa biglaang na-liberate na kliyente niya.

Tumagal sila ng ilang minutong ganoon. Tapos ay kusang kumalas si Pietro sa kantutan. Tapos ay humiga ito at nagsabing, “ako naman. Gusto kitang kantutin. Upuan mo ‘ko. Sakyan mo ‘ko, Walter.”

Natatawang hinubad ni Walter ang condom na suot, kumuha ng panibago at sinuot sa namamagang burat ng kliyente, “shit, Sir Pietro, ano’ng nangyayari sa’yo?”

“Gusto kong maging tuluyang masaya. Kahit ngayong gabi lang,” deklara nito.

Pumaimbabaw si Walter sa kanyang kliyente. Tapos ay ginuide niya ang burat nito sa lagusan niya. “Here’s to happiness Pietro,” mapanuksong sabi niya habang nagsisimulang kumabayo sa tarugong nasa ilalim niya.

Hindi mapakali si Pietro. Kumakawag-kawag ito sa sarap sa ilalim niya. Profond ang goosebumps at pamamawis ng lalaki. Wala na ring hiya sa mga malalakas nitong halinghing na pumailanlang sa buong silid.

Matagal silang ganoon ang posisyon, marahil dahil ay nakapagpalabas ito kaya matagal ito bago marating ang rurok.

“Pietro. Sabihan mo ‘ko, ‘pag lalabasan ka na. Sasabayan kita,” instruction niya.

“Oo. Sige…”

Pagkatapos ng ilan pang minuto ay bumulyaw si Pietro. “Hayan naaa!” Tapos ay kumadyot ito nang pataas sa kanya, senyales ng pagpapalabas nito sa condom sa kalooban niya, “paliguan mo ako ng tamod mo!”

At iyon na rin ang naging trigger para kay Walter. Mag-isang sumabog ang tamod niya nang hindi niya sinasalsal ang titi at kumalat sa mabalahibong torso at tiyan nito. 

Nang mahimasmasan silang dalawa, ay humagikhik si Pietro, “hayyy… Ang sarap no’n.”

Hinaplos niya ang muka ng kliyenteng nasa ilalim niya, “you did great. Kaya mo naman pala, eh.”

“Tama ka. Kailangan kong sulitin ‘to. Hindi ‘yung bayad ko sa’yo, kundi ‘yung kasalanan na ‘to,” sambit nito.

“Ang weird weird mo. Weird in a cute way,” lahad ni Walter habang umaangat. Tinanggal na niya ang condom nito, nilinis ang katawan nito at tumabi sa paghiga. Hinalikan niya ito at sinabing, “hey, kung gusto mo, we can extend hanggang linggo, wala nang extra charge. Wala lang. Gusto ko lang i-extend ang kaligayahan mo.”

Umiling ito, “hindi puwede.”

“Bakit, wala namang pasok?”

“Linggo. Magsisimba ako, eh.”

——————————————————————————

Nandoon sina Chino at Walter sa isang bench sa gilid ng simbahan. Doon kinuwento sa kanya ng nobyo ang naging karanasan sa pari pagkatapos ng misang dinaluhan nila.

“Sobra ‘no? Sobrang ang dami nating binibitawan dahil dito sa impiyernong kinasadlakan natin?” malungkot na hinuha ni Walter, “moralidad. Pagkatao. Wala tayong laban, pero tayo pa rin ang makasalanan.”

Bumuntong hininga si Chino, “isipin mo na lang ganito. Tayong mga puta ni Sir Andres, nakakulong tayo sa isang makamundong mundo na kailangan nating tiisin. Ano ang pinagkaiba natin sa kanya na pari, na nakakulong sa simbahan, sinusunod ang layon nila, kahit maipagpalit ang kanilang kaligayahan? Wala tayong pinagkaiba sa kanya. I think, lahat ng tao may kanya kanyang piitan. Nakakulong tayo sa uri ng kapangyarihang tinakda sa atin ng tadhana. Heto lang talaga ang sa’tin Walter.”

“Chino, iba ang talino mo talaga. Iba ang tapang mo. Gustong gusto ko kung paano mo tingnan ang mundo,” manghang banggit ng kasintahan niya.

“Walter,” anang boses sa gilid nila.

Napabaling sila sa pinanggalingan ng salita. Si Father Pietro iyon. 

“Pietro… Father Pietro…” sambit ni Walter.

Nakangiti ito sa kanyang nobyo, “pasensya ka na kanina. I’m sorry if you had to see me like this.”

“Naintindihan ko naman… Father…” tugon ni Walter.

“Hindi na mauulit ‘yon, pero just so you know, I will never forget you. Hindi ko malilimutan ang napagsaluhan natin. Salamat for setting me free that night, kahit sandali lang,” sinserong sabi ng pari.

Nakangiting maluwag si Walter. “Salamat.” Kinuha nito ang kamay ng pari at nagmano.

“Ang weird no’n. You didn’t have to do that,”  natatawang banggit ni Pietro.

Napahalakhak na lang silang tatlo.