PAMD 07

ANG BALITANG NAKARATING SA KAPILYA NI ALFRED

Nagising si Alfred nang marinig niya ang mga ibon sa kanyang bintana. Binuksan niya ang kanyang mga mata. Nasilayan niya ang kanyang malaking bed room. Kahit kailan ay hindi niya pinagsasawaan ang disenyo niyon. Para iyong silid ng isang pharoah sa isang pyramid sa ehipto. Buti na lamang at centralized ang air conditioning sa lugar na iyon. Bumangon siya.

“Magandang umaga, Pastor Alfred.”

Iyon agad ang bati sa kanya ng lalaking bodybuilder na kahawig ni Prince Stefan. Ang tanging suot lamang nito ay pulang briefs: ang kulay na in-assign niya para sa mga debotong tagapagtanggol.

Dahil siya ang ulo ng maliit na relihiyon na ginawa niya, kailangan may isang deboto na manonood sa kanyang pagtulog upang siya ay protektahan sa kung anumang panganib.

Tumungo ang lalaki sa isang lubid sa may malapit sa pader. Tapos ay hinatak nito iyon.

Tumunog ang kampana ng kapilya. Nagsimula ang ala-gregorian chant na kanta ng mga deboto na nasa kapilyang iyon. Pinuno ng awit ng mga ito ang kabuuan ng lugar na iyon. 

Ngumiti si Alfred. “Good morning. Sino ka na nga?”

“0091,” pakilala nito gamit ang code na ibininyag niya sa lalaki, “may maipaglilingkod po ba ako sa inyo matapos ang post ko na bantayan kayo buong gabi?”

“Nauuhaw ako.”

Ngumiti si 0091 at tumungo sa bedside upang kumuha ng goblet. Binaba nito ang harapan ng brief na suot tapos ay nilabas ang tigas na average sized na burat na mataba. Tapos ay sinimulan nitong jakulin iyon.

Minasdan lang ni Alfred ang tagasunod niya habang nagjajakol habang needy na nakatitig sa mukha niya.

“Ilang araw ka nang hindi nakakapagpalabas, hijo?” tanong niya.

“Ughh ahh… Ten days na po… Ughhh…” sagot nito sa gitna ng pagbabate.

Tiningnan niya nang malalim ang mga mata nito. Tapos ay pumitik siya.

Suminghap si 0091 at nagpalabas sa goblet. Sumirit nang sumirit ang katas hanggang sa napuno iyon ng lagpas kalahati.

Lumuhod ang deboto at inalay ang baso sa kanya.

Hinaplos niya ang ulo nito at marahang ginulo-gulo ang buhok. Tapos ay kinuha niya ang goblet mula sa kamay nito. Inamoy niya muna. Ininuman niya iyon. Sobrang lapot ng tamod ng lalaki. Gumuhit iyon sa kanyang lalamunan. Nilunok niya iyon lahat.

Binalik niya sa mga kamay ng deboto ang baso. “Hmm. Sasabihan ko ang mga tagakusina na dagdagan ang citrus at prutas sa dieta mo. Kulang ka sa tamis.”

Sumimangot tapos ay ibinaba nito ang noo sa sahig, “patawad po, Pastor. Patawad po.”

“Makakaalis ka na.”

Tumayo si 0091 tapos ay lumabas na ito. Pumasok naman ang tatlong lalaki. Dalawang naka puting brief. Ang isa naman ay naka asul. Ang naka-asul ay may daladalang tuwalya.

“Pastor, magandang umaga. Kami po ang maglilinis sa inyo ngayong umaga,” sabi ng morenong bumbayin na nakaputing briefs.

Tumango si Alfred. Lumapit ang half vietnamese na naka puti rin na brief at tinanggal ang kanyang gintong robe. Natira na lamang ang kanyang kulay gold na briefs.

Hindi agad umimik ang tatlo. Manghang tinitigan ng mga ito muna ang kanyang kahubdan. Matitigas ang mga bukol nito sa brief.

Nagsimula na si Alfred na maglakad palabas ng kanyang kuwarto. Dumiretso siya sa malaking bath room.

Kakapalit lang ng bagong tubig ang malawak na tub na gawa sa mga mamahaling bato. May ilang mga bulaklak na lumulutang. May mga nakapalibot sa tub na maliliit na kandilang may sindi.

Hinubad na ni Alfred ang kanyang gintong brief na gawa sa silk. Tapos ay ibinigay niya iyon sa kanyang mga debotong kasama.

Pinag-agawan ng tatlong iyon at inamoy-amoy. 

Lumublob siya sa tubig. Hindi nagtagal ay sumama na sa kanya ang tatlo.

Hanggang sa kalahati ng hita niya ang maligamgam na tubig sa tub. Na-relax siya sa amoy ng mga bulaklak.

Sa rituwal ng pagpapaligo sa pastor, ang unang babasa sa katawan niya ay ang laway ng kanyang mga tagasunod.

Ang dalawang debotong monghe na nakaputi ay tig-isang braso ang brinocha. Ang mukkhang bumbay ay nasa kanan. Ang half vietnamese as sa kaliwa. Dinilaan ng mga ito ang kanyang balikat. Tapos ay ang braso. Tapos ang mga daliri ay sinupsop isa-isa. Hinimod din ng dalawa ang kanyang kilikili at likod. Sabay na sabay ang galaw ng dalawa.

Ang debotong tagapaggabay na nakaasul na kamukha ni Tom Rodriguez ay niroromansa naman ang torso niya. Sinipsip nito ang kanyang mga utong. Hinalikan ang kanyang abs at dinilaan ang kanyang singit.

Hindi nito puwedeng isubo ang titi niya ng walang utos. Kitang kita ang pagpipigil sa mukha nito.

Naramdaman naman niya ang dalawa sa likod niya na puwet naman niya ang pinupuntirya. Hindi nagtagal ay nililinis na rin ng mga dila nito ang kanyang puwet.

Hindi mapigilan ni Alfred ang pagtigas ng kanyang burat. Tatlong makikisig na lalaki ay bigay na bigay sa pagkalat ng laway sa kanyang buong katawan.

Nang ma-satisfy na siya ay tuluyan na nilublob ang buong katawan at tinira ang ulo. Lumayo na ang tatlo at naghanda. Kumuha ang mga ito ng tig-iisang sabon at sinimulan siyang kuskusin.

Ang mga nabasang brief ng tatlo ay naging see through na. Pigil na pigil ang mga ito na maidikit ang bukol sa katawan niya. Bawal iyon nang walang pahintulot ng pastor.

Dinama niya ang mariin ngunit malambot na paglinis sa kanya ng tatlo. Para siyang banal na rebulto kung tratuhin ng mga ito. Nang matapos na lahat ng area ng katawan ay muli siyang nilublob ng tatlo hanggang sa wala nang sabong naiwan.

Nang matapos ang pagbanlaw ay muli siyang umahon mula sa tub. Dali-daling pinunasan siya ng debotong tagaggabay gamit ang tuwalya. Ang dalawang monghe naman ay nagsimulang magdasal habang binubuhusan siya ng mamahaling pabango.

“Tibi gratias ago pro vobis, carissimi permittens nobis curae Parochus Alfredus. Te amamus.”

Kumuha ang mga ito ng panibagong gintong brief. Sinuot niya iyon. 

Nilahad ni Alfred ang mga kamay sa tatlong nagpaligo sa kanya.

Lumapit ang mga ito sa kanya.

Hinalikan niya ang bumbayin na monghe. Nanginig ito. Tapos kusa itong nagpalabas sa loob ng brief nito.

Humihingal itong bumagsak sa sahig na nakaluhod, “salamat po Pastor Alfred.”

Hinalikan niya ang ikalawang monghe at iyon din ang nangyari. Nagpasalamat din ito sa kanya.

Ganoon din ang ikatlo. Tatlo na silang nakaluhod at tumatagos ang katas sa harapan ng kanilang mga briefs.

“Huwag niyong sayangin ang biyaya ng isa’t-isa,” payo ni Alfred.

Kinuha ng deboto ang tumakas na katas mula sa harapan ng isa’t-isa at sinimot iyon sa bibig ng mga ito.

Ngumiti si Alfred, “huwag niyo ring sayangin ang dumi at pawis ko sa tubig.”

Agad namang tumayo ang tatlo upang lumublob sa pinagkadumihang tubig ng pastor.

Nagsuot muli si Alfred ng robe at lumabas na. Tumungo siya sa lababo upang magsipilyo. Sinuot niya ang kanyang sandalyas. 

Bumaba siya sa kusina.

May pitong kalalakihan na ang tanging suot lang ay kremang compression pants at apron. Kanikaniya ang mga ito ng gawain.

Nang makita siya ay tumigil ang lahat at nag-bow.

Nilahad niya ang mga kamay, “bumalik na kayo sa ginagawa niyo.”

Tapos ay lumapit siya kay 0045, ang head chef na chinoy. Ito ang pinakamalaki ang katawan sa lahat ng debotong tagasilbi. 

“Magandang umaga Pastor Alfred, may gusto po ba kayong ipalutong iba sa menu?” bungad nito.

Umiling siya, “hindi naman. Gusto kong dagdagan mo ng prutas ang dyeta ng lahat. Pansin ko nananabang na ang mga tamod.”

Tumango si 0045, “sige. Mag-aani kami mamaya. Kami na po ang bahala, Pastor.”

Sinapo niya ang ulo nito. “Gusto ko tamod mo ang nasa baso ko mamayang agahan.”

Namula si 0045. “Opo Pastor. Karangalan ko po ‘yan.”

Matapos ang kusina ay nag-ikot-ikot siya sa loob ng kapilya. Napuno ang paligid ng pag-awit ng mga monghe sa bawat hallway at sulok niyon. Ang bawat deboto na madadaanan niya ay magbibigay pugay.

Hindi naagtagal ay dumating ang oras ng agahan.

Katulad ng bawat araw ay organisado ang galaw ng kanyang mga deboto, maliban sa mga bagong dayo na pasaway pa ang galaw.

Matapos kumain ng masustansyang pagkain at pag-inom ng supplements ay ininom na ni Alfred ang tamod ni 0045 na nasa goblet niya. Makatas talaga ang chef at matamis pa.

Nilapitan siya ng isang debotong monghe. May hawak itong parchment na may nakasulat. 

“Pastor, heto po ang lahat ng may importanteng bilin para sa misa natin mamaya.”

Tinanggap niya ang papel, “miyerkules nga pala ngayon.”

Matapos ang kainan ay bumalik siya sa pag-ikot-ikot. Kuntento na si Alfred sa ganoon. Ang panoorin ang kanyang mga deboto na ginagawa ang mga assignment ng mga ito na ipinagkaloob niya sa mga ito.

“The church is strong,” sambit niya sa kanyang sarili.

Matapos ang dalawang oras ay bumisita siya sa isang bulwagang pagsasanay.

May marmol na stomp sa gitna niyon. Sa ibabaw noon ay isang debotong naka suot ng puting jockstrap. Naka posisyong aso ito.

May debotong kumakantot sa bibig nito. Meron ding kumakantot sa puwet nito. Sa magkabilang side ay may lima pang debotong naghihintay na nakapila. Nagbigay ang mga nakapila ng pagpupugay sa kanya nang pumasok siya.

Lumapit kay Alfred ang isang debotong tagapaggabay na kahawig ng batang Tirso Cruz III. “Maayos naman po ang pag-eensayo ni 222.”

“Ilang oras na siyang tumatanggap ng titi nang dire-diretso?” usisa ni Alfred.

“Magdadalawang araw po,” sagot nito, “sinisigurado ko na walang break. Laging may deboto na handang pumasok sa mga butas niya.”

“Kumusta naman si 222?”

“Kinakaya niya. Sanay na. Nakalimang palabas na siya sa loob ng jockstrap niya mula nang sinimulan namin ang ensayo,” salaysay ng tagaggabay.

“Mainam. Sige. Matapos nitong mga debotong nakapila ngayon, puwede mo na siyang pagpahingahin. Para din makasama siya sa misa mamaya,” instructions ni Alfred.

“Opo Pastor.”

Lumapit si Alfred sa deboto na ini-spit roast at umuungol habang inaatake ito ng dalawang titi at binulungan ito. “Isa kang mabuting deboto. Nalulugod ako sa’yo. Handa ka na upang maipadala sa misyon.”

Nang narinig nito ang boses niya ay nangisay ito. Nagpalabas itong muli sa jockstrap nito. May ilang tamod na tumagas mula sa tela at tumulo sa marmol na pinapatungan nito. May ilang deboto na sinimot iyon.

Matapos ay tumungo si Alfred sa kanyang opisina. Binuksan niya ang telebisyon. Nanood siya ng balita. Iyon lang ang tanging koneksyon niya sa labas ng mundo.

Nalaman niya na tapos na ang paghahanap kay Lambert. Hindi na ito lumalabas sa balita. Katulad ng iba niyang mga deboto, malilimutan din ang mga ito ng tunay na mundong pinanggalingan.

Masaya ni Lambert— si 0231—  bilang debotong tagabantay.

Binuksan niya ang kaisa-isang computer unit sa kapilyang iyon. Chineck niya ang kanyang bank account. Nagtataka siya na hindi pa pumapasok ang inaasahan niyang halaga na iwa-wire sa kanya.

Para kasi masustain ang gastos para sa kapilya, ang ibang mga deboto ay ipinaparenta niya sa mga malalaking tao, sa iba’t-ibang bansa ang mga ito. Dahil sa subservient nature ng kanyang mga na-hypnotize na mga tagasunod, hindi mahirap gustuhin ng mga kliyente ang mga ito.

Si 222 sana ang dadalhin niya sa misyon para sa isang business tycoon na nais kumuha ng houseslave. Ngunit dapat sa araw na ito darating ang pera.

Kinuha ni Alfred ang kanyang cellphone at tinawagan si Mr. Ko, ang kliyenteng umorder.

Sumagot ang nasa kabilang linya, “bakit ka tumatawag, Pastor?”

“Hindi ko ibibigay sa’yo ang house slave mo kung hindi mo ibibigay sa akin ang tatlong milyon na hinihingi ko,” masungit niyang turan.

Nagtaas din ng boses ang lalaki, “puwes, itago mo na ‘yang ibibigay mo sa’kin. Hindi ko na kukunin.”

“Aba’y bakit naman?” gulat niyang turan.

“Hindi mo pa ba alam ang nangyari kay Janvier Yap?” 

“Bakit ano ba ang nangyari?”

“Nahuli siya sa entrapment ng mga pulis! Nakulong siya!”

Nanlaki ang mga mata ni Alfred, “may dalawa siyang house slave! Ano’ng nangyari sa kanila?!”

“Hindi ko alam. Isang beses lang binalita ang pagkahuli kay Yap,” sabi nito, “kaya masyado nang delikado. Mag-iingat ka rin, Pastor.”

“Salamat sa impormasyon. Naiiintindihan kita.”

“Salamat din. Bye.” Tapos ay naputol na ang linya.

May kabang nadarama si Alfred. Bukas na bukas din ay lalabas siya ng kapilya upang mag-imbestiga. Ihahanda na rin niya ang panlagay sa mga pulis upang manahimik ang mga ito.

——————————————————————————

Lumabas sa tabernakulo si Alfred mula sa likod.

Tumunog ang mga kampana. Tumindig na ang mga debotong naka brief lang, suot ang kulay base sa assignment ng mga ito sa simbahan. May isang daang lalaking nasa harapan ng tabernakulo na naka pormasyon na dalawang platoon.

Umupo si Alfred sa kanyang gintong trono.

May isang debotong monghe ang tumungo sa may altar. "Mabuhay sa inyong lahat. Simulan natin ang misang ito. Bilang pagpupugay para sa ating butihing pastor."

Nagsimulang sabay sabay na umawit ng chant ang lahat ng debotong dumalo.

“Hic sumus celebrationem et ad amorem Dei nostri, et Salvatoris. Parata verba tua sumus. Parati sumus propter beneficia.”

Nagsalitang muli si 080, ang debotong monghe na nakaatang na magpari sa misang iyon. “Lagi nating tatandaan na tayo ay mapalad na tayo ang pinili ni Pastor Alfred para maging kanyang anak. Pinakalimot niya sa atin ang masalimuot na mundo na pinanggalingan natin. Puro sakit. Puro galit. Dito lahat tayo ay masaya. Lahat tayo ay may silbi. Lahat tayo ay magaan ang loob. Ang diwa natin ay hindi na kailangang mag isip ng mga komplikasyon. Ibinibigay ang lahat ng kailangan namin.”

“Gratias Parochus Alfredus,” sabay sabay na tugon ng mga deboto.

Kinuha ng pari na kamukha ni Gerald Andersen ang isang malaking libro. “Ito ang mabuting balita galing sa ebanghelyo ni Pastor Alfred.”

“Aperite aures et mentes,” sagot ng lahat. 

Nagbasa ang pari. “Ang daan patungo sa buhay na walang hanggan ay hindi nadadaanan ng may pasan. Kailangang maiwan ang iyong mga kayamanan, mga kaanak. Ang iyong katinuan, ang pakinabang. Kailangan mong ialay ang iyong katawan kung nais mong maging tunay na malaya. Hayaan mo akong kunin ang lahat sa iyo. Ibibigay ko sa iyo ang buhay na wagas at puno ng sarap.”

“Gratias Parochus Alfredus.”

“Simulan na natin ang liturhiya ng eukaristiya,” sabi ng pari.

Tinaas ni Alfred ang kanyang kamay upang pigilan ang kasunod na parte ng misa. Tapos ay tumayo siya.

Lumuhod ang lahat. “Aperite aures et mentes.”

Minsan lamang nagsasalita ang Poong Pastor na si Alfred sa mga misa. Nakatingala ang lahat sa kanya.

Tumingin siya sa lahat. “May isang tanong lang ako para sa inyong lahat. Handa ba kayong lumaban at mamatay para sa akin, mga mahal kong tagasunod?”

“Opo pastor!” Sigaw ng lahat.

Ngumiti si Alfred. “Salamat. Iyan lang ang hinihingi kong kapalit sa wagas na pamumuhay na ipinagkaloob ko sa inyong lahat. Ituloy na natin ang Eukaristiya.”

Naghubad ang lahat ng brief. Maliban kay Alfred. Puno ang bulwagan ng iba-ibang hugis at kulay ng matitigas na titi na gumigripo na ng precum.

Muling nag-awitan ang mga deboto.

“Offering ipsi soli mortalium admitti jubeas sumus in sanctificationem nostram in Parochus. Accipe tu corpora sustinentur.“

Habang umaawit ay sumampa ang paring si 080 sa tabernakulo, nahiga at inaangat ang mga paa. Nag hugis V ang mga hita nito. Nakaharap ang puwet nito kay Alfred.

Hinubad ni Alfred ang kanyang briefs na ginto. Umalpas ang burat niyang matigas na rin at naglalaway.

Napasinghap ang lahat ng deboto. Parang nakakita nang ginto kung makatitig sa kanyang tarugo.

Nilahad ni Alfred ang kanyang mga kamay. “Bago ko tanggapin ang alay ng simbahang ito, magbigay muna kayo ng kapayapaan sa isa’t-isa.”

Nagsimulang naghanap ng ka-partner ang mga deboto at nakipaglaplapan habang mahigpit na umaakap. Rinig ang mga ungol habang nagpapalit-palit ang mga ito ng partner na kahalikan sa loob ng sumunod na limang minuto.

Sakto sa ikalimang minuto ay tumigil ang lahat. Humarap muli ang mga ito sa tabernakulo.

Kinuha ni Alfred ang metal pitcher sa gilid ng tabernakulo. Inamoy niya ang likido sa loob. Tapos ay nilagay niya ito sa taas ng pari tapos ay pinatulo ang nasa loob.

Nabasa si 080 ng pinaghalo halong tamod ng lahat deboto na kinolekta isang oras bago ang misa.

“Ahhhh Pastorr...” halinghing ng pari habang kinakalat ang litrong katas sa sarili na animoy massage oil.

Ang natirang tamod ay binuhos niya sa butas nito at sa titi niya. Binalik niya sa altar ang pitsel. Hinawakan niya ang mga tuhod nito at hinandang angkinin ang alay ng misang iyon.

“AGH!” bulalas ni 080 nang pinasok niya ang buong kahabaan ng isang kadyot.

“Ughhhhh ugh ugh...” nilakasan talaga ni Alfred ang mga ungol habang binabarurot ang lalaki upang marinig ng kanyang mga tagasunod.

Kita niya ang masugid na pagsubaybay ng mga deboto sa pagkantot niya sa alay. Naglalaway pa ang iba. Nagjajakol na rin ang lahat.

Tumagal ang pagkantot niya sa lalaki na ganoon ang posisyon. Puro halinghing lang ang ginagawa niya.

Si 080 naman ay napapakapit sa altar habang humihiyaw, “ahhh pastor! Ahhh salamat po! Ang sarap po! Ahhh kantutin niyo pa po ako. AGHH!”

Ang titi ng pari ay tigas na tigas na. Kinakalat ng mga palad nito ang tamod ng buong simbahan sa katawan. Namumula na ang mukha nito at contorted na sa sarap.

“Gusto kong magpalabas ka na!” sigaw ni Alfred

“Gaaaah Pastoooooorrrr!” bulyaw ni 080. Napaliyad ang katawan nito. “AHHH!”

Sumirit ang katas nito. Umabot ang unang tatlong talsik sa mukha. Ang iba naman ay nakihalo sa katas na nagsisimula nang manuyo sa torso nito.

Hindi na kinaya ni Alfred ang pagsakal ng lagusan nito sa kanyang banal na burat. “Ahhhh pagpalain ka!” Tapos ay sumirit ang katas niya sa butas nito.

Tinapos niya ang hingal niya bago siya bumunot. Tumagas ang ilang katas niya mula sa butas nito.

Habang nagsusuot siya ng brief at robe ay humahalinghing nang parang koro ang kanyang mga deboto. Jakol pa rin ang mga ito nang jakol. Wala pa kasi silang pahintulot. Hindi pa tapos ang misa.

Nang tuluyang makapagbihis, ay nilahad ni Alfred ang mga kamay, “tapos na ang misa. Humayo na kayo at magpakasarap!”

Umugong ang mga halinghing, ungol at bulalas sa bulwagan. Parang mga hayop na sinagpang ng mga deboto ang isa’t-isa. Naghahanap ng makakantot at matsutsupa.

Bago siya tumalikod ay nawalan na ng malay si 080. At may isa nang malaking orgy sa bulwagan. 

Naglakad na siya pabalik sa kanyang opisina.

Pagka-check ni Alfred ng kanyang computer, nagulat siya nang makatanggap ng isang e-mail mula sa isang tao na matagal niya nang hindi nakakausap.

“Kapatid. Nakita ko ang ilan sa mga subs mo. Nagawi sila sa NBI. Nakilala kong sa iyo sila. Don’t worry, I already handled it. Ako na rin ang nag-aasikaso ng kaso. I got you.

PS. I should visit you soon. It’s been a long time.”