SNSA 04

ANG MGA KATRABAHO NI CHINO SA SPECIAL UNIT

Sampung minuto nang nakatayo si Chino sa harap ng full size mirror sa loob ng unit niya. Sinisipat niya ang sarili niya. Sa loob ng dalawang linggo ay malaki na rin ang pinagbago niya. Masmaayos na ang buhok niya. Mas makinis na ang mukha niya. Gumanda ng kaunti ang hulma ng katawan niya; kita iyon sa hapit ng kanyang plantsadong-plantsadong dark blue na polo barong nalong sleeve. May embroidery na gold na disenyo iyon. Diretso ang bagsak ng kanyang dark gray na slacks. Makintab na ang bagong leather shoes niya.

Naka-pin ang gold nameplate sa kaliwang dibdib niya: ESTACIO, Chino P.

Lunes. Alas sais y medya. Unang araw ng pasok ni Chino sa agency.

Mabilis na natapos ang Sabado’t Linggo ni Chino. Apat na bagay lang naman ang ginawa niya sa paglipas ng panahon niya sa unit na iyon: kumain, nagbuhat, natulog at nagmunimuni sa sinapit ng buhay niya. Ilang beses niyang inisip kung paano niya tatakasan ang kanyang kalagayan, pero lahat ng mga paraan na naiisip niya ay tila natutunaw dahil sa takot sa hindi mawaring kapangyarihan ng kanyang boss na si Sir Andres.

Kaya labag man sa kalooban ay tinanggap na lamang ni Chino ang nangyari at nagpasyang harapin kung ano man ang dala ng kanyang trabahong napasukan.

Pero isa pang bagay na bumabagabag sa kanya ay ang nakakalito niyang pagkakaroon ng atraksyon sa kanyang halimaw na amo. Maliwanag sa kanya na ang dalawang beses na nagawa nilang dalawa ay kabaklaan, at para sa kanya na pinalaki sa isang konserbatibong tahanan at baryo, hindi niya iyon matanggap. Ang pinagtatakahan din niya ay noon naman ay wala siyang libog sa kapwa niya kasarian. Alam niya na may kakaibang kasarapan siyang nadama sa mismong pagkakataong nagtatalik sila ng amo, ngunit pagkatapos ng pangyayri, kapag inaalala niya ay naririmarim siya.

“Ako pa rin ‘to,” sambit niya habang nakatitig sa sariling repleksyon.

Kinuha niya ang duffle bag na bigay sa kanya ng kompanya na naglalaman ng kanyang mga gamit. Bumuntong hininga siya at lumabas na ng kanyang unit. Habang dino-double-lock ang pintuan ng kuwarto niya ay may narinig siya na pagbukas ng pintuan. Napatingin siya sa kanan niya at nakitang bumukas ang pinto sa unit sa tabi ng kanya. Mula roon ay lumabas ang isang lalaki na may suot na kapareho niyang uniform at may dalang parehong duffle bag.

Nakita siya nito at medyo nagulat, “woy! Meron na palang nakatira diyan. Kaya pala may mga kaluskos akong narinig.”

Hindi nakasagot si Chino. Hindi naman niya alam kung ano ang sasabihin. 

Pagkasara nito ng pinto ay lumapit ito sa kanya. Nilahad nito ang kanang kamay, “ako si Jacob… Jacob Panilo. Bago ka sa special unit?”

Kinamayan niyo ito, “uhm. Oo. First day ko, Chino Estacio pala.”

Ngumiti ito ng maaliwalas, “nice. Ako naman siguro kakalagpas ko lang ng isang buwan."

Marahan niyang tinitigan si Jacob. Marahil ay nakita niya na ito sa gym noong tine-training siya ni Sir Andres doon. Masmaliit ito sa kanya ng isa o dalawang pulgada. Malinis ang crew cut nito. Tama lang ang kayumanggi ng kulay nito. Ang nagpaangat sa kaguwapuhan nito ay ang malalaki nitong mga mata at matangos na ilong. Medyo caucasian ang hitsura ng lalaki. Halata din sa suot nito ang magandang porma ng katawan. Welcoming ang aura nito at maliwanag ang ekspresyon ng mukha, tila madaling lapitan at kausapin.

“Sabay na tayo,” aya ni Jacob.

Matipid siyang ngumiti at tumango. Sabay silang naglakad patungo sa elevator. Bumaba sila at lumabas. Naglakad sila patungo sa kabilang building kung saan naroon ang security agency. 

Habang nasa tabi siya ng lalaki ay kung ano ano ang pumasok sa utak niya. Ang tantiya niya ay kaedad niya lang ito. Iniisip niya kung ano kaya ang ginagawa ng lalaking ito. Nagga-guard o nag-e-escort? Saan ito nanggaling? Katulad niya rin kaya ito na naipit lang din sa sitwasyong iyon? Sino na ang mga kumuha ng serbisyo ng lalaking ito? Ano kaya ang ginagawa nito kapag nandoon na sa eksena?

Madaming gustong tanungin si Chino sa lalaki. Ngunit hindi naman niya kaano-ano ito para usisain ng ilang mga personal na mga tanong. Pero hindi tulad niya na parang mabigat ang nararamdaman, kita naman sa aliwalas ng mukha nito na parang kinakaya naman nito ang mga pangyayari.

“Ano ba usually ginagawa kapag first day?” Sa wakas ay nakaisip si Chino ng medyo safe na tanong.

“Well, wala naman. Usually, wala pa agad na private client. Medyo orientation pa rin. May ilang mga paperworks,” eksplika nito, “flag ceremony lang tayo ngayon kasi Lunes, tapos punta lang tayo sa head quarters ng special unit. Baka magpapa-meeting lang si Sir Andres.”

Sa loob ng building ay dinala siya ni Jacob sa conference hall kung saan naroon ang mahigit isang daang empleyado ng security agency upang mag-flag ceremony.

“May bibilhin lang ako sa labas, Chino,” ani Jacob nang makalabas na sila ng hall, “dumiretso ka na sa HQ. Sundan na lang kita doon. Biometrics ang pagpasok doon.” Tapos ay tinuro nito sa kanya kung saan ang headquarters.

Pagdating ni Chino sa lugaw na sinasabi nito ay napansin niya na sarado ang fiber glass doors ng nasabing headquarters. Walang handle ang mga pintuan kaya nalito siya kung paano iyong bubuksan. Tumingin siya sa paligid kung paano pagaganahin ang pinto.

“Pssh. Tagal naman, oh, male-late na ‘ko, biometrics ‘yan. Tanga naman nito. Male-late na ‘ko sa kliyente ko,” sabi ng galit na boses sa likod niya.

Umikot siya at nakitang may lalaki sa likod niya na naka-special-unit na uniform din. Masmatangkad ito sa kanya, at malaki rin ang katawan. Parang persian ang features ng mukha nito.. Tinitigan siya nito ng masama.

“Oh, ano’ng tinitingin mo diyan?” galit na anas nito.

“Eh, bakit ang angas mo?!” galit niya ring sagot sa lalaki. 

Kahit noong mga huling araw ay mahina siya at nagpapailalim sa boss niyang si Sir Andres, ay marunong naman makipag-away si Chino. Dahil sa taglay niyang laki at lakas na nakuha sa pagmimina ay kinakatakutan din siya sa lugar nila. Kaya security guard ang sinunod niyang trabaho. Hindi niya nagustuhan ang ugaling pinapakita ng katrabaho niyang iyon at handa siyang makipagbugbugan para turuan ito ng leksyon.

Lumapit ito sa kanya at bumangga sa dibdib niya, “sino ka ba? Bago ka lang yata pero ang yabang mo. Tanga ka naman!”

Tinulak niya ito, “gago ikaw ang mayabang!”

Napamuglat ito sa ginawa niya at pumorma ng suntok, “aba, gusto mong mapuruhan, ah!”

Kinukuyom niya na ang mga kamay nang biglang may narinig sila sa gilid nila.

“Benjie. Nagsisimula ka na naman ng rambol. Pati bago dinadamay mo sa ka-badtripan mo sa mundo,” saway ng isang malalim boses.

Napatingin si Chino sa pinanggalingan ng boses. Galing iyon sa isang lalaki na naka-uniporme din katulad ng sa kanila. Pero higit na masmatangkad ito at masmalaki ang katawan sa kanilang dalawa. Litaw na litaw ang kaguwapuhan nito sa kaputian nito. Medyo chinito ito. Malinis ang mukha at gupit ng buhok nito. Medyo bata ang hitsura nito pero ang mature ng awra nito.

“Huwag kang makialam dito, Walter,” madilim na tugon ni Benjie na nakatingin pa rin sa kanya.

Hinawakan ni Walter ang braso ni Benjie, “hindi lang marunong ng biometrics, makikipagbugbugan ka na? Umagang-umaga, lunes na lunes, umayos ka. Gusto mong malaman ni Sir Andres ‘to, para puruhan ka ulit?”

Bumuntong-hininga si Benjie habang kumakalas hawak nito. Dumuro ito sa kanya, “tangina mo. Markado ka na sa’kin gago.”

Tapos ay binangga nito ang balikat niya tumungo sa pinto.  May pinindot ito sa gilid gamit ang hinalalaki tapos kusang bumukas ang dalawang glass door at pumasok na ito.

Bumaling si Walter sa kanya, “ikaw ba ‘yung bago? ‘Yung Chino Estacio?”

Tumango siya, “oo, ako ‘yon.”

Kinamayan siya nito, “Walter Dionisio. Dapat hindi mo na pinatulan ‘yon. Kapag nakipag-basag-ulo ka dito, mapupuruhan ka din.”

Gusto sana niyang sumagot sa sinabi nito nang, “nakakalalaki kasi, eh!” Pero ramdam nito na may authority ang pagkakasabi ng lalaki. Kaya ang nasabi na lang niya ay, “pasensya ka na. Hindi ko rin kasi alam ‘tong pinasok ko, eh.”

Tiningnan siya nito ng seryoso, “Basta kumilos lang tayo ng naaayon. Ako ang officer-in-charge, kapag wala si Sir Andres. Kaya kung may tanong ka, sa akin ka lang pupunta.”

Tapos ay tinuruan siya nito ng biometric na paraan na pagbukas ng pinto at dinala siya sa mesa nito.

——————————————————————————

Sa loob ng anim na oras ng trabaho, ang tanging ginawa niya ay manood ng mga computer at English tutorials. Tapos ay may mga in-encode din siyang mga datos mula sa logbook at inilipad iyon sa word document. Iyon daw ang tanging utos ni Sir Andres sa kanya para sa araw na iyon, ani Walter sa kanya.

Malaki ang headquarters. May maliit na lamesa at cubicle na para sa bawat isa sa dalawampung miyembro ng special unit. May opisina rin doon si Sir Andres bukod sa COO office nito. Pero nang araw na iyon ay dalawa lang sila ni Walter sa head quarters. Maagang nagpaalam ang mga miyembro sa officer in charge upang tumungo sa kanilang mga deployment. Kaya bukod kina Jacob, Benjie at Walter, wala na siyang ibang katrabaho na nakilala.

Nang matira silang dalawa, inikot siya ni Walter sa headquarters at sinabi sa kanya ang mga dapat niyang malaman at mga patakaran sa lugar na iyon. Sa dami ng mga bawal na sinabi nito, hindi niya na masyadong maalala ang lahat.

Gusto sana niyang magtanong tungkol sa actual na trabaho niya sa lugar na iyon, lalo na ‘yung tungkol sa pag-e-escort. Ngunit masyado ring busy si Walter sa lugar nito. Nakatutok ito sa computer screen at panay ang pagta-type sa keyboard. Hindi siya nito pinapansin. Minsan ay lalabas labas ito ng headquarters at dadaandaanan lang siya nito. Minsan naman ay tutungo ito sa CR at pantry at magtatagal doon.

Kabaligtaran ni Walter si Jacob na magiliw.

Ipinakita naman ni Chino na masigasig siya sa kung anoman ang ipinapagawa sa kanya. Ayaw din naman niyang masumbong siya ni Walter sa boss nila.

Ngunit nang hapon na iyon ay nagsimula na siyang dalawin ng antok. Nagdesisyon siyang tumayo mula sa kinauupuan at tumungo sa pantry upang ipagtimpla ng kape ang sarili.

Natagpuan niya si Walter sa pantry, nasa isang gilid iyon ng medyo malaking silid na iyon. May hawak itong lapis at may ini-i-sketch na kung ano sa isang parchment paper. 

Naisip ni Chino na pagkakataon na iyon para makausap niya ang lalaki. “Wow, nagdo-drawing ka pala. Ano ‘yan?”

Ngunit hindi siya pinansin nito. Hindi niya mawari kung hindi siya nito narinig, o masyado itong seryoso sa ginagawa, o ayaw lang talaga siya nitong kausapin.

Nagpasya na lang si Chino na hayaan ito. Yamot siyang nagtimpla ng kape. Mukhang wala talaga siyang mahihitang maganda sa trabaho niyang iyon. Hawak na niya ang mainit na tasa at palabas na ng pantry nang biglang nagsalita si Walter.

“Taga-Romblon ka ‘di ba?”

Napalingon siya, “oo. Bakit?”

Inabot nito sa kanya ang papel na tapos na ang guhit, “iyo na ‘to.” Seryoso pa rin ang mukha nito.

Tinanggap niya iyon at tiningnan. Sketch iyon ng gilid ng bundok na may mga minero na nagtitibag ng mga bato. Napamuglat siya. Napaganda ng pagkakaguhit nito. Sandaling bumuhos ang mga alaala ng hirap na dinanas niya sa lugar na iniwan niya.

“Ang… ang ganda nito,” manghang sambit niya, “salamat, Walter.”

Tumango lang ito at nagsabing, “balik ka na sa trabaho mo.” Tapos ay muli itong kumuha ng panibagong papel na guguhitan.

Sumulyap siya ng huli sa lalaki bago tuluyang lumabas at tumungo sa kanyang puwesto. Pinatong niyang patayo ang drowing sa gilid ng mesa niya. Tinitigan niya ito tapos bumaling sa pantry kung saan iniwanan niya si Walter.

Tumawang mahina si Chino. “Ang wirdo no’n.”

——————————————————————————

Natagpuan ni Chino ang sarili na nakatayo sa harapan ng sang unit sa condo, nakasuot siya ng puting shirt at pang-babang pantakbo. Nag-text si Sir Andres sa kanya noong hapon ng unit number na dapat niyang puntahan para noong gabing iyon. Marahil ay unit iyon ng boss niya. Wala naman itong sinabing dahilan kung bakit. Pero malamang ay muli na naman nitong gagamitin ang katawan niya.

Kaya bago siya tumungo sa kuwartong iyon ay nagbuhat muna siya sa gym, pampaalis ng stress sa katawan. Dumiretso siya pagkatapos sa kanyang unit at doon ay naligo at naglinis ng sarili nang maayos. Kinakabahan siya sa maaaring ipagawa ng amo sa kanya. Pero maskinakabahan siya na hindi na naman niya muling mapigilan ang sarili kapag nakanti na siya nito.

Ayaw niyang magustuhan ang pambababoy sa kanya.

Kumatok si Chino.

“Pasok.” Boses iyon ni Sir Andres mula sa kabilang side ng pintuan.

Pagkabukas niya ay bumungad sa kanya ang dalawang lalaki sa gitna ng salas ng two-bedroom unit ng amo. Ang isa sa kanila ay si Sir Andres na nakaupo sa sofa na nakatingin sa kanya. Nakasuot ito ng usual nitong puting hapit na t-shirt at jogging pants.

Ang isa pa ay si Walter na nakatayo sa gitna ng salas. Ngunit hindi katulad ng boss nila na balot sa damit, ang tanging suot lang nito ay ang prescribed na puting bikini briefs.

Nanlaki ang mga mata ni Chino. Napakaganda ng katawan ni Walter. Adonis ang dating nito, ngunit hindi katulad ng sa boss nila. Masasabing pang-fitness model ang katawan nito. Malaki, malaman at pumuputok ang mga muscles, ngunit hindi pang body-builder. Litaw na litaw ang perpektong hugis ng mga muscles nito. Kuwadrado at maumbok ang mga dibdib. Malapad at bilugan ang balikat. Malalaki ang braso, parehong biceps at triceps. Walo ang pandesal nito sa abs, at prominente ang obliques nito na nagpalitaw sa letrang “V” na pumapasok sa hapit din nitong briefs. Ang mga hita, maging ang mga binti nito ay malaman.

Maamo ang mukha nito at mukha pang bata. Maganda ang kutis nito. Mestiso at mamulamula. Medyo makintag na rin dahil sa manipis na layer ng pawis na marahil ay gawa ng medyo mainit na kuwarto.

Nanuyo ang lalamunan niya sa imahen ng wirdong katrabaho niya. Nakatingin din ang lalaki sa kanya. Isang minutong lumipas ang katahimikan na nagtatagisan lang sila ng mga titig.

“Ayos ba, Chino?” pagbasag ni Sir Andres sa katahimikan.

Napamuglat si Chino at napabaling sa kanyang amo na mapanuksong nakangisi sa kanya. Tila natutuwa ito na nakakakit siya sa lalaking nakahubad na kasama nila. Hindi siya nakasagot.

“Tinatanong kita, Estacio,” tila pagbabanta nito.

Naalala ni Chino na sapat na dapat ang isang sabi ng boss niya para tumugon siya. “Ayos po, Sir Andres.”

“I believe you’ve met Walter kanina,” lahad ng amo, “sabi niya sa akin focused ka naman sa trabaho mo kanina. Good job.”

Napatingin siya kay Walter. Blanko pa rin ang ekspresyon ng mukha nito, mula nung kanina pang umaga.

Tumayo si Sir Andres at may binigay sa kanyang folder na galing sa sofa. “Mukhang tama ang nakita kong potential sa’yo Chino. Pangalawang araw pa lang, na-book ka na agad at mukhang maraming nakapila. Mukhang ayos ang karera mo dito, Chino boy.”

Tinanggap lang niya ang folder. Umagos ang pinaghalong takot, pagkamuhi at hiya sa kanyang katawan.

Tapos ay tumayo ang boss sa tabi ni Walter. “Alam mo ba ‘tong si Walter, limang taon na sa akin nagta-trabaho ‘to. Ito ang pinakamaayos sa lahat ng special unit. Masunurin sa utos. Hindi tamad. Hindi reklamador. Walang arte. Siya ang pinaka maayos ang katawan, inaalagaan niya talaga. Magaling siya sa security, at siyempre magaling din siya sa pag-aalaga ng mga kliyente. Kaya nga siya ang pinakapinagkakatiwalaan ko sa unit.”

“Salamat, Sir Andres,” mahinang sambit ni Walter.

“Papakita ko sa’yo kung paano magtrabaho si Walter, para ma-inspire ka para sa first deployment mo,” ani Sir Andres habang pinapatong nito ang kamay sa kanang dibdib ni Walter. Nilamas nito ang maumbok na laman, tapos at pinisil-pisil ang utong.

Agad na nagbago ang mukha ni Walter. Nagsimula itong malukot dahil sa sarap na nadarama, habang patuloy na nilalamas ng boss nila ang pecs nito, pababa ng abs. Umungol ito nang tumungo ang kamay at pumisil sa bukol nito.

Napansin ni Chino na matigas na ang sandata sa loob ng briefs ng lalaki mula nang pumasok siya doon. Pumipintig iyon sa hawak ng kanilang amo.

“Sampolan mo nga, Walter,” hikayat ni Sir Andres.

Humarap si Walter sa bodd at hinalikan ito. Mapusok ang halik na iyon. Kita ni Chino ang paglingkis ng mga dila ng isa’t isa at kung paano sinisipsip ng dalawa ang labi ng isa’t-isa. Rinig niya ang ang laway at paghinga ng dalawa, lalo na ni Walter na nakapikit pa ang mga mata. Napayakap din ito sa malaking bulto ng amo.

Kinabig ni Sir Andres ang kahalikan. Nakaharap na ang likuran ni Walter kay Chino. Namangha siya sa porma ng likuran ng lalaki. Malapad ang mga dibdib, at kita ang mga linyang naghihiwalay sa matatatag back muscles nito. Kita niya ang dalawang dimples sa ilalim ng spine nito. Malaki, bilugan at mamasel ang mga puwet nito, Sa sobrang umbok niyon ay hindi nakalapat ang pang-itaas na garter ng brief sa likod nito, at kita ang hiwa sa gitna ng dalawang burol na iyon.

Kita ni Chino ang pagkaliwa-at-kanan ng ulo ni Walter na tila sinisibasib ang labi ng kapareha. Samantalang naglakbay naman ang kamay ng boss sa malapad na likuran nito. Humagod ang mga iyon pababa hanggang sa pumasok ang isang kamay nito sa ilalim, tapos ay tila may pinindot mula sa loob.

“Ahh, shit sarap!” sambit ni Walter. Mabigat at malalim ang boses nito.

Napalunok si Chino nang marinig ang boses nito. Nagsimulang mag-apoy ang kalooban niya.

Bumaba ang mga kamay ni Walter at hinablot ang t-shirt ng kahalikan. Tapos ay mabilisan nito iyong hinatak pataas.

Muling naaninag ni Chino ang bodybuilder na katawan ng amo. Ang gandang pares ng nasa harapan niya. Isang tamang matipunong wirdong lalaki at isang malaking halimaw.

Unti-unting binaba ni Walter ang ulo sa leeg ng boss. Pinupog nito ang halik ang balat nito sa dibdib, tapos ay sinispsip nito ang magkaparehong utong. Tapos ay dinilaan din nito ang kilikili pagkatapos amoy-amoyin. Bumaba ang pagbobrocha hanggang sa abs. Tapos ay tuluyan na itong lumuhod. Hinatak nito ang jogging pants pababa. Nginudngod nito ang mukha sa bukol sa brief ng amo, na napaungol. Ang mga kamay ni Walter ay tumaas at muling humimas sa dibdib ng boss.

Matapos ang ilang minuto ay binaba ni Walter ang brief ng amo. Umalpas ang malaking burat mula sa loob. Nang maibaba ng husto ang puting, manipis na tela ay hinawakan nito ang sandatang nasa harapan. Dinikit nito ang mukha sa katawan ng titi, tila dinadama ang init at katigasan niyon. Sinalsal nito ang kahabaan ng sandata bago tuluyang isinubo. Walang pagdadahan-dahan ang ginawang pag-blowjob. Mabagal ngunit diredirecho nitong binaon ang tarugo sa sarili nitong bibig. Nagtaas-baba ang ulo nito sa alaga ng amo. Mabagal noong una, pabilis nang pabilis.

“Ahh… Putaragis. Ikaw talaga ang hari ng chupa, Walter,” nagdedeliryong puri ni Sir Andres.

Nakanganga lang si Chino sa tinutunghayan niya. Lalo siyang namangha sa eksena nang tumagilid si Sir Andres upang lalo niyang makita ang pagsuso ni Walter. Mahusay ito. Swabe at tila hindi sumasabit. Matagal nang sumusubo pero tila hindi napapagod. Sumisipsip na parang may pagkauhaw.

Dumako rin si Walter sa dalawang malaking betlog ng amo. Nginata nito ang balat bago pinasok sa bibig ang tig-isang bilog. Habang nakikipag romansa sa yagbols ng boss ay muli nitong hinablot ang titi at sinalsal iyon nang mabilis.

“Tangina, Walter. Sandali. Sa sobrang galing mo, baka labasan ako. Kailangan pang makita ni Chino kung paano ka mangabayo,” bulalas ni Sir Andres.

Napamuglat si Chino nang marinig ang pangalan niya. Nakaramdam siya ng hiya.

Niluwa ni Walter ang bayag na sinisibasib. Hinubad nito ang sariling brief.

Si Sir Andres naman ay umupo sa sofa.

Sumunod si Walter. Kumuha ito ng condom mula sa drawer at sinuot iyon sa nakatayong alaga ng boss. Kumuha ito ng bote at pinisil iyon sa taas ng burat, may lumabas na malagkit na substance. Lubricant. Umakyat ito sa sofa at tumayo.

Napagitnaan si Sir Andres ng dalawang paa ng security guard. Unti-unti nitong tinupi ang mga tuhod at umupo pababa sa kandungan ng amo. Hinawakan nito ang naghuhuminding sandata habang tinatapat iyon sa butas niya.

“Ah… Ah… Ahhhh! Shiiiit!” mahabang bulyaw ni Walter habang ibinabaon sa sarili ang tarugo ng amo sa loob lamang ng limang segundo. Hindi muna ito gumalaw agad. Hindi nagtagal ay nagsimula na itong umindayog sa titing inuupuan. Pabilis nang pabilis.

“Ahhh… Ohhh… Walter, wala kang kupas!” komento ni Sir Andres habang sinasalubong ng kadyot ang pagbaba ng puwet ng guard.

Nagsimula na ring umungol si Walter habang bumibilis ang pagsakay sa burat nito. “Ah. Shit. Fuck. Ahhh!” Nakatingala ito at tirik ang mga mata. Matigas din ang burat nito at nagkakalat ng pre-cum sa katawan ng dalawa.

Napaakap si Sir Andres sa lalaki. Kinabig nito si Walter papalapit. Nagtama ang labi ng dalawa at nauwi sa laplapan habang nagkakantutan.

Ramdam ni Chino ang sobrang pagkabasa sa kanyang crotch area. Ang dami nang precum na umagos mula sa kanyang matigas na burat na nakulong sa napakasikip na brief at jogging pants. HIndi na pantay ang paghinga niya. Nababaliw na yata siya sa eksenang nasa harapan niya.

Si Sir Andres, muling umaangkin ng isang astigin na lalaki na handang pagsilbihan ito, at magpagamit dito.

Pero higit sa lahat ay si Walter, ang wirdo at lalaking-lalaking katrabaho, na napakaguwapo at napakaganda ng katawan at walang bahid ng kabaklaan o kalamyaan, at sobrang wirdo at tahimik, ay marahas na tinutusok nang malalim ang sarili sa sandata ng amo.

Higit pa doon ay lahat ng iyon ay ginawa ni Walter nang may pagkusa at walang pag-aalinlangan. Walang pandidiri sa mukha nito. Mukhang hindi naman ito umaarte ng pagkasabik at pagkasarap sa ginagawang pambababoy sa sarili.

Habang nakikita niya ang paglabas masok ng burat sa loob ng katrabaho, ay nakaramdam ng kati sa sariling puwet si Chino. Naalala niya ang pakiramdam ng pagkantot sa kanya.

Napupunit ang diwa ni Chino. Bakit siya namamangha at nasasabik sa kahayupang nangyayari sa harapan niya? Nagtatalo ang sip niya kung sino ang gusto niyang palitan sa eksena na iyon: si Walter ba o si Sir Andres?

Tuloy tuloy ang ungol ng dalawa. Sandaling kumalas si Sir Andres sa halik at asar na nagsalita sa kanya, “hoy Chino, bitawan mo ‘yang burat mo. I-save mo ang tamod mo para sa kliyente bukas.”

Napasinghap sa hangin si Chino. Hindi niya namalayan na mag-isang tumungo ang kamay niya sa bukol niiya at hinimas na niya ang sariling katigasan. Binitawan niya iyon. Nagsimulang sumakit ang puson niya.

“Sir… Ahhh puwede na ba ako’ng magpalabas?” tanong ni Walter.

“Sige!” pagpayag ni Sir Andres.

Hinablot ni Walter ang sariling burat tapos ay sinalsal ito habang lalong rumarapido ang pagkabayo nito sa sandatang sinasakyan.

“Ahhhhhhhhhh… Shhhiiiiit!” sigaw ni Walter habang pumupulandit ang katas nito sa gitna ng katawan ng dalawa.

Nang matapos ang anim na putok, tinulak ni Sir Andres ang guard. Napaluhod ito sa sahig.

Tinanggal ni Sir Andres ang condom at jinakol ang sarili. Sumigaw ito ng, “putaragis!” tapos ay nagpalabas sa dibdib ng nakaluhod na si Walter. Sa dami at lapot ng katas, nakulayan ng maraming drops ng puti ang makinis at namumulang batak na torso ni Walter.

Nakapikit lang si Walter at nakanganga. Tila naghahabol pa ito ng hinihinga habang hinihintay na mahimasmasan.

“Makakaalis ka na, matulog ka ng maaga. Ayusin mo ang trabaho mo bukas!” utos ni Sir Andres, “huwag kang magpapalabas. Ipunin mo ‘yan para sa kliyente bukas."

Natauhan si Chino. Sumulyap siya ng isa pa sa pawisan at natamurang si Walter. Tapos ay tumalikod na siya at humangos palabas ng unit. Agad siyang tumungo sa elevator at sumakay.

Sumandal siya pader ng elevator. Napapikit siya ngunit hindi mawala ang mga imahen, alaala at libog sa isipan niya.

Basag na basag na ang pagkatao, pag-iisip at pagkalalaki ni Chino. Kung makakatulong iyon sa unang assignment niya para sa kinabukasan, hindi niya alam.