HMBS 11

UNANG MAJOR ASSIGNMENT NINA ROYCE

Huwebes ng gabi.

Sa mainit na usok ng shower room, kinukuskos ni Royce ang bawat hibla ng pawis at sabon sa balat. Matapos ang isang buong araw ng volleyball practice, ramdam niya ang kirot sa mga kalamnan—pero higit pa roon, isang mas malalim na pag-init ang kumakain sa kanya. Habang dinadampian ng bula ang dibdib, braso, at tiyan, bumabalik sa kanya ang mga eksena mula noong Martes.

Sumilay sa isip niya ang imahe ni Congressman Neville: ang baritonong boses, ang pawisang dibdib, at ang makapangyarihang aura habang naka-neon green thong lang ito. Parang pelikula sa utak niya ang bawat sandali: ang sikip ng lagusan, ang tunog ng bawat pagbaon, ang panginginig ng katawan ng politiko habang sinasalubong ang mga ulos niya. Naalala niya kung paano niya napaungol ang isang taong hinahangaan ng bayan. Isang lalaki na dati ay tinitingala lang niya sa TV, pero ngayon ay literal na nakabaon sa ilalim niya, umuungol sa kanyang pangalan.

Hindi lang iyon simpleng kantot. Isa iyong pahayag ng lakas. Ng kapangyarihan. At higit sa lahat, ng pagtanggap niya sa bagong pagkatao na unti-unting hinuhubog ni Prof. CV sa kanila.

Ngayon, habang binabanlawan niya ang kanyang katawan, napapangiti siya sa salamin. “Shit,” bulong niya sa sarili, “ibang klase na ako ngayon.” Pero kasabay ng ngiti, may bakas ng pagkalito.

Kung gagamitin nga niya ang mga natutunan sa klase—ang sining ng strategic seduction, ng sexual sin—saan niya iyon gagamitin? Hindi niya gustong maging professional volleyball star; wala namang pera roon. Hindi rin niya alam kung anong negosyo ang papasukin niya. At kahit gustuhin pa niyang patunayan ang sarili sa pamilya, hindi niya alam kung paano dahil too late na para makapasok sa basketball career.

Habang sinasabon ang hita, napabuntong-hininga siya. “Siguro malalaman ko rin ang direksyon ko… may panahon pa naman.”

Pagkatapos magbanlaw, sinuot niya ang itim na silk bikini briefs na binigay ni Prof. CV noong isang klase. Dumulas iyon sa balat niya, parang ikalawang balat—malamig, masikip, nakakalibog. Huminga siya nang malalim habang tinititigan ang sarili sa salamin.

Tinapis niya ang tuwalya. Kahit libog na libog na siya sa sariling repleksiyon, pilit niyang kinokontrol ang sarili. Hindi rin puwedeng makita ng iba na tinitigasan siya sa presensya ng mga athletic na teammates. Alam niyang bawal ang careless release, isang aral na paulit-ulit na binibigay ni Prof. CV: “Ang sinumang hindi marunong mag-imbak ng lakas ay walang kakayahang magpalaya ng lakas.”

Pagbukas niya ng pinto ng cubicle, tumambad si Chaucer, ang volleyball captain. Naka-pulang briefs lang ito, basang-basa pa, at prominente ang bawat hibla ng muscle sa ilaw ng locker room. Ang umbok sa harap ng brief nito ay malaki, mabigat, at buhay.

Nakangiti si Chaucer, pero iba ang titig: sadyang matalim.

Tumingin ito pakaliwa, pakanan, at nang masigurong walang tao ay tumulak ito papasok sa cubicle. Mabilis. Walang salita. Sinara ang pinto.

Si Royce, nabigla man, ay napako lang sa kinatatayuan. Ang hangin sa cubicle ay biglang naging masikip, mas mabigat. Ang amoy ng sabon at pawis ay halo sa pagitan ng linis at libog.

Lumapit si Chaucer, halos magdikit na ang mga dibdib nila.

“Week five na kayo sa klase, ‘di ba?” bulong nito, halos gumagapang sa tenga ni Royce.

Tumango siya. “Kay Prof. CV? Oo…”

Ngumiti si Chaucer, mabagal at puno ng pahiwatig. “So I guess... converted ka na.”

Bumilis ang tibok ng puso ni Royce. Totoo naman. Sa limang linggo ng klase, parang binasag ni Prof. CV ang dating moralidad niya at binuo siya muli sa anyo ng isang lalaking walang takot sa libog at kapangyarihan.

Bago pa siya makasagot, dumulas ang labi ni Chaucer sa kanya. Malambot. Marubdob. Mapang-angkin.

At doon, tuluyang umagos ang kuryente sa katawan ni Royce. Sa wakas, ang lalaking matagal na niyang pinapantasya, ang kapitan nilang tinitingala ng lahat, ay nakadikit na sa kanya. Ang halikan nila ay mabagal sa simula, halos maingat, pero unti-unting naging agresibo. Ang mga labi nila’y naglalaban, nag-iipitan ng hininga, nagsusugpong ng init.

Nakapikit si Royce, pero malinaw sa isip niya ang bawat sensasyon: ang dulas ng pawisang balat ni Chaucer, ang tigas ng dibdib nitong dumidiin sa kanya, ang init ng hininga sa pagitan nila.

Ang mga daliri ng kapitan ay gumapang sa likod niya, paikot, pababa, hanggang sa dumapo sa matambok niyang puwet. Hinimas iyon, pinisil, at marahang binuka.

Si Royce naman ay hindi na rin nagpakipot. Dinakma niya ang puwet ni Chaucer. Matigas, bilugan, matigas at malaman. Ang bawat kislot ng muscle ay ramdam niya. Ang mga ari nilang parehong matigas ay nagkikiskisan sa pagitan ng manipis na tela ng kanilang brief.

“Fuck…” bulong ni Chaucer, halos hindi marinig.

Saglit siyang umatras, humihingal. Dinilat ang mga mata, ngumiti, tapos ay muling hinalikan si Royce, ngayon ay mas marahas.

Ang mga katawan nila ay gumagalaw sa masikip na cubicle na halos ikabasag ng salamin. Dumidikit ang mga dibdib, ang mga abs, ang mga hita. Ang basang balat ni Chaucer ay dumudulas sa kanya.

Inabot ni Chaucer ang umbok ni Royce sa ilalim ng tuwalya. Hinaplos, pinisil, tapos ay marahang kiniskis sa palad niya.

“Shit… ang tigas mo,” bulong nito.

Napasinghap si Royce. Ang init ng kamay ni Chaucer ay parang apoy. Parang gustong masunog ang lahat ng pag-aalinlangan sa loob niya. Pinakislot niya ang kargada sa palad nito.

“Tagal kong tiniis ‘yan,” bulong ng kapitan, halos nakadikit ang labi sa tenga niya. “Matagal na kitang gustong tikman, mula pa nung nalaman kong ikaw ang napili ni Prof. CV.”

Kinagat ni Royce ang labi niya, pilit pinipigilan ang ungol. “Ahhh... Ikaw rin. Pero… ituloy natin sa bahay? Delikado dito.”

Ngumiti si Chaucer, hinaplos ang pisngi niya gamit ang hinlalaki. “I’d love that. Pero hindi ngayon. Wala pa kayong clearance.”

Huminga ito nang malalim, tapos ay kumindat. “Besides… may iba akong pupuntahan. May naghihintay na sa akin sa parking lot. Confidential.”

Alam agad ni Royce kung ano ang ibig sabihin noon. Isa na namang “mission.” Isa na namang benefactor o mentor. Isa na namang adventure sa pang-aakit para sa tagumpay.

Nagtagal pa ang titigan nila nang malalim, may halong panghihinayang at pagnanais.

Bago tuluyang lumabas si Chaucer, hinapit siya nito para sa isang mabilis na smack sa labi. Mabilis, pero sapat para iwan ang kilig at init sa loob ng dibdib ni Royce.

Paglabas niya ng cubicle, binigyan siya ng isang makahulugang sulyap, sabay ngiti.

Tapos ay tuluyang naglakad palayo si Chaucer, hubog ang likod, bakas ang lakas, at basang briefs na pulang-pula sa ilalim ng liwanag.

Pagdating ni Royce sa locker area, mainit pa rin ang pakiramdam niya. Dahil sa init na dulot ng mga labi ni Chaucer, ng bawat dampi ng balat, ng halik na hanggang ngayon ay nakatatak pa rin sa kanyang labi. Pinilit niyang itago ang pagka-flustered, pinakalma ang hinga, at tinabunan ng tuwalya ang bahagyang bakat pa ring bukol sa harapan.

Sinimulan niyang magbihis. Mabilis, medyo panicked. Isinuot niya ang loose na training shorts at ang varsity hoodie niya, pero sa loob, suot pa rin ang itim na silk briefs na kumakapit sa balat niya. Gusto niyang umuwi agad—i-jajakol na lang niya sa bahay ang nabiting eksena kay Chaucer. Sa isip niya, paulit-ulit ang eksena ng kapitan: ang pulang brief, ang nakakalokong titig, ang mahigpit na akap, at ang amoy ng basang pawis.

Ngunit paglabas niya ng locker room, biglang bumigat ang hakbang niya.

Nakatayo sa tapat ng hallway si Prof. CV—ang karismatikong propesor nila sa Success Studies—kasama ang isang lalaking ayaw na ayaw niyang makita. Si Hansel.

Ang propesor ay naka-business casual as usual na parang hinugot sa isang high-end men’s magazine: fitted black slacks na kumakapit sa puwet at hita; puting dress shirt na bahagyang nakabukas sa dibdib at gray blazer na may sleek na texture.

Si Hansel naman—ang kanyang karibal—ay presko pa rin kahit gabi na. Nakapolo pa rin ito sa uniporme. Guwapo, maangas, at halatang sanay sa pansin ng mga babaeng nababaliw dito. Pero ngayong gabi, halatang busangot ang mukha nito, lalo na nang magtagpo ang mga mata nila.

Naalala ni Royce ang eksena noong Martes—ang klase kung saan siya ang piniling makipag-demo kina Prof. CV at Congressman Neville. Kitang-kita niya noon ang pagkayamot ni Hansel, lalo nang siya ang binigyan ng pagkakataong makasama ang idol nitong politiko. Hanggang ngayon, parang dala pa rin ng lalaki ang sama ng loob.

“Royce, Hansel,” tawag ni Prof. CV, sabay senyas para lumapit sila. “Perfect timing.”

Lumapit si Royce, pilit pinapakalma ang sarili. Habang nakatayo sa harap ng propesor, ramdam niya ang nakaka-intimidate na presensiya nito, ang halimuyak ng mamahaling cologne na may halong natural na amoy ng katawan.

“Before our next meeting on Tuesday,” panimula ni Prof. CV, “you’ll all have your first major assignment. This will be done by pair.” Tumingin ito sa clipboard na hawak, tapos ngumiti. “The pairs are as follows: Toma and Panfil, Pender and Zim, and…” tumigil ito sandali, bago tinitigan si Royce at Hansel, “…Royce and Hansel.”

Sabay silang napatingin sa isa’t isa. Parehong iritado. Parehong halatang hindi matutuwa.

Si Hansel ang unang nagsalita, “Seriously, Prof?”

Ngumiti lang si Prof. CV. “Yes, seriously. I pair people strategically. Consider this part of your growth.”

Tahimik si Royce, pero sa loob-loob niya, gusto niyang magreklamo rin. Kung may taong pinakanaiinis siya sa klase, iyon ay si Hansel—ang self-proclaimed alpha na laging pabida. Pero kilala na niya si Prof. CV. Mas alpha ito sa kung sino mang lalaki.

Nagpatuloy ang propesor, “Each pair will receive a mission this weekend. Details will be given tomorrow morning. I expect you both to come to my office during your mid-morning break. We’ll do a pre-briefing and I’ll give you your case file. Don’t be late.”

Nagkatinginan ulit ang dalawa, mga matang nagbabanggaan ng yabang at libog. Si Hansel, nakataas ang kilay, halatang may pang-uuyam. Si Royce naman sinabayan ang angas ng kalaban.

Hinawakan ni Prof. CV ang balikat nilang dalawa—isang kamay sa bawat isa. Mainit ang palad nito, matatag ang grip, at mabigat. “I expect the two of you to do good,” sabi nito, mababa ang boses, parang may halong babala at hamon.

Pagkatapos noon, naglakad na ito palayo, marahang binabawi ang kamay.

Nang sila na lang ni Hansel ang natira, pareho silang tahimik sa loob ng ilang segundo. Ang pagitan nila ay puno ng tensyon.

Binasag ni Hansel ang katahimikan. “Bakit sa lahat ng tao, ikaw pa natapat sa akin?”

Ngumisi si Royce, sabay ng isang mapanuksong tono. “Ewan ko. Baka kasi hot na hot ka sa akin.” Pero may inis pa rin

“Gago. Kadiri,” balik ni Hansel, "libog lang 'yun gago. Masmasarap 'yung classmates natin kesa sa'yo." Pero hindi nakaligtas sa paningin ni Royce ang mabilis na sulyap nito sa shorts niya sa umbok na, kahit pinilit niyang itago, ay halatang buhay na buhay pa rin. Andoon pa rin ang bakas ng init na ginawad sa kanya ni Chaucer kanina.

Namula si Royce. Putangina, naalala niya bigla kung gaano kagaling tsumupa si Hansel noong unang demo niya. At kung paano nagiging matinding atraksyon ang rivalry nila sa konteksto ng sex. Para bang muling sumiklab ang sensasyon. Nagpalinga siya, umiwas ng tingin. “Bukas na tayo magkita. Pagod na ako. Magpapahinga na ako.”

Tumawa si Hansel, ‘yung malutong at mayabang na tawa. “Gago. Weak ka talaga. Kaya nga pang volleyball ka lang.”

Hindi na ito sinagot ni Royce. Tinalikuran niya ito at naglakad palayo, kahit ramdam niyang nakasunod pa rin ang mga mata ni Hansel sa kanya.

——————————————————————————

Saktong alas-diyes ng umaga nang marating ni Royce ang Room 1201 sa West Building. Isa ito sa mga parte ng kampus na hindi pa niya napupuntahan—madalas kasing puno ng mga faculty offices at research centers, kaya hindi niya akalain na doon pala nag-o-opisina si Prof. CV.

Habang naglalakad siya sa hallway, napansin niya agad ang katahimikan ng lugar. Malinis, malamig, at amoy disinfectant na may halong leather polish. Sa reception area ay may sekretaryang naka-uniforme na agad siyang sinalubong ng ngiti.

“Sir Viterbo? You have an appointment with Professor Contraverde?”

Tumango siya. Itinuro siya nito sa isang pintuang walang pangalan.

Pagbukas niya ng pinto, muntik siyang mapahinto.

Sa halip na tipikal na opisina, ang bumungad sa kanya ay isang pribadong gym—maluwang, may salaming dingding, at kumpleto sa mga modernong equipment. Amoy linis at metal, at sa speaker ay marahang umaalingawngaw ang isang classical instrumental.

Pero ang mas nakakagulat ay ang dalawang taong nandoon.

Una, si Prof. CV mismo. Nakasuot ng silver posing suit, kumikislap sa ilaw ng gym. Ang balat nito ay makintab sa body oil, bawat uka ng abs at cut ng pectorals ay parang inukit. Sa bawat galaw ng propesor, gumagalaw din ang mga muscle lines na parang may sariling buhay.

Sa tabi niya ay si Hansel, halos hubad din sa asul na jockstrap. Pawisan na ito, halatang nasa gitna ngpagwa-warm up. Matigas ang panga, mahigpit ang braso, at ang pouch ng suot nito ay bahagyang basa ng precum. Tila hindi man lang alintana ni Hansel na nakikita siya ni Royce, sanay na, kampante, at laging may bahid ng kayabangan.

“Good, you’re here,” bati ni Prof. CV, hindi inaalis ang mata sa salamin. “Workout tayo habang nag-uusap.”

Napakamot si Royce. “Uh, Prof, maghuhubad din po ako?”

Tumawa ang propesor, mababa at confident. “Whenever we’re in learning and mission mode, yes. Wala tayong hiya sa loob ng prosesong ito.”

Wala nang nagawa si Royce kundi sundin. Binaba niya ang bag, hinubad ang uniporme, hanggang sa ang natira lang ay ang puting jockstrap. Habang inaayos niya ang garter sa bewang, napansin niyang unti-unting nawawala ang hiya niya; isang buwan na rin niyang nararanasan ito, at tila natural na lang maging hubad sa presensiya ng propesor. Gayunman, hindi pa rin niya mapigilang tumaas ang ereksiyon niya dahil sa lamig ng air-conditioning at sa tanawing kaharap niya.

Si Hansel naman, nanatiling malamig ang tingin. Pero may kakaibang lapot.

“Let’s stretch first,” utos ni Prof. CV.

Sinundan nilang dalawa ang bawat galaw. Si Royce, bagaman sanay sa stretching ng volleyball, ay hindi pa rin makapaniwala kung gaano ka-fluid at graceful si Prof. CV kahit sa pinakamahirap na pose.

Nag-simula sila sa forward fold, sabay inhale-exhale. Ang propesor, naka-lean nang diretso, halos dumikit ang dibdib sa hita. Kita ni Royce ang tensyon ng likod nito, bawat himaymay ng muscle, at ang kintab ng langis na kumikislap sa ilaw. Sumunod sila sa lunges at arm extensions. Mga simpleng galaw pero sensual sa paraan ng pag-execute ng propesor.

Minsan ay sumulyap si Royce sa gilid. Si Hansel ay pawis na pawis na, nakayuko, nangingintab ang balat sa ilaw. Ang guhit ng abs nito ay mas lalong lumalim habang nag-stretch. Nahuli niyang napapatingin din ito kay Prof. CV, sabik na ilang.

“Okay,” sabi ng propesor pagkaraan ng ilang minuto. “Let’s lift.”

Dito nagsimula ang training-lecture. Habang nag-bubuhat ng dumbbell curls at bench presses, nagsimulang magpaliwanag si Prof. CV, tila walang kahirap-hirap kahit nagpapawis.

“Madalas,” aniya, “ang mga tunay na tagumpay ay nangyayari sa mga lihim. Sa mga kwarto kung saan dalawa o tatlo lang kayo. Sa mga pagkakataong pribado. Often, success happens in private. Many of your most crucial encounters won’t be public… they’ll be secret, behind locked doors.”

Pumihit ito, nakatingin sa kanila habang nagha-hamstring stretch, at dagdag pa:

“But sometimes, you’ll have to perform with others. You’ll have to please men you don’t like. Serve those who oppose you. Seduce rivals, control your envy, and turn it into power.”

Tumama ang tingin ng propesor sa kanilang dalawa. “Royce. Hansel. You hate each other, don’t you?”

Tahimik. Walang umimik.

Tumingin siya kay Hansel. “Minsan, you’ll have to make pleasure with your rival. Use that tension. Rivalry creates energy—libido, focus, drive. Channel it.”

Si Hansel, bagaman seryoso, napakagat ng labi.

Kinkinita naman na ni Royce na mangyayari ito. Sinuko na niya ang pagkalalaki niya. At iisang maliit na mundo ang ginagalawan niya at ni Hansel sa klaseng iyon.

Habang nagpapatuloy sila, napansin ni Royce ang kagalingan ni Prof. CV sa pagbubuhat. Kahit heavy weights na, perpekto pa rin ang form. Walang panginginig. Bawat rep ay eksaktong kontrolado. Minsan ay tatapik ito sa balikat ni Royce para itama ang posture—isang dampi lang pero sapat para maghatid ng kuryente.

Si Hansel naman ay todo rin sa buhat, parang gustong patunayan na mas malakas ito. Pinapansin ni Royce na tumataas ang bigat ng plates tuwing titingin ito sa kanya, parang sinasadya. Naiinis si Royce, pero imbes na humina, mas lalo siyang ginaganahan.

Sa pagitan ng bawat set, ipinasok ni Prof. CV ang mas malalim na sermon.

“Sexual intelligence is strategic intelligence,” paliwanag nito. “Sometimes, the man you hate is the key to your next level. Hindi mo kailangang mahalin, pero kailangan mong maunawaan kung paano gumagana ang katawan niya—paano ito mag-respond, paano ito bumibigay.”

Habang nagsasalita ito, bumubuhat ng barbell row—nakahubad na halos, at sa bawat galaw ng likod ay kitang-kita ang pag-flex ng muscles. Namamawis ito nang husto, pero ang pawis ay parang likido ng kontrol, hindi ng pagod.

Nanginginig ang hininga ni Royce. Tumitingin siya sa salamin. Nandoon silang tatlo—tatlong batak, pawis, halos hubo’t hubad. Ang mga katawan nila ay parang mga eskulturang umuusal ng iisang wika.

Pagkaraan ng isang oras, tumigil si Prof. CV. Lahat sila ay basang-basa na sa pawis, humihingal, pero alerto. Nakatayo silang tatlo sa harap ng salamin, nakahanay, parehong naka-jockstrap at posing suit.

“Fuck…” mahinang sabi ni Hansel, halos bulong. “Ang seksi nating tatlo…”

Sumang-ayon si Royce, napalunok. “Shiiit…”

Ngumiti si Prof. CV, “Power isn’t just built here,” sabi nito habang nagfa-flex, “it’s performed, embodied, and offered.”

Sumasabay sa classical music ang baritono at cerebral na boses ng propesor.

Nag double biceps pose si Prof. CV., may yabang ang katawang gawa sa marmol. “Well,” sabi nito, sabay hinga, “that was a good warm-up. I’ll give you the case after the consultation.” Ibinaling nito ang tingin sa dalawa. “But first…” ngumiti ito ng pilyo, “pag-practice-an niyo muna ako.”

Basang-basa pa ng pawis ang katawan ni Royce habang humihinga nang malalim sa gitna ng tahimik at malamig na gym. Ramdam niya ang init ng adrenaline at libog na sabay-sabay sumiklab sa ugat. Hindi na niya alam kung anong nagtulak sa kanya—paghanga, kapusukan, o matinding kompetisyon—pero bago pa siya makapag-isip, siya na mismo ang humatak kay Prof. CV at siniil ito ng matinding halik.

Mainit. Mabangis. Pawisan ang mga labi ng propesor at amoy-lalaking singaw ng katawan nito ang gumigiba sa katinuan ni Royce. Tumutunog ang bawat pagdikit ng labi nila, naglalaban ang mga dila, at ramdam niya ang tigas ng dibdib at abs ng propesor na parang marmol sa ilalim ng kamay niya.

Kita ni Royce, sa pagitan ng mga sandaling nakabukas ang mata, ang ekspresyong naiinis ni Hansel. Napapansin niyang gigil ito habang pinapanood silang dalawa. Kaya mas lalo niyang idiniin ang halik, sinapo ang mabigat na umbok ng silver posing suit ng propesor, at pinisil iyon nang madiin. Ramdam niya ang matigas at mainit na laman sa ilalim ng makintab na tela. Kumikislot ang tarugo sa loob, tumatagas ang precum.

Habang abala siya sa mga labi ng propesor, si Hansel naman ay umikot sa likuran at sinimulang haplusin ang malapad na likod nito. Dumulas ang mga palad nito hanggang sa umabot sa matambok na puwet nito, nilamas iyon na parang gustong sakupin ang atensyon ng propesor.

“... Prof...” mahinang ungol ni Royce nang humiwalay sa halik.

Hinawakan ni Prof. CV ang kanyang baba at ngumisi. “Royce, keep that fire. Ang sarap mo kapag nag-i-initiate ka.”

At bago pa siya makasagot, si Hansel naman ang sinunggaban ng halik ng propesor. Mas hayok, mas marahas. Gumalaw ang katawan ni Hansel, umaakyat ang isang binti sa balakang ng propesor habang nagkakabuhol ang mga dila ng dalawa.

Nakatitig lang si Royce sa salamin sa harap. Nakikita niya ang dalawang lalaking halos magdikit ang katawan, parehong maskulado, parehong nangingintab sa pawis. Umuumpog ang mga bukol ng mga ito sa pagitan ng mga halik. Lalong uminit ang dugo niya.

Hindi niya natiis. Lumuhod siya sa likod ng propesor at dahan-dahang binaba ang likod ng silver posing suit. Bumungad sa kanya ang makinis at bilugang puwet. Hindi na siya nagdalawang-isip—idinuldol niya ang mukha doon at sinimulang dilaan ang pagitan ng dalawang pisngi, paikot, pa-labas, hanggang sa marinig niyang napasigaw ang propesor sa bibig ni Hansel.

“Ughhh… you fuckers ang sarap niyan!” ungol ni Prof. CV habang nanginginig ang tuhod.

Si Hansel, hindi nagpapatalo, bumitaw sa halik at bumaba ang halik hanggang dibdib, abs, at sa wakas ay sa ibaba ng pusod. Binaba nito ang silver suit at lumantad ang burat ng propesor. Tumama sa mukha nito. Makatas. Sinubo nito agad iyon, marahas at puno ng ingay ng laway.

Nakita ni Royce mula sa repleksyon ang bawat paggalaw ng bibig ni Hansel. Bumabaon, lumuluwa, dinidilaan ang paligid. Ang dila nito ay madulas at gumagaling na. Sa bawat pagtaas-baba ng ulo ni Hansel ay sumasabay din ang pag-igkas ng katawan ng propesor, pawis na kumikintab sa ilaw ng gym.

Hindi na nakatiis si Royce at sumali. Sa pagitan ng bawat segundo, nagsasalitan silang dalawa ni Hansel—si Royce sa mga bayag at si Hansel sa burat. Halos magdikit ang kanilang mga labi sa gitna, nagsasagutan ng hinga at init, hanggang sa isang iglap ay itinulak ng propesor ang kanilang mga ulo papalapit.

Nagulat si Royce nang biglang dumikit ang labi ni Hansel sa kanya. Naramdaman niya ang laway nito, mainit, humahalo sa kanila. Sa una ay may tensyon, pero sa sumunod na iglap, naghalikan silang dalawa, puno ng libog at galit. Ang mga kamay nila’y gumagapang sa isa’t isa habang ang tarugong makatas ng propesor ay pumapalo sa kanilang mga pisngi.

“Putaragis! Tirahin n’yo na ako!” utos ni Prof. CV sa pagitan ng ungol.

Bumunot agad si Royce, hinubad ang jockstrap, at inilabas ang kanyang matigas na ereksyon. Handa nang tumusok. Tumindig siya, lumapit sa likuran ng propesor, at dahan-dahang itinutok iyon sa lagusan.

Sa unang ulos pa lang, napasinghap si Prof. CV, “Ohhh... shiiit... Tangina Royce yeah. Ganyan nga. Fuck me like you fucked Neville!”

Mainit, masikip, at parang humihigop ng lakas ang bawat galaw. Tumulo ang pawis ni Royce sa likod ng propesor habang humahawak ito sa mga balikat at binibilisan ang bawat ulos. Ang init at parang sinasakal ang ari niya ng masikip na lagusan nito. Ganadong ganado siya sa pagpiston sa lalaki.

“Tangina mo Royce, nakikipag-unahan ka pa!” sigaw ni Hansel habang nakaluhod pa rin. Inis at libog ang mukha nito.

“Mas magaling akong kumantot sa’yo!” sagot ni Royce habang binibilisan pa ang ritmo.

Ang mga katawan nilang tatlo ay parang mga hayop sa kalibugan: pawis, ungol, at amoy-lalake ang bumalot sa gym. Sa harap ng salamin, kita ang bawat hibla ng muscle, bawat kadyot na naglalabas ng tunog ng laman sa laman. Ang mga matitigas na ari.

Niyakap ni Royce ang katawan ni Prof. CV. Ang bato batong katawan nito. "Ah tangina Sir. Napaka seksi mo. Barakong puta ka. Ugh ahhh..."

"Ohhh yeahhh ohh fuck yeah! Keep fucking me you fucker!" garalgal na ungol ng baritonong boses ng propesor.

Nang maramdaman ni Royce ang papalapit na sukdulan, huminto siya, humihingal. "T-teka, baka labasan ako agad."

“Good,” sabi ni Prof. CV, “control your release. Hansel, ikaw naman.”

Agad na pumalit si Hansel. Hinubad ang jockstrap at pumuwesto sa likod. Sa unang kadyot pa lang, napa-sigaw ang propesor. “Ahhh fuck Hansel! Shit!”

Nakatitig si Royce, kitang-kita kung paanong umuuga ang puwet ni Hansel habang binabayo ang propesor. Pawis na pawis ito, nanginginig ang mga braso. Napansin din niya na parang walang buhok sa puwetan nito. Nag-shave na ang gago. Nag-iimbita ang pinkish na butas nito.

Hindi na nakapagpigil si Royce. Pumuwesto siya sa likod ni Hansel, hinawakan ang balakang nito, at biglang itinulak papasok ang sarili.

“Royce!” gulat na sigaw ni Hansel.

Ngunit tuluyan nang binalot ni Royce ng libog ang sarili. Sa bawat ulos, naririnig niyang humihingal si Hansel, hanggang sa tuluyang mapa-ungol nang malakas.

“Ohhh Royce!” sigaw ni Hansel. "FUCK YOU!"

Kinabig at ito ni Royce, hinawakan sa panga, at inisigaw, “Ano? Maangas ka pa?”

Halos lumuha si Hansel. “Fuck Royce… sige pa! Fuck tanginang 'yan!”

Sa bawat barurot ay nanginginig ang tatlong katawan. Parang musika ang tunog ng balat na nagsasalpukan. Sa salamin, kita ang kabuuan ng tagpo: si Royce na nakapasok kay Hansel, si Hansel na nakapasok kay Prof. CV, at silang tatlo ay sabay-sabay na nanginginig sa rurok ng pagnanasa. Ang background ng kanilang train fuck ay ang mabilis na classical music.

“Aaaghh!” unang nilabasan si Prof. CV, sumirit ang katas sa sahig ng gym.

“Gago, ayan na rin ako!” sigaw ni Hansel, sabay ng ilang ulos at pag-sirit sa likod ng propesor. Nag-coat sa puwet at sa likod ng propesor ang masaganang tamod ni Hansel.

Huling pumutok si Royce, humigpit ang kapit sa balakang ni Hansel at idiniin ang sarili hanggang sa maubos ang bawat patak.

Pagkatapos ng ilang minuto ng katahimikan, hingal at pawis lang ang maririnig. Lumilingon si Hansel kay Royce, namumula ang mukha, at mahina niyang sabi, “Tangina mo.”

Ngumisi si Royce, “Tangina mo rin.”

At bago pa sila muling magmurahan, siniil niya ito ng halik—mahaba, pawisan, at puno ng init.

Sa gilid, nakangiting nakamasid si Prof. CV, hawak ang tuwalya, proud at tahimik.

Kumuha si Prof. CV ng isang folder mula sa isang table sa gym na iyon at inabot sa kanila. "This will be your case for the weekend. Good luck. Submit your reflection paper post-mission on Tuesday."

--------------

If you want advanced access to ten more chapters of the latest tagalog full fiction story ahead of blog readers and get other perks such as weekly teasers and a feature in one #squirtershorts within the month, please subscribe to patreon.com/jockwonderlust. If you want to support me and my craft, please subscribe!