HMBS 03

ANG UNANG LEKSYON NI PROF CV

“Putangina, ano ba itong nangyayari sa akin!”

Ungot ni Royce habang nakatayo sa ilalim ng malakas na agos ng malamig na tubig. Kakabukang-liwayway pa lang pero ramdam niya na para bang hindi siya nakapahinga. Malalim ang tulog niya kagabi pero pagbangon niya ay parang mas pagod pa ang katawan. Basang-basa ang boxer briefs na pinantulog niya,  dahil sa pawis at precum galing sa matigas na matigas na alaga niya. Isang kakaibang libog. Pakiramdam niya ay ginigising siya ng sariling katawan para ipaalala ang nabasa kagabi.

Humigop ng hangin si Royce, pilit nilalabanan ang sariling mga imahen na biglang bumabalik. Ang essay na iyon. Ang putang essay ni Chaucer. Sa bawat talata, naririnig niya ang boses ng captain nila, kalmado lang na nagkukuwento tungkol sa isang donor, parang wala lang. Walang hiya. Walang kaba. Para bang normal lang na maghubad ng jockstrap at kantutin ang sarili sa ibabaw ng isang pamilyadong lalaking mayaman.

May biglang naalala si Royce sa isang memorya. Birthday niya, isang taon na ang nakaraan. Wala man lang nag-organize ng handaan para sa kanya. Mas inuuna ng pamilya ang mga kapatid niyang mas “successful” daw. Halos makalimutan ang kaarawan niya. Nakuwento niya sa teammates niya. Tapos si Chaucer, ang mismong captain nila, ay nagsabi: “Huwag kang mag-alala, bro. Ako bahala.” Dinala siya nito, kasama ng ilang teammates, sa isang restobar. Libre lahat: dinner, inuman, pati taxi pauwi.

“Shit…” Napakagat labi si Royce habang humahampas ang malamig tubig sa batok niya. “Doon ba niya kinuha ang perang ipinambayad niya noon?”

Bumigat ang dibdib niya. Hindi niya alam kung dapat ba siyang magpasalamat sa ginawa ni Chaucer noon, o mandiri sa pinagmulan ng pera. Lalo pang lumala ang kalituhan niya nang maramdaman niya na naninigas lalo ang titi niya habang iniisip ang captain nila. Nakatayo na siya sa shower ng halos tatlumpung minuto, wala namang ginagawa kundi nakatitig sa sahig na basa ng tubig at gumigripong precum niya.

Gusto sana niyang tapusin na lang, magsalsal, ilabas lahat. Pero tuwing hahawakan niya ang matigas niyang ari at pipikit, pumapasok agad ang mukha ni Chaucer sa utak niya. At kasabay noon, bumabalik ang mga salita ng essay, yung raw na detalye ng pagtsupa, yung pagkabayo sa loob ng limousine.

“Putangina…” Napahinto siya, agad binibitawan ang sarili, humihingal. “Hindi ako bakla. Hindi ako silahis.”

Totoo naman, marami na siyang nakatalik na babae, may relasyon man o wala. Hindi siya kailanman pumayag sa alok ng mga bading na minsan lumalapit, nag-aalok ng pera kahit simpleng hawak o supsop lang.

Huminga siya nang malalim, pilit binabawi ang control sa sarili. Siguro, ito na ang ibig sabihin ng elective na Success Studies. Hindi rin ito tungkol sa mga motivational quotes na parang nakukuha sa social media o business course. Parang kakaibang strategies ang ituturo. Parang kasama pati sex. Sex para sa tagumpay? Isang semestre na ganoon lang ang pag-uusapan?

At kung iyon man ang kailangan niyang gawin para maging matagumpay, gagawin ba niya iyon sa isang kapwa lalaki katulad ni Chaucer?

Tinapos na niya ang pagligo at pagpapatuyo sa sarili. Nahihirapan siyang isuot ang boxers nang matapos na ang paliligo. Parang pinipiga ang burat niya sa sikip ng tela.

Bago pa siya tuluyang makalabas ng pinto, tumunog ang cellphone niya. Isang email. Mula kay Prof. CV.

“Gentlemen,” nakasulat, maikli lang. “Remember your NDA. Do not talk about class content with anyone outside our classroom. Not even to your classmates. Not even to alumni.”

Di kalaunan ay nakarating na si Royce sa classroom. Doon ay unti-unting humupa ang kaguluhan sa utak niya. Kahit pa may mga sumisingit na alaala ng nabasang essay kagabi. Business management major siya, at may ilang major subjects na rin sa timetable, kaya kailangang magpokus. Saglit siyang nakahinga nang maluwag.

Pero iba ang hamon nang sumapit ang hapon at oras na ng volleyball practice. Sa gym, naamoy agad niya ang pinaghalong pawis at malamig na sahig ng varnished court. Habang nagwa-warm-up, ramdam niya ang presensya ni Chaucer, ang team captain. Noon ay napapansin niya na ang lakas ng dating nito. Pero ngayon parang magnet ito na humihila sa paningin niya.

Suot ni Chaucer ang puting dri-fit na shirt na hapit na hapit sa bawat galaw, at pulang shorts na maigsi para ipakita ang mamasel na mga hita. Nangunguna ito sa dynamic stretche. Sa bawat pag-ikot ng balikat, sa bawat lundag, lalo lang nahuhulma ang mahaba at lean nitong katawan. Pawisan ang batok, kumikintab ang balat sa ilaw ng gym, parang bawat hibla ng kalamnan ay nakikita.

Napakapit si Royce sa tuwalya sa balikat niya, napapalunok habang palihim na sumusulyap. Bawat mabilis na galaw ng captain ay parang mabagal sa mata niya—ang paghila ng mga braso, ang pag-unat ng dibdib, ang paghataw ng hita. Biglang sumingit ang mga imahe mula sa essay: ang parehong katawan, ibang setting, ibang intensyon. Kung paanong ginamit ang mga muscle na iyon para sumakay sa burat habang pinipigilan ang pag-uga ng sasakyan.

“Viterbo! Focus!” Sigaw ng coach, biglang pumutol sa pantasya niya.

“Sorry, Coach,” sagot niya agad, tumuwid ang likod. Sa gilid ng mata, nahagip niya ang maliit na ngisi sa labi ni Chaucer, isang kindat na parang alam ang lahat.

Pilit nagbalik ang atensyon ni Royce sa drills: mga jumping blocks, mabilis na footwork, at mga serve-receive na kailangang malinis. Pero sa bawat set, may kapalpakan siya—isang maling timing sa quick set, isang off-target na dig na lumampas sa libero, isang service receive na tumama sa braso at nag-bounce pataas nang walang direksiyon. Tatlong beses siyang napagalitan, at ramdam niya ang bigat ng bawat tawag ng coach.

Pagkatapos ng halos dalawang oras, ang mga palad niya ay halos mamula sa paulit-ulit na pasa ng bola, at ang binti niya ay nanginginig sa pagod. At higit sa lahat, mainit pa rin ang katawan niya, hindi lang sa pag-eensayo. Parang doble ang calories na na-burn niya.

Diretso siyang pumasok sa locker room, tangan ang pagkadismaya. Binuksan niya ang shower at tinanggal ang saplot, hinayaang bumuhos ang malamig na tubig. Ngunit kahit anong kuskos, naroon pa rin ang init. Matigas pa rin ang ari niya, masakit na sa sobrang tigas. Gusto na niyang magpalabas, pero alam niyang hindi niya magagawa sa shared bathroom.

Natuyo na ang balat niya, pero hirap siyang isuot ang boxers. Halos kumikiskis ang tela sa burat niyang hindi pa rin humuhupa. Sa pagdulas ng shower curtain para lumabas, napalingon siya at muntik nang mapaatras.

Nakatayo si Chaucer sa tapat ng cubicle.

“Tapos ka na?” tanong ng captain, nonchalant ang boses.

Nablangko si Royce. Napadako ang mata niya sa kabuuan ng lalaki bago pa siya makasagot. Wala na ang masikip na shirt: balikat lang ang natatakpan ng tuwalya. Ang suot na lang ni Chaucer ay pulang bikini briefs na kumakapit sa balat, basang-basa sa pawis. Makinis ang kutis, halos kumikintab. Sa bawat paghinga, lumalalim ang uka ng tiyan, ang V-cut na parang hinugis ng disiplina at taon ng training. Ang dibdib nito ay matigas, broad at walang bahid ng taba, at sa gitna ng briefs ay ang bukol na kita ang hugis ng burat sa loob. Halatang buhay, mabigat at minsan ay tumitibok pa.

Mabilis pumasok sa isip ni Royce ang mga larawan mula sa essay. Ngayon nasa harapan na niya ang kahubdan nito na kinaululan ng donor.

Napakagat siya sa loob ng pisngi. Agad niyang tinakpan ang sarili gamit ang tuwalya nang maramdaman ang sariling bukol na hindi rin maitago.

“Yes, Kuya Chaucer, tapos na,” pilit niyang sabi, bahagyang paos.

Kumindat ang captain. May kaunting kapilyuhan. May mensaheng hindi maikukubli ng kahit anong NDA.

Nagpalit sila ng puwesto. Habang si Royce ay humahakbang palabas, si Chaucer naman ay pumasok, at sa sandaling nagsalubong ang mga balikat at dibdib nila. Lumundag ang puso ni Royce, nang maramdam niya ang tigas ng dibdib ng kapitan, ang init ng balat nito kahit basa ng pawis.

Lumabas si Royce mula sa locker room na parang nilalagnat. Habang naglalakad, naisip niya: alam ba ni Chaucer na ginamit siya ni Prof. Contraverde bilang case study para sa akin?

——————————————————————————

Dumating ang sumunod na martes at medyo nakahinga na si Royce sa mga nangyari noong nakaraang linggo. Ang mga araw ay dumaan na parang ordinaryo lang: klase, training, at kaunting gimik. Nakaporma rin siya ng dalawang babae, naikama niya pareho, at kahit papaano’y nakatulong iyon para mapawi ang mga kawirduhan sa isip niya. Pero minsan, kapag siya ay mag-isa, hindi niya mapigilang pumasok sa utak ang mga eksenang nabasa niya sa essay.

Minsan, kapag nasa practice, sumasagi ang paningin niya kay Chaucer. Parang nahihiyang na siya sa kakisigan nito. Na hindi dapat dahil pareho silang lalaki. Kaya naman mas pinipili niyang umiwas. Ayaw niyang matukso.

Minsan inisip niya na mag-drop na lang siya sa klase. Pero ang problema, baka lalo lang siyang maguluhan kung hindi niya malalaman ang kasunod. Parang mas nakakatakot ang hindi matapos ang sinimulan. Kailangan niya ng paliwanag. Kung maaari lang sanang huwag makisawsaw sa mga kabaliwan.

12:55 p.m. nang dumating si Royce sa silid. Siya ang ikaanim na estudyanteng dumating.

Unang bumagsak ang mata niya kay Hansel na agad siyang inirapan. Nainis si Royce. Naalala niyang andito nga pala ang pinakaayaw niyang kaklase, na nagnakaw ng mga oportunidad mula sa kanya.

Pero ang iba, nakatungo lang, halos hindi mag-abot ng tingin. May kaba sa mukha ng mga binata. Si Hansel mismo, na laging mayabang at kumpiyansa, ngayon ay parang mas tahimik, mas mahina ang tindig.

Umupo si Royce sa tabi ni Panfil. Niluwagan niya ang balikat. “Pare, kumusta…” bulong niya, halos ayaw iparinig.

“A-ayos naman…” sagot ng nerdy na kaklase, nakasimangot. Napansin ni Royce ang mga kamay nitong nakatakip sa crotch ng jogging pants na suot.

Sandaling nagtagpo ang kanilang mga mata. May binabasang sikreto ang bawat isa sa kanila. Tila pareho silang tinatablan ng mga ipinakitang works ng alumnus ni Prof. Contraverde. Parehong may halong hiya, kalituhan, at hindi maipaliwanag na kalibugan. Pero marahil parehong nag-aalangan. Naka-imprinta pa rin sa utak nila ang bigat ng NDA.

Biglang bumukas ang pinto. Pumasok si Prof. CV. Agad na nagbago ang hangin sa silid.

Suot nito ang isang dark green na long sleeves polo, hapit sa matatag na dibdib, ang mga manggas nakatupi hanggang sa kalagitnaan ng braso, lantad ang masel na parang bato. Ang tailored khaki pants naman ay malinis ang linya, sumusunod sa hugis ng hita, binti, at puwit. Ang kabuuan ng katawan niya’y parang nililok. Eksaktong pang-demigod.

Sabay-sabay silang napasinghap. Kahit si Royce, na sinusubukan sanang maging cool, hindi nakapagpigil. Iba talaga ang karisma. Para bang hinihigop ng propesor ang lahat ng liwanag sa silid at ang kanilang mga atensyon.

Tahimik lang itong tumayo sa harapan. Walang salita, walang kumpas. Isang minuto ng matinding presensya. Ang tanging maririnig ay hinga ng mga estudyante at ugong ng aircon.

Ramdam ni Royce ang bigat ng bawat segundo. Mga tanong ang kumakain sa utak niya: Ano ang gagawin? Bakit ganito ang nararamdaman ko? Ganito rin ba nagsimula si Chaucer? Shit, basang-basa na boxers ko sa precum. Fuck, magsisimula na ba? Ano bang gagawin mo, Prof?

Nakikita niya ang iba ay tensyonado rin, tameme, hindi alam kung saan titingin. Parang lahat sila ay nakakulong sa parehong kaba.

Pero higit sa lahat, ang titig ni Prof. CV. Matalim, mabigat, parang baril na nakatutok. Parang kailangan ng permiso nito bago sila makaimik o kahit gumalaw man lang sa mga sandaling iyon.

Ang baritonong boses ay pumuno sa silid, mababa at buo, na parang kumakalabog sa dingding at dibdib ng bawat nakikinig.

“People love to talk about success as if it’s a neat formula—grades, discipline, a morning routine. Scholars fill libraries with ‘strategies,’ influencers sell quick fixes. All of it? Surface. They polish the story so you’ll buy it.

"True success is not polite. It’s messy. It demands leverage, control, timing, a willingness to use everything at your disposal—your charm, your wit, sometimes even the heat of your own body. Yes, your body. The world pretends desire is a weakness, but every boardroom, every negotiation, every election is soaked in it. Lust is currency. Some men spend it without realizing; the great ones invest it with precision.

"You will hear words like integrity and hard work. They matter, but they will not open every door. Some doors only open when someone’s heart is pounding, when you have them off-balance, when they can’t decide if they want to fight you or touch you. That is not a theory—it’s history. Kings, tycoons, revolutionaries: all of them, at some point, learned to wield power that was both intellectual and carnal.

"And that is where this class lives. We will study the tools that polite society won’t name. We will explore how a smile, a whisper, a perfectly timed brush of skin can change the course of a deal. It is not about debauchery; it is about mastery. About understanding that the line between desire and decision is thinner than you think.”

Tahimik ang buong mesa, ang bawat salita niya parang malagkit na usok na bumabalot. Walang kumikilos. Si Royce, ramdam ang tibok ng sariling puso, hindi maalis ang tingin sa propesor. Sa gilid, si Panfil ay tila nakapako sa upuan, at ang iba pang mga estudyante’y parang hindi makahinga.

Nagpatuloy si Prof. CV, walang pag-aalinlangan sa titig at tono.

“The people whose outputs I have shown you? They are successful in their fields and they bring tremendous positive impact in their domains. They are athletes who play good and build programs for the poor, politicians who protect the vulnerable, entrepreneurs who create thousands of jobs.

"You may think their methods unclean. But understand: the world already runs on hidden appetites. We are simply honest about it.”

Sa pagbanggit nito, agad na pumasok sa isip ni Royce si Chaucer, ang kanilang captain na hindi lamang mahusay na manlalaro kundi aktibong tumutulong sa mga charity drive at volunteer groups. Kahit estudyante, halata ang tatak ng “successful”: magaling sa laro, sa klase, at sa pakikitungo. Kung may pangarap man si Chaucer na magtrabaho sa isang NGO para sa kabataang atleta, tiyak na makakamtan nito iyon.

Tumaas ang kamay ni Hansel, medyo may inis sa mukga.

“Yes, Bantilan?” malamig na turan ni Prof. CV.

“If you are sexually gaming people for success,” matapang ngunit kontrolado ang tono ni Hansel, “is that even a positive impact?”

Nanahimik ang silid. Tumitig si Prof. CV, mabigat, parang sinusukat ang tapang ni Hansel.

“That’s the thing about this class,” wika ng propesor, mababa ngunit mariin. “Whether we admit it or not, the Machiavellian view of success is still the most successful. People commit all kinds of sin to get what they want—power, influence, control. They lie, they corrupt, they steal, sometimes they kill. I don’t like that.

"So imagine this: we concentrate your so-called sin into one—sexual gaming, as you call it. Master it. Contain it. At least then you carry a single transgression, instead of the thousand crimes of the average billionaire or politician.

"Think of it as sinning strategically. The least amount of sin, with the greatest amount of positive impact.”

Putangina, may point, bulong ng isip ni Royce.

Bumagsak lang ang panga ni Hansel. Hindi na nakasagot

Tahimik na inabot ni Prof CV ang itaas na butones ng polo. Sunod ang ikalawa, ikatlo… ang bawat pagkakalas ay may kasamang tunog na tila kumakalansing sa katahimikan.

Sa ilang iglap, nakatayo na sa harapan nila si Prof. CV na ang tanging suot na lamang ay isang malinis na puting bikini briefs. At doon nasilayan nila ang katawan nitong parang inukit sa marmol.

Matipuno ang dibdib, malapad at puno ng litid na para bang sa bawat paghinga ay lalong lumalalim ang hiwa sa gitna. Ang mga balikat nito’y parang poste—matibay, nakabalandra, malakas. Ang mga braso, nagbabalat ng litid, bawat galaw ay parang may pinipisil na bakal. Ang tiyan nito’y may anim na batong nakahanay, bawat isa’y malinaw at pantay, at tila hinulma ng mahabang oras sa gym at disiplina. Pababa sa bewang, masikip ang linya, V-cut na lalong nagtutulak ng tingin patungo sa nakahulma sa harapan ng bikini briefs.

Ang balat aymay natural na glow, parang sanay sa araw at pawis. At doon sa puting tela, bakas ang bukol: kalmado pa, hindi pa tigas, pero halatang mabigat at malaki na. Ang manipis na tela hinahatak pa-pababa ng bigat ng laman.

Napako ang tingin ni Royce doon, at agad niyang kinamuhian ang sarili. “Putangina, bakit ako… bakit ako tinitigasan dito?” bulong niya sa loob ng utak. Ramdam niya ang matinding init na umaakyat mula sa singit niya. Ang boxer briefs na suot sa ilalim ng pantalon ay basang basa na sa precum.

Nagtatalo ang kanyang isip: Hindi ako bakla. Hindi ako pumapatol sa lalaki. Ngunit kasabay niyon ay ang ereksyon niya at panunuyo ng lalamunan.

Sa gilid ng kanyang paningin, nakita niyang halos lahat ng kaklase’y tulala rin. May kaba, may takot, may gulat. Ang bigat ng sitwasyon, ang katahimikan ng silid, at ang presensya ni Prof. CV. Ang lakas ng sexual aura nito at hindi sila makaiwas.

“Pender Adam Santos. I believe I gave you the video of a well-renowned journalist.”

Nagkibit si Pender, halatang kinakabahan. “Yes."

“What did you think about it?” tanong ng propesor, mababa ang boses.

“Uh…” Nauutal si Pender. “Hindi ako makapaniwala na nakuha niya ang malaking exposé dahil sa pang-aakit… dahil sa sex. Eh napaka-angas at maton niya sa field reporting niya. Pinapadala siya sa mga bagyo at sa mga conflict zones. May girlfriend pa siya.”

“Stand up, Santo.”

Mabagal na tumindig si Pender, malaki ang katawan ngunit parang lumiit sa harap ng propesor. Kita ang tensyon sa panga nito, at ang dahan-dahang pagbukas-sara ng mga kamao.

Naglakad si Prof. CV palapit. “A university wrestler. Part-time model. Taking up journalism,” bigkas nito, unti-unting inililibot ang tingin sa makisig na anyo ni Pender. “Gusto mo ring maging katulad niya, ano?”

“Opo,” sagot ng binata, nanginginig ang boses. “Pero hindi ko alam kung kaya ko ‘yung ginagawa niya… may long-time girlfriend ako, Prof…” Hindi ito makatingin nang diretso, parang may hinihila ang kanyang paningin papalayo.

Ngumisi si Prof. CV—hindi malaki, pero sapat para maghatid ng sindak. Tapos ay bumaling ito sa buong klase, nakatindig, hubo’t-hubad maliban sa puting briefs. “Let me demonstrate how this power looks like.”

Bumaling uli sa nakatayong si Pender. “Look at me.”

Parang walang sariling kusa, tumapat ang mukha ni Pender sa propesor. Halos magdikit ang hininga nila.

“Nalilibugan ka sa’kin?” maangas na tanong ni Prof. CV, mariin at walang pasubali.

“Prof…” Pilit na pagtanggi ng binata, pero halata sa nanginginig na tinig ang alinlangan.

“Binibigyan kita ng permiso na halikan ako. At hawakan ako. Ano?”

Parang binagsakan si Pender ng sandaang kilo. Nakita ni Royce ang pag-igting ng panga ng kaklase, ang mga matang pilit lumalaban, ngunit sa isang iglap, narinig nila ang mahinang ungol mula rito—isang pagbitaw.

At doon, sumuko si Pender. Isang hakbang, at lumapat ang labi nito sa labi ng propesor.

Napasinghap ang buong klase. Si Royce, hindi makagalaw. Hindi makapaniwala sa nakikita: ang malaking, brusko, at matapang na wrestler, nakasubsob ngayon sa bibig ng kanilang guro.

Ang halik ay hindi basta dampi. Mapusok ito, uhaw, parang matagal nang itinatagong pagnanasa na ngayo’y sumabog. Umuungol si Pender habang ang mga kamay nito’y mahigpit na nakayakap sa likod at balikat ng propesor, para bang ayaw nang bitiwan. Nakalapat ang buong katawan sa matigas na hulma ni Prof. CV, at sa bawat kislot ng kanilang mga labi, naramdaman ng lahat ang init na kumakawala.

Mariin ang galaw ng bibig ni Pender, parang gustong higupin ang lakas ng propesor. Ang propesor naman—kalma, ngunit dominante—ay bahagyang gumagalaw lamang, hinahayaan ang binata na magpakawala ng lahat ng pagpipigil, pero kontrolado pa rin ang daloy ng halik.

Sa gilid ng paningin ni Royce, nakita niyang nanginginig ang kamay ni Pender habang dahan-dahang dumadapo sa gilid ng bewang ng guro, humahaplos sa mainit na balat na halos walang takip. Nakapikit ito, at halata sa ekspresyon ang pagsuko.

Dinala ni Prof. CV ang kamay ni Pender pababa, hanggang lumapat ito sa bukol ng briefs. Ramdam ng lahat ang bigat ng tensyon sa silid habang pinisil ng wrestler ang matigas na umbok ng propesor. Napaungol ito.

“Fuck…” bulong ni Pender.

Si Royce, nanlalaki ang mga mata. Putangina… magse-sex ba sila nang todo sa harapan namin?! Tumutulak ang dugo sa kanyang mga ugat, pinapabilis ang tibok ng puso, at lalo pang tumitigas ang ari niyang pilit niyang itinatago sa ilalim ng mesa.

Narinig niya ang mahinang huni ni Panfil sa tabi niya. “Fuuuck…” Mahina, pero puno ng pagnanasa. Nakita niyang dumidiin ang kamay nito sa sariling crotch, pinipisil ang bukol ng jogging pants na halatang tinitigasan.

Si Uayao at Romualdez naman ay parehong may conflicted na ekspresyon: mga matang namimilog sa pagkagulat, mga labi’y nakabukas, parang gusto nilang magsalita pero walang lumalabas na tinig. At habang tulala sila, dahan-dahan na ring lumapat ang mga kamay ng mga ito sa sariling mga harapan, hinahaplos ang tigas na hindi na mapigilan.

Sa kabila ng lahat, may boses na umangat, nanginginig ngunit puno ng conviction. Si Hansel. “Sir… I’m sorry. But that’s harassment!”

Naputol ang halikan. Kumalas si Prof. CV mula kay Pender, basa pa ng laway ang bibig, at biglang bumaling kay Hansel. Parang kidlat ang bigat ng titig nito. “Fucking shut up, Hansel!” bulyaw ng propesor. “Ano? Lalabag ka sa NDA?!”

Namilog ang mga mata ni Hansel, natigilan, pero hindi makabawi ng sagot.

Ngumisi si Prof. CV, mabagsik. “Magjakol ka na lang diyan kung gusto mo.”

Muling bumalik ang atensyon nito kay Pender. Parang walang nangyari, parang walang ibang tao sa silid. Hinawakan nito ang laylayan ng shirt ng wrestler at marahas na hinila paitaas. Tumambad ang katawan ni Pender: matikas at pinalaki ng taon ng ensayo. Malapad ang balikat, hubog na hubog ang dibdib, bawat himaymay ng abs ay litaw na litaw. Pawisan na ang balat nito, kumikintab sa ilalim ng malamig na ilaw ng LED.

“Damn,” bulong ni Royce, halos hindi niya namalayang lumabas sa labi niya.

Hinila na rin pababa ang shorts at brief ni Pender. Nahulog iyon sa sahig, at ang lahat ng estudyante ay napasinghap. Ang ari ng wrestler—above average, makapal, mataba ang puno, at tirik na tirik—ay kumawala at tumama sa tiyan nito, nangingintab na sa precum.

Patuloy na naghalikan ang dalawa, mas mapusok pa kaysa kanina. Pumaloob si Prof. CV sa bibig ng binata, nilaplap ito nang marahas, at kasabay niyon ay mahigpit na hinawakan ang matigas na burat ng estudyante. Naramdaman ni Pender ang mga daliri ng guro na mahigpit na pumisil at dahan-dahang nagsimulang magtaas-baba. Napaungol siya nang malakas, halong pagnanasa at pagkabigla.

Nakatitig lang si Royce, nanunuyo ang lalamunan. Putangina, nangyayari ba talaga ‘to? Sa harap namin? Ngunit habang mas pinipigilan niya ang sarili, mas tumitigas ang ari niya.

Sa kabilang gilid, halos sabay-sabay na nag-igting ang mga hininga ng klase. Ang mga kamay nila’y nakalapat na sa sariling mga harapan, hawak-hawak ang mga bukol na lumalaki sa bawat segundo. Kahit si Hansel ay nagpatupok na rin sa apoy. Ang tanging tunog sa silid ay ang ungol ni Pender, ang basang halikan, at ang matalim na boses ng propesor na paminsan-minsang bumubulong: “Good boy.”

Pinaupo si Pender sa harapang mesa, halatang nanginginig ang tuhod habang binababa ni Prof. CV ang ulo papalapit sa kanyang harapan. Ang maskuladong propesor, nakasuot lang ng manipis na puting briefs na binakat ang malaki nitong ereksyon. Dahan-dahang sinunggaban ng mga labi nito ang ulo ng burat ni Pender, at sabay na lumabas ang mahinang ungol ng wrestler.

“Fuuuuck, Prof…”

Nagpaikot-ikot ang dila ni CV, nilalaro ang pinakatuktok, binabasa ng laway hanggang kumintab. Mabagal, sa ulo munang pumupugak ng precum, bago biglang lulunukin nang buo, hanggang sumayad ang ilong nito sa makapal na bulbol ni Pender. Napaangat ang balakang ng binata, namilipit ang abs, at nakakapit nang mariin sa gilid ng mesa.

Si Royce, nakaupo sa gilid, ay halos mamilipit din. Putangina, ang swabe tsumupa! Hindi siya makapaniwala. Ang imahe ng propesor: kagalang-galang, baritono ang boses, pero ngayong nasa harap nila, parang porn star na eksperto sa bawat anggulo at lalim. Minsan ay mabagal, halos sensuwal. Minsan naman ay bibilis, parang vacuum na humihigop ng buong kaluluwa ni Pender.

Nanginginig na ungol ang pumupuno sa silid. “Aaaaahhhh shiiiiiit… Prof… tanginaaaahhhh…”

Sa bawat galaw, kitang-kita nila ang katawan ng propesor: batak ang dibdib, pawis ang kumikintab sa ilalim ng liwanag, bawat litid ng braso ay umuumbok habang hawak ang puno ng burat ni Pender para gabayan ang bawat subo. Sa suot nitong briefs, halos sumilip na ang ulo ng sariling ari, namamasa na sa precum.

Hindi na rin nakapagpigil ang iba. Si Hansel, na kanina’y umaalma, ang unang naglabas ng burat. Malaki rin ang kaangkinan, tuwid at galit na galit. Dinuraan niya ang palad at sinimulang jakulin, mabilis, galit, parang sinasabay sa ritmo ng pagtsupa ng propesor. Si Panfil naman ang sumunod, nanginginig pa sa nerbiyos pero kitang mas mahaba ang burat nito kaysa lahat: mahaba, mapula, maugat at nangingintab na. Hinawakan niya iyon ng dalawang kamay at marahang sinimulan, namumula sa hiya.

Hindi nagtagal, pati si Royce ay sumuko. Blue balls na matagal nang nananakit, at ngayon, sa harap ng eksenang iyon, sumuko na siya, kahit pa puro kababuyan Binuksan niya ang zipper, inilabas ang ari, at marahas na hinagod pataas-pababa, halos mahihibang sa tensyon. Sa kabilang gilid, sina Romualdez at Uayao ay parehong sumunod na rin, nakatitig habang jinajakol ang mga sarili, parang mga alipin ng eksena sa mesa.

“Prof, shit… lalabasan na ako!” hingal ni Pender, nanginginig ang binti. Napapatirik ang mga mata.

Saglit na lumuwa si Prof. CV, punong-puno ng laway ang bibig. “Go ahead,” mariin nitong sabi, bago muling sinunggaban ang titi ng estudyante. Sa pagkakataong iyon, binilisan na nito, paulit-ulit na bumabaon ang lalamunan sa kahabaan ni Pender.

“Aaaahhhh fuckkkkk! Tanginaaaaahhh!” sigaw ng wrestler, halos mabaliw habang pumulandit ang tamod nang malakas. Sunod-sunod ang sirit, diretsong pumasok sa lalamunan ng guro. Nilunok lahat ni Prof. CV, walang tumapon, at lalo pang pinagdiinan ang ulo sa puson ni Pender hanggang sa wala nang natira.

“Putanginaaaahhh…” halos wala sa wisyo ang binata, nanginginig, pawis na pawis, at humihingal.

Pero hindi pa natatapos ang karnal na leksyon. Biglang napaungol si Panfil, mas malakas pa. “Oooohhhh fuuuuuckkk!” at kita nilang sumirit ang tamod nito, mahaba at malapot, diretso sa ibabaw ng mesa, kumalat sa harap nina Prof at Pender.

Sumunod si Royce, halos bumulyaw sa sobrang tindi ng naipong libog. “Gagooooo bakit ang sarappppp ahhhhhh!” Sumirit ang katas sa sahig, pumapatak sa tiles at sa sarili niyang jogging pants. Nakatingin sa kanya at kay Panfil si Prof.

Si Prof. CV ay tumindig mula sa pagkakayukp, pawisan na ang dibdib at mukha. Umupo ito sa mesa sa tabi ni Pender, at walang pasabi ay hinubad ang briefs. Kumawala ang burat nito na malaki, mataba, maugat, nangingintab sa precum, at magang-maga. Malinis ang ahit sa paligid, kaya kitang-kita ang bigat ng mga mabibigat na betlog.

Nilagay nito ang kamay ni Pender sa kanyang ari. “Jakulin mo ’ko, Pender.” Tapos ay muling siniil ng halik ang binata, basang-basa at mapusok.

"Shmmmmmt..." sabi ni Pender habang tumatalima. Mahigpit at mabilis na hinagod ang ari ng propesor. Pawisan na si Prof. CV, pawis na kumakapit sa matikas na katawan ng wrestler, pero lalo lang itong naging kaakit-akit.

“Ahhhhhh… yes… faster…” ungol ng guro, baritono pa rin kahit puno ng libog. Patuloy ang halik sa kapareha.

Hanggang sa umunat ang katawan nito, umigting ang mga kalamnan, at sumabog ang tamod. "UGHMMFF!" Malalakas at magkakasunod na sirit, kumalat sa mesa, sa sahig, at sa kamay ni Pender, na mas lalong tumitindi ang halik. Nilalaro ng guro ang bawat putok, hanggang sa huling patak.

Hindi pa doon nagtapos. Dinilaan mismo ni Prof. CV ang tamod mula sa kamay ni Pender, pinagmamasdan ang buong klase habang ginagawa iyon. Malapot, mabagal, at mapang-akit, nilunok nito ang sariling semilya na parang walang hiya.

Hindi na kinaya nina Hansel, Romualdez, at Uayao. Sabay-sabay silang umungol at nagpalabas, tumalsik ang tamod sa mesa, sa upuan, at sa sahig. Ang buong silid ay amoy semilya, basang-basa at malagkit.

Nang matapos ang lahat, tumayo si Prof. CV, parang walang nangyari. Dinampot ang briefs, sinuot muli, at mabilis na nagbihis. Sa ilang minuto lang, bumalik ang itsura nitong propesyonal, na parang hindi lang nagputa sa harap nila.

Samantalang si Pender ay tameme pa ring nakaupong hubad sa mesa. May kaunti pang ereksyon.

Nag-ayos ng relo, inayos ang buhok, at pagkatapos ay tumingin sa kanila nang malamig. “Clean up, and then you can leave. See you next week.”

At walang dagdag na salita, lumabas ito ng silid, iniwan silang lahat na humihingal, pawisan, at nababalot ng malagkit na ebidensiya ng kanilang pinagdaanan.

Walang nagsalita. Si Royce, nakaupo pa rin, pawis na pawis, nanginginig. Tiningnan niya ang kanyang kamay. May tamod niya. Dinala niya sa bibig niya. Tinikman. May pait, alat, at tamis.

Tumingin sa kanya si Hansel. Kumunot ang noo. Pero tahimik. Tapos ay tinaas din nito ang kamay. At tinikman ang sariling tamod na nandoon. Nagkakatitigan lang sila habang inuubos ang mga tamod sa kamay. Ang ibang kaklase ay ganoon din ang ginagawa.

--------------

If you want advanced access to ten more chapters of the latest tagalog full fiction story ahead of blog readers and get other perks such as weekly teasers and a feature in one #squirtershorts within the month, please subscribe to patreon.com/jockwonderlust. If you want to support me and my craft, please subscribe!