SNSA 24

ANG PAGPASOK NI WALTER SA AGENCY

Pagkatapos ng kanilang pagtatalik ay nanatili sila sa mabatong lugar na iyon. Hinugasan muna nila ang kanilang mga sarili gamit ang tubig dagat. Sinuot nilang muli ang kanilang mga briefs at umupo sa buhangin. 

Magkaakbay silang dalawa at masuyong naghahalikan. Pero hindi katulad kanina nung nagsisiping sila, mas malamyos na ang mga halik na iyon.

Malapad ang mga ngiti ni Walter, “hay. Hindi ako makapaniwalang darating tayo sa ganito.”

Hinaplos ni Chino ang pisngi nito, “hayan naman pala eh. Kaya mo naman palang ngumiti ng maayos. Masnakaka-in love kang tingnan kapagg naka-smile ka. Pogi pogi mo.”

Humagikhik ito, “matagal din akong nagpigil. Ayoko naman kasing masyadong magpa-kyut sa’yo dahil takot nga akong magka-inlove-an tayo. Well, pagbalik sa agency, masungit ulit ako, kasi alam mo na kasama ko ‘yun sa trabaho kapag OIC ako. Pero pangako. Sa’yo lang ‘tong mga ngiti na ‘to.”

“Wow! Nakanam! Sweet talker ka pala eh!” puna niya.

Pinisil nito ang pisngi niya, “sabi ko naman sa’yo, Chino, nagpipigil lang ako. Kapag lumabas na ‘to, buhos talaga.”

“Hindi naman ako nagre-reklamo,” sabi ni Chino habang humihilig sa balikat ng nobyo, “well, take advantage na natin itong five day vacation natin. Sabi mo ‘di ba, hindi pa natin masyadong kilala ang isa’t isa. I think, heto na ‘yung oras na makilala mo ‘ko, at makilala kita.”

Ngumisi si Walter, “ikaw si Chino Estacio, tubong Romblon. Meron kang fifty-years old na nanay, dalawang teenager na kapatid na lalaki. Pareho silang honor sa klase. High school lang ang natapos mo. Sa minahan at security sa isang banko ka nagtrabaho bago ka lumuwas ng Maynila. Isa ka sa pinakamabilis na naging mabentang Special Unit agent sa atin. May higit singkwenta na ang kumuha ng serbisyo mo. Marami sa kanila napapaulit mo. Magkaaway kayo dati ni Benjie, pero ngayon bati na kayo pagkatapos mo siyang talunin sa wrestling. Type O plus ang dugo mo. Kapag nasa condo unit ka mahilig kang manood ng balita at makinig ng drama sa radyo. Malaki na ang in-improve ng English skills scores mo, pero natutuwa pa rin ako sa barok mong grammar sa sina-submit mong reports. Tinatama ko muna bago ko ibigay kay Sir Andres. Sa gym, favorite mo ‘yung chest press at deadlift. Nakaka two hundred kg ka. Halimaw, Ano pa ba? Mahilig kang kumuyakoy. At napapansin ko, ang hilig mong kambyuhin ang titi mo, lalo na kapag nakikita mo ‘ko. Ang madalas na komento sa’yo ng mga clients at ibang nakaka-sex mo, sa umpisa reluctant ka, pero kapag nagsimula na, para ka daw halimaw sa kama. At totoo naman ‘yon.”

Nanlaki ang mga mata ni Chino, “wow.”

“Ay may isa pa pala,” inis na dagdag nito, “tuwing umaga, dinadalhan ka ni Jacob ng pagkain na pang almusal at pambaon mo. Madalas kayong nag-aagahan nang magkasama.”

Humalakhak siya, “nagseselos ka nga! Pinagseselosan mo si Jacob!”

Sumimangot ito, “eh, pa’no ba naman kayo na lang ang laging nag-uusap. Kayo na lang laging magkasama.”

“Aba, puwedeng puwede ka namang makipag-bonding sa’kin, ikaw lang naman ‘tong nagsusungit.”

“Kaya nga ngayong sumuko na ‘ko sa nararamdaman ko sa’yo, talagang babawiin ko na talaga lahat ng oras na nagpakipot ako.”

“Gusto mo ba na layuan ko na si Jacob?”

Umiling si Walter, “hindi naman na kailangan. Klaro naman sa akin na ako ang gusto mo at hindi siya. Iyon lang siguro, huwag mo masyado nang paasahin. Mukhang may gusto rin sa’yo, eh.”

Napakamot siya ng ulo, “oo nga eh. Pero huwag kang mag-alala. Kaibigan ko lang talaga ‘yun.”

Hinalikan siya nito nang mabilis, “ang heartthrob naman kasi ng boyfriend ko, eh. Haha.”

“Ay sus, ikaw kaya. Ang daming nakatitig sa’yo kapag nagta-topless ka sa gym.”

Kumindat ito sa kanya, “inaakit lang kita no’n.”

Tumawa si Chino, “oy teka nga. Bakit ang dami mong alam sa’kin ah?”

“Siyempre OIC ako. Sabi ko nga sa’yo, pagpasok mo pa lang ng agency, sinusubaybayan na kita.”

“Pero, ang daya. All this time, akala ko, ayaw mo akong makilala. Tapos ako pala ‘tong walang alam sa’yo.”

Ngumiti si Walter sa kanya ng matamis, “huwag kang mag-alala. Mula ngayon wala akong itatago sa’yo. Hindi man perpekto ang magiging relationship natin dahil may sex work tayo on the side, pero at least sa honesty, babawi ako. Magtanong ka lang.”

Niyakag ito ni Chino nang mahigpit, “thank you. So… Paano ka napadpad sa agency?

——————————————————————————

“You choose, Walter. Maayos na usap ‘to,” seryosong sambit ng ama ni Walter, “I will only let you take your fine arts degree, if you’re going to do a double major. At ang gusto kong pagtuunan mo ng pansin ay ‘yung course mong Biochemistry. ‘Yun ang course na gagamitin mo para makapasok ka sa medisina.”

“Dad, hindi ko kayang pagsabayin ang dalawang course, nahihirapan ako,” sagot ni Walter.

“Eh, ‘di drop your fine arts and focus on Biochem.”

“Dad, hindi ko kaya ‘yon ang hirap.”

“But you need that to be a doctor!”

“But I want to be an artist. Ayokong maging doktor katulad mo, Dad. Hindi ko kaya.”

“Huwag mo nga akong pinaggagagago. Ano’ng hindi kaya? Puro kasi babae at gym ‘yang inaatupag mo.”

“Bakit, ikaw din naman ah?! Puro pambababae ka rin Dad!"

Sigawan ang kinahantungan ng pagtatalong iyon nilang mag-ama.. Nauwi ang lahat sa pagpapalayas sa kanya mula sa kanilang bahay. Kumuha siya ng isang bag na damit at nagpakalayo. Naghanap siya ng isang mumurahing boarding house at doon muna umupa. 

Noong unang gabing pag-iisa ay medyo nagsisi si Walter sa kanyang desisyon. Hindi siya gaanong komportable sa kapayakan ng silid na iyon, kumpara sa silid na tinutulugan niya sa kanyang kama sa kanilang bahay.

Ngunit desidido siyang, mapatunayan sa kanyang mga magulang, na kakayanin niya ang sarili niya na hindi umaasa sa kanila. At maabot niya ang kanyang pangarap bilang artist.

Pero naubos ang dalawang araw ay hindi man lang na-interview para sa trabaho si Walter, lalo na sa graphic arts position na ina-apply-an niya. Hindi sapat na maganda ang kanyang mga sample art works, mahalaga din na nakatapos ng kolehiyo na iyon ang major, katulad ng maraming kakumpetensya niya sa trabahong iyon.

Kaya sumuko muna si Walter sa pangarap na makamit agad ang kanyang dream job bilang mangguguhit. Nagpasya muna siyang pumasok sa call center upang makapag-ipon. Kapag nakarami na siya ay tatapusin niya ang kanyang kurso sa fine arts.

Ngunit sadya siyang maloko. Sa loob ng isang taon, ay wala din siyang naipon dahil puro party at babae ang inatupag niya. Minsan sa sobrang kalasingan niya ay may nakabugbugan siya sa isang bar. Dahil siya ang nagpasimula ng away, siya ang dinala ng guwardiya sa malapit na police station.

Habang siya ay naka-posas at nasa bench kasama ng ibang mga nahuli sa gabing iyon. May malaki at bruskong lalaking dumating at kinumusta ang mga pulis na naka-destino sa staion na iyon. Kinausap din nito ang security guard na nagdala sa kanya doon. Tapos ay tinuro siya. Tumingin ang lalaki sa kanya. Matagal at mariin,

Muli nitong kinausap ang mga pulis. Pagkatapos ng ilang pinuto ay tumungo ang isang pulis kay Walter at kinalagan siya. “Okay ka na. Magpasalamat ka dun kay Sir Andres, siya ang nag-ayos para makalaya ka agad.”

Muli siyang napatingin sa bruskong lalaki at napaisip. Bakit naman siya tutulungan nito? HIndi naman sila magkakilala.

Gayun pa man ay lumapit na rin siya sa lalaki, “brad, ikaw daw ang ayos para makaalis na ‘ko dito. Hindi kita kilala pero salamat.”

Ngumiti si Sir Andres, “walang anuman. Randomly lang ako bumibisita dito sa station na ‘to para kumustahin ang mga kaibigan kong pulis. Sa’kin nagta-trabaho ang security guard na nakahuli sa’yo dito. Nakita kita, mukha ka namang maayos na tao, nabasa ko na parang may dinadala kang problema. I’m also a life coach. I do it as a social advocacy. We can talk sa free time natin if you like.”

Kumunot ang noo niya, “alam mo Brad, salamat sa pagtulong. Pero wala akong problema. Kaya ko sarili ko. Hindi ko kailangan ng life coach.”

Ngumisi ito. Kumuha ito ng calling card sa bulsa at nilagay sa pocket ng maong niya, “lasing ka pa kaya parang hindi ka pa gaanong nakakapag-isip. Tomorrow, kapag sober ka na, at kung may kailanganin ka lang, tawagan mo ‘yan.”

Winalang bahala ni Walter ang naging usapan nila hanggang sa makauwi at makatulog siya nang madaling araw na iyon. Pagkagising niya at mawala na ang alak sa kanyang katawan, nagmuni-muni siya. Doon niya naisip na totoong marami nga siyang problema, mula sa pagkakahiwalay sa magulang hanggang sa frustration niya na hindi maabot ang kanyang orihinal na pangarap. Dinukot niya ang card sa kanyang bulsa at nagpasyang puntahan si Sir Andres.

“I knew you would come,” nakangiting bati ni Sir Andres nang papasukin siya nito sa kanyang opisina sa Alt ER building.

Uminit ang mukha ni Walter habang umuupo sa harapan ng mesa nito, “uh… Sir Andres. Nabanggit mo na life coach ka. Pasensya na po kagabi, pero na-realize ko nga po na… tama ka. Ang dami ko nga pong missed opportunities sa buhay, at ang dami ko ring distractions.”

“Nakikita ko nga. Mukha ka namang matalino, masipag at makisig,” sabi nito, “kaya parang sayang naman kung tinatapon mo lang ang buhay mo sa ganyan. I mean, ayokong mag-intrude. Sa totoo lang, stranger pa tayo sa isa’t isa. Pero, tulad nga ng sabi ko sa’yo, kahit nagma-manage ako ng isang security agency, I find time to practice din my life coaching skills to random people. Wala namang sapilitan. ‘Yun naman ay kung gusto lang nila.”

“Salamat po Sir Andres. Magaan po ang loob ko sa inyo,” aniya rito.

Ginugol nila ang sumunod na tatlong oras para pagkuwentuhan ang naging buhay ni Walter, ang frustration niya sa kanyang magulang, ang hindi matupad niyang pangarap at ang kanyang mga luho at pambababae. 

Sa sumunod na buwan, natagpuan ni Walter ang kanyang sarili tatlo hanggang apat na beses sa opisinang iyon upang magpa-counsel sa lalaking iyon. Dahil sa direksyon nito ay nabawasan ang interes niya sa pagliliwaliw. Minsan din ay nakasabayan niya itong magbuhat sa gym nito sa agency. Nabilib siya sa conditioning at disiplina na natunghayan niya sa mga security guard nito. 

Higit pa roon ay nai-refer siya ni Sir Andres sa ilan nitong mga kaibigan na nangangailangan ng design services. May ilang mga politikong kakilala nito na nagpagawa sa kanya ng mga poster at adverts. Nakakuha pa siya ng ekstrang pera mula roon.

Isang gabi, pagkatapos ng trabaho niya, ay dumiretso si Walter sa opisina ni Sir Andres. May dala siyang cake para i-offer dito.

“Pasasalamat ko po sir. Sa lahat ng tulong niyo at sa mga ekstrang kita na nakuha ko mula sa mga sideline na nireto niyo sa’kin,” ani Walter habang inaabot ang cake.

Ngumiti nang maaliwalas si Sir Andres, “walang kaso ‘yon. I am glad na nakatulong ako. Salamat sa cake. By the way, ‘yung last na nagpagawa sa’yo was impressed by your work. Ang ganda daw ng pagkaka-self portrait mo sa kanya.”

“Ay talaga po? Mabuti naman!”

“Makes me wonder though, how I’d look like in a self-portrait,” natatawang sabi nito, “anyways, since may cake ka diyan, at may nagbigay sa akin ng wine diyan. Halika. Inom tayo!”

Muli silang nagkuwentuhan habang nakaupong magkaharapan sa mesa nito. Nang medyo magkatama silang dalawa ay nagsalita muli si Sir Andres.

“But really, I am serious about the self portrait hahaha.”

“Ay, sir. Kung gusto niyo puwede ko kayong sketch draft ngayon tapos ayusin ko sa bahay, gift ko na sa inyo.”

“Sure ka? Sige. Kaso gusto ko sana ‘yung medyo sexy na portrait haha.” Tapos ay tumayo ito, naghubad ng polo at slacks. Humarap ito sa kanya na tanging puting bikini briefs lang ang suot, “okay lang kung ganito? Wala pa kasi akong sketch na ganito eh?”

Napalunok si Walter, “o-okay lang sir.” Namangha siya sa katawan ng life coach niya. Para itong body builder na sobrang batak at ripped. Kita niya ang bawat umbok at uka ng muscles nito. Lalo siyang napanganga sa laki ng umbok na nags-strain sa harapan ng bikini ng lalaki. Hindi niya alam kung bakit nag-iinit ang kalamnan niya gayong lalaki naman ang nasa harapan niya.

“Ano kayang magandang puwesto?” tanong nito na yumugyog sa pagkatameme niya.

“Ah— eh… diyan kayo sa may tabi ng bintana. Para mailawan din kayo ng ekstra ng buwan. Tayo na lang kayo para makita ang kabuuan ng katawan.”

At tumungo doon ang lalaki at tumindig.. Kinuha niya ang papel at pangguhit at nagsimulang mag-sketch. Hindi pa rin mapawi ang init ng dugo niya kahit concentrated sa pagguhit. Sa totoo nga eh, lalo siyang nag-iinit kapag dino-drowing ang bawat detalye ng perpekto nitong katawan. May pawis na tumulo mula sa ulo pababa sa papel na pinagtatrabahuhan.

Si Sir Andres naman ay nakatitig lang din sa kanya. Ngunit napapansin niya na habang tumatagal, ang sawa sa loob ng brief ay gumagalaw. Lalong lumalaki ang bukot sa harapan nito.

Napapadila ng labi si Walter. Gulong-gulo siya sa nangyayari sa kalooban niya. Minabuti niya nang madiliing tapusin ang kanyang pagguhit.

Tumayo siya, “okay na Sir Andres.”

Tumungo sa kanya ang lalaki at sumilip sa kanyang obra, “wow, ang galing mo talaga. Kahit pencil lang nakuha mo.”

Napalukso ang puso niya dahil nang lumapit ito sa kanya ay dumikit sa hita niya ang matigas na umbok nito.

Lumayo ng kaunti si Walter, “ay sige Sir. Mauna na ‘ko. Sa bahay ko na tapusin ‘to. Medyo may tama na ‘ko.”

Hinatak ni Sir Andres ang kamay niya at nilagay sa umbok nito, “kanina ka pa nakatingin dito, eh. Gusto mo ba?”

Nanlaki ang mga mata ni Walter, “putangina! Sir! Hindi ako bakla!”

“Talaga?” tapos ay humawak ito sa harapan ng maong niya, “eh bakit ang tigas din nito?”

“Sir, alak lang ‘yan sa taglibog…” palusot niya.

Hinubad nito ang brief niya, “talaga? Ayaw mo nito?”

Napamuglat siya sa nakita. Napalakit at napatigas ng alaga nito. “S— sir… Bakit mo ‘to ginagawa? Akala ko ba life coach ka?”

Sinampal siya nito. Napaigtad siya sa sakit, “gunggong! Tanga! Pinaikot lang kita. Unang kita ko pa lang sa’yo, alam kong mapapasa’kin ka. Pinasakay lang kita.”

“Gago ka, ah!” akmang susuntukin niya ito. Ngunit kinuha nito ang braso niya at pinilipit, “AH!”

“Kung ako sa’yo Walter, huwag ka nang maglaban. Alam mo kung gaano kabigat ang kaya kong buhatin sa gym. Malakas ako. Kaya kitang bugbugin at gawing baldado,” banta nito.

Namula ang mukha niya sa takot, “ano ba’ng kailangan mo sa’kin?!”

“Maghubad ka.”

Nanginig at nandiri siya sa inutos nito.

“MAGHUBAD KA, WALTER! KINGINA HUWAG MONG PINAUULIT SA AKIN ANG INUUTOS KO, NAMO!”

Sa sobrang kaba ay agad niyang hinubad ang t-shirt at shorts niya. Natira ang boxers niya.

“Ano’ng inaarte-arte mo diyan?” sita ni Sir Andres, “eh, nakatayo nga ‘yang titi mo.”

Pinipilit pa rin niyang tumakas ngunit sadyang mahigpit ang hawak nito sa braso niya.

Tinulak siya nito pababa hanggang sa mapaluhod siya sa harapan nito, “subo mo titi ko.”

“TANGINA MO!” sigaw ni Walter.

Sinampal siya nito muli. Masmalakas. “HUWAG MONG IPAULIT SA’KIN ANG UTOS KO! TSUPAIN MO ‘KO!”

Nanginginig ang mga labi niyang naghiwalay. Napaiktad siya nang malasahan ang malagkit na ulo ng burat ng lalaki. Diring-diri siya. Ngunit lalong ginagatungan niyon ang silab sa katawan niya. Hindi nagtagal ay nagawang isubo niya na ang tarugo. Binabad muna niya iyon sa loob. Tapos ay umatras abante na siya nang mabagal. 

Ang utak niya ay nanlalaban, ngunit ang burat niya ay nag patuloy sa paninigas. Hindi niya maintindihan kung bakit nasasarapan siya sa lasa ng laman at precum sa loob ng kanyang bibig. 

“Awww shit. Ang init ng bibig mo puta, bagay na bagay na may burat sa loob tangina,” ungol ni Sir Andres.

Nanliit siya sa sinabi nito at nanginig.

“Putangina, iiwas mo ‘yung ipin. Putangina ka!” reklamo nito.

Masdinahan-dahan niya ang pagsuso sa burat na nasa loob niya.

Binunot nito ang burat sa bibig niya at hinampas muli ang mukha niya, “masakit tangina!”

Napaigtad siyang muli. Sakit na sakit na ang kanyang mukha at ego, ngunit ang kalooban pa rin niya ay nagliliyab. 

Binuhat siya ni Sir Andres at hiniga sa mesa nitong malapad. Hinubad nito ang boxers niya. Lumabas ang titi niya na nakatindig at naglalaway. “Ganito tsumupa, tangina. Matuto ka.” Tapos ay sinaklob ng bunganga nito ang kalakihan niya.

“Ahhhh fuuuckk!” napatirik agad ang mga mata niya nang maramdaman ang ekspertong bibig ng lalaki sa kanyang kaangkinan. Namilipit siya sa ilalim nito. 

Parang hayok na nagtaas baba ang ulo ni Sir Andres sa kanyang kahandaan. Ilang saglit lang ay maaaring labasan na si Walter, na tuloy tuloy ang ungol.

Bigla niyang naramdaman na may daliring pumasok sa puwetan niya.

“Ahhh ano ‘yan?” pagtataka ni Walter, “AHH! TANGINA ARAY!” Naramdaman niyang dumalawa ang daliri sa kalooban niya at lumalim ang dukot nito sa kanyang lagusan.

Biglang niluwa ni Sir Andres ang kanyang burat. Kumuha ito ng condom sa lamesa at sinuot iyon. Tinapat nito ang alaga sa butas niya.

“Ano’ng gagawin mo sa’kin?! Putangina! Huwag ‘yan! TANGINA MO!” bulyaw ni Walter habang kumakawag-kawag.

“Tangina mo. Wala ka nang magagawa. Akin na ‘tong butas mo. Wawarakin ko ‘to hangga’t gusto ko.” Tapos ay umulos ito at nangalahati agad ang katawan ng titi nito sa kalooban niya.

“AHHH TANGINA PUTAAAA ARAAAAAY!” hinagpis ni Walter habang lalong nagwala ang katawan niya sa ilalim nito.

Ngunit tinuloy pa rin nito ang pagpasok at ang pagsagad sa kalooban niya ng walang harabas.

Nakahanap si Walter ng pagkakataon na sapakin ang mukha ng lalaki sa ibabaw niya. “TANGINA MO, KANG BAKLA KA! GAGOOO!”

Napaigtad ng konti at napailing si Sir Andres. Tapos ay muli itong pumatong sa kanya at sinakal ng mahigpit ang kanyang leeg. Gamit ang isa pang kamay ay hinawakan nito ang dominanteng braso niya.

“URGH!” paghihingalo ni Walter habang nalalagutan ng hininga.

Bumaba ang mukha nito sa kaliwang tainga niya, “kilala ko si Dr. Waldo Dionisio at Dra. Teresa Dionisio. Magulang mo sila ‘di ba? Sila ‘yung nilayasan mo dahil sa pangarap mong tanga ‘di ba? Pagsisihan mo na umalis ka sa bahay niyo. Gago ka. Kapag nag-inarte ka pa diyan at sinubukan mong manlaban, tangina mo. Hindi sisikatan ng araw ang mga magulang mo.”

Lalong namayani ang takot sa puso ni Walter na pinaigting ng mababang sirkulasyon ng hangin sa utak niya gawa ng pagkakasakal sa kanya. Alam niyang marami itong kilalang mga tao, lalo na ang mga pulis. Kaya niyang patayin ang mga magulang nito.

Tumigil ang pagkawag ng kanyang katawan sa ilalim nito. Napapikit siya at napaiyak.

Unti-unting niluwagan ni Sir Andres ang hawak sa kanyang leeg. “Very good, Dionisio. Ngayon. Kung makikipag-cooperate ka lang, sinasabi ko sa’yo. Masmalaki pa sa paggawa ng pipichuging artworks mo ang kikitain mo. Basta susunod ka sa’kin. Marami akong plano sa’yo.”

Tapos ay muli nitong piniston ang kalooban niya. Muli siyang ngumawa sa sakit. Talagang kinakanyod nito ang kailalaliman ng kanyang bituka.

Ngunit habang tumatagal ay nagbabago ang kanyang halinghing. Nasisimulan na siyang masarapan. Hindi niya maintindihan ang kiliting bumabalot at kumakalat sa katawan niya tuwing may napipindot ang sandata nito sa kalooban niya. Muling tumitindig ang burat niya habang siya ay kinakantot.

Marahil ay napapansin ni Sir Andres ang pagbabago sa kanya, “ano… masarap ba? Masarap ba?”

Hindi siya sumagot sa pagkapahiya. Nilakasan niya lang ang ungol. Ayaw niyang ipakita rito na nag-e-enjoy na siya sa ginagawa nito. 

Sinampal nitong muli ang mukha niya, “tinatanong kita Walter.”

“HINDI TANGINA MO!” galit niyang sagot.

Sinampal siya nito nang limang beses. “gago ka. Sumagot ka ng tama. ‘Yung totoo. ‘Yung titi mo tirik na tirik. ANO MASARAP BA?!”

“OO! TANGINA ANG SARAP! pagsuko niya habang humihiyaw sa bawat kanyod nito sa katawan niya. Maging siya ay sumasalubong na sa pagpasok nito sa kanya. 

Muli nitong hinaawakan ang kanyang leeg, “unang kita ko palang sa’yo Walter, alam kong puta ka. Gagawin kitang magaling na puta. Ibubugaw kita sa malalaking mga tao. Tsutsupain mo sila. Kakantutin mo sila. Magpapakantot ka sa kanila. Kikita ka ng malaki. Higit sa lahat mag-e-enjoy ka. Alam mo kung bakit? Kasi puta ka Walter. Puta ka.”

Humikbi si Walter, “Sir Andres, utang na loob… Huwag mo na’ng gawin sa’kin ‘to.”

“Wala ka nang magagawa. Hawak ko buhay ng magulang mo. Hawak ko buhay mo. Akin ka. Akin ang titi mo. Akin ang puwet mo. Akin ang katawan mo. Ipaparenta kita sa mga mayayamang tao. At magugustuhan mo ang pagpuputa. Pangako ‘yan. Malaki ang potensyal mong puta ka. Tingnan mo oh, naglalawa na ng precum sa abs mo?”

Napatungo si Walter at nakitang pulang pula na at matigas ang kanyang kaangkinan at puno na ng precum ang tiyan niya.

“Ahhhh…” muling namayani ang sarap sa kanya, “sir… Ang sarap po…”

“Oh ‘di ba? Sarap maging puta ‘di ba?” panunukso ni Sir Andres, “magpalabas ka na tangina mo.”

At parang signal iyon. Bumulwak ang tamod palabas sa kanyang titi nang hindi niya nahahawakan. Tuloy ang pagkantot nito nang mabilis. Naglawa ang tamod sa kanyang dibdib at may tumalsik pa sa mukha niya.

Bumunot ito sa kanya, “heto na ‘ko!” Tapos nag salsal ang lalaki at nagpalabas din sa kanyang torso. Naramdaman niya ang init ng tamod nito.

Kinalat-kalat ni Sir Andres ang tamod sa dibdib niya at nagsalita, “minarkahan na kita ng tamod ko. Akin ka na. Akin ka lang. Kung mahal mo ang sarili mo, babalik ka dito bukas. Ite-train kita para maging isang masarap na puta.”

“Sir Andres… Ayoko…” humihikbing pakiusap niya.

Hinatak nito ang kamay niya at binagsak siya sa sahig, “umalis ka na sa opisina ko. Bumalik ka bukas ng umaga. Mag-AWOL ka na sa call center job mo.”

Patang-pata ang katawan ni Walter na nasa sahig. Habang kinokolekta niya ang kanyang mga damit at pinupunasan niya ang kanyang katawan gamit ang boxer niya, puno ng pagsisisi ang kanyang utak. Sana hindi na lang siya umalis ng bahay. Sana hindi na lang siya nagloko. Sana hindi niya pinagkatiwalaan ang lalaking iyon na halimaw pala. 

Ngunit hindi pa rin humuhupa ang titi niya. Gusto ng kalibugang kamalayan niya ang nangyari. Ang makantot. Ang magamit. Hindi niya alam kung bakit, pero may boses sa utak niya na nagsasabing isa nga siyang puta.

Pinanood lang siya ni Sir Andres habang nagbibihis.

Nang makabihis ay walang lingong-likod na naglakad patungo sa pintuan si Walter.

“And Walter…” tawag ni Sir Andres.

Mabagal siyang lumingon sa lalaki.

“I want my final portrait tomorrow. Make it good,” anito.

Nakasimangot na suminghap si Walter at umalis na ng opisina.