If you are under 18 years old, living in a country where gay sex is prohibited, or offended by gay sex then please leave this site immediately. Also, there will be i[ń]cest themes in some stories. Definitely not safe for work. Comments are welcome. Inform me if you own some of the pictures I will upload here and you want them removed Contact me at jockwonderlust@hotmail.com or twit me at @jwl_writerPH.

REMINDER: The world of fiction where the characters of my blog reside is void of the realities of HIV and STI. In the real world where we live in, HIV and STIs exist. This blog is merely an escape from that world, so that I can release my subconscious, which is full of crazy and messy sex fantasies. The scenes in these stories should never be recreated in real life. Guys, never ever attempt barebacking (if not using PrEP), rape or other unsafe sex acts. SECURE CONSENT. USE CONDOMS. GET TESTED. EDUCATE YOURSELF.

Thursday, November 20, 2025

New Story! HMBS

 


The new series entitled, "How Men Become Successful" will premier on Tuesday, November 24, 2025 at jockwonderlust.blogspot.com

If you want advanced access to HMBS advanced chapters of the latest Tagalog full fiction story ahead of blog readers and get other perks such as weekly teasers and a feature in one #squirtershorts within the month, please subscribe to patreon.com/jockwonderlust. If you want to support me and my craft, please subscribe! 

Wednesday, November 19, 2025

[SS-1617] Ranger's Flesh


RANGER'S FLESH

Darok had spent the whole day getting barked at.

“Back in line.”

“Don’t touch that.”

“You think you know better than me?”

Every word from the ranger was sharp, heavy, and always aimed at him. The girls got the charm—smiles, jokes, easy warmth. Darok got only discipline. Yet the more the ranger snapped, the more Darok’s chest burned with something he couldn’t admit.

That night, their classmates scattered into other rooms, leaving him and the ranger sharing one. Darok tried to act normal, hunched over his notes, when the bathroom door opened.

The ranger came out, towel slung low, water still running down his chest. He looked like he’d been carved out of the forest itself—broad, hard, commanding. Darok’s eyes betrayed him, slipping down, lingering.


The ranger caught it instantly. He stopped. His mouth twisted into something between a sneer and a smirk. Then he tugged the towel looser.

“You staring at me?” His voice was low, sharp. “That what you wanted? All day long, disobeying me, just to get here? Huh?”

Darok froze, heart hammering.

The ranger closed the gap in two steps and slammed a hand against Darok’s chest, pinning him to the wall. His eyes burned.

“You want me? Then prove it. Don’t just look. Do something.”

Darok’s breath caught. “I—”

“Shut up,” the ranger growled. He let the towel drop. “Kiss me. Now.”

The command hit harder than the shove. Darok moved, their mouths colliding: messy, rough, teeth knocking. The ranger grabbed his jaw, controlling the kiss, pulling him in harder. His body pressed tight, hot, grinding.

And then his voice broke out again, harsher, closer to a snarl.

“You think I’m in charge? Not tonight. You’re gonna take me. You hear me? You’re gonna fuck me.”

Darok froze at the words, shocked, but the ranger shoved him toward the bed, eyes blazing.

“Don’t just stand there. I said do it.”

That was the flip. Sudden. Raw. The same man who’d spent the day untouchable now sprawled back on the sheets, muscles tense, chest heaving, still barking orders even as he gave himself over.

“Harder,” he snapped, fists twisting the sheets.

“Don’t stop.”

“Yeah—just like that. Don’t you dare slow down.”

Every command came ragged, broken by gasps, but his tone never softened. He was still the ranger—strict, unrelenting—even as his body betrayed him, arching, straining, demanding more.

The room filled with the sounds of struggle and surrender tangled into one. Darok couldn’t think, couldn’t breathe—only obey. The man who had scolded him at every turn was now undone beneath him, but still in control of the pace, forcing Darok to give everything he had.

When it finally ended, the ranger lay back, chest rising and falling, skin glowing with sweat. He reached lazily for his briefs—thin, flesh-colored, clinging indecently—and pulled them on, still watching Darok with that wolfish grin.


“Tomorrow,” he rasped, voice raw but steady, “you do exactly what I say. Out there in the forest. And in here too.”

Darok swallowed hard. He knew he would.




--------------

If you want advanced access to the complete chapters of the current story and advanced chapters of the latest Tagalog full fiction story ahead of blog readers and get other perks such as weekly teasers and a feature in one #squirtershorts within the month, please subscribe to patreon.com/jockwonderlust. If you want to support me and my craft, please subscribe! 

Tuesday, November 18, 2025

PSIB 31


ANG PAGTATAPOS NG DASHING DEBONAIR

Humihingal si Warren. Pawis na pawis ang kanyang katawan. Halos dumikit na ang sando at running shorts sa balat niya, nakabakat ang bawat hibla ng muscle na parang nililok. Kagagaling lang niya sa isang oras na HIIT na nagsimula pa ng alas-singko ng umaga. Alas-siyete na, at kakatapos lang. Bagong araw, pero marami pa siyang kailangang gawin.

Dalawang buwan na mula nang mag-reunion sila ni Brady sa resort. Ilang linggo na rin siyang nasa Maynila, nakatira sa condo ng nobyo, at sumabak na rin sa NBI training camp. Dinibdib niya ang mungkahi ni Brady na bagay sa kanya ang trabaho bilang agent. Pero imbes na pumasok sa parehong private security agency na pinagtatrabahuhan ng nobyo, sa NBI siya nag-enroll. Pareho nilang napagkasunduan na mas mainam na hindi sila nasa iisang institusyon—para hindi magsapawan, at para manatiling propesyunal ang mga galawan nila.

Tumungo siya sa drinking fountain, uminom ng malamig na tubig, at saka hinilamos iyon sa kanyang mukha. Napapikit siya, ramdam ang icy-coldness na dumaloy sa balat at tumagos sa init ng katawan. Hinayaan niyang bumalik ang normal na galaw ng kanyang baga. Nag-stretching siya. Hindi hamak na mas mahirap ang training na ito kaysa sa dati niyang mga blue-collared jobs sa probinsya. Pero dahil natikman na niya ang excitement ng pagiging espiya at mandirigma noon sa cruise, naramdaman niyang ito ang gusto niyang maging karera. May thrill, may danger, pero may saysay. Bukod pa roon, mas malaki ang sweldo at may perks—college education sa military science, allowance, at tuloy-tuloy na suporta para sa pamilya.

At higit sa lahat, nasa iisang lungsod na sila ni Brady. Tuwing gabi, sabay silang umuuwi. Magka-share ng kama. Magkahati sa buhay. Hindi pa niya sinasabi sa mga kapamilya na may nobyo na siya, at lalaking agent pa. “Saka na,” bulong niya sa sarili. Hindi pa niya kayang ipaliwanag sa iba ang bago niyang “normal.”

“Woi, parekoy Warren! Kumusta training?!”

Napatigil siya. Napabaling kay Jonriel, ang dati niyang kasamahan sa Debonair na ngayon ay NBI agent na rin. Papalapit ito, nakasuot ng collared NBI shirt at jeans. May kasama itong mas matanda ng kaunti, pero sobrang guwapo. Ang ganda ng panga, batak ang katawan, at halatang sanay sa aksyon. Nakahapit sa uniform nito ang mga muscles na parang hinubog para sa bala at kamao.

“Hello, Jonriel,” bati ni Warren. Tapos ay nagbigay-galang sa kasama: “Hello po, Sir Eugene… Agent Dagohoy pala.”

Si Eugene Dagohoy, head ng Special Unit C. Ang unit na nakatutok sa sex, torture, at trafficking crimes—mga kasong may personal na danas si Warren. Isa si Dagohoy sa pinakamagagaling na agent, nakapagsara ng maraming kaso sa buong karera nito. Halos legendary.

“Okay naman po. Nasasanay na ang katawan ko sa training,” sagot ni Warren. “Mas mahirap po yata ‘yung klase kaysa pisikal na drills. Doon ako mas kinakabahan.”

Tumango si Eugene. “Maganda ‘yan. Sabi nga sa akin, wala ka nang problema sa lakas. Pero kailangan ding matalas ang isip. Dito, batas ang pinagmumulan ng aksyon. Hindi puwedeng muscle lang.”

Nag-thumbs up si Jonriel. “Tutulungan naman kita, pare. Sabihan mo lang ako basta wala akong mission.”

Lumapit si Eugene at tinapik ang balikat niya. Mainit ang palad nito, mabigat ang presensya. “May naisip ka na bang unit na papasukan pagkatapos ng graduation? Gusto mo ba sa unit ko?”

Napalunok si Warren. Ramdam niya ang kakaibang karisma ni Eugene. Halos kumislot ang ari niya sa sikip ng shorts. “Ah… opo, sir. Kung ayos ako sa inyo.”

Ngumiti si Eugene, diretso ang titig. “Ayusin mo. Kailangan namin ng mga bagitong masisipag. Dumadami ang mga hayop na manyak na kriminal sa paligid. Dapat dumami rin ang matitibay na agent.” Pagkasabi niyon, umalis na ito.

Namawis nang malamig si Warren. Ramdam niya ang adrenaline.

“Okay ka lang?” tanong ni Jonriel, nakangisi.

“Putangina ni Sir Eugene…” bulong ni Warren, naninigas ang binti, “…napakasarap tangina.”

Natatawa si Jonriel. “Sinabi mo pa. Alam mo bang master niyan ang sex undercover? Tangina, ang saya ng mga target niya bago niya hulihin.”

Napakagat-labi si Warren. “So… nakasama mo na? Natikman mo na?”

Kumindat lang si Jonriel, hindi sumagot, at saka iniba ang usapan. “Oy, pare, inom tayo mamaya. Biyernes naman.”

Umiling si Warren. “Naku tsong. May labas kami ni Brady. Tatlong araw din siyang naka-misyon. Miss na miss ko boyfriend ko.”

Tumango si Jonriel. “Ayos. Sali niyo naman ako sa mga ganap niyo minsan!”

Ngumiti si Warren. “Oo ba. Pero seseryosohin ko muna ‘tong NBI training. Gusto ko talagang maging katulad ninyo ni Brady. Magaling na agent.”

——————————————————————————

Alas sais na ng gabi. Nasa isang sulok ng maliit na coffee shop si Warren, nakayuko sa kanyang libro. Ang mata niya’y mabigat na sa antok dahil sa napaka-tight ng araw: pisikal na training sa madaling araw, tatlong sunod na college classes, at isang assignment pa na kailangang ipasa kinabukasan kahit Sabado. Pero pilit niyang nilalabanan ang pagod. Sa tabi ng libro ay ang kanyang black iced coffee, malamig at mapait. Dalawang oras na rin siyang naroon mula sa venue ng kanyang klase para sa taong kikitain at hihintayin niya.

Sumulyap siya patungo sa counter. Doon niya nakita si Brady. Nakasuot ng simpleng apron at barista uniform, abala ito sa paggiling ng kape, pagbuhos ng espresso, at pag-foam ng gatas. Nakikipag-usap at nginingitian ang mga customer na parang enchanted sa charm nito. Para bang totoo itong nagtatrabaho roon, pero alam ni Warren na lahat ng iyon ay isang palabas lamang. May mga camera sa paligid, naka-set up para makuhanan ang bawat galaw. Heto ay para sa vlogs na “day in the life of a barista,” tatlong episodes na pang-promote sa coffee shop.

Nakakaaliw para kay Warren na panoorin ito. Sa lahat ng mga taong naroon, siya lamang ang tunay na nakakaalam na ang gwapong “influencer” na iyon, na gumagawa ng promotional content para sa mga partners, ay isa ring trained private investigator na lumulusong sa pinakamapanganib na misyon.

Hindi nagtagal, nag-pack up na ang shooting. Nagpasalamat si Brady sa mga totoong barista at manager ng coffee shop, nakipagkamayan, at nag-usap tungkol sa promotional schedule. Nang makita ni Warren na patapos na, agad niyang isinara ang libro at itinago iyon sa bag.

Lumapit si Brady sa kanya, ngumiti. “Halika na, Sir?”

“Yes po,” tugon ni Warren, sabay tayo. Habang naglalakad palabas, ramdam niya ang mga matang nakasunod sa kanila. Ang mga staff ng café ay tila kinikilig at naiintriga—nahalata siguro ang kakaibang closeness nila.

Pagkapasok nila sa kotse, hindi pa man nabubuhay ang makina ay bumaling na si Brady sa kanya. “Happy second monthsary, Warren.”

Napangiti si Warren, agad niyang hinalikan ang nobyo. Matamis, mabilis, pero puno ng init. “Ayos lang ba ako bilang boyfriend?”

Kumunot ang noo ni Brady. “Oo naman. Bakit naman ganyan tanong mo?”

Nagkibit-balikat si Warren. “Eh kasi… kain na kain ng training at pag-aaral ‘yung oras ko. Baka parang wala na ‘kong panahon sa’yo.”

Ngumuso si Brady, tinitigan siya. “Eh ako rin naman, laging out and about sa trabaho ko. Dual pa—agent at influencer. Ako nga itong nag-aalala na baka wala akong time para sa’yo.”

Umiling si Warren. “Hindi naman. Heto naman tayo. Heto ‘yung buhay na pinili natin. Astig kaya.”

Napangiti si Brady, parang lumulutang. “Hay… kaya noon ayaw ko talagang magka-boyfriend o girlfriend. Komplikado sobra ng trabaho ko. Pero buti na lang nakahanap ako ng katapat… isang taong iintindi sa akin.” Yumuko ito, hinalikan ulit si Warren, mas matagal ngayon, mas mariin.

Ngumisi si Warren. “I love you.”

“I love you too,” bulong ni Brady. Binuhay nito ang makina ng kotse, sabay biro: “Saka… iba talaga pag may pangungulila. Ang sarap ng mga bed encounters natin sa bahay!”

Humalakhak si Warren. “Sinabi mo pa. So saan tayo ngayong gabi ng monthsary?”

Ngumisi si Brady, may misteryo sa mga mata. “Oh… secret. Malalaman mo rin. Promise, sobrang saya nito.”

At umandar na ang kotse, sinasalubong ang gabi.

——————————————————————————

“Wow… ganda naman dito,” manghang sambit ni Warren nang makapasok sila sa isang high-end na hotel.

Ngumiti si Brady habang inaakbayan siya. “Yeah, nagkaroon ako ng chance na magkaroon ng promotional partnership dito. Nakuha ko ang presidential suite tonight.”

Nanlaki ang mga mata ni Warren. “Hala! Shit? Seryoso? Hindi ba mahal ’yon masyado? Second monthsary lang ’to. Para namang pang golden anniversary ang ganitong celebration!”

Umangat ang isang kilay ng nobyo, mayabang pero mapagmahal ang ngiti. “Nako, may discount naman ako dahil sa paid partnership. At saka hindi lang naman monthsary ang event natin tonight.”

Napakunot ang noo ni Warren. “Huh? Ano’ng ibig mong sabihin?”

“Do’n mo na malalaman,” sagot ni Brady, sabay pindot sa buton na may tatak na P—para sa pinakamataas na palapag.

Pagbukas ng pinto ng espesyal na elevator, sumalubong agad sa kanila ang magarang presidential suite. Malapad ang sala na may leather couches at crystal decors, parang showroom ng yaman at kapangyarihan. Dumaan sila sa mahahabang kurtina, mga art piece na halatang imported, at sahig na makintab na halos makakita ng sariling repleksyon.

Pero hindi pa iyon ang tunay na sorpresa.

May pinto sa dulo na nagbukas patungo sa isang private pool area. Doon, bumungad ang open bar na puno ng cocktails at pagkain, may fairy lights sa paligid, at isang makeshift na stage kung saan nakapwesto ang tatlong tropeyo.

At nandoon ang mga dating kasama ni Warren.

Isa-isa niyang nakilala: si Jonriel at Mierre, si Jaylad at Jayen, sina Collo, Folger, Rojiero, at Ford. Nandoon din sina Russell, Keiron, Edinburg, at Django, mga returnees na kaibigan at karibal sa lumipas na buwan ng kanilang kakaibang pageant.

Nag-init ang pisngi ni Warren. Paano ba naman, tanging iba’t ibang kulay ng shiny bikini trunks lang ang suot ng lahat ng naroon. Ang mga katawan ng mga ito ay batak pa rin, kuminang ang balat sa ilaw ng pool, at masayang nagsisigawan, kumakaway sa pagdating nilang magnobyo.

“Woooo! Nandito na sila!”

“Yung power couple!”

“Anong nangyayari dito?!” gulat na bulalas ni Warren, hindi alam kung matatawa o kakabahan.

Lumapit si Django, ang dating kampeon, suot ang gintong bikini speedo, guwapo at barako pa rin, bakat ang kargada sa ilalim ng basang tela. “Wala kasi tayong closure sa Dashing Debonaire! Kaya heto, nagtulungan kami nina Brady at Jonriel na hanapin kayong lahat ulit. At kailangan nating gawin ang huling segment ng pageant! Kami-kami na lang nag-organize. Haha. At saka, na-miss namin kayong lahat!”

Nanlaki ang mga mata ni Warren. “Oh! So… pwede pa manalo nung dalawang milyon?”

Humalakhak si Brady. “Hindi na, 'no! Wala nang sponsor. Bragging rights na lang ’to kung sino ang mananalo.”

“’Tangina niyo, ang lilibog niyo!” natatawang sagot ni Warren. “Eh paano malalaman kung sinong mananalo kung wala palang judge?”

Umahon mula sa swimming pool si Edinburg, nakapulang skimpy trunks. Ang katawan nito ay kumikintab sa pool lights. “Nagbotohan kami. At kayong dalawa, boboto na rin. Do’n sa mesa.” Tinuro nito ang isang garapon na parang galing sa Survivor, may mga papel at panulat kung saan ilalagay ang pangalan ng mapipiling panalo.

“’Tangina ng mga trip niyo!” ani Warren, sabay ngisi.

Lumapit si Keiron, nakasuot ng lime green speedo, hawak ang dalawang kumikislap na trunks—puti at pink. “Magsuot na kayo nang masimulan na natin ang final round ng Dashing Debonair.”

Agad kinuha ni Warren ang puti. “Boyfriend kita, Brady, pero ’di ako papatalo sa’yo.”

Kinuha ni Brady ang pink, ngumiti ng mapanghamon. “Huh. Tingnan natin.”

——————————————————————————

Naligo at nagpatuyo si Warren bago maghanda. Mabuti na lang at bagong shaved ang buong katawan niya: kintab ang dibdib at abs, malinis ang kilikili, at makinis ang mga hita. Kaya nang isuot niya ang makinang na white bikini trunks, para siyang fitness model na hinugis para sa entablado. Na-maintain niya ang pageant body kahit ilang buwan na ang lumipas mula sa huling event nila sa cruise ship. Isa rin iyong paraan para laging nasasarapan ang kanyang nobyo tuwing nagtatalik sila.

Sa poolside area ng presidential suite, dumadagundong ang trance music. Ang ilaw mula sa mga spotlight at pool ay naghalo ng bughaw, pula, at lila sa singaw ng gabi. Isa-isa silang tinatawag ni Django na siyang tumayong host para sa “finals” ng Dashing Debonaire.

Iba-iba ang kulay ng trunks ng bawat isa: may ginto, pula, berde, asul, fuchsia. Lahat skimpy. Lahat ay kumakapit nang husto sa mga namamagang burat ng contestants. At lahat ng katawan ay pinong pinong nakahulma: guwapo, makinis, at handang makipag-agawan ng spotlight. Kahit si Contestant Number 1, si Jonriel, na na-disqualify noon, ay naroon din at game na game. Napagtanto ni Warren na ito pala ang tinutukoy nitong “inom” kanina nang nagkita sila sa NBI.

Pero malinaw pa rin na silang dalawa ni Brady ang tunay na standout. Number 5 at Number 6, side by side, angat ang presence at porma.

Sina Keiron, Edinburg, at Russell ang tumayong hurado. Ang role nila: magbigay ng utos kung anong posing ang gagawin ng contestant na nasa harap. At syempre, pawang pa-seksi at titillating ang pinapagawa ng mga ito:

“Hands behind your head, tapos i-flex ang abs habang kumikindat.”

“Lumuhod sa unahan ng stage, ibuka ang hita, sabay kagat-labi.”

“Simulate na nagjajakol habang nakatingin sa audience.”

Nang siya ang tinawag, hindi nagpatalo si Warren. Tumikhim siya, sabay taas ng baba, at sinimulan ang kanyang runway sa puting trunks. Una’y simple lang, flex ng braso, pagpapakita ng abs. Pero progresibong nag-level up: tumalikod siya, marahang yumuko, saka marahang pinasayad ang palad sa makinis na pisngi ng puwet niya. Maririnig ang hiyawan ng mga kasama. Paglingon niya, ngumisi siya at nilabas ang dila, sabay slow hip thrust habang iniimagine na may kinakasta. Huling pose niya’y nakaluhod, nakataas ang mga braso, at kita ang bakat ng matigas niyang burat.

Hindi naman seryoso ang kompetisyon. Halata ang mga tawa, palakpakan, at kantyawan. Pero may ibang init na nag-aalab sa paligid. Wala na ang agresibong kompetisyon. Pawang katuwaan na lang, closure para sa lahat. Pero ang sexual energy? Mas mataas pa kaysa dati. Para silang lahat tigang na tigang. Sa totoo lang, parang pigil na pigil silang lahat na sagpangin ang isa’t isa.

Matapos ang presentasyon ng lahat, inanunsyo na ni Django ang napiling kampeon, base sa boto ng bawat isa.

“WARREN ESTAMPADOR!”

Umalingawngaw ang hiyawan. Tumalon si Warren, umalulong na parang leon, “WOOOH!”

Hindi na nagulat ang mga kasama niya. Halos lahat ng boto, sa kanya napunta.

Si Ford ang unang tumakbo sa kanya at yumakap. “You won fair and square, pare. Binoto kita! Sarap mo!” sabay dakma sa bukol niya.

“Salamat sa challenge, pare!” ganting sagot ni Warren, habang dinakma rin ang bukol ni Ford. Ramdam niya agad ang init at lagkit, matigas na matigas.

Isa-isa nang lumapit ang mga ka-pageant niya para batiin siya. Lahat may kasamang tsansing: may humaplos sa abs, may kumurot sa utong, may lumamas ng puwet. Ang tatlong hurado ay sabay-sabay pang umakyat para salitan siyang lamutakin sa kanyang puwet.

Si Django mismo ang nag-abot ng tropeyo. “Sabi na eh. Ikaw na ang manok ko noon pa.”

“’Tangina, Django, parang hindi ako makapaniwala na kalebel kita,” tugon ni Warren, nangingiti habang tinatanggap ang tropeyo.

“Gago. Alam mong ikaw ang pinaka-puta sa lahat ng nandito ngayon, haha!” sagot ni Django. At bago pa siya makaimik, bigla siyang hinaltak nito sa batok at binigyan ng malalim na laplap. Nagdikit ang mga katawan, nagbungguan ang matitigas nilang burat, at halos mabulunan siya sa agresibong sipsip ng dila nito. Sabay yapos ng mahigpit. Ramdam ni Warren ang pawis at init ng maskuladong dibdib ni Django na halos madurog ang kanyang katawan. Para siyang nakaakap sa adobeng nakabalot sa malambot na balat. Ang mga kasama nila ay nagsisigawan pa lalo.

Nang maghiwalay sila, si Brady na ang lumapit. Naka-smirk ito, puno ng pagmamahal at yabang. “Sabi ko sa’yo, eh.”

Napangiti si Warren. “Ikaw ang nagturo sa akin maging puta…” tapos ay ngumiti pa ng masinsinan, “at magmahal.”

“Wooooot!” sigawan ng tropa.

Hinawakan ni Brady ang kamay niya at tinaas iyon na parang totoong coronation. Tapos ay tumingin sa lahat ng kalalakihan sa paligid. “Eh syempre, dahil panalo ’to… heto ang dessert nating lahat tonight.”

Nagtawanan, nagsigawan, at nagsipalakpakan ang tropa.

Humalakhak si Warren, sabay hampas sa balikat ng nobyo. “Tangina niyo. Sige. May regular  training ako nang matindi. Nasa kondisyon ang katawan ko. Kakayanin ko kayo lahat!”

Maingat na tinabi ni Warren ang tropeyong hawak niya. Tapos, hinatak niya si Collo papalapit at mariing hinalikan. Malakas, mabangis, parang matagal na silang tigang at sabik. Ramdam ni Warren ang gaspang ng balbas ni Collo laban sa kanyang pisngi, at ang kanilang mga dila ay nagbuhol, nagsalpukan, at nagkahigupan ng hangin.

Humihingal si Collo matapos ang laplapan, nanginginig ang labi. Hindi pa tapos si Warren. Dumiretso siya kay Rojiero at agad din itong sinunggaban ng halik. “Uhmmm…” muffled na ungol ni Rojiero, habang ang mga palad nito’y gumapang sa likod at dibdib niya. Ramdam ni Warren ang init at tigas ng katawan nito.

Paglingon niya, hindi lang pala sila. Ang buong poolside ay parang nahipnotismo sa init ng gabi. Ang mga barako, naka-trunks pa rin, ay nagsisidikit, nagyakapan, nagsipsipan ng labi. Mga braso’t dibdib na nagkakahulihan, mga bukol na nag-uumpugan sa ilalim ng makukulay na bikini.

Napansin ni Warren na si Mierre ay walang kahalikan. Lumapit siya rito, sabay haplos sa bukol nitong namumurok sa loob ng trunks. “Naalala ko ’yung sex natin sa treehouse,” bulong niya, may malibog na ngiti.

“Fuck, oo nga. Namiss kita,” sagot ni Mierre, bago pa siya mahila sa isang mabangis na laplap. Halos mabali ang leeg ni Warren sa lakas ng hatak. Nagbuhol ang dila nila, at habang magkahinang ang bibig, sinimulan nilang igiling ang balakang, nagsisiksikan ang mga bukol na basa ng precum. Ramdam niya ang init, ang lagkit, ang kapangahasan ng katawan ng kasama.

Matapos iyon, parang hari na umikot si Warren. Isa-isa niyang nilapitan ang lahat, at bawat isa’y binigyan niya ng halik. Ang ilan, umamin pa na siya ang binoto. “Binoto kita, kasi ikaw na talaga,” bulong ni Jayen bago siya nilaplap. Sa bawat halik, may mga kamay na gumagapang sa katawan niya: may pumipisil ng utong, may humahagod sa abs, may dumadakma sa bukol niya, at may lumalamas sa mabilog na puwet niya.

Masikip ang suot niyang white bikini trunks. Lalo pang sumikip, mabigat na dahil puno ng precum. Ang ulo ng burat niya’y halos kumikiskis na sa telang manipis, nagmamakaawa nang pakawalan.

At doon, nakita niya si Keiron. Ang ulo ng burat nito’y nakasilip na mula sa berdeng bikini, namumula, nangingintab sa precum. Hindi na siya nakapagpigil. Bumagsak siya sa tuhod. Hinila niya pababa ang bikini, at agad na isinubo ang tarugo nito. Mainit, matigas, at buhay na buhay ang burat sa loob ng bibig niya. Sinilindro niya iyon, bawat pulgada’y sinuyod ng labi’t dila, bawat ugat ay pinasadahan.

“Ahhh… tangina mo… uhmmm… pareeee…” ungol ni Keiron habang kumakadyot sa bibig niya.

Ngunit hindi lang ito ang naghihintay. Sa gilid, si Folger na nakababa na halos ang trunks, hawak-hawak ang sariling burat, nangingintab na sa precum. Nilipat ni Warren ang bibig. Nilunok niya agad ang kahabaan ni Folger, basang-basa na ng sariling katas.

“Uhhhh idol… tangina…” hingal ni Folger, napahawak sa balikat niya habang naghalikan sila ni Keiron sa ibabaw ng ulo ni Warren.

At doon na nagsimula ang pagguho ng lahat ng inhibisyon.

Isa-isa, sabay-sabay, nagsiluhod ang mga contestants sa entablado sa tapat ng kapareha ng mga ito. Parang domino effect ng mga trunks na bumababa, burat na pumapalaya, pawis na kumikintab sa ilaw ng pool. Ang trance music ay pinatay. Ang pumalit, ang koro ng baritonong mga ungol at basang tsupaan.

Bilang kampeon ng Dashing Debonaire, si Warren ang naging sentro.  Sa susunod na isang oras, ginawa niya ang misyon: tsupain ang bawat isa.

Iba-iba ang lasa at lapot ng bawat burat: may maalat, may manamis-namis, may masang-masa ang precum. Iba-iba rin ang pakiramdam: may maugat na kumakaskas sa kanyang dila, may mataba at puno na bumabara sa kanyang lalamunan, may mahaba’t pumapalo hanggang tonsil niya. Sa bawat isubo, nalalasahan pa niya ang laway ng lalaking naunang tsumupa roon.

Mga kamay niya’y gumagala rin. Habang tsinutsupa ang isa, pinipiga niya ang utong ng isa pa. Habang lumulunok ng titi, pinapasok niya ang daliri sa butas ng kasama. Ang kanyang mga palad ay lumalamas ng puwet, humahagod ng abs, at sumasabunot ng buhok.

Marami ring humahawak sa kanya. May sumasabunot sa buhok niya, gigil na kinakasta ang kanyang lalamunan. May umaalalay sa ulo niya, para masagad ang pagbaon. At siya, walang reklamo — buong-galang na tinatanggap, nilulunok, sinasamba.

Sa sarili niyang katawan, parang umaapoy. Hawak niya ang sariling burat na matigas at namamasa, basang-basa na ng precum. Pinapakawalan niya ito paminsan-minsan, jinajakol habang may burat sa bibig. Ang init at lagkit ng sarili niyang katawan ay nagsasanib sa init at lagkit ng lahat ng kasama niya.

Isang oras ng walang puknat na multi-tsupa. Ngunit kahit ganoon, walang naramdaman na ngawit si Warren.

Si Edinburg ang huli niyang tsinupa, nang biglang maramdaman ni Warren ang kiliting gumuguhit mula sa kanyang tumbong. Para siyang nilatigo ng kuryente. Tumuwad siya, ibinuka ang mga hita, ipinakita sa lahat ng nakapalibot ang kanyang butas na basang-basa na ng sariling precum at laway na dumaloy mula sa tsupa niya kanina. Dinaklot niya ang sariling mga pigi at pinaghiwalay, sabay daliri sa sariling butas.

“Ohhh… tangina barurutin niyo na puke ng champion niyo!” bulyaw niya, baritonong nangingibabaw sa dagundong ng mga ungol.

Hindi nag-atubili si Edinburg. Hinila pababa ang pulang trunks hanggang tuhod, saka idinikit ang malaking burat sa bukana ni Warren. Isang mariing kadyot at pumasok ang kahabaan.

“Aaaahhh putaaaa!” sigaw ni Warren, napaliyad ang katawan, nanigas ang mga binti, at kumapit sa sahig ng entablado. Parang muling binuksan ang pinto sa pinakatatagong parte ng pagkatao niya. Tumama ang ulo ng burat ni Edinburg sa sensitibong laman sa loob, at halos mapatid ang hininga niya.

Lumingon siya, hinanap ang bibig ng kapareha, at nagtagpo sila sa isang maalab na halikan. Ramdam niya ang lakas ng dakma sa kanyang abs at dibdib, parang minamasahe habang kinakasta. Pawis na pawis si Edinburg, pawis na dumudulas sa katawan nilang magkadikit.

“Aaaaaghhh… Warren… puta kaaaa!” ungol ni Edinburg bago ito nangisay, kumadyot ng huling beses, at nag-deposito ng mainit na tamod sa loob niya. Ramdam ni Warren ang pag-agos ng init sa kanyang lagusan, kumalat mula sa loob palabas.

Hindi pa siya nakakabawi ng hininga nang pumila na ang iba. Una si Collo.

Hiniga siya nito sa sahig, at agad sinakmal ang leeg niya at binigyan marahas na halik. Sabay kadyot, pumasok ang burat sa butas na kakatamod lang ni Edinburg. “Putangina ka Warren, sarap mong kantutin!” sigaw ni Collo, mukhang nabuhay na naman ang pagkasadista.

Bawat ulos ay sinabayan ng hampas sa dibdib at tiyan ni Warren, parang gusto siyang durugin at paluin ng sarap. Hinahampas din nito ang pisngi niya, “puta ka, puta ka, champion nga!” At sa bawat mura, mas lalo pang lumiliyab ang loob niya. Masakit, masarap, parang gusto niyang kainin ang sakit at gawing aliw.

Kasunod si Jaylad. Pinahiga niya ito at siya naman ang pumaibabaw. Dahan-dahang ibinaba ni Warren ang sarili sa burat nito, sabay giling ng balakang. Sa tabi nila, nakatayo si Jayen, matigas na matigas, burat na nangingintab sa precum. Inabot ni Warren ang ulo nito, at sinubo ang kahabaan.

“Ohhh putaaa… Warren!” halinghing ni Jayen, habang hawak ang buhok niya at kinikiskis ang burat sa lalamunan niya.

“Shit idol, sakyan mo pa ako… tangina giling paaaa…” ungol ni Jaylad, habang nakahiga at namimilipit sa ilalim niya. Kumakadyot-kadyot ito pataas para salubungin siya.

Si Warren, tigas na tigas pa rin. Ang titi ay umiiyak nang masaganang precum.

Sa kabilang banda, natanaw niya si Brady — ang obvious na second placer — nakahiga at binabarurot ni Keiron. Basang-basa sa pawis, habang si Rojiero ay jinajakol ang burat ni Brady at sinisipsip ang mga utong nito. Napatingin si Brady sa kanya, at nagtagpo ang mga mata nila. Sa gitna ng lahat ng kaguluhan, nagkindatan sila.

Pagkaraan ng ilang minuto, pumutok si Jaylad sa loob niya, kumakadyot pataas habang nilalabasan. Agad naman siyang hinablot ni Folger.

“Putaaa halika Warren!” binuhat siya ng buo, parang bata, tapos itinapon sa pool.

PLASHHHH!

Tumama ang katawan niya sa malamig na tubig. Napa-igik si Warren, nanginginig sa kombinasyon ng init ng katawan at ginaw ng tubig. Tumalon na rin si Folger sa tubig.

Hinila siya ni Folger sa gilid ng pool, pinaharap sa isang gilid, at agad na ipinasok ang burat.

“Fuckkk… putaaa!” sigaw ni Warren habang sumasampal ang tubig sa bawat ulos. Malalakas na splash ang pumapaligid sa kanila, humahalo sa ungol at mura.

“Ang sarap mong kantutin! Puta ka! Akin ka ngayooon!” sigaw ni Folger, habang parang makina sa bilis ng pagbarurot.

Sumasabay si Warren sa bawat ulos, kumakadyot pabalik, kumakapit sa gilid ng pool. “Tangina mo Folger! Sige pa! Punuin mo ’ko!”

At ilang sandali pa, pumutok ito sa loob niya, mainit na rumaragasa kasabay ng lamig ng tubig

Pag-angat ni Warren mula sa pool, hingal na hingal, ay tumambad sa kanya si Ford. Nakatayo sa gilid, nangingintab ang katawan sa pawis at tubig, habang marahas na jinajakol ang sarili. Ang mga mata nito’y nakatutok lamang sa kanya, puno ng libog at galit na parang matagal nang naipon.

Namaywang si Warren, pinahagod ang kamay sa sariling dibdib. “Ano, gusto mo?”

Halos maiyak sa libog si Ford, habang pinapaikot ang daliri sa basa niyang utong. “Ikaw, Warren. Kantutin mo ’ko… katulad nung kantot na ginagawa mo kapag galit ka sa akin.”

Umisi si Warren, saka ipinasok ang dalawang daliri sa sariling butas at hinugot ang tamod na naiwan doon. Kinuha niya ang malapot na puting katas, dinampi sa butas ni Ford, at marahas na fininger iyon. “Oo, puta. Sarap mong kantutin.”

Itinuwad niya si Ford sa gilid ng pool. Agad niyang ibinaon ang burat sa masikip na butas nito. “Putangina ka!” mura niya, sabay bagsak ng katawan pasulong.

“Ahhh fuckkk! Shit! Sige pa, ganyan nga!” ungol ni Ford, bawat ulos ay parang sinasampal siya ng lahat ng galit at init na naipon sa kanilang rivalry. Dinaklot niya ang batok ni Ford, hinalikan ito ng marahas, sinipsip ang dila nito hanggang halos mawalan ng hininga.

Naglalapat ang kanilang mga katawan, pawis sa pawis, tamod sa tamod. Si Ford mismo ang unang nilabasan, nanginginig ang buong katawan, hands-free, habang kinakasta.

“Yan! Putanginaaa…” ungol ni Warren bago siya binitawan at hinayaan itong bumagsak sa gilid.

Hindi pa siya nakakahinga nang pumila na ang iba.

Si Jayen muna. Pinahiga niya ito sa isang recliner, saka ibinuka ang mga hita. Wala pang ilang ulos, umaatungal na parang babaeng puta si Jayen, mga luha ang namumuo sa gilid ng mata. “Ooohhh fuckkk Warren! Shit tangina mo! Kantutin mo pa ako, hanggang mawasak ako!”

Kumakadyot si Warren, hawak ang dalawang kamay nito, pinipigilan habang ito’y namimilipit. “Sarap mo. Puta ka. Ano lalabasan ka huh?!”

At doon nga, napa-arko si Jayen, nanginginig habang pumutok nang hands-free, tamod na kumalat sa tiyan.

Kasunod si Keiron. Pinahiga si Warren sa recliner, at dahan-dahang umupo si Keiron sa nakatirik na burat nito. “Ahhh fuckkk shiiittt!” pasigaw na ungol nito, kumakadyot pababa, dinidiin ang sarili hanggang sagad.

Kinakagat-kagat ni Keiron ang utong ni Warren, dinidilaan ang kilikili nito habang palaging sumasalpak ang puwet sa balakang niya. “Shit champion… sarap mong papasukin… fuck!” At ilang minuto pa’y nilabasan ito, nanginginig, tamod na tumalsik sa tiyan ni Warren.

Sa gilid, tumambad kay Warren ang eksenang ikinabaon ng kuko sa sahig ng poolside — si Brady, ang nobyo, nakahiga at kinakantot ni Russell. Basang-basa sa pawis, nakanganga sa sarap.

“Putangina mo, Russell,” buska ni Warren habang nilalapitan ang dalawa. “Ano, pare? Sarap kumasta ng boyfriend ko?”

“Ughhh oo…” hingal ni Russell, nakatuwad at namumula sa effort. “Swerto mo dito…”

Agad na hinablot ni Warren ang ulo nito at ipinasok ang burat sa bibig. Nag-spitroast sila ni Brady, magkasabay na umuulos sa magkaibang butas ng kaibigan.

“Ughh tangina mo Warren… ang sarap mo talaga,” ungol ni Brady habang inabot ang dibdib niya, hinahaplos, pinipiga ang utong.

“Fuckkk… ikaw din,” sagot ni Warren, sabay laplap sa nobyo sa ibabaw ng katawan ni Russell. Halos mabaliw si Russell, kinakantot sa magkabilang dulo, hanggang sa nanginginig na labasan, hands-free cum na kumalat sa tiles.

“Woahhh…” dumating si Django, nakahubad, burat na kumikislot. “Ang sasarap… pwede ba akong sumali dito?”

Binukaka ni Warren ang mga hita, kitang-kita ang butas na tumutulo pa ng tamod mula sa mga lalaking kumantot sa kanya kanina. “May butas pang puwedeng pasukin.”

“Shiiit!” singhal ni Django bago ipinasok ang burat sa kanya. “Aaahhhh champion! Tangina idol, sige warakin mo puke mo para sa ’kin!”

Si Warren ay kumakantot paabante sa bibig ni Russell, habang paatras naman upang salubungin ang mga ulos ni Django. Para siyang hinahati sa dalawang direksyon, nilalamon ng sarap. Nanginginig ang laman niya. Lagpas tatlong oras na mula pa lang nung nagsimula sila sa aksyon at mabigat na mabigat na sa libido at tamod ang kanyang mga betlog.

Hanggang sa… sabay-sabay silang pumutok.

Russell, hands-free cum ulit.

Brady, muling nagpakawala ng tamod sa tumbong ni Russell.

Django, nagdeposito sa loob ni Warren, mainit, dumaloy palabas ng butas niya.

At si Warren mismo, pumutok sa bibig ni Russell, sinagad ang katas hanggang sa lalamunan. Ang kanilang mga baritonong mga angulngol ay pumailanlang sa langit. Bumubulabog sa katahimikan ng gabi.

At nang mahimasmasan ang lahat. Kinuwento ni Django ang huling naganap sa coronation last year nung ito ang nanalo.

Kinuha ni Warren ang tropeyo, "aba syempre gagawin niyo rin 'yan sa'kin. Wala na ngang prize money eh."

Nagtawanan ang lahat.

Sa gilid ng pool, nagsimula ang huling rituwal. Nakaluhod si Warren, pawis, tamod, at tubig ang bumabalot sa kanya. Paikot sa kanya, lahat ng lalaking kalahok — kasama ang returnees — nagsalsal, nakatingin sa kanya nang may uhaw at respeto. Si Warren ang matapang na nag-imbestiga sa isyu kahit na walang training. At nagbigay ng huling blow kay Hoan para tuluyang ma-neutralize ang kalaban. Malaki ang utang ng lahat sa kanya.

Isa-isa, sabay-sabay, pumutok ang mga burat. Tamod na tumalsik sa buhok, mukha, dibdib, balikat, hita. Malagkit na ulan ng tamod. Labing-tatlong katawan ang nagbuhos ng init sa iisang lalake.

Nakatingala si Warren, nakabuka ang bibig, nilalasap ang ulan ng tamod. “Aaaaahhh fuckkk! Tanginaaa!”

Naligo siya sa malagkit na puti, ang balat niya kumikintab sa ilaw ng poolside. Kinakalat niya ang katas sa katawan, minamasahe sa dibdib at abs. May mga isinubo rin siya, tinikman, ninamnam ang alat at tamis.

“Putangina niyo…” hingal niya, nakatayo, nakataas ang tropeyo sa isang kamay, habang tumutulo pa ang tamod sa katawan. “… gawin na natin ’to lagi, ha?”

At sa gabing iyon, itinanghal si Warren Estampador, ang bagong Top Dashing Debonaire.

- W - A - K - A - S -




--------------

If you want advanced access to the complete chapters of the current story and advanced chapters of the latest Tagalog full fiction story ahead of blog readers and get other perks such as weekly teasers and a feature in one #squirtershorts within the month, please subscribe to patreon.com/jockwonderlust. If you want to support me and my craft, please subscribe! 

Monday, November 17, 2025

[SS-1616] Maker's Threes


MAKER'S THREES

The place was warm and dim, the kind of lighting that makes skin look softer and shadows a little thicker. It smelled like clean sweat, a hint of soap, and something faintly sweet. The floor had this low hum running through it, like the bass in a club you can feel in your chest.

Maker walked ahead like he owned every inch of the room. Slow, steady, not even glancing back because he knew the patron was following. His voice was low and smooth.

“You like threes,” he said. “Not just to look at… to feel. To have all around you. To keep you busy.”

The first three guys came out together, all the same height and build, their bodies moving in perfect sync. Their shoulders rolled forward at the same time, their chests rose together, and when they stopped, they just stood there — close enough that the heat from them reached you. Their eyes didn’t wander; they stayed locked on the patron, like they were waiting for his next move. Maker said, “These ones wrap around you like they’re one person. Every touch doubled, every breath matched. You’ll lose track of where you end and they start.”


The second set stepped out next. They didn’t look the same, but they fit together like puzzle pieces. One was broad and steady, the kind of guy you know could hold you down without even trying. Another moved with this smooth, quick energy, like he could slip anywhere he wanted. The third just watched with eyes that felt like they were already stripping you down. They circled slowly, brushing close enough for the air between them to feel charged. Maker said, “They work you from every angle. One pulls you in, one keeps you there, the last finds spots you didn’t even know could light you up.”


The last three didn’t move at all at first. They stood in a dark alcove, still as statues. But you could feel their focus, heavy like a hand on the back of your neck. Maker stepped closer to the patron, his voice dropping lower. “These wait. They make you want them before they ever touch you. And when they do… you’ll wonder how you ever stood without them.”

The patron’s breathing had gotten heavier. “I’ll take all three sets. Tonight.”

Maker’s smile was slow and knowing. “Good,” he said. “Tonight you’ll learn that too much is never enough… when it comes in threes.”

Somewhere deep in the building, a bell rang once… twice… three times.

The night had started.





--------------

If you want advanced access to the complete chapters of the current story and advanced chapters of the latest Tagalog full fiction story ahead of blog readers and get other perks such as weekly teasers and a feature in one #squirtershorts within the month, please subscribe to patreon.com/jockwonderlust. If you want to support me and my craft, please subscribe! 

Friday, November 14, 2025

[SS-1615] Stwarnerry Greenhouse


STRAWNERRY GREENHOUSE

The inside of Dr. Kaoru Hayashi’s special greenhouse was hot. Wet. Alive. And the strawberries weren’t just any strawberries — they were Strawnerries: big, juicy, genetically jacked-up fruits that craved one thing.

Men.


Not just any men, either. Sweaty, ripped, testosterone-dripping studs. That’s what turned them on — literally. Their shiny red skins would pulse and glow when a real man got close. And that’s why the guys came in every day, barely dressed, bulges bouncing in their briefs, sweat glistening on their hard pecs and cut abs.

Kenta stepped through the doors, his swim trunks already riding low on his hips, goggles fogged from the heat. The air inside hugged him like a needy lover, thick and warm, and the Strawnerries started reacting right away — their vines squirming, their fruits darkening to a sexy, throbbing crimson.

He dropped to his knees between two thick rows, brushing against the sticky vines. They clung to his thighs like they didn’t want to let go. The fruit sprayed a sweet mist that made his skin tingle and his blood rush. Kenta groaned softly as he picked one, juices running down his arm.

“Already working up a sweat?” Hiro said, walking by, his broad chest heaving. Daichi followed, licking strawberry juice off his fingers like it was something else entirely.

The guys were all jacked, and they knew it. They moved like they were on stage, muscles flexing with every motion. Every fifteen minutes the greenhouse shifted, the plants going still — that meant it was time.


Time for the Receptacle.

It sat in the center of the dome like a throne made of vines and heat. It pulsed, warm and ready. The moment they knelt before it, the scent hit them — musky, sweet, intoxicating. Kenta couldn’t hold back. None of them could. Their chests rose and fell, their skin flushed deep red. The Receptacle needed seed — and they were more than happy to give it.

One by one, they stroked themselves, offering thick, dripping loads into the waiting, quivering vines. It drank them up greedily, sucking it all down, feeding the next crop of hungry, sex-starved fruit.

Dr. Hayashi watched from above, sweaty and half-hard under his loose lab coat. He was taking notes, but his other hand wasn’t exactly idle. This was his masterpiece. Science, yes — but so much more. It was a full-body ritual. A symphony of muscle, scent, cum, and fruit.

Kenta stood when it was over, legs shaking, a basket full of glowing red Strawnerries in his arms and a slick sheen of juice — and sweat — covering every inch of him.

“You coming back tomorrow?” Hiro asked, biting into a warm, dripping berry.

Kenta smirked, muscles flexing as he wiped his mouth. “You kidding? I’ll be hard all night just thinking about it.”

The strawberries in the greenhouse pulsed brighter, almost vibrating with remembered pleasure.

They knew the taste. The touch.

And they were starving for more.




--------------

If you want advanced access to the complete chapters of the current story and advanced chapters of the latest Tagalog full fiction story ahead of blog readers and get other perks such as weekly teasers and a feature in one #squirtershorts within the month, please subscribe to patreon.com/jockwonderlust. If you want to support me and my craft, please subscribe! 

Thursday, November 13, 2025

PSIB 30


ANG NORMAL NA BUHAY NI WARREN

Muli na ngang bumalik sa probinsya si Warren. Ngayon ay simple na lamang ang buhay niya—hindi na entablado, hindi na kamera, kundi kalsada at mga bahay. Ang bagong trabaho niya ay courier at delivery boy ng fastfood. Isa sa mga naipundar niya mula sa perang nailipat niya noon sa contest ay ang motor na ginagamit na niya ngayon para kumita.

Mas magaan na rin ang loob niya tuwing umuuwi, dahil ang kanyang ina ay nasa mas mabuting kalagayan. Nabayaran na ang pagpapagamot nito mula sa mga kinita niya, at marami pang natira para sa ipon at sa pag-aaral ng kapatid. Sa isip ni Warren, kahit bumalik siya sa mababang kita at simpleng hanapbuhay, mahalaga na hindi na sila bumalik sa baon ng utang at kawalang-pag-asa.

Matapos maghatid ng isang malaking karton sa isang bahay, nasalubong niya ang kanyang tiyahin na nakatira rin sa barangay.

“Andito ka na pala, Warren! Kumusta ka naman?” masayang bati nito.

“Okay naman po, Tita. Oo nga, long time no see. Nakabalik na po ako,” sagot niya.

“Balita ko, ang laki ng kinita mo do’n sa raket mo, ah!” singit agad ng babae.

Napakamot siya sa ulo. “Naku, hindi naman po. Tama lang para mapagamot si Nanay, makaipon, at matustusan ang pag-aaral ng kapatid ko. Ngayon balik ulit ako sa simpleng trabaho. Basta huwag lang kaming mabaon sa hirap ulit.”

“Hay, mabuti ’yan. Ang mga pinsan mo, bulakbol! Buti ikaw kahit hindi ka nakatapos, may direksyon. At parang lalo ka pang gumuwapo!”

Napangiti si Warren. “Haha, matagal na naman akong guwapo, Tita.”

Totoo rin na maraming bumabati sa kanya mula nang siya ay bumalik. Napansin ng mga tao ang pagbabago ng kanyang anyo. Mas macho, mas defined. Pasalamat siya sa disiplina sa ehersisyo at nutrisyon na natutunan niya sa cruise ship, na hanggang ngayon ay tinutupad pa rin niya.

“Naku, may dalaga ang kumare ko, ipapakilala kita!” kilig na alok ng tiyahin.

Humalakhak si Warren. “Trabaho muna bago babae. Pero sige, basta matino at maganda, subukan natin.” Pero sa loob niya ay wala talaga siyang interes, at alam niyang baka hindi rin iyon matuloy.

Nagpaalam sila at ipinagpatuloy ni Warren ang deliveries. Alas-siete na siya natapos, may dalawang libo rin ang kita kasama ang tips, kahit bawas gasolina. Sa isip niya, baka kailangan na rin niyang magbisikleta para makatipid.

Dumaan pa siya sa bakal gym. Isang oras ng pagbubuhat, at napansin agad ng mga kasamahan ang kanyang katawan.

“Pare, imba na talaga katawan mo!”

“Inggit ako, Warren!”

“Taenang abs ’yan, pwedeng kainan ng hapunan!”

“Ready ka na ulit sa contest, pare, ready ka na ring mamakla!”

Natatawa lang siya sa mga biro. Nakikipagbiruan siya pabalik, at minsan nagtuturo pa sa kanila ng tamang buhat. Sa mga sandaling iyon, ramdam ni Warren na bumabalik ang dati niyang disposisyon. Noon sa cruise, konting lapit ng kapwa barako ay agad na siyang nalilibugan. Pero ngayon, parang bumabalik ang neutral niyang pakikitungo. Parang kaya niyang muling mamuhay nang diretso.

Pag-uwi, naghapunan siya mag-isa. Kinausap at inalagaan muna ang ina hanggang makatulog, bago siya nagkulong sa sariling kuwarto. Walang aircon, bentilador lang. Nakabriefs, nakahiga, pinakikinggan ang ugong ng probinsya sa gabi, ang kalikasan at ang minsanang daan ng motor ng tricycle sa labas.

At doon siya muling inatake ng alaala. Ang sarap ng katawan ng lalaki sa lalaki. Ang init ng pawis, ang bigat ng dibdib, ang matitigas na hita, ang mga halikan, ang burat, ang butas. Tumindi ang init sa katawan niya.

Binuksan niya ang cellphone. Instagram. Brady Abarquez. Fitness at skincare influencer sa mga post, puro polish at endorsong pampabango at pampapogi. Pero alam ni Warren na higit pa roon ang lalaking iyon. Alam niya ang tunay na pagkatao nito sa personal. Ang kalibugan, ang tapang, ang lambing na hindi makikita sa feed ng social media.

Mula nang matapos ang rescue mission, naghiwa-hiwalay silang lahat. Ang mga trabahanteng biktima ng trafficking ay pinalaya. Na-seize ang mga droga. Nahuli ang mga kriminal. At sila, mga contestant, ay dinala pabalik. Walang media coverage, malamang tinakpan ng poder ng mafia at ng pulitika. Ang Dashing Debonair ay hindi na natapos. Mabuti na lamang, nailipat na ang perang napanalunan nila sa mga sariling account.

Pagkalabas sa isla, si Jonriel ay agad sumama sa NBI. Sina Brady at Agent Ten naman ay tumulong pa sa dokumentasyon ng kaso. Mula noon, tuluyang naputol ang komunikasyon. Wala ring update sa Instagram si Brady, mahigit isang buwan na. Marahil ay simula pa nang sumampa sila sa barko.

“Sana ayos lang siya,” mahina niyang sabi. Sumagi sa isip niya, baka may nangyaring masama.

Naalala niya ang panata: sa cruise, sasagarin niya ang kabaklaan. Pagbalik sa lupa, normal na ulit. Pero dahil kay Brady, muntik nang magbago ang desisyon—baka nga iyon ang buhay na gusto niya: ang maging kapartner ang kapwa barako. Pero simula nang maputol ang lahat, unti-unting nawala ang posibilidad na iyon. Pero nagnanasa pa rin siya. Hindi niya lang alam kung tama pa iyon.

Minsan nga lang, bumabalik. Lalo na ngayon habang nakatitig siya sa Instagram ng lalaking pinakatangi niya. Gusto niya itong muling makita, ngunit hindi niya alam kung posibleng magtagpo pa ang kanilang mga kakaibang buhay.

Pumikit si Warren. Hinawakan ang sarili. At muling ipinaalala ng katawan niya ang init ng mga gabi sa cruise. Sa ngayon, iyon na muna ang paraan upang palipasin ang kanyang pagnanasa.

——————————————————————————

Dalawang linggo matapos siyang makabalik sa probinsya, pumayag si Warren na sumali sa isang maliit na bikini open sa Las Piñas. Hindi engrande, hindi mala-cruise ship. Isang simpleng restobar lamang ang venue, may makeshift na backstage at dressing room, siksikan ang mga kalahok at kanya-kanya ng dala ng bikini trunks. Siya at si Russell ay nilibre ng kanilang handler ng pamasahe, kaya kahit malayo ang biyahe, sinugal na rin nila.

Isa-isa nang ipinapakilala ang mga contestant.

“Number Six, Warren Estampador!”

Lumabas si Warren mula sa gilid. Ang tanging suot niya ay isang makinang na dilaw na bikini briefs na naiuwi pa niya mula sa Dashing Debonair. Agad nagsigawan ang mga bakla at ilang babae sa audience. Ang mga ilaw ng entablado ay simpleng spotlights lamang, hindi kagaya ng dramatikong pulang ilaw at mga salaming salamin ng cruise ship. Wala ring mga nakatagong kamera o misteryosong sponsor. Dito, simple lang: magpasexy, mag-tease, magpakyut.

Naglakad si Warren na parang sanay na sanay na. Umikot siya, ibinaba ang brief sa balakang para ipakita ang cut ng kanyang obliques, tumigil para ipakita ang abs, at nakipag-eye contact sa mga sumisigaw sa audience. Tumawa siya nang mapansin ang ilang kumakaway. Hindi siya tensyonado. Walang libog na bumabalot sa kanya gaya noong nasa isla pa siya—dito, relaxed lang.

Nang dumating ang Q&A, puro magagaan na tanong lang ang itinapon. “Ano ang paborito mong parte na hinahalikan?” tanong sa kanya. Ngumisi si Warren at sumagot, “Labi at tainga.” Kunwari’y babae ang iniisip niyang hinahalikan, at natuwa naman ang hurado’t audience.

Pagkatapos niyang sumagot, bumalik siya sa linya ng mga lalaki. Sa harap nila ay mga babaeng naka-swimsuit. Narinig niya ang bulong ng contestant sa tabi niya.

“Sus, pare. Ikaw na panalo dito. O si Russell. Putangina, bakit ba kayo nagbibikini open? Eh pang-Mr. Universe kayo o kaya Century Superbods. Sobrang batak.”

At may katotohanan iyon. Dahil sa disiplina at training na nakuha nila sa Dashing Debonair, angat sila ni Russell sa lahat.

“Ay sana nga,” sagot ni Warren. “Para hindi naman sayang ang byahe ko.”

Napansin niya ang tingin ng contestant. Hindi lang basta tingin: may lapot, may ibig sabihin. Halatang gusto nitong mahawakan siya, matikman siya kung papayag lang siya. Noon pa man, bago siya napasok sa cruise, alam na niyang may mga silahis na sumasali sa mga ganitong patimpalak. Noon, hindi niya pinapansin, kasi nga straight pa siya. At kung nasa Dashing Debonair pa sila ngayon, malamang siya pa mismo ang unang gagalaw para makaulayaw ito habang may kamera at sponsor na nanonood. Pero hindi na. Nasa normal na mundo na siya. Iba na ulit ang mga patakaran.

Tulad ng prediksiyon ng kasamahan, si Warren ang hinirang na first place, at si Russell ang second place.

Pagbalik nila sa backstage, agad silang nilapitan ng handler. “Gusto daw kayo nung isang judge. Kahit tsupa lang daw sa hotel niya.”

Nagkatinginan si Warren at Russell.

“Ah, pagod kami. Tsaka na lang siguro,” sagot na ni Russell para sa kanilang dalawa.

“Okay, yabang talaga. Porket nakaka-first at second na, eh,” buska ng handler bago nito nilapitan ang isa pang contestant na hindi nakapasok, halatang iyon na ang ipapain nito sa hurado.

Mabilis na nagbihis sina Warren at Russell. Tumanggi rin sila sa mga co-contestants na nagyayaya ng inuman at kain. Sa halip, dumiretso na sila sa hotel room.

Pagkapasok na pagkapasok nila sa kwarto at pagkalock ng pinto, biglang nagbangga ang kanilang mga katawan. Parang sabik na sabik na matagal nang nagpipigil, agad silang nag-akapan nang mahigpit, at nagsunggaban ng labi. Isang matinding laplapan.

Isa-isa nilang hinubad ang kanilang mga saplot hanggang sa ang mga bikini briefs na lamang ang natira: dilaw kay Warren, pink kay Russell. Nagmumura ang kanilang mga bukol, namamasa at nagkikiskisan. Nagdudunggulan ang kanilang mga dibdib, nagtutusukan ang mga matitigas na utong, nagpupuluputan ang mga braso.

Buti na lang, kaprobinsya niya si Russell. Sa mga sandaling pareho silang minumulto ng bawal na libog na natutunan nila sa Dashing Debonair, sila na lang ang nagiging sagot sa isa’t isa. Kasi hindi naman basta-basta ang “acquired taste” nila. Hindi lang dapat barako, pero dashing debonaire ang kalidad: maganda at ripped ang physique, makinis ang balat, at baboy sa kama.

Nagpakawala ng huling matinding halik si Russell bago huminga nang malalim. Kumalma ang enerhiya nito at tinitigan si Warren diretso sa mga mata.

“Oy,” buska nito. “Ano ’yan? Iniisip mo na naman si ano, eh. Nakakainsulto ka talaga.”

Pilit na ngumiti si Warren. Sapat na si Russell bilang kaibigan para punan ang kaniyang wirdo at kakaibang libog. Pero may hinahanap ang puso niya.

“Pasensya na,” mahina niyang sagot. “Maka-get over din siguro ako kay Brady. Mukhang bumalik na rin siya sa normal na buhay.”

Hinaplos ni Russell ang bukol ni Warren, pinisil pa ng konti. “Basta pare,” sabi nito, mababa ang boses. “Sa tuwing kailangan nating takasan ang mundo, andito lang tayo para sa isa’t isa.”

Ngumisi si Warren, sabay sagot: “Oo nga.” At muli siyang hinalikan ng lalaki, mas malambing pero mas mainit.

Mabilis niyang itinulak si Russell sa kama ng standard hotel room na iyon. Dumagan siya at sinimulang brochahin ang katawan ng kaibigan. May kaunti pang lasa ng pawis at traces ng body shiner sa balat ni Russell, na parang hindi naman nila kailangan dahil sobrang ripped na ng pagkakalilok ng katawan nito. Dinilaan ni Warren ang leeg, sinimsim ang pawis sa dibdib, at pinasadahan ang abs nito na parang gutom na gutom.

Gumulong si Russell at siya naman ang pumaibabaw. Sa pagkakataong ito, siya ang humalik sa leeg ni Warren, sumamba sa matigas na torso nito, hinalikan ang mga abs, hinimod ang kilikili, at sinipsip ang utong. Dinilaan niya ang bawat guhit at ridge ng tiyan ni Warren, habang pareho silang umuungol.

“Tangina, Russ—ahhh—putanginaaaa…” mura ni Warren, sabay sabunot sa buhok nito.

“Ughhh… sarap ng katawan mo, pare…” ungol ni Russell habang binababa ang kanyang halik.

Nagpalitan sila ng halik at mura, barakong ungol na umaalingawngaw sa masikip na hotel room. Ang ingay ng kanilang hininga at langitngit ng kama ay parang musika ng pagkasabik.

Maya-maya’y naghubad sila ng bikini briefs, at pumwesto nang mag-69. Naramdaman ni Warren ang init ng bibig ni Russell sa burat niya—mahigpit, madulas, at sabik na parang gutom. At sa kabilang banda, nasa bibig din niya ang burat ng kaibigan—mataba, matigas, at puno ng lasa ng precum. Ang bawat galaw ng dila nila ay sinasabayan ng impit at muffled na ungol.

“Ughhh… tanginaaa…” parehong bulong at daing nila, habang sabay na pumapasok ang isa, dalawa, tatlong daliri sa kanilang mga butas. Ang tunog ng kanilang mga ungol ay lumakas, halong mura at paghinga na parang mawawasak.

Hanggang sa sabay silang dinala ng libog sa rurok. Nagclimax sila, sabay na sabay—malalakas at muffled ang mga ungol, habang nilulunok ang sabay na pagsirit ng tamod sa kanilang mga bibig. Ramdam ni Warren ang init at lapot ng semilya, at ang gana na sabay nilang nakamit.

Pagkatapos, umupo silang magkaharapan. Magkalapit ang mukha, naghahalikan muli, at nagcum-swapping. Ang kanilang laway at tamod ay naghalo at gumulong mula sa bibig pababa sa baba, leeg, hanggang dibdib. Pareho silang umuungol at nagmumura, basang-basa sa pinaghalong pawis, tamod, at kalaswaan.

At sa isip ni Warren, sapat na ang mga sandaling ganito. Hindi niya alam kung makakabalik pa siya sa dating siya, pero buti na lang may kaibigan siyang Russell na makakasama niya sa mga saglit na pagtakas tulad ngayon.

——————————————————————————

Pagbalik ni Warren sa probinsya galing sa bikini open stint niya, balik agad siya sa kanyang trabaho bilang courier. Ang huling delivery niya sa araw na iyon ay medyo malayo—mga sampung kilometro mula sa kanyang usual na ruta. Isa iyong resort-style na airbnb, at base sa address, mukhang mga bakasyonero ang nag-order.

Pagkarating, ipinarada niya ang kanyang motor. Kinuha niya ang medium-sized na kahon na mga limang kilo ang bigat at pumasok sa resort. Isang malaking bahay na may maraming silid ang bumungad sa kanya, may swimming pool sa gitna at mga flower arrangements sa paligid. May romantiko at intimate na vibe ang lugar, halos para bang may kasalan o proposal na naganap. Pero wala siyang nakikitang tao.

“Delivery po!” sigaw ni Warren.

Mula sa gilid, may lumakad patungo sa kanya.

Si Brady Abarquez.

Naka-suotan ito ng well-fitted nylon long sleeve polo at khaki pants. Preskong presko, guwapo, at mas lalong tumalim ang porma. Napalunok si Warren, biglang bumilis ang tibok ng puso niya. Halos mabitawan niya ang kahon sa mga kamay niya.

Ngumiti nang matamis si Brady. “Hi Warren. Long time no see.”

Hindi na nakapagsalita si Warren. Binaba niya ang kahon at agad siyang sumugod para yakapin ito. Mahigpit, nanginginig, puno ng pangungulila. At dama niyang pareho silang matagal nang sabik, dahil mahigpit ding bumuhol ang mga bisig ni Brady sa likuran niya, para bang takot itong muli siyang mawala.

Nagkatinginan sila at doon, sumiklab ang halik. Mainit pero malambing. Mapusok pero puno ng lambing na parang matagal nang kinimkim. Pumutok sa kanilang mga labi ang lahat ng pangungulila, lahat ng hindi masabi, lahat ng natenga sa pagitan nila mula nang magkahiwalay sila. Ang kanilang mga bukol ay nag-umpugan, parehong matigas at buhay na buhay, pero ngayon, mas mahalaga ang emosyon kaysa sa libog. Hinayaan nilang ang yakap at ang halik ang magsalita para sa kanilang mga puso.

Ilang minuto rin ang lumipas bago sila nagkalas. Pinunasan ni Brady ng hinlalaki ang pisngi ni Warren. Doon lang niya napansin na may tumakas na luha.

“Kumusta ka?” bulong ni Brady.

Sumimangot si Warren at pabirong sinapak ang tiyan nito. “Gago ka. Bakit ngayon ka lang nagparamdam?”

Seryosong ngumiti si Brady. “Inasikaso ko muna ‘yung kaso sa cruise ship. Yung trafficking. Malaki ang kalaban, kaya kailangan malinis ang documentation at reporting. Saka… honestly, hindi ko rin kasi alam kung gusto mo pa akong makita. Sabi mo noon, pagkatapos ng lahat, babalik ka na sa normal mong buhay. Kaya hinihintay kong ikaw ang mag-message. Alam mo naman Instagram ko.”

Napakagat-labi si Warren. “Naghihintayan pala tayo.”

“Eh kaya nung makaluwag na ako sa trabaho, eto ako,” sagot ni Brady, sabay hawak sa mukha niya. “Kunwari nagpadeliver ako. Pero, Warren… may aasahan ba ako sa’yo? Papayag ka bang maging boyfriend tayo? O mas gusto mong bumalik sa normal mong buhay? No pressure ah. Pero sana hayaan mo ako… kahit ligawan kita.”

Ngumiti si Warren. “Gusto kong bumalik sa normal…”

Mabilis na kumunot ang mukha ni Brady, halatang nalungkot.

Pero kumabig si Warren, at nagpatuloy: “At mula nung makilala kita sa cruise… ikaw na ‘yung normal na alam at gusto ko. Gusto kong gumising sa isang kuwarto na kasama ka, araw-araw. Bahala na kung ano iisipin ng mga tao. Oo, Brady. Oo. Saka wag mo na ‘kong ligawan. Klaro naman sa’yo, kahit noong duda pa tayo kung sino ba ang kalaban o kakampi… na mahal kita eh.”

Nabigla si Warren nang marinig mula sa sarili niyang bibig ang mga katagang iyon. Hindi sinasadya, pero totoo.

Lumiwanag ang mukha ni Brady. “Fuck. Fuck, Warren. Mahal na mahal din kita. Hindi ko na kaya pang tumagal na wala ka sa tabi ko.”

Muling hinalikan ni Warren ang lalaki, ang nobyo na niya ngayon.

Matapos ang matagal na halikan ay napatingin si Warren sa kahong kanina lang niya binaba. “Ano ’yang pinadeliver mo?” tanong niya, halatang curious.

Ngumuso si Brady. “Buksan mo. Tingnan mo.”

Nang buksan ni Warren ang kahon, agad siyang natawa. Nandoon ang dalawang bagay na sobrang pamilyar sa kanya—ang berdeng dildo na replika ng sarili niyang burat, at ang kulay-rosas na replika naman ng kay Brady. Hinawakan at tinaas pa niya ang mga iyon. “At paano naman napunta sa’yo ’to?”

“Ninenok ko. Hindi naman kailangan sa imbestigasyon eh,” sagot ni Brady sabay kindat. “Saka minsan sinasakyan ko at tsinutsupa ’yang green. Para kunwari kasex kita.”

“Eh andito na ’ko. Huwag ka na sa kunwari,” tugon ni Warren, may halong panunukso.

Mabilis na nagsimula si Brady magtanggal ng butones ng suot niyang polo. “Putangina mo. Kailangan nating mag-sex. Ngayon na. May romantic dinner pa ako diyan pero putangina, ikaw muna kakainin ko.”

Agad ding naghubad si Warren. Hanggang sa pareho na silang hubo’t hubad. Minalas niya ang katawan ng nobyo—ang pectorals na parang marmol, ang batak na abs na parang nililok, ang tikas ng braso at balikat. “Putangina ang hot. Heto ang katawan na nagtanggol sa akin,” bulong niya.

Tumitig si Brady, mabigat ang tingin. “Nah. Pareho lang tayo. Ikaw ang nakadale kay Hoan. Alam mo, puwede kang mag-agent.”

Muli silang nagsalubong, nagkiskisan ang mga katawan. Mabagal, malambing, pero halatang hayok ang bawat haplos, bawat halik. Dumudulas ang pawis sa pagitan nila habang palitan silang sumasamba sa isa’t isa—dinidilaan ni Warren ang matigas na pectorals ni Brady, pinupuno ng halik ang bawat guhit ng abs, dinadama ang bawat litid ng braso at balikat. Gumagapang naman ang bibig ni Brady sa leeg ni Warren, sinisipsip ang balat doon, bumababa hanggang sa dibdib, nilalaro ng dila ang mga utong na agad tumayo sa kiliti.

Nag-ungol si Brady, “Fuck, Warren, tangina na-miss kita…” habang hinahaplos ang likod at puwet ng nobyo, pinipiga at minamasahe at tigas ng kanyang glutes.

“Tangina Brady… sige, ganyan nga… sarap mong brumocha ahhh…” sagot ni Warren, halos humahabol ng hininga habang kumikibot ang katawan sa bawat halik at sipsip, lasap ang bawat sandali ng pagsamba sa kanilang laman.

Naglingkisan muna ang kanilang matitigas na burat, dumudulas sa pawis at precum, bago sila bumagsak sa ibabaw ng pekeng damo ng resort. Ramdam ni Warren ang gaspang ng fake grass na sumasayad sa kanyang balat, medyo magaspang.

Nagbaligtaran sila. Ang mainit na hininga ni Brady ay agad sumayad sa titi ni Warren, habang ang  burat ni Brady ay tumama mismo sa pisngi ni Warren, mabigat, mainit, at nangingintab sa precum. Nilamon ni Warren ang ulo ng burat ni Brady, dinilaan ang hiwa ng ulo, sinipsip ang precum na dumadaloy. Sa kabilang dulo, sumisipsip at humihigop si Brady na para bang uhaw na uhaw, halos bumaon ang ilong nito sa bulbol ni Warren.

“Tangina, sarap ng bibig mo… ahhh,” ungol ni Brady, sabay higop na halos humihigop ng kaluluwa.

“Gago… puta… ahhh… lamunin mo pa…” garalgal na sagot ni Warren, nakababad ang ulo sa burat ni Brady, nanginginig ang panga habang sinusubukang isagad ang kahabaan niya.

Habang sinasakmal ng mga bibig nila ang burat ng isa’t isa, kumilos ang mga kamay. Dinukot ni Warren ang pink na dildo—replica ng titi ni Brady—at mabilis na idiniin sa butas ng kasintahan. Ramdam niya ang tibok ng puwet ni Brady na sumasalubong, bumubuka, umiiyak sa sarap. “Fuck… Warren… ayan… sige… warakin mo pa ‘ko…”

Kinuha ni Brady ang berdeng dildo at ipinasok iyon sa lagusan ni Warren. Napa-arko ang likod ni Warren, halos mapasubsob ang mukha sa burat ng kasintahan. “Tanginaaaa… fuck Brady… sobrang sarap!”

Kasabay ng kanilang pagtsupa, sabay ding gumagalaw ang mga kamay nila, nagtutulak ng dildo papasok at palabas, una’y isa-dalawang daliri muna bilang paghahanda, hanggang sa sagad-sagaran na ang laruan. Ang tunog ng pekeng damo ay kumikiskis sa pawisang balat nila, parang papel na nadudurog, may ritmong pumapaloob sa alingawngaw ng kanilang ungol at mura.

“Uhhhhh… putangina mooo!” Sigaw ni Brady habang naglalabas-masok ang pink na dildo sa butas nito, halos mabaliw sa sensasyong nakapasok ang sarili niyang kopya habang may burat pang bumubutas sa bibig nito.

Si Warren naman ay halos maulol sa dalawang sensasyon: ang bibig ni Brady na parang vacuum na humihigop sa kanya, at ang dildo niyang nakaumang sa tumbong niya, pumupuno, kumakaskas sa kanyang G-spot. Hindi na niya alam kung saan siya lalabasan, sa bibig ba, sa puwet, o sa utak.

Bago pa man sila makarating sa rurok, bumitaw sila. Humiga at bumukaka si Brady, nakasaludo ang uten, nanginginig at lumuluha ng precum. “Fuck mo ’ko! Na-miss ko burat mo sa butas ko.”

Tumalima si Warren, hindi na nag-atubili. “Fuck, oo. Tangina mo, bubuntisin kita. Aasawahin kita, inamo!”  Nakatutok ang burat niya, naninigas at basang-basa sa precum, at sa isang malakas na ulos ay pumasok iyon sa butas ni Brady. Mainit, masikip, kumakapit, para siyang hinihigop. “Tanginaaa… ang sikip mo, Brady,” garalgal niyang ungol.

Ramdam niya ang bawat pulgada ng pagpasok, parang sinasakal ang titi niya sa loob, at sa bawat sagad, ang dulo ng burat niya ay kumakaskas sa kalaliman. Nakakadurog ng tuhod ang sensasyon—ang init ng laman, ang lagkit ng pawis nilang dumudulas sa isa’t isa, at ang ungol ni Brady na parang pinagsamang galit at sarap.

Si Brady naman ay nakapikit, nanginginig, at humahabol ang hininga, “Ohhh putanginaaa… sige pa, barurutin mo ’ko, Warren!”

Binilisan pa ni Warren, mabilis, marahas, parang makina ang bawat pagbayo. Nagsasalpukan ang kanilang mga puson, lumilikha ng tunog na plok! plok! na humahalo sa mga ungol. Nilamas niya ang mamasel na dibdib ng kasintahan, piniga ang mga utong, at hinalikan ang leeg habang patuloy ang pagkasta. Sa bawat ulos ay para siyang lumalakas, para bang kinukuha niya ang buong pagkatao ni Brady at isinusulat ang sarili niyang marka sa loob nito.

Ngunit bigla siyang bumunot, hingal at pawis, at saka umangat. Nag-squat siya sa ibabaw nito, dahan-dahang inupuan ang titi ni Brady. Mabilis itong naipasok dahil sa dumidikit na precum, at agad niyang naramdaman ang mataba at madulas na adobe na bumubugbog sa loob niya.

“Ahhhhhhhh! Brady… putangina laki mo, pucha!”

Parang kuryente ang dumaloy sa katawan niya. Ang titi ni Brady ay dumudunggol sa G-spot niya, bawat pulgada ay parang bagyo na umaakyat mula puwet papunta sa sikmura hanggang sa ulo. Nabaluktot siya, napasandal ang dalawang kamay sa abs ni Brady, pawisan at madulas, habang pinapatunog ng sariling katawan ang salpukan ng laman sa laman.

Tumirik ang mata ni Brady. Halos mawalan ng ulirat sa sensasyon ng pagsakay niya, puwet na kumakapit, masikip at mainit. “Ohhhh tangina mooooo… sige, sakyan mo ’ko! Sarap ng puke mo inakaaaaa!”

Hinigop ni Warren ang hininga niya, sabay nag-flex ng biceps habang tumatalbog pataas-baba, mapanghamon at mayabang, “Sarap ko ba, ha? Ha, Brady? Tangina, sarap ko ba?”

“Putanginaaaa oo, sarap mooo puta kaaaa… ikaw talaga champion!” Halos mapunit ang lalamunan ni Brady sa pagsigaw.

Bawat bagsak ng katawan ni Warren ay nagdudulot ng pagsabog sa loob niya. Pakiramdam niya ay binubugbog ng matigas na burat ang kaselanan sa kalooban niya, pinapaluputan siya ng kuryente hanggang manginig ang buong katawan. Ang sariling titi niya’y kumakaway sa hangin, tumatalsik ng precum na kumakalat sa abs at dibdib ni Brady.

“Fuck, Brady! Putangina, ang sarap—” halos pasigaw, garalgal, nawalan na siya ng kontrol. “I love youuuu!”

Sumalubong ng kadyot si Brady, nagmamakaawa at nagmamahal sa parehong iglap, “AAAHHH I love you tooooo!”

At doon, sumabog ang katawan ni Warren. Kusang bumulwak ang katas niya nang hindi niya hinahawakan ang sarili. Ang puting likido ay pumulandit sa dibdib at abs ni Brady, mainit at malapot, kumalat sa pawis nilang dalawa.

Lumiyad si Brady, halos mabali ang leeg sa pag-ungol, at sumirit din ang tamod niya—matindi, malalim, puno—nagpupumilit sa loob ni Warren, pinupuno siya hanggang umapaw.

Bagsak si Warren sa dibdib ng nobyo, pawisan, nanginginig, pero busog sa sarap. Ramdam niya ang init ng tamod na kumakatas palabas sa kanyang puwet, dumudulas pababa sa kanyang hita.

Bumagsak siya sa ibabaw ng nobyo. Nagkatitigan sila, sabay nagngitian.

Napatingin si Warren sa paligid, saka nagbiro. “Ano? Nakuhanan ba ’yun ng CCTV? Taas dapat ng points natin do’n.”

Humalakhak si Brady, “Tangina mo ka. Adik.”

At muli silang naghalikan: walang maskara, walang laro, tanging pag-ibig lang na sa wakas ay malaya na nilang mabibigay sa isa’t isa.




--------------

If you want advanced access to the complete chapters of the current story and advanced chapters of the latest Tagalog full fiction story ahead of blog readers and get other perks such as weekly teasers and a feature in one #squirtershorts within the month, please subscribe to patreon.com/jockwonderlust. If you want to support me and my craft, please subscribe! 

Wednesday, November 12, 2025

[SS-1614] Demigod Visiting


DEMIGOD VISITING

They said he only came to villages forgotten by gods. Places where the ground had grown dry, and wombs even drier.

We were one of those places.

I had been barren five years. Every month, the blood came and left. Nothing stayed. Nothing grew. And still, my husband never turned from me. He worked the fields like he was punishing the earth itself. Tilled, lifted, hauled—hands calloused, back roped with muscle. He was strong in a way born from labor, not vanity. Thick arms, sun-worn skin, a chest that pressed warm and solid against me every night as we dreamed of a child that never came.

The red moon rose for the third time tonight.


I watched from the shadows of the old stone temple as the Demigod appeared—just like the old women said he would. He stepped through the broken arch, wings spread, body wrapped in strips of deep blue silk. His torso gleamed in the torchlight, oiled and chiseled, a golden pauldron catching firelight on one shoulder. He moved like he didn’t walk—like he floated just above the ground.

He said nothing. He didn’t need to.


My husband stepped forward. Bare, except for a cloth at his waist. I had helped tie it. Watched him bathe, watched him steel himself. He was trembling then, but now he looked proud. Strong. His wide chest rose slowly as he knelt before the god.

The Demigod looked down at him and placed a hand on his head. Then, gently, on his jaw. Then down, over his collarbone, until his hand rested low, at the center of him.

The cloth fell.

The god moved behind him. Pressed his broad body close, wings wrapping around them like curtains. I could still see—enough. My husband leaned forward onto the altar stone, palms braced. His back arched, muscles flexing, thighs tight. He looked like something carved, something being reshaped.

The Demigod parted him with strong, reverent hands. Not rough. Not hurried. Like he was opening a gate to a sacred field.

I watched the god press into him slowly, deeply—my husband’s head dropping low, his mouth parting. He groaned—not in pain, but release. His whole body shuddered. I felt it in my own bones, like the earth was answering. The sound of their skin meeting echoed in the hollow space of the temple. Wet, rhythmic. Unashamed.

The Demigod gripped his hips, then his chest, then laid a hand flat against his lower belly. Like he was planting something. Claiming it.

I wept. Not out of sorrow—but recognition. This was what it took. This was how life returned.

When it was done, the Demigod kissed the back of his neck. One final push. One final breath.

And then he disappeared.

My husband walked to me slowly, his legs shaking, his eyes dazed but full. I held him. I kissed the sweat on his chest. Pressed my ear to his belly and swore I could feel something pulsing there.

That night, he entered me, body still warm from the god’s touch. And I swear—this time, something stayed.

Something divine.



--------------

If you want advanced access to the complete chapters of the current story and advanced chapters of the latest Tagalog full fiction story ahead of blog readers and get other perks such as weekly teasers and a feature in one #squirtershorts within the month, please subscribe to patreon.com/jockwonderlust. If you want to support me and my craft, please subscribe!